Η Μιράντα Ξαφά απαντά λέξη προς λέξη στον Αλέξη Τσίπρα ...

Ακολουθεί η σχολιασμένη έκδοση της συνέντευξης του Αλέξη Τσίπρα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha και στον Αντώνη Σρόιτερ (http://primeminister.gr/2017/07/26/16225). Με μπλε γράμματα είναι τα σχόλια της Μιράντας Ξαφά στις απαντήσεις του πρωθυπουργού.

Α. Τσίπρας: Αυτό είναι ένα πιο ήρεμο καλοκαίρι. Όμως, δεν πρέπει να εφησυχάζουμε.

Σίγουρα όχι, η Τρίτη αξιολόγηση ξεκινάει σε ένα μήνα.

Α. Τσίπρας:  [Μετά την έξοδο στις αγορές], για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια ακούσαμε από τον διεθνή τύπο τόσο θετικά μηνύματα. Μιλάω για την επανάκαμψη της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία. Μιλούν για μια δυναμική επιστροφή της Ελλάδας. Θεωρώ ότι ανοίγει ένας δρόμος. Πρέπει, όμως, να είμαστε συγκρατημένοι. Πρέπει να επαναληφθεί αυτή η θετική έξοδος. Σχεδιάζουμε ώστε να επαναληφθεί. Να έχουμε μια σταδιακή μείωση των επιτοκίων το επόμενο διάστημα, ώστε να είμαστε σε θέση, σε έναν περίπου χρόνο από σήμερα, να εγκαταλείψουμε οριστικά τα προγράμματα στήριξης. Να μπορεί η χώρα αυτοδύναμα να στηρίζει την εξυπηρέτηση των χρηματοδοτικών της αναγκών από τις αγορές με επιτόκια, τα οποία θα είναι προσιτά. Νομίζω ότι οι πολίτες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι σιγά-σιγά ανοίγει μια χαραμάδα ελπίδας. Προφανώς και δεν θα δουν άμεσα αυτές τις αλλαγές.

Χαμογελαστοί άνθρωποι σε όλη τη χώρα...

Στα 827 εκατ. οι νέες οφειλές προς Ταμεία το δεύτερο τρίμηνο!!!
Αδυναμία άντλησης νέων εσόδων από τις υπάρχουσες ρυθμίσεις οφειλών καθώς και κόπωση των μέχρι πρότινος συνεπών ασφαλισμένων, κυρίως λόγω των υπέρογκων αυξήσεων εισφορών και φόρων, καταδεικνύει η νέα αύξηση, κατά 827.180.068 ευρώ των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς τα Ταμεία, που εκτόξευσαν τα συνολικά χρέη σε 23,3 δισ. ευρώ.

Η έκθεση του δεύτερου τριμήνου 2017 που δημοσίευσε χθες το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (ΚΕΑΟ) είναι ενδεικτική της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει η αγορά αλλά και ενός φαινομένου που δεν ξεκίνησε κατά την κρίση –από το σύνολο των οφειλών μόνο το 18,68% ή 4,35 δισ. ευρώ δημιουργήθηκε από οφειλέτες που ξεκίνησαν να μην καταβάλλουν εισφορές από το 2010 και μετά– και το οποίο δύσκολα θα περιοριστεί εν μέσω αυτής.

Είναι στημένο, οέο είναι στημένο...

Γίναμε λοιπόν μάρτυρες ενός ακόμη show από τον «Ρουβίκωνα».  Η αγαπημένη αναρχική (;) ομάδα των συριζαίων εισέβαλε στο προαύλιο της Βουλής, πέταξε φέιγ βολάν για την Ηριάννα και τον Περικλή (αρκετές μέρες μετά τη δίκη τους αλλά τι σημασία έχει;) και μετά αφέθηκε ελεύθερη σύσσωμη μετά από παρέμβαση των κ.κ. Βούτση και Τόσκα. Μάλιστα, όπως αναφέρει σε σχετικό ρεπορτάζ της η Καθημερινή, τα περιπολικά που είχαν ήδη ξεκινήσει με τέσσερα μέλη του Ρουβίκωνα και προορισμό τη ΓΑΔΑ, κλήθηκαν  να επιστρέψουν τους «πολιτικούς κρατούμενούς» τους εκεί που τους βρήκαν. Το κερασάκι στην τούρτα υπήρξε η δήλωση του κυβερνητικού εκπρόσωπου, Δημήτρη Τζανακόπουλου, ότι η ενέργεια αυτή του Ρουβίκωνα ήταν «ακτιβιστική».

Εκτός από τις «αγορές» τα νταούλια έφεραν και τα… κοράκια!

Και μέσα στη γενική κυβερνητική ευφορία για την έξοδο στις αγορές και τις θριαμβολογίες περί «οροσήμων» - ακριβή έξοδος, με λίγα νέα χρήματα, αφού τα μισά από τα 3 δις αφορούσαν επιδοτούμενη επαναγορά παλαιότερων ομολόγων – στα ψιλά πέρασαν οι νέες άδειες σε ξένα funds, τα κατά Τσίπρα «κοράκια της καταστροφής», για τη διαχείριση των μη-εξυπηρετούμενων δανείων εκ μέρους των τραπεζών.

Η αρχή είχε γίνει στις 10 Μαΐου, όταν η Pillarstone, η πανευρωπαϊκή πλατφόρμα για την υποστήριξη των τραπεζών στην διαχείριση των μη-εξυπηρετούμενων δανείων που συστάθηκε από την KKR Credit και τον John Davison, έλαβε από την Τράπεζα της Ελλάδος άδεια για τη διαχείριση των μη-εξυπηρετούμενων δανείων εκ μέρους των τραπεζών.

Όπως ανακοινώθηκε, ως αποτέλεσμα της έγκρισης, η Pillarstone θα ξεκινήσει επαφές με μια σειρά ελληνικών επιχειρήσεων, στο πλαίσιο της συμφωνίας που υπέγραψαν τον Μάιο του 2016 η KKR, η EBRD και η Pillarstone με τις τράπεζες Alpha Bank και Eurobank.

Δεν θα καθαρίσουν με ένα ομόλογο...

Ακόμα και με όρους «πόσα παγωτά» φάγαμε και «πόσα μπάνια» κάναμε φέτος το καλοκαίρι σε σχέση με τον Απρίλιο του 2014, να αξιολογούσαμε την πρόσφατη έκδοση ομολόγου από την Κυβέρνηση Τσίπρα, πάλι θα διαπιστώναμε εύκολα ότι η αντίστοιχη έκδοση του 2014 συγκέντρωσε προσφορές 20 δισ. η φετινή 6,5 δισ., η έκδοση Σαμαρά 550 προσφορές, η έκδοση Τσίπρα 200.

Ακόμα και αν δεχτούμε ότι η κυβέρνηση πέρασε από «συνέντευξη» τις προσφορές και διαπίστωσε ότι οι δικές του αποτελούνται από καλούς χριστιανούς ή καλούς αριστερούς (ότι επιθυμεί) πάλι η ποσοτική διαφορά ήταν τόσο μεγάλη που και κανένας «ξεστρατημένος» κερδοσκόπος να είχε επιλέξει το ομόλογο Σαμαρά, πάλι η εικόνα που θα επικρατούσε θα ήταν του 2014.

Ακόμα και έτσι όμως η έκδοση ομολόγων από την κυβέρνηση Τσίπρα είναι κάτι το θετικό.

Περί ψεύδους θερινό και εύπεπτο ανάγνωσμα ...

Μπορεί να διακηρύσσει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι «εν αρχή ην ο λόγος». Ομως πρώτος ήταν ο όφις που με ένα ψέμα έπεισε τον Αδάμ να δοκιμάσει τη θεσπέσια γεύση του απαγορευμένου καρπού. Ετσι, ο τελευταίος εξέπεσε από τον Παράδεισο και εμείς όλοι μαζί του. Και έκτοτε βολοδέρνουμε έως σήμερα αποκομίζοντας τον επιούσιο με τον ιδρώτα του προσώπου μας. Εντούτοις, δεν επαύσαμε ποτέ να αναζητούμε ανά τους αιώνες την απόλαυση του απαγορευμένου καρπού. Αυτόν όμως δεν είναι καθόλου εύκολο να τον ανευρίσκεις.

Η Δημοκρατία σε κίνδυνο!

Δυόμιση χρόνια μετά την άνοδο στην εξουσία των (αχώριστων) Τσίπρα και Καμμένου, περιστοιχιζομένων από ομάδες ασυνάρτητων και εξάλλων κομισαρίων, διαπιστώνουν πλέον και οι πολλοί ότι αυτό που συμβαίνει στη χώρα είναι αυτό που από την αρχή είχαν σχεδιάσει να φέρουν:

Ένα ιδιότυπο καθεστώς σοβιετικού ή λατινοαμερικάνικου τύπου, το οποίο βασίζεται στο μεθοδικό ξήλωμα των δημοκρατικών θεσμών.

Όλα έγιναν με σχέδιο που ξεκίνησε ήδη από την προεκλογική περίοδο. Τότε, κραύγαζαν ότι η Δημοκρατία συρρικνώνεται λόγω των μνημονίων και επετίθεντο στο κοινοβούλιο, μιλώντας για «υποταγμένους» και «προσκυνημένους» βουλευτές.

Είχαν δηλαδή ήδη, πριν έλθουν στην εξουσία, φροντίσει να απαξιώσουν τον πιο σημαντικό πυλώνα της Δημοκρατίας.

Μετά την επέλασή τους συνέχισαν μεθοδικά:

Επιτέθηκαν στον Τύπο (που είναι καλός μόνο όταν τους λιβανίζει και μεταδίδει την προπαγάνδα τους) και επομένως απαξίωσαν κάθε κριτική, αποδίδοντάς την στα διαπλεκόμενα συμφέροντα που τους πολεμούν.

Ε, όχι και απατεώνας με τόσα ψέματα!

Πριν καλά καλά περάσουν λίγα 24ωρα από τη δήλωσή του ότι μπορεί οι πολίτες «να μας κατηγορούν για ψεύτες, αλλά όχι και ότι είμαστε απατεώνες», ο πρωθυπουργός αισθάνθηκε την ανάγκη να επιβεβαιώσει τους πολίτες ως προς το πρώτο σκέλος, αλλά και ως πρός το δεύτερο. Γιατί τα ψέματα που είπε χτές στη συνέντευξή του στον ALPHA μόνο πολιτικός απατεώνας μπορεί να τα πει.

Πρώτον, είπε ο πρωθυπουργός ότι η Ελλάδα θα βγεί από τα μνημόνια σε ένα χρόνο από σήμερα. Η αλήθεια είναι ότι μνημόνιο σημαίνει συμφωνία. Και η συμφωνία που έχει υπογράψει η κυβέρνησή του με τους δανειστές είναι μέχρι το 2062. Τότε, αν όλα πάνε… καλά θα βγεί η χώρα από τις συμφωνίες.

Κυρ. Μητσοτάκης: Πανηγυρίζουν γιατί από το υπόγειο επιστρέψαμε στο ισόγειο !

Θετικό χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Ν.Δ. Κυριάκος Μητσοτάκης το γεγονός ότι η Ελλάδα βγήκε στις αγορές «και αποκαταστάθηκε κάποια κανονικότητα», τόνισε ωστόσο ότι σε καμία περίπτωση η εξέλιξη αυτή δεν είναι λόγος για πανηγύρια, καθώς -όπως είπε- έχουν μεσολαβήσει τρία χαμένα χρόνια και η χώρα δανείστηκε πάρα πολύ ακριβά.

«Για να το πω παραστατικά», σημείωσε, «ήμαστε στον πρώτο όροφο, πέσαμε στο υπόγειο και κάποιοι πανηγυρίζουν, γιατί καταφέραμε να επιστρέψουμε στο ισόγειο».

Είναι η υψηλή απόδοση, ανόητε!

Πέστε με ρομαντικό ή όπως αλλιώς θέλετε, αλλά ο διάλογος του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για το επιτόκιο του νέου ομολόγου, προχτές στο Προεδρικό Μέγαρο, ήταν πολιτικός πολιτισμός.

Το μεγαλύτερο μέρος των ευσήμων δικαίως πηγαίνουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Θυμηθείτε έναν, έστω έναν, αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα χρόνια των μνημονίων και ακόμα πιο πίσω που να συμφωνεί με κάτι «κανονικό» που εξελίσσεται μπροστά του. Θυμηθείτε τον Αλέξη Τσίπρα, να άκουγε από τον Αντώνη Σαμαρά παραμονές της έκδοσης του 5ετούς ομολόγου του 2014, ότι το επιτόκιο θα αναμένεται στο «4,7 με 4,9%. Δε θέλω 4,5%, το ζήτημα δεν είναι αυτό το επιτόκιο αλλά το επόμενο να είναι πιο χαμηλά» και ο Τσίπρας του 2014 να συμφωνούσε..

Βάρεσε τα νταούλια και χόρεψαν οι αγορές!

Βρισκόμαστε πλέον στην επόμενη φάση της κυβερνητικής προπαγανδιστικής επίθεσης, στην καινούργια «προπαγάνδα υπηρεσίας».

Μετά τους πανηγυρισμούς για τον τερματισμό της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος, το κυβερνητικό successstory εμπλουτίζεται με το νέο κεφάλαιο που τιτλοφορείται «Έξοδος στις αγορές».

Και όπως ο – άνευ πρακτικής αξίας – επικοινωνιακός χειρισμός για την ανακοίνωση του τερματισμού της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος χρησίμευσε για να ταφεί η επιστολή Τσίπρα – Τσακαλώτου προς το ΔΝΤ (με 21 νέες δεσμεύσεις μεταξύ των οποίων και ο «επανυπολογισμός των συντάξεων»), έτσι και η έξοδος στις αγορές, θα χρησιμεύσει για να καλύψει με τον πιο θριαμβευτικό τρόπο την συζήτηση στη Βουλή για τον Πάνο Καμμένο.

Όποιος δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις...

Στη συνέντευξη ο Αλέξης Τσίπρας στον Guardian είπε το εξής προφητικό «ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επιφέρει μια ηθική επανάσταση που θα αλλάξει βαθιά τον τρόπο με τον οποίο κυβερνάται η Ελλάδα»: «Αν βγεις έξω στο δρόμο και ρωτήσεις για αυτή την κυβέρνηση, πολλοί μπορεί να μας πουν ψεύτες αλλά κανείς δεν θα πει ότι είμαστε διεφθαρμένοι ή ανήθικοι ή ότι βάλαμε το δάχτυλο στο βάζο με το μέλι». Λίγες ώρες μετά ήρθε ο συνοδοιπόρος του Νίκος Παππάς με το νομοσχέδιο για την «κρατικοποίηση της διαφήμισης», να επιχειρήσει να ελέγξει μέσω της δημιουργίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας ελέγχου του διαφημιστικού χρόνου, τους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Η αποθέωση της αριστερής κυριαρχίας ...

Φαντασθείτε έναν Έλληνα πολίτη που έχει κατηγορηθεί και καταδικασθεί για συμμετοχή σε οργάνωση που στοχοποιούσε μετανάστες.  Μετά από την απόρριψη αποφυλάκισης του, «αλληλέγγυοι» βγαίνουν και τα σπάνε στην Αθήνα. Ταυτόχρονα ο δημοσιογραφικός κόσμος αγωνία για την τύχη του καταδικασθέντα και άρθρα επί άρθρων γράφονται για την αναγκαιότητα αποφυλάκισης του. Εν τω μεταξύ, ο αρμόδιος υπουργός δηλώνει ότι η απόφαση  ήταν μια «δυσάρεστη έκπληξη» και ανακοινώνει δικαστήριο με νέα σύνθεση που θα βγάλει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Οι «ηλιόλουστες μέρες» δεν ήλθαν ακόμη…

Τέτοιες μέρες, μέρες που γιορτάζουμε την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην πατρίδα μας, η σκέψη μας τρέχει πάντα στην Κύπρο.

Ειδικά μετά τις τελευταίες εξελίξεις, τα ναυάγια στο Μον Πελεράν και στο Κραν Μοντανά, αναρωτιόμαστε πού χάθηκαν οι ελπίδες που γεννήθηκαν πριν από δύο χρόνια.

Όσοι πανηγύρισαν για την (παράνομη) «εκλογή», στις 26 Απριλίου 2015, του Μουσταφά Ακιντζί στα Κατεχόμενα (μεταξύ των οποίων και ο ΣΥΡΙΖΑ), επειδή τάχα εξελέγη ένας μετριοπαθής αριστερός πολιτικός που ειλικρινά επιθυμεί τη λύση του Κυπριακού, απλά δεν ήταν (και επομένως δεν είναι ούτε και σήμερα) να κάνουν μια στοιχειώδη πολιτική ανάλυση.

Ενα πρόγραμμα για τη μέση τάξη ...

Ο​​πως ο Χριστόφορος Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική, αλλά νόμιζε ότι είχε φθάσει στην Ινδία, παρομοίως ο Παύλος Γερουλάνος προσέφερε στον δημόσιο διάλογο μια έξοχη ιδέα για την αντιπολίτευση, την οποία όμως απηύθυνε στο ΠΑΣΟΚ – ίσως το μόνο κόμμα που δεν θα μπορούσε ποτέ να την εφαρμόσει. (Δεν πειράζει. Μετά τη δημόσια ομολογία του ότι έχει ψυχή ΠΑΣΟΚ, του συγχωρώ τα πάντα. Για τους οδοιπόρους δεν έχω ιδιαίτερη έγνοια, αλλά τους ασθενείς τούς σέβομαι...)

Η αναγέννηση της μέσης τάξης θα έπρεπε να γίνει σημαία της αντιπολίτευσης. Αφήνω τους σοβαρούς οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους για αρμοδιότερους· μένω σε εκείνο το οποίο, λόγω επαγγέλματος, μπορώ να καταλάβω καλύτερα: το επικοινωνιακό. Το πλεονέκτημα ενός πολιτικού λόγου που θα αναπτύσσεται γύρω από την αναγέννηση της μέσης τάξης –πλεονέκτημα τόσο απλό, ώστε θα έπρεπε να ήταν προφανές– είναι ότι θέτει τον απώτερο σκοπό μπροστά από τα, ενδεχομένως, δύσκολα μέσα που χρειάζονται για την επίτευξή του.

Ταξικό μίσος: Η δουλειά γαλέρα και η μόρφωση χολέρα…

Το καλό με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι δεν κρύβεται.

Είμαστε αστοιχείωτοι και το καμαρώνουμε, μας είπε προσφάτως ο υπουργός του επί της χυδαιότητας.

Χολέρα η καριέρα, λέει ο στρατηγικός εγκέφαλος Καρανίκας.

Γαλέρα η δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, δηλώνει στη Βουλή ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας.

Αυτά πιστεύουν οι άνθρωποι κι αυτή ακριβώς είναι η πολιτική που εφαρμόζουν. Ιδεολογία τους το ταξικό μίσος και ο κοινωνικός φθόνος.

Γιατί να μπλέκεσαι με πράγματα δυσάρεστα, δουλειά, ανταγωνισμός, παραγωγή, όταν μπορείς να φαντασιώνεσαι με τα κινήματα, να εκτονώνεσαι με την κατάληψη και να εξαπολύεις στην καθισιά σου, ανάμεσα στους φραπέδες, άρες και κατάρες για τον άτιμο διαιτητή και την κακούργα κοινωνία.

Όταν το χαράτσι βαφτίζεται εύλογη αμοιβή...

Με την «πομπώδη» φράση «απάντηση σε ανακρίβειες» ξεκινά τη διευκρινιστική του ανακοίνωση το υπουργείο Πολιτισμού αναφορικά με το τέλος 2%-6% που έβαλε στην αγορά tablets και φωτοτυπικών μηχανημάτων, με το νόμο για τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Περιττό να παρατηρήσουμε, ότι υπουργοί αλλάζουν, μνημόνια ψηφίζονται και «κόκκινες» γραμμές γίνονται γκρίζες, αλλά η παράδοση των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ να επιτίθενται με κάθε τρόπο στους δημοσιογράφους συνεχίζονται. Με μιας «ανακρίβειες», πριν καν το συζητήσουμε...

Η αλήθεια είναι ότι το υπουργείο Πολιτισμού έψαχνε επειγόντως έναν πόρο και τον βρήκε. Θα δημιουργήσει πρόβλημα σε μια αγορά θα πει κάποιος. Και τι έγινε θα πει κάποιος άλλος. Γιατί η κ. Κονιόρδου ρώτησε τον υπουργό Οικονομικών; Ρώτησε τον επίσης συνάδελφο της Υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης για τις πιθανές επιπτώσεις που θα έχει στην συγκεκριμένη αγορά το εν λόγω τέλος; Υπάρχει σχέδιο για κάποιον κλάδο και θα υπάρχει και για τον κλάδο εμπορίας gudgets υψηλής τεχνολογίας;

Είναι κομμουνιστές, δεν είναι… αστοιχείωτοι!

Κινούνται βάσει σχεδίου. Θέλουν να ελέγξουν τα πάντα, Δικαιοσύνη, μέσα ενημέρωσης, δυνάμεις ασφαλείας, δημόσιες υπηρεσίες. Ακόμη κι αν εξαναγκαστούν να πάνε σε εκλογές, θα αφήσουν πίσω τους μία πέμπτη φάλαγγα. Ονειρεύονται μία «φιλελεύθερη παρένθεση» και την ίδια ώρα ενισχύουν τις σχέσεις τους με τμήματα της Λαϊκής Δεξιάς, σχεδιάζοντας το μέλλον μιας Ελλάδας στην οποία θα εναλλάσσονται κυβερνήσεις με σαφή αντιευρωπαϊκό προσανατολισμό.

Δεν θα φύγουν εύκολα κι αυτό το γνωρίζουμε. Αυτή την περίοδο τα παίζουν όλα για όλα, επειδή ξέρουν ότι μία εκλογική αναμέτρηση θα τους οδηγήσει σε μεγάλη εκλογική και πολιτική ήττα. Γι' αυτό κι οι εκλογές θα είναι η τελευταία τους επιλογή. Μόνο αν εξαναγκαστούν, αν δεν γίνεται αλλιώς, μόνο και μόνο τότε θα προσφύγουν στις κάλπες. Αλλά και για μία τέτοια περίπτωση, απευκταία γι' αυτούς, έχουν σχέδιο: Προσπαθούν να ελέγξουν όλα τα κρίσιμα «περάσματα» στον κρατικό μηχανισμό για να δυσκολέψουν το έργο της επόμενης κυβέρνησης. Πως το είχε πει ο Πολάκης; Ότι δεν ελέγχουν τον κρατικό μηχανισμό; Αυτό το έλεγε πριν μερικούς μήνες. Είναι σαφές ότι τώρα προσπαθούν να ελέγξουν τα πάντα. Και στην προσπάθειά τους αυτή δεν τους νοιάζει αν θα «εκτεθούν» ή όχι, όπως συμβαίνει τώρα με τις δηλώσεις τους περί Δικαιοσύνης.

Μπάτε σκύλοι αλέστε...

Π​​ότε ήταν που λέγαμε για την παρακμιακή κατάσταση μουσείων και αρχαιολογικών χώρων; Διαβάζω, λοιπόν, για την υπόθεση της τουρίστριας με τα αφρικανικά χαρακτηριστικά και την εθνίκ αμφίεση, η οποία πέρασε ένα σπρέι μέσα στο Μουσείο της Βεργίνας και ψέκασε με αυτό δέκα επιτύμβιες στήλες, αφήνοντάς τους μαύρους ελαιώδεις λεκέδες. Τώρα την αναζητούν, βάσει των εικόνων του κλειστού κυκλώματος.

Μου κάνει εντύπωση ότι η επισκέπτρια (παλαβή οπαδός της Μαύρης Αθηνάς;) πρόλαβε να ψεκάσει δέκα στήλες, αλλά και πολλές φωτογραφίες, καθώς και επεξηγηματικές επιγραφές του μουσείου. Αυτό σημαίνει ότι είχε όλον τον χρόνο στη διάθεσή της· δεν χρειάστηκε να δράσει «αστραπιαία», που λένε. Προφανώς, ούτε υπήρχε υπάλληλος να επιβλέπει (κι αν υπήρχε ούτε καν έβλεπε, πόσο μάλλον να επέβλεπε) ούτε όμως παρακολουθούσε κάποιος τις εικόνες των καμερών από τις αίθουσες του μουσείου. Τόσο καλά! Χρειάστηκε να έλθει η επομένη μέρα, για να προσέξουν τις ζημίες και να πέσει ο πανικός κατόπιν εορτής.

Επίθεση στη Δικαιοσύνη αλά… Βενεζουέλα .

ΕΝΑΣ ΜΑΔΟΥΡΟ ΟΛΟΣ ΝΑΖΙ  ...

Αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους μήνες στη Βενεζουέλα είναι γνωστά:

Η χώρα μαστίζεται από την οικονομική κρίση, οι διεθνείς οίκοι υποβαθμίζουν το αξιόχρεο του κρατικού χρέους και προειδοποιούν ότι κινδυνεύει με χρεοκοπία μέσα στους επόμενους έξι μήνες, οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις συνεχίζονται εδώ και πάνω από τρεις μήνες, οι νεκροί πλησιάζουν τους εκατό (ανάμεσά τους και πολλοί έφηβοι), οι ηγέτες της αντιπολίτευσης βρίσκονται είτε στη φυλακή, είτε σε κατ’ οίκον περιορισμό, το καθεστώς επιμένει στον σχηματισμό Συντακτικής Συνέλευσης τα μέλη της οποίας αναμένεται να εκλεγούν στις 30 Ιουλίου και για την οποία η Καθολική Εκκλησία έχει καταγγείλει, καθώς θα πρόκειται για «εγγραφή στο Σύνταγμα μιας στρατιωτικής, σοσιαλιστικής, μαρξιστικής και κομμουνιστικής δικτατορίας», καθώς θα προχωρήσει σε συνταγματικές αλλαγές χωρίς τη συγκατάθεση της Βουλής.

Τα υιοθετημένα παιδιά της τρομοκρατίας ...

Υπάρχουν παρατηρώ κάποιοι ανάμεσά μας που πάντοτε χαίρονται όταν αθωώνεται ένας υπόδικος για τρομοκρατική ενέργεια. Για κάποιο λόγο, που δεν μας τον λένε, είναι πάντα με το μέρος του υπόδικου. Ξέρουν πάντα ότι είναι αθώος, ότι πρόκειται για δικαστική πλάνη, και ξέρουν επίσης πάντα αρκετά για να αμφισβητήσουν την δικαστική ετυμηγορία. Οι υπόλοιποι πάλι από εμάς δεν είμαστε τόσο κατηγορηματικά σίγουροι, και ούτε χαιρόμαστε, ούτε λυπόμαστε. Άνθρωποι φυλακίζονται κάθε μέρα, καταδικάζονται κάθε μέρα, αθωώνονται κάθε μέρα. Παρακολουθούμε ενίοτε τις σημαντικές δικαστικές υποθέσεις, και ευχόμαστε πάντα, να αποδοθεί δικαιοσύνη. Δηλαδή να βρεθεί ο ένοχος και να τιμωρηθεί. Αλλά για κάποιους, ειδικά στην περίπτωση των υποδίκων για τρομοκρατική ενέργεια, ποτέ δεν υπάρχει κανένας ένοχος, ποτέ δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία, ποτέ δεν έχει κάνει η αστυνομία τίποτα σωστό, πάντα τα στοιχεία είναι φυτεμένα ή αναξιόπιστα, η δε δικαιοσύνη, η ίδια δικαιοσύνη που δικάζει σήμερα την Χρυσή Αυγή ως εγκληματική οργάνωση, έχει στις περιπτώσεις υποδίκων για τρομοκρατικές ενέργειες πάντα καταδικάσει χωρίς κανένα στοιχείο έναν αθώο άνθρωπο.

Οι κουκουλοφόροι της Μαδρίτης ...

Α​​ναρωτιέμαι πόσο Ελληνοαυστραλός θα νιώθει τώρα εκείνος ο δυστυχής τουρίστας που τον έδειραν οι κουκουλοφόροι την περασμένη Κυριακή, επειδή ψώνιζε από εμπορικό κατάστημα. «Ερχόμαστε και αφήνουμε λεφτά στη χώρα σας και τρώμε ξύλο από πάνω;», ρωτούσε το κενό η γυναίκα του, που ήταν μπροστά στο επεισόδιο, μαζί με τα δύο παιδιά τους. Ηταν η πρώτη Κυριακή που, με επίσημη υπουργική απόφαση, τα μαγαζιά μπορούσαν να λειτουργήσουν ελεύθερα. Πού να εξηγήσεις στη γυναίκα πως ο φόβος της Εκκλησίας και ο φόβος της αριστερής βίας κρατούσαν για χρόνια τα μαγαζιά κλειστά τις Κυριακές και ότι, με την εκστρατεία εκφοβισμού που είχε προηγηθεί από ακραίους συνδικαλιστές της Αριστεράς, και πάλι ήταν θαύμα που τα καταστήματα είχαν ανοίξει. Αλλά και γιατί να έχει η γυναίκα την υποχρέωση να κατανοήσει σε όλο το βάθος της την «ιδιαιτερότητα» που μας δέρνει αλύπητα; Αυτή ήλθε στη χώρα για διακοπές, για να περάσει καλά. Απλώς, δεν πρόκειται να ξανακάνει το ίδιο λάθος.

43 χρόνια περιμέναμε τους… Ταλλεϋράνδους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!

Άφησα σκόπιμα να περάσουν μερικές μέρες από το ναυάγιο των συνομιλιών στο Κραν Μοντανά και τη συζήτηση που πραγματοποιήθηκε στη Βουλή των Ελλήνων, προκειμένου να καταθέσω μερικές σκέψεις.

Είναι πλέον σαφές πως η «διπλωματία των ναυαγίων» μόνο σε αδιέξοδα μπορεί να οδηγήσει.

Και πως το να επιβεβαιώνουμε συνεχώς ότι με την Τουρκία δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε δεν αποτελεί διαπραγμάτευση – αντίθετα οδηγεί στην ενίσχυση των θέσεων του αντιπάλου, δια της επιβεβαίωσής τους.

Πολύ περισσότερο που ήταν πολύ πρόσφατο (Νοέμβριος του 2016) το προηγούμενο ναυάγιο, αυτό του Μον Πελεράν.

Και πως μεγάλο ρόλο διαδραματίζει το «timing», ο χρόνος δηλαδή και ο γεωστρατηγικός και πολιτικός περίγυρος, εντός των πλαισίων των οποίων διεξάγεται μια διαπραγμάτευση.

Και πως είναι πολύ πιθανόν η Τουρκία να επιδιώκει το αδιέξοδο – όπως αποδεικνύεται και από τις τελευταίες πολύ επιθετικές δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων – με τελική επιδίωξη τα τετελεσμένα.

Και επειδή πολλοί είναι εκείνοι που στο όνομα της ενότητας δαιμονοποιούν τις διαφορετικές απόψεις, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι αυτό που μας ενώνει είναι ο αγώνας για μια ενωμένη και ελεύθερη Κύπρο.

Ας πούμε ότι η ανάπτυξη χτυπάει την πόρτα...

Άλλος τρόπος να ξεχάσουμε το παραμύθι "ανάπτυξη" δεν υπάρχει. Μόνο περνώντας και από εμάς. Για να μας αποκαλύψει ότι έχουμε μείνει στο 1981.

Όποιος θυμάται, και θέλει, ας ξαναφέρει ζωντανά στο μυαλό του εκείνη τη "σπουδαία... τη μοναδική εποχή". Με το κράτος να μεγαλώνει (ακόμη περισσότερο από εκείνο του 1975-1981). Και την ιδιωτική οικονομία να μικραίνει (όσο ήταν αναγκαίο) για να περάσει (προς εξυγίανση...) από το κράτος...

Ας διαλογισθεί το "μεγαλείο" της οικονομίας μας... με τα κρατικά μονοπώλια στο ρεύμα, στα νερά, στις μεταφορές, στις υποδομές, στις μεγάλες και μικρές προμήθειες.

Και ανάμεσα σε αυτόν τον "οικονομικό παράδεισο" των ΔΕΚΟ ας αναπολήσει... το κράτος - μεταλλευτή, το κράτος - μεταλλουργό, το κράτος-τσιμεντοβιομήχανο, το κράτος-κλωστοϋφαντουργό, το κράτος-λιπασματοβιομήχανο, το κράτος-χαρτοβιομήχανο, το κράτος-ναυπηγό, το κράτος-κατασκευαστή προϊόντων άμυνας, το κράτος-μικρομεσαίο παραγωγό ούζου...

Πως να πουλήσει χωρίς μάρκετινγκ;

Ας προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε το συλλογισμό της κυβέρνησης, η οποία περιμένει την αυριανή συνεδρίαση του ΔΝΤ πριν αποφασίσει να προχωρήσει στην πρώτη έκδοση ομολόγων της τελευταίας τριετίας.

Το ερώτημα είναι απλό: Στην περίπτωση που το ΔΝΤ διαγνώσει, όπως έγραφε η Καθημερινή της Κυριακής, ότι όχι μόνο το χρέος είναι μη βιώσιμο αλλά είναι εξαιρετικά μη βιώσιμο και επίσης λείπουν περίπου 10 δισ. από τις τράπεζες, τι θα γίνει; Θα διακόψει η κυβέρνηση της προσπάθεια να αποκτήσει επαφή με τις αγορές; Θα διακόψει και την προσπάθεια κλεισίματος των αξιολογήσεων; Έχει κάποια άλλη εναλλακτική;

Οι επιστολές προς τους δανειστές έγιναν αισίως… 23!

Τις τελευταίες ημέρες, ο νέος κύκλος θριαμβολογίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περιστρέφεται γύρω από την απόφαση της Κομισιόν για τερματισμό της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος.

Μετά από τόσα μνημόνια και τόσα μέτρα και τόσα πλεονάσματα και την μεταφορά του συνόλου της δημόσιας περιουσίας στο αιωνόβιο υπερταμείο, αυτό, προφανώς, ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν οι δανειστές.

Τα πήραν όλα, ζητούν κι’ άλλα, η κυβέρνηση τους τα δίνει, ένα μικρό αντίδωρο, συμβολικής αξίας και άνευ σημασίας (δηλαδή τι άλλα πειθαρχικά μέτρα θα μας μπορούσαν να μας επιβάλουν;) ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να προσφέρουν.

Όλως τυχαίως μάλιστα, η απόφαση για… άφεση αμαρτιών ήλθε την ίδια ακριβώς ημέρα (12 Ιουλίου) που Τσίπρας και Τσακαλώτος έστειλαν άλλη μια επιστολή νομιμοφροσύνης και δεσμεύσεων προς το ΔΝΤ. Την 23^η προς τους δανειστές – ζωή νάχουν!

Δηλαδή, μετά από δύο και πλέον χρόνια στο τιμόνι αυτής της άτυχης χώρας, το μόνο βέβαιο είναι πως πρέπει να έχει πονέσει το χέρι τους από τις πολλές επιστολές που έχουν στείλει στους δανειστές.

Και να σκεφθεί κανείς πως στις 11 Ιανουαρίου 2015, σε συνέντευξή του στη Real News και απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν θα καταργήσει το μνημόνιο με αποστολή επιστολής, ο κ. Τσίπρας είχε απαντήσει.

«Την επιστολή προς τους δανειστές, λοιπόν κε Σκουρή, δε θα χρειαστεί να τη στείλω εγώ γιατί θα την στείλει ο λαός, το βράδυ των εκλογών».

Είπε συγκεκριμένα:

Τα κοκοράκια της χυδαιότητας ...

Φωτό αρχείου. 

Ενας φίλος βρέθηκε πρόσφατα σε συνέδριο επιχειρηματιών. Ηταν εκεί άνθρωποι της πιάτσας, οι οποίοι αγωνιούν κάθε μέρα για το πώς θα πληρώσουν τους φόρους τους και το προσωπικό τους. Για να συμμετέχουν σε τέτοιο συνέδριο, ανήκουν προφανώς στην κατηγορία των ηρωικών Ελλήνων επιχειρηματιών που επιβίωσαν τα χρόνια της κρίσης. Νομίζω πως τους ταιριάζει εκείνο το τραγούδι του Σινάτρα, που λέει, «αν τα κατάφερες εδώ, μπορείς να τα καταφέρεις οπουδήποτε».

Στο συνέδριο υπήρχε και πάνελ με πολιτικούς. Οι οποίοι κατάφεραν να εξοργίσουν τους πάντες. Ο αντιπολιτευόμενος αποκάλεσε «ραγιάδες» τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, ο κυβερνητικός βουλευτής είπε πως «έχετε κάνει εγκλήματα όλα αυτά τα χρόνια, είστε κοινοί εγκληματίες».

Μία σοφή παροιμία : «δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι» #free_Irianna ...

Σπάζοντας μερικές βιτρίνες με γλυκά θα απελευθερωθεί η #free_Irianna ...

Σοβαρές υλικές ζημιές προκάλεσαν το βράδυ της Δευτέρας μετά την πορεία διαμαρτυρίας για την Ηριάννα , σε καταστήματα επί της οδού Ερμου, ακροαριστεροί λάτρεις της τρομοκρατίας που τα ΜΜΕ παρουσιάζουν χρησιμοποιώντας τις λέξεις "Αλληλέγγυοι" η "Αντιεξουσιαστές "...

Η ομάδα αυτή (περί τους 300)  έσπασε βιτρίνες και εισόδους αρκετών καταστημάτων κοντά στο σταθμό Μοναστηράκι.

Ο Σημίτης είναι αλλιώς...

Παρακολουθώντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ένα νεαρό άτομο, ας πούμε ηλικίας μεταξύ είκοσι και εικοσιπέντε, δεν πρόκειται ποτέ να μάθει ότι ο κ. Τσοχατζόπουλος υπήρξε υπουργός τις περιόδους που ο κ. Σημίτης ήταν πρωθυπουργός. Είναι ως αν ο κ. Τσοχατζόπουλος να υπήρξε υπουργός μιας περιόδου χωρίς κυβερνήσεις, χωρίς φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, χωρίς κόλακες δημοσιογράφους που ποτέ δεν μπόρεσαν να διαπιστώσουν έστω αποχρώσες ενδείξεις διαφθοράς.

Ο τράγος, το Δημόσιο και η καθαριότητα ...

Μπορεί να έληξε η απεργία στους δήμους που μας έπνιξε στην μπόχα και έβλαψε την υγεία μας. Ομως αιωρείται η απειλή της επανάληψης, όταν διαπιστωθεί ότι μόνο κάποιοι από τους συμβασιούχους θα ευεργετηθούν με το ανήθικο πλεονέκτημα της μονιμοποίησης στο Δημόσιο.

Η λαϊκή σοφία προσδιόρισε μ' ένα σκαμπρόζικο ανέκδοτο την κορυφαία πρακτική αξία του πλεονεκτήματος αυτού. Στον μοναδικό τράγο του χωριού ήταν αναγκασμένοι να προσφεύγουν όσοι είχαν κατσίκες για να τις βατεύει, καταβάλλοντας και σημαντική αμοιβή στον ιδιοκτήτη του. Οι ενδιαφερόμενοι έκριναν ότι τελικά θα τους ήταν συμφερότερο να αγόραζαν τον τράγο και να τον έκαναν δημοτικό υπάλληλο ώστε να μην πληρώνουν τον ιδιώτη ιδιοκτήτη του. Ομως κατάπληκτοι διαπίστωσαν πλήρη απροθυμία του τέως σεξουαλικά δραστήριου ζώου να συνεχίσει τις επί ιδιωτικής ιδιοκτησίας επιδόσεις του. Το 'ριξε στην τεμπελιά και στον ύπνο.

Το σχέδιο Β΄ και η Δημοκρατία ...

Τ​​ο κακό με την Ιστορία είναι πως «δεν ξέρουμε τι θα γινόταν αν...». Δεν γνωρίζουμε, για παράδειγμα, πώς θα ήταν σήμερα η Ευρώπη χωρίς την ενοποίηση, αν θα κατρακυλούσε στους παλιούς εθνικούς ανταγωνισμούς που είχαν ως αποτέλεσμα δύο παγκοσμίους πολέμους και εκατομμύρια θύματα. Ο αφορισμός «έλα μωρέ, δεν γίνονται αυτά...» βασίζεται στην εμπειρία μιας γενιάς που δεν τα έζησε.

Το καλό όμως με την Ιστορία είναι ότι ξέρουμε τι έγινε στο παρελθόν και μπορούμε να προφυλαχθούμε καλύτερα για το μέλλον. Παλαιότερα, για παράδειγμα, υπήρχε ένα «σχέδιο Προμηθεύς» για την αντιμετώπιση της κομμουνιστικής απειλής, κάτι σαν σχέδιο Β΄ για τη «σωτηρία της Δημοκρατίας». Μην ξεχνάμε ότι η απειλή ήταν υπαρκτή. Μετά τον αιματηρό εμφύλιο πόλεμο ο φανφαρόνος της εποχής δήλωνε ότι «ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας δεν κατέθεσε τα όπλα, μονάχα τα έθεσε παρά πόδα» (17.10.1949), ενώ οι από Βορρά γείτονες δεν είχαν μόνο σοσιαλιστικά ιδεώδη, αλλά και εδαφικές βλέψεις. Ετσι κάποιος πρωθυπουργός της εποχής θα μπορούσε να πει: «Εμείς, ως κυβέρνηση, δεν είχαμε υποχρέωση να σχεδιάσουμε τις άμυνές μας, σε περίπτωση που αυτή η απειλή γινόταν πράξη; Οχι μόνο είχαμε το δικαίωμα, είχαμε υποχρέωση... Είναι σαν να βρίσκεται μια χώρα υπό πολεμική απειλή και να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα απόβασης εχθρικών δυνάμεων στα πάτρια εδάφη κι εσείς να κατηγορείτε το επιτελείο της Αμυνας ως φιλοπόλεμο επειδή σχεδίαζε την άμυνα της χώρας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο» (Αλέξης Τσίπρας 1.8.2015).

Φιλελεύθερη κυβέρνηση ή φιλελεύθερη παρένθεση;

Η συναίνεση, που με τόση θέρμη ευαγγελίζονται οι αυτόκλητοι προστάτες του «μεσαίου χώρου» έχει ήδη συντελεστεί. Όσες φορές κι αν συνεργαστούν, θα έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Η σημερινή κυβέρνηση είναι παιδί του λαϊκισμού. Κοινός τόπος ετερόκλητων δυνάμεων που συναντήθηκαν στην κοινή τους αντίθεση στην παγκοσμιοποίηση και στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Μην σας ξεγελούν τα νέα μνημόνια. Πρόκειται για υποχωρήσεις τακτικής!

Οι αλλαγές που γίνονται  γύρω μας είναι τεράστιες, ως συνέπεια της νέας ψηφιακής εποχής. Πολλές φορές μας είναι δύσκολο να τις κατανοήσουμε ή ακόμη και να τις ενσωματώσουμε στην καθημερινότητά μας. Όσοι μπορούν προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα. Κάποιοι άλλοι, οι περισσότεροι, αρνούνται να αντιμετωπίσουν την νέα πραγματικότητα και θέλουν απελπισμένα να επιστρέψουμε στο παρελθόν!

Δάφνες, αντιστασιακοί και το σύνδρομο Βισίνσκι ...

Ο Στάθης Παναγούλης είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος επιβιώνει όλα αυτά τα χρόνια ως ένας αυστηρός χορτοφάγος (vegan) της πολιτικής, τρεφόμενος μόνον από τις οικογενειακές δάφνες. Αυτές πρέπει μάλλον να έχουν τελειώσει, οπότε γι’ αυτό ο καλός βουλευτής έβαλε στο μάτι τις δάφνες του Ν. Τόσκα. Οχι τις χρυσές που ήταν κεντημένες στο στρατιωτικό πηλήκιό του, αλλά τις «αντιστασιακές».

Χθες, ο δαφνοφάγος βουλευτής αφηνίασε (ίσως από την πείνα) και κατηγόρησε τον Ν. Τόσκα ότι «ψευδώς αυτοαποκαλείται αντιστασιακός», επειδή ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως του ΣΥΡΙΖΑ εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων το 1971, επί χούντας. Εψαξα το βιογραφικό του υπουργού και η σχετική αναφορά έχει ως εξής: «Συμμετείχε σε αντιστασιακή οργάνωση πριν την είσοδό του στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων το 1971. Στη διάρκεια της δικτατορίας και τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν έπραξε αυτό που όφειλε σαν δημοκρατικός πολίτης. Τα θέματα αυτά τα γνωρίζουν δημοκρατικοί συνάδελφοι και φίλοι του».

Με τα παράλληλα συστήματα δεν θα τους χρειάζονταν καν οι αριθμοί ...

Έχει καταντήσει κουραστικό, αλλά η προπαγάνδα των αριθμών στην οποία επιδίδεται η κυβέρνηση έχει λάβει θηριώδεις διαστάσεις.

Στις 10 Ιουλίου είχαμε πάλι πανηγύρια, καθώς ανακοινώθηκε από την ΕΛΣΤΑΤ «μεγάλη αύξηση» 5,4% της βιομηχανικής παραγωγής τον Μάιο 2017.

Εντάξει, αλλά τον Μάιο του 2016 είχαμε μείωση 4% σε σύγκριση με τον Μάιο του 2015.

Και τον Μάιο του 2015 είχαμε μείωση 4,2% σε σύγκριση με τον Μάιο του 2014.

Οπότε;

Στην κυβέρνηση δείχνουν να τα χάνουν...

Ο Γιάννης Μπαλάφας, νιώθει ως άλλος Ζάππας, επειδή ένας πολίτης του έδωσε συγχαρητήρια στον δρόμο.. Η Θεανώ Φωτίου στηρίζει τα κινήματα που θα μπλοκάρουν τους πλειστηριασμούς, οι οποίοι με απόφαση της κυβέρνησης της οποίας είναι υπουργός, γίνονται ηλεκτρονικοί – άρα μπορούν να διεξάγονται κατά δεκάδες ημερησίως - από τον Σεπτέμβριο, ενώ απελευθερώνονται πλήρως για κάθε μεγέθους κατοικίες από την 1/1/2018.

Ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, έταξε όπως είπε, «δημιουργία στην Καστοριά ενός, ας μου επιτραπεί η έκφραση, "λιμανιού ξηράς"».

Αυτά μόλις σε ένα 24ωρο.

Στην κυβέρνηση δείχνουν να τα χάνουν... Σαν τον ποδοσφαιριστή σε κενή εστία...

Εκτός από τις θριαμβολογίες υπάρχει και η πραγματικότητα ...

Οι ανακοινώσεις είναι ξεκάθαρες και διαψεύδουν όλες τις κυβερνητικές θριαμβολογίες και όλα τα κυβερνητικά ψεύδη περί ανάπτυξης.

Σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ, καταγράφεται υποχώρηση της πορείας του Δείκτη Οικονομικού Κλίματος τον Μάιο, καθώς υποχωρεί στις 93,2 μονάδες από τις 94,9 μονάδες τον προηγούμενο μήνα.

Και αυτό δεν είναι το χειρότερο. Σύμφωνα με τη Markit, οι λειτουργικές συνθήκες στον ελληνικό μεταποιητικό τομέα εξακολούθησαν να επιδεινώνονται τον Μάιο, αν και σε ασθενέστερο βαθμό σε σχέση με τον προηγούμενο μήνα. Η τελευταία περίοδος ύφεσης οφειλόταν στην περαιτέρω μείωση των νέων παραγγελιών, η οποία οδήγησε σε επιπλέον πτώση της παραγωγής.

Άμισθη, αλλά με οδοιπορικά η Β. Θάνου στο νομικό γραφείο του πρωθυπουργού ...

Επίσημα πλέον κατέχει την θέση της άμισθης προϊσταμένης του νομικού γραφείου της Γενικής Γραμματείας της Κυβέρνησης η πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου Βασιλική Θάνου – Χριστοφίλου.

Ωστόσο σύμφωνα με τον "Ελεύθερο Τύπο" με βάση την απόφαση του πρωθυπουργού που δημοσιεύθηκε αργά το βράδυ της Τρίτης στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, η Βασιλική Θάνου δεν θα απασχολείται απολύτως αμισθί.

Όπως αναφέρει η απόφαση θα δικαιούται οδοιπορικών και πιθανώς και ημερήσιας αποζημίωσης για τις ημέρες που θα βρίσκεται εκτός της υπηρεσίας της. Φαίνεται λοιπόν πως η πρώην πρόεδρος του Αρείου Πάγου προσλαμβάνεται στο πρωθυπουργικό γραφείο, κατά τα πρότυπα που έχουν προσληφθεί κι όλοι οι άλλοι άμισθοι σύμβουλοι στο Μέγαρο Μαξίμου και στα υπουργικά γραφεία, αρνούμενοι τις μισθολογικές απολαβές για να μην απωλέσουν το δικαίωμα άλλων αποδοχών ή σύνταξης, όπως ισχύει και με την περίπτωση της Βασιλικής Θάνου.

Τα προσχήματα κατέρρευσαν ...

Δεν μπορούσαν να κρατηθούν, δεν άντεχαν άλλο! Ούτε εκείνη μακριά του ούτε εκείνος μακριά της. Μόλις δέκα ημέρες μετά τη συνταξιοδότησή της, η κ. Θάνου προσελήφθη ως επικεφαλής του νομικού γραφείου του πρωθυπουργού. Και προξενεί μάλιστα ιδιαίτερη εντύπωση ότι η κ. Θάνου δεν ντράπηκε να το κάνει, παρότι διετέλεσε και, υπηρεσιακή έστω, πρωθυπουργός.

Μπήκαν στο Καζίνο για να τινάξουν την μπάνκα στον αέρα ...

Η χώρα δεν χρειάζεται ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών, όπως επίμονα υποστηρίζει ο κ. Βαρουφάκης. Ένα παράλληλο σύμπαν χρειάζεται! Είναι το μόνο περιβάλλον που μπορεί να αντέξει την νοοτροπία μας. Ο κόσμος που ζούμε σήμερα δεν έχει θέση για Βαρουφάκηδες. Αντίθετα, σε εκείνο το παράλληλο σύμπαν για το οποίο λέγαμε ο Γιάνης θα ήταν βασιλιάς κι όλοι εμείς εκατομμυριούχοι.

Ναι, αλλά η Οικονομία είναι ένας τόπος που συμβαίνουν μαγικά πράγματα, επειδή η ανθρώπινη ψυχολογία διαμορφώνει πολλές φορές τους κανόνες κι αυτοί έρχονται τελικά σε πλήρη αντίθεση ακόμη και με τους νόμους της φύσης. Οι χρηματιστηριακές φούσκες είναι το καλύτερο παράδειγμα.

ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΚΟΜΜΑ

Η κ. Θάνου με την πολιτεία της δεν εκόσμησε τη θέση του Προέδρου του Αρείου Πάγου, αρνούμενη πολλές φορές να κατανοήσει, ότι η δικαιοσύνη πρέπει να στέκεται μακριά από την πολιτική, τα κόμματα και τον συνδικαλισμό.

Η ίδια με τις δημόσιες παρεμβάσεις της -ιδίως εκείνη προς τους ευρωπαίους ομολόγους της λίγο πριν το αντισυνταγματικό δημοψήφισμα παρωδία του 2015 ή την άλλη για τη διεύρυνση του ορίου συνταξιοδότησης των δικαστών- αυτοϋπονομεύθηκε ως φορέας ενός εκ των υπάτων αξιωμάτων της Ελληνικής Δικαιοσύνης.

Παραμύθια για λίστες και… άλλα θηρία !

Σ’ αυτή τη χώρα όλοι πια γνωρίζουν πως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βρέθηκαν στην εξουσία λέγοντας τα μεγαλύτερα ψέματα στην παγκόσμια Ιστορία και με σημαία το mail Χαρδούβελη και τη Λίστα Λαγκάρντ.

Περίπου έπεισαν τον κόσμο πως θα έσχιζαν τα μνημόνια και θα τερμάτιζαν τη λιτότητα και δεν θα εφάρμοζαν το mail Χαρδούβελη, επειδή θα έπαιρναν τα λεφτά των φοροφυγάδων, τα ονόματα των οποίων φιγουράριζαν στην περίφημη Λίστα.

Μετά την άνοδό τους στην εξουσία, συνέχισαν το παραμύθι, ανακάλυψαν και νέες λίστες, μεταξύ των οποίων και τη Λίστα Μπόργιανς, άρχισαν να ανακοινώνουν πως διασταυρώνουν και ελέγχουν, πραγματοποιούσαν ταξίδια στο εξωτερικό και έκαναν μυστικές συναντήσεις με τύπους σαν τον Φαλσιανί, έστελναν ακόμη και δικαστικούς σε τέτοιες εκστρατείες, ισχυρίζονταν ψευδώς πως γεμίζουν τα δημόσια ταμεία, δημιουργούσαν με λίγα λόγια την αίσθηση πως στον τομέα γίνεται… κοσμογονία.

Η κ. Θάνου στην υπηρεσία του κ. Πολάκη ...

Η κ. Θάνου δεν είναι μια τυχαία τέως δικαστής. Ως πρόεδρος του Αρείου Πάγου και ως πρώην συνδικαλίστρια των δικαστών έχει άμεση επιρροή σε ένα κομμάτι του δικαστικού κλάδου. Αλλά, το σημαντικό είναι ότι δεν καλείται να υπηρετήσει έναν πρωθυπουργό ως θεσμό. Καλείται να υπηρετήσει το αντικοινοβουλευτικό σύστημα Πολάκη. Και το ξέρει.

Αυτή είναι η κορυφαία διαφορά μεταξύ του διορισμού της κ. Θάνου με τους διορισμούς άλλων δικαστικών στο παρελθόν στο γραφείο πρωθυπουργών. Κανείς από τους άλλους πρωθυπουργούς και τα κόμματά τους δεν είχαν στραφεί εναντίον του κοινοβουλευτισμού και της αστικής δημοκρατίας όπως στρέφονται οι υπουργοί αυτής της κυβέρνησης με την ανοχή και συχνά με τη σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού.

Τερματίζοντας τη γελοιότητα ...

Δεν ξέρουμε αν φταίει ο Σοφοκλής με την Αντιγόνη του ή αν υπάρχουν άλλα αρχέγονα ένστικτα των κατοίκων σε αυτή τη γωνιά της Βαλκανικής. Πάντως, μόνιμη μανιέρα της συλλογικότητάς μας είναι να ανακαλύπτουμε νεκρούς για να τους τιμήσουμε. Τι κι αν η ιστορική έρευνα απέδειξε ότι το 1941 δεν υπήρχε στρατιώτης-εύζωνας Κωνσταντίνος Κουκίδης, για να πέσει από την Ακρόπολη τυλιγμένος με την ελληνική σημαία; «Σημασία δεν έχει αν υπήρξε ο στρατιώτης Κουκίδης», είχε πει ο τότε δήμαρχος Αθηναίων Δημήτρης Αβραμόπουλος, εγκαινιάζοντας το μνημείο του παντελώς άγνωστου στρατιώτη στους πρόποδες του Ιερού Βράχου (12.10.2000). «Σημασία έχει αν εμείς –οι σημερινοί Ελληνες– θέλουμε να υπάρχουν τέτοιοι θρύλοι. Υπό αυτή την έννοια, έχει τη δική του ηθική και εθνική χρησιμότητα αυτό που πράττουμε σήμερα, ικανοποιώντας την απαίτηση χιλιάδων συμπολιτών μας».

Οι ποντικοί και τα λιοντάρια ...

Όλο αυτό το μακρύ διάστημα της τελευταίας (αλλά προφανώς όχι ύστατης) «περήφανης διαπραγμάτευσης», ακούστηκαν, ως γνωστόν, διάφοροι λεονταρισμοί εκ μέρους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Προς δικαιολόγηση μάλιστα ακούστηκε πως όλα αυτά έγιναν διότι ισχύει επί του προκειμένου η γνωστή ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ «δεν είμαι  λιοντάρι, αλλά σε μένα έπεσε να βρυχηθώ».

Επί του θέματος, θα σταθώ στη στάση που τήρησε η κυβέρνηση δια του εκπροσώπου της Δ. Τζανακόπουλου απέναντι σε δηλώσεις υψηλόβαθμων ξένων αξιωματούχων.

Είπε, λοιπόν (Σκάι, 17 Ιουνίου, εκπομπή Γ. Αυτιά), σχετικά με τις δηλώσεις Σόιμπλε για Τσακαλώτο:

Η τραγική κατάρρευση στην εκπαίδευση.

Στις φετινές πανελλήνιες «η μεγαλύτερη συχνότητα βαθμολογιών, σε όλα σχεδόν τα μαθήματα, ήταν κάτω του 10.» Στην Ιστορία γενικής Παιδείας, εννέα στους δέκα υποψήφιους έγραψαν κάτω από την βάση. Στα Μαθηματικά προσανατολισμού σπουδών Οικονομίας και Πληροφορικής, οκτώ στους δέκα έγραψαν κάτω από την βάση. Παρόλο που οι πανελλήνιες κάθε χρόνο γίνονται και ευκολότερες για ψηφοθηρικούς λόγους, αυτή η πολιτική που σκοπό έχει να δημιουργήσει πληθωρισμό στις βαθμολογίες, αδυνατεί να αποκρύψει την κατάρρευση της κρατικής παιδείας.

Η παράμετρος που δίνει αυτοδυναμία ...

Στις 13,2 μονάδες είναι σήμερα η διαφορά της Ν.Δ. από τον ΣΥΡΙΖΑ στο «poll of polls». Στην έρευνα δηλαδή που θεωρείται η πιο αξιόπιστη, καθώς τα ποσοστά της προκύπτουν από τον μέσο όρο διαφορετικών δημοσκοπικών ερευνών που γίνονται το ίδιο διάστημα. Στην Ελλάδα το poll of polls το έχουμε μεταφράσει «Μητέρα των δημοσκοπήσεων» και η «Κ» τακτικά δημοσιεύει τα ευρήματά της, καθώς επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων. Ιδού λοιπόν τα νέα ευρήματα από τον μέσον όρο των δημοσκοπήσεων της MRB, της Κapa Research, της Metron Analysis και του ΠΑΜΑΚ (οι τελευταίες έρευνές τους έγιναν μετά το κλείσιμο της αξιολόγησης και συγκρίνονται με τις αντίστοιχες που δημοσίευσαν στις αρχές του 2017 και στις αρχές του 2016).

Οι «επιτυχίες» ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ συνεχίζονται…

Δεν χρειαζόταν η ανάλυση της Τράπεζας της Ελλάδος για να λυθεί το «μυστήριο» σχετικά με τους λόγους για τους οποίους το 2016 είχαμε αύξηση στον αριθμό των τουριστών και μείωση στα έσοδα από τον τουρισμό.

Στην έκθεσή της για τη Νομισματική Πολιτική, η ΤτΕ αποφάνθηκε ότι βασική αιτία είναι η πτώση των τιμών διανυκτέρευσης στα καταλύματα, ιδιαίτερα την περίοδο αιχμής, γεγονός που συνέβαλε σημαντικά στη συνολική μείωση των ταξιδιωτικών εσόδων.

Δηλαδή, επί ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, η κρίση βάθυνε τόσο πολύ, που οι τιμές έπεσαν κατακόρυφα – με τα γνωστά αποτελέσματα.

«Πετούν» οι καταθέσεις και επί «μυαλομένου» ΣΥΡΙΖΑ...

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δύο χρόνια μετά την στροφή του καλοκαιριού του 2015 που την κράτησε στην ζωή ανοίγοντας έναν κύκλο «χρήσιμων» αλλαγών, έφτασε πλέον πολύ κοντά στα «βιολογικά» όριά της.

Βρίσκεται στο σημείο, όπου έχει καλύψει με μέτρα που τα πληρώνουμε όλοι την ζημιά που η ίδια προκάλεσε στο πρώτο εξάμηνο του 2015.

Βρίσκεται στο σημείο όπου έχει περάσει θεσμικά διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν μπορούσαν και θα τις χαρακτήριζε ο «σύντροφος» Σπίρτζης ως νεοφιλελεύθερες.

Βρίσκεται στο σημείο που έχει λάβει από τώρα (πρωτοφανές!) τα δημοσιονομικά και διαρθρωτικά μέτρα και της επόμενης κυβέρνησης, εξασφαλίζοντας ομαλή μετάβαση στον επόμενο πολιτικό κύκλο.

Άρθρο Κυρ. Μητσοτάκη στην «Κ»: Ο νόμος της κυβέρνησης για τα ΑΕΙ δεν πρέπει να περάσει ...

Σ​​τα αμφιθέατρα και στις αίθουσες διδασκαλίας των ελληνικών πανεπιστημίων είναι πολλοί οι καθηγητές που ξεχωρίζουν με την παρουσία και το ακαδημαϊκό τους έργο. Είναι επίσης περισσότεροι οι φοιτητές που διακρίνονται, σε ένα περιβάλλον που συχνά δεν ευνοεί τη γνώση και την έρευνα. Γιατί λοιπόν η ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας δεν είναι στο επίπεδο που η ποιότητα καθηγητών και φοιτητών μας επιτρέπει; Ακόμη περισσότερο: Γιατί η ανώτατη εκπαίδευση δεν έχει γίνει εργαλείο ανάπτυξης όπως θα μπορούσε και θα έπρεπε;

Ξεχωρίζουν τρία οφθαλμοφανή προβλήματα: Πρόβλημα πρώτο, η περιορισμένη χρηματοδότηση, κάτι που δεν συναρτάται μόνο με την κρατική επιχορήγηση, αλλά και με τη δυνατότητα των πανεπιστημίων να βρίσκουν οικονομικούς πόρους. Πρόβλημα δεύτερο, η κακή κατάσταση των υποδομών αλλά και των συνθηκών λειτουργίας των κτιριακών συγκροτημάτων των ελληνικών πανεπιστημίων. Πρόβλημα τρίτο, το ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ που συχνά φτάνει μέχρι το σημείο ουσιαστικής κατάργησης της αυτονομίας και αυτοτέλειάς τους.

Σκουπίδια και προπατορικόν αμάρτημα ...

Αναφορά σήμερα στο εγχώριο προπατορικόν αμάρτημα. Από τη στιγμή που θα γεννηθεί, σχεδόν κάθε ελληνόπουλο ανατρέφεται με την προσδοκία ότι κάποια μέρα, αφού μάλιστα πάρει ένα οποιοδήποτε πτυχίο, θα προσληφθεί στο Δημόσιο. Και ιδιαίτερα στον ευρύτερο δημόσιο τομέα (ΔΕΗ, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ, κρατικές τράπεζες, κ.λπ.). Ο λόγος δεν είναι τόσο ο σίγουρος και συχνά υψηλότερος μισθός σε σύγκριση με τον ιδιωτικό τομέα ή οι αξιοπρεπέστερες συνθήκες εργασίας, το κύρος που προσδίδει και η εγγυημένη και σε νεότερη ηλικία συνταξιοδότηση. Πάνω απ' όλα μετράει η μονιμότητα. Οχι μόνο γιατί εξασφαλίζει διά βίου εργασία και μισθό. Αλλά κυρίως γιατί εκεί τα πάντα είναι χαλαρά. Είτε εργάζεσαι, είτε τεμπελιάζεις, ουδείς ενοχλείται. Αν έχεις τις αναγκαίες για τη θέση σου γνώσεις, ουδείς το απαιτεί (το ΑΣΕΠ χάλασε λίγο τα πράγματα, αλλά οι παρακάμψεις του όλο και πολλαπλασιάζονται). Η μονιμότητα στο Δημόσιο ανοίγει επίσης ευρείς ορίζοντες για όσους έχουν χαλαρή συνείδηση και υποκύπτουν εύκολα στους πειρασμούς που προσφέρει άφθονους σχεδόν κάθε δημόσια θέση. Ακόμα και του κλητήρα.