Άρχισαν τα όργανα και στην Ιταλία ...

Όταν ανοίγει ο ασκός του Αιόλου, όλα μπορούν να συμβούν.

Μετά την Ισπανία στον χορό των ανεξαρτητοποιήσεων μπήκαν και οι Ιταλοί. Τα όργανα χτυπούν τώρα σε Βενετία και Μιλάνο.

Για τις 22 Οκτωβρίου έχει προγραμματιστεί συμβουλευτικό δημοψήφισμα στις περιφέρειες Βένετο και Λομβαρδία.

Ως γνωστόν, οι περιφερειάρχες των δύο αυτών περιοχών ανήκουν στην Λέγκα του Βορρά.

Προς το παρόν δεν τίθεται θέμα καταλανικού τύπου (αν και σε επίπεδο διακηρύξεων έχει επανειλημμένα τεθεί), αλλά οι πολίτες θα κληθούν να απαντήσουν αν επιθυμούν να αυξηθούν (στο πλαίσιο μιας αυτονομίας που θα σέβεται την εθνική ενότητα της Ιταλίας), οι αρμοδιότητες των δυο περιφερειών σε τομείς όπως είναι ο πολιτισμός, η παιδεία, η αστική και η ποινική δικαιοσύνη.

Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα πρώτο βήμα, ωστόσο προς το παρόν – και με νωπά τα προβλήματα στην Ισπανία – δεν συμφωνούν μεταξύ τους ούτε οι ακραίοι.

Δικαιωματισμός, το νεότερο προσωπείο του κρατισμού ...

Κάτι τρέχει όταν κανείς δεν θέλει να ασχοληθεί με το οφθαλμοφανές. Για παράδειγμα, τι είναι αυτό που κάνει τα κόμματα, τα οποία κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να περιορίσουν τα θεμελιώδη δικαιώματα του πολίτη, να είναι τα ίδια οι πιο ένθερμοι οπαδοί και προωθητές του δικαιωματισμού;

Εκ πρώτης όψεως δημιουργείται η εντύπωση μιας αντίφασης. Γιατί, για παράδειγμα, τα κόμματα που θεσπίζουν νόμους λογοκρισίας, οι οποίοι κατάφωρα καταπατούν το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, δείχνουν επίσης έναν τεράστιο ενθουσιασμό για τη δημιουργία εκατοντάδων νέων δικαιωμάτων;

Τα δικαιώματα στα οποία στηρίχθηκε η ανάπτυξη της σύγχρονης δυτικής αστικής δημοκρατίας ήταν ορισμένα και είχαν όλα ένα βασικό χαρακτηριστικό: Περιόριζαν τις εξουσίες του κράτους, έβαζαν φραγμούς σε αυτά που η πολιτική τάξη μπορούσε να κάνει.