Τα δύο σχέδια του παρακράτους ...

Από την πρώτη στιγμή που οι κύριοι Τσίπρας και Κοτζιάς, με τη θερμή συμπαράσταση Καμμένου αποφάσισαν να μας επιβάλουν τη χειρότερη συμφωνία που μπορούσε ποτέ να επιτευχθεί για το Σκοπιανό, ξεκίνησαν δύο προπαγανδιστικές εκστρατείες:

Η μία αφορούσε στην προσπάθεια να ταυτιστούν με τη διαφθορά όσοι διαφωνούσαν με τη συμφωνία της λίμνης. Και γεννήθηκε η δήθεν υπόθεση της Νοβάρτις – για την οποία έχουν ήδη παραιτηθεί τρεις εισαγγελείς - ακριβώς την επομένη του μεγάλου συλλαλητηρίου για την Μακεδονία της 4ης Φεβρουαρίου 2018. Και μια μέρα μετά τις νυχτερινές ανακοινώσεις Παπαγγελόπουλου περί του μεγαλύτερου σκανδάλου της μεταπολίτευσης, στις 6 Φεβρουαρίου 2018, ο κ. Τσίπρας μίλησε για «πατριωτισμό της μίζας» - οπότε οι «πατριώτες της μίζας» δεν δικαιούνται δια να ομιλούν.

Η δεύτερη προπαγανδιστική εκστρατεία αφορούσε στην προσπάθεια να ταυτιστεί ο λαός που διαδηλώνει με την Μακεδονία με «ακραία στοιχεία».

Έτσι, ο κ. Τσίπρας άρχισε να απευθύνει τα προσκλητήριά του προς τους ακραίους την ίδια ακριβώς περίοδο πέρσι:

10+1 αθλιότητες με τη συμφωνία των Πρεσπών ...

Χτες στη Βουλή παίχτηκε η 11η και προτελευταία πολιτική αθλιότητα με τη συμφωνία των Πρεσπών, σε βάρος της πλειοψηφίας του λαού και σε βάρος της χώρας. Με κοινοβουλευτικές ακροβασίες βαφτίστηκε ανεξάρτητος ο βουλευτής Γ Μαυρωτάς, του Ποταμιού, που δεν έχει πια την ιδιότητα της Κοινοβουλευτικής ομάδας, για να σιγουρευτεί η φιλοκυβερνητική πλειοψηφία στην επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας.

Ήδη, έχει βρεθεί η πλειοψηφία των προθύμων που θα ψηφίσουν την Πέμπτη τη συμφωνία στη Βουλή. Και αυτό θα είναι το αποκορύφωμα μιας σειράς από κομματικές, κυβερνητικές και διπλωματικές αντιδημοκρατικές εκτροπές, που διαπράχτηκαν για μια καρέκλα.

Τις καταγράφουμε παρακάτω και τις 10, για να ξέρει ο λαός ποιες φλόγες πρέπει να κρατήσει άσβεστες για να μη σταματήσει να πολεμάει στο διηνεκές τη συμφωνία, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, σε κάθε χώρα. Μέχρι να την απαξιώσει σε κάθε συνείδηση. Μέχρι να την ανατρέψει. Γιατί η ιστορία και οι συνθήκες δεν είναι γραμμένες σε πέτρες. Και ανατρέπονται κάποτε. Γιατί αυτή η συμφωνία ήρθε ερήμην του λαού, κρυφά, στα μουλωχτά, χωρίς να ενημερωθεί από πριν ο λαός, χωρίς να ρωτηθεί ποτέ και χωρίς να παρθεί υπ όψιν η γνώμη του πάνω σ αυτήν.

Οι εκτροπές που καταγράφουμε αποδεικνύουν ένα πράγμα. Ότι η ελληνική κυβέρνηση ήξερε εξ αρχής ότι η συμφωνία δεν περνάει από το λαό. Και ήξερε από πριν ότι έπρεπε να τον αποκλείσει απ αυτήν. Παρ όλο που όλες οι κυβερνήσεις και όλοι οι νόμοι υπάρχουν στο όνομα ενός και μόνο: Του λαού. Η ελληνική κυβέρνηση, λοιπόν: