Η φοροδιαφυγή και γιατί δεν διώκεται ...

Γιατί δεν προβάλλετε εντονότερα την αγανάκτηση των νομοταγών πολιτών κατά της εκτεταμένης φοροδιαφυγής; παραπονιέται αγαπητός αναγνώστης. Πράγματι, η φοροδιαφυγή δεν συνεπάγεται μόνο κατάφωρη αδικία σε βάρος των έντιμων πολιτών, οι οποίοι προσπαθούν να είναι συνεπείς. Είναι και από τις βασικές αιτίες που οι εκάστοτε κυβερνώντες αυξάνουν τα πρόσθετα φορολογικά βάρη, τα οποία επωμίζονται οι μη φοροδιαφεύγοντες. Ετσι καλύπτονται και τα ελλείμματα που προκαλεί η εκτεταμένη και συνεχώς αυξανόμενη φοροδιαφυγή. Αναμφισβήτητα, η φορολογία θα ήταν λιγότερο επαχθής αν αυτή εδιώκετο αποτελεσματικότερα.

Μα διώκεται αμείλικτα, όπως ισχυρίζεται ένας άλλος αναγνώστης μου, ο οποίος με ψέγει επειδή δεν επαινώ τις σχετικές επιδόσεις της σημερινής κυβέρνησης. Δυστυχώς η πραγματικότητα αποδεικνύει τα αντίθετα από όσα ισχυρίζονται το υπουργείο Οικονομικών και κάποιοι που πιστεύουν τις δήθεν φοροδιωκτικές επιδόσεις της κυβέρνησης. Τις διαψεύδουν τα επίσημα στοιχεία. Π.χ. δυόμισι χρόνια μετά την έναρξη αξιοποίησης της λίστας Λαγκάρντ έχουν ολοκληρωθεί μόλις 177 έλεγχοι (επί συνόλου 2.062 προσώπων της λίστας). Και παρά τη βεβαίωση φόρων και προστίμων έχουν μπει στο δημόσιο ταμείο μόλις 37 εκατ. ευρώ (υποθέτω ότι περισσότερο στοιχίζουν οι υπηρεσίες δίωξης της φοροδιαφυγής).

Οι νυκτερινές επιχειρήσεις του Αλέξη και τα αδιέξοδα της Φώφης ...

Μία αξιοσημείωτη παρατήρηση: Ο Αλέξης Τσίπρας δεν κινήθηκε με τον ανασχηματισμό επιθετικά απέναντι στη Φώφη Γεννηματά. Δεν επέλεξε νέους υπουργούς από την αστείρευτη δεξαμενή των πασοκογενών. Δεν έκανε υπουργό τη Μαριλίζα, τον Στέφανο ή ακόμη και τον Θόδωρο Κατσανέβα. Έκλεισε με αυτόν τον τρόπο πονηρά το μάτι στη Φώφη, γνωρίζοντας ότι η τελευταία έχει ξεμείνει από επιλογές.

Η διαμάχη της Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κάτι νέο. Είναι ένα άρωμα που έρχεται από το μακρινό παρελθόν, από τις πρώτες ημέρες της δημιουργίας του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Τότε δεν υπήρχε διαδίκτυο και φατσοβιβλίο. Υπήρχαν όμως τα πηγαδάκια της Ομόνοιας.

Εκλογές ελεύθερης πτώσης...

Το πρόβλημα με την Hillary Clinton είναι ότι διαρκώς  δημιουργείται το ερώτημα αν έχεις να κάνεις με ένα πραγματικό άτομο, ή, αν αυτό που ονομάζουμε Hillary Clinton είναι η ονομασία μιας σειράς σκανδάλων χωρίς αρχή και τέλος. Η κα Clinton είναι μια από τις θλιβερές επιλογές για την προεδρία των ΗΠΑ και μαζί με τον κ. Trump αποτελούν τα μέσα μιας προαναγγελθείσας αυτοκτονίας.

Βέβαια οι ΗΠΑ είναι ακόμα αρκετά δυνατές για να αντιμετωπίσουν το πλήγμα της 8ης Νοεμβρίου. Αλλά αυτό που είναι επίσης αληθές είναι ότι σιγά σιγά οδεύουν προς το ιστορικό εκείνο σημείο όπου η παρακμή αυτής της σπουδαίας δημοκρατίας να είναι πλέον μη αναστρέψιμη. Ως Έλληνες γνωρίζουμε ότι η ζωή συνεχίζεται και μετά από την περίοδο ακμής.