Συνέντευξη Βασιλικής Τζότζολα στο elpidablog ...

"Άλλαξε τα όλα"


Αυτό κάνει από την πρώτη μέρα ο Πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς.

Ενδιαφέρουσα συνέντευξη της αν.εκπροσώπου της ΝΔ στο blog "ΕΛΠΙΔΑ"



Η ΕΛΠΙΔΑ ξεκινάει μια σειρά συνεντεύξεων ενημέρωσης των αναγνωστών και φίλων της με τα νέα πρόσωπα που ο Πρόεδρος Αντώνης Σαμαράς στελεχώνει την νέα Νέα Δημοκρατία.
Αρχής γενομένης με ένα νέο και δυναμικό πρόσωπο την αναπληρώτρια εκπρόσωπο της Ν.Δ. κ. Βασιλική Τζότζολα.

ΕΛΠΙΔΑ: Πώς βρεθήκατε δίπλα στον Πρόεδρο, και πως σας αντιμετώπισαν οι παλιότεροι, ποιες οι σχέσεις σας με τον Π. Παναγιωτόπουλο.
B.T.: Ήμουν δίπλα στον Πρόεδρο, όταν εκείνος επέλεξε να μου αναθέσει καθήκοντα αναπληρωτού εκπροσώπου της ΝΔ. Προηγήθηκαν η εκλογή μου στην ΕΚΟ Δικηγόρων, η συμμετοχή μου στο 8ο Συνέδριο του κόμματος και η εκλογή μου ως μέλους στην Πολιτική Επιτροπή του κόμματος.
Ο Πάνος Παναγιωτόπουλος έχει από χρόνια κερδίσει την εκτίμηση και το σεβασμό μου για όσα έχει -και πρόκειται να- εισφέρει στο δημόσιο βίο της χώρας. Με καλωσόρισε, όπως και όλοι.

ΕΛΠΙΔΑ: Η επικοινωνιακή πολιτική της Ν.Δ. είναι ίδια κακή με τα  προηγούμενα χρόνια. Εαν σκέφτεστε κάτι πιό οργανωμένο και πιό αποτελεσματικό, να ακούγεται τέλος πάντων, και μήπως θα πρέπει επιτέλους η ΝΔ να αποφασίζει το ποιος θα βγαίνει στην ΤV διότι ο κόσμος δεν αντέχει να βλέπει αυτούς που πρόσβαλαν και πίκραναν την παράταξη, θέλουν νέους, καταρτισμένους, επιθετικούς, καθαρούς, και χωρίς παρελθόν.
B.T. : Πρώτος ο Πρόεδρος έγινε -και συνεχίζει καθημερινώς να είναι  αποδέκτης του ηχηρού και αδιαμφισβήτητου μηνύματος που εκπέμπει ο κόσμος: «Άλλαξέ τα όλα».
Αυτό κάνει από την πρώτη μέρα που εξελέγη.
Και εξελέγη, σας θυμίζω, από αυτόν, τον ίδιο κόσμο, από την κοινωνία, για την κοινωνία.
Η ΝΔ του Αντώνη Σαμαρά βάζει τέλος στις ξύλινες πινακίδες και στα ξύλινα λόγια.
Με πρόσωπα και ιδέες από την κοινωνία, πορεύεται με στόχο την έξοδο της χώρας από την πιο ανελέητη οικονομική και κοινωνική κρίση που πλήττει τη χώρα μας.
Η ΝΔ ξεκινά μια νέα προσπάθεια επικοινωνίας και ενημέρωσης με τα
εκατοντάδες χιλιάδες μέλη της. Αξιοποιούμε τις δυνατότητες των νέων
τεχνολογιών και διαμορφώνουμε μια «πυραμίδα επικοινωνίας κόμματος και
κοινωνίας». Καθοριστικό ρόλο σε αυτό το εγχείρημα καλούνται να
διαδραματίσουν πρόσωπα με τα χαρακτηριστικά που και εσείς περιγράφετε.

Πώς μπορεί η στατιστική να δώσει λάθος συμπεράσματα... ...

Η Ειδησεογραφία αναφέρει ότι ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου κατατάχθηκε στην όγδοη θέση της κατάταξης των Financial Times μεταξύ των 19 ομολόγων του της Ε.Ε...
Οι Financial Times δημοσιεύουν την λίστα με τους καλύτερους Ευρωπαίους Υπουργούς Οικονομικών του 2010 και πρώτος στη σχετική κατάταξη είναι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε...

Όλα αυτά είναι θετικά και για τον υπουργό αλλά και για την χώρα...
Η όγδοη θέση στην γενική κατάταξη είναι τιμητική...
Αρκεί να μήν προχωρήσει κανείς στην ανάλυση της βαθμολογίας...
Όπως βλέπετε στον πίνακα...

Τι δουλειά κάνουν οι συνδικαλιστές ...

Είναι πλέον τεκμηριωμένο και γνωστό ότι κύριοι υπεύθυνοι για την άθλια κατάσταση, οικονομική και άλλη, που επικρατεί στη χώρα είναι οι πολιτικοί και οι συνδικαλιστές. Προκειμένου να βελτιώσουμε την κατάσταση και να αποφύγουμε τα ίδια στο μέλλον είναι σκόπιμο να αναρωτηθούμε τι κάνουν οι πολιτικοί και τι κάνουν οι συνδικαλιστές. Ας αρχίσουμε σήμερα με τους συνδικαλιστές. Τι κάνουν, λοιπόν, οι συνδικαλιστές;


Σύμφωνα με τη θεωρία η δουλειά των συνδικαλιστών είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η προστασία τους από τις αυθαιρεσίες του εργοδότη. Σύμφωνα, όμως, με την εμπειρία η δουλειά των συνδικαλιστών είναι η προστασία των συντεχνιακών συμφερόντων και η προώθηση των δικών τους προσωπικών φιλοδοξιών. Ενας θέλει να διατηρήσει την εξουσία που έχει και να ανέλθει συνδικαλιστικά. Αλλος θέλει να γίνει βουλευτής και, με τα κατάλληλα προσκυνήματα, υπουργός. Αλλος θέλει να γίνει ευρωβουλευτής. Αλλος θέλει να ανέβει στην κομματική ιεραρχία. Αυτές είναι θεμιτές και ευγενείς φιλοδοξίες, όχι όμως όταν επιδιώκονται εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, όπως συμβαίνει στη χώρα μας εδώ και δεκαετίες. Σε πολλές περιπτώσεις η απερισκεψία και η σκόπιμη κακή πολιτική των συνδικαλιστών έχουν αποτελέσματα που θίγουν άμεσα τα συμφέροντα των εργαζομένων τα οποία υποτίθεται ότι προωθούν. Θλιβερά παραδείγματα, η Πιρέλλι, η Ολυμπιακή και σε λίγο ο ΟΣΕ.


Προκειμένου ο συνδικαλισμός να μπει στον φυσικό του δρόμο είναι αναγκαίο να γίνουν αλλαγές και να ληφθούν μέτρα που θα κόψουν την όρεξη εκείνων των συνδικαλιστών οι οποίοι στο όνομα της εργατικής τάξης προωθούν τον εαυτό τους. Μερικά τέτοια μέτρα είναι τα εξής:

Υπάρχουν και καλά νέα!

ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, µερικές φορές στη χώρα µας υπάρχουν και καλά νέα. Κι ένα από αυτά είναι αναµφισβήτητα η εξάρθρωση άλλης µιας τροµοκρατικής οργάνωσης από την Αστυνοµία.


ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ δεν είναι ακόµη γνωστό αν, µετά τον Επαναστατικό Αγώνα και τους Πυρήνες της Φωτιάς, οι διωκτικές αρχές κατάφεραν να βάλουν στο χέρι την πολύ πιο αδίστακτη Σέχτα Επαναστατών. 

ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ είναι ότι οι συλλήψεις και τα ευρήµατα των τελευταίων εικοσιτετραώρων ακουµπούν τον σκληρό πυρήνα της νέας τροµοκρατίας στην Ελλάδα – έναν πυρήνα µε υψηλό βαθµό οργάνωσης, προσήλωσης και µέσων. 

ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ επίσης βέβαιο ότι, µε τριάντα (περίπου) τροµοκράτες στις φυλακές, η Αστυνοµία επέδειξε τον τελευταίο χρόνο υψηλή αποτελεσµατικότητα και επαγγελµατισµό. Μακάρι να τη µιµηθούν και άλλοι τοµείς του κρατικού µηχανισµού! 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ και δυσάρεστα νέα. ∆ιότι είναι δυσάρεστη η διαπίστωση ότι υπάρχουν νέοι άνθρωποι που καταστρέφουν τις ζωές τους και τις ζωές των άλλων µε τόση ελαφρότητα και τόση απερισκεψία. 

ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ εξίσου δυσάρεστη η συνειδητοποίηση ότι εικοσάχρονοι και εικοσιπεντάχρονοι νέοι µπορούν να αισθάνονται τόσο µίσος, τόση µοχθηρότητα και τόσο φανατισµό εναντίον µιας κοινωνίας που τους µεγάλωσε τόσο απλόχερα. 

ΓΙΑ ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ λΙΓΟ. Ολοι σχεδόν οι συλληφθέντες τροµοκράτες µεγάλωσαν και διαµορφώθηκαν στην εικοσαετία 1990-2010, όταν η Ελλάδα δεν γνώριζε κανένα µείζον οικονοµικό, πολιτικό ή εθνικό πρόβληµα, όταν η κοινωνία ζούσε σχεδόν σε κατάσταση µέθης κι όταν η µεγαλύτερη έγνοια αυτής της χαϊδεµένης γενιάς ήταν ποια µάρκα κινητό να προτιµήσει. 

Τι δεν κάνουν οι συνδικαλιστές στο εξωτερικό ...

Τα επεισόδια στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ το σαββατοκύριακο που πέρασε είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου.

Για μια χώρα που βρίσκεται σε μεγάλη οικονομική κρίση, για μια χώρα που τελεί υπό σκληρή επιτήρηση και το πολιτικό της σύστημα απλώς διεκπεραιώνει τις βουλήσεις των δανειστών, το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό.

Σε μια στιγμή που το συνδικαλιστικό κίνημα έπρεπε να είναι το αποκούμπι του χειμαζόμενου λαού, αυτό που βλέπουμε είναι η εικόνα της απόλυτης ντροπής. Όλοι γνωρίζουν γιατί φτάσαμε ως εδώ, όλοι συνομολογούν τις ευθύνες τους, αλλά κανείς δεν κάνει τίποτε για να αλλάξει η παρούσα άθλια κατάσταση.

Πολλά τα αίτια αυτής της απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος, με κυριότερο αυτό του κομματισμού. Οι συνδικαλιστές μας δεν ψηφίζουν απλώς κάποιο κόμμα. Είναι κορυφαία στελέχη των κομμάτων.

Σε όλον τον κόσμο, οι συνδικαλιστές ανήκουν επίσης σε κόμματα. Όλοι γνωρίζουν από πού προέρχονται. Αλλά πουθενά δεν καθορίζουν την συμπεριφορά τους με βάση το αν το κόμμα τους βρίσκεται στην εξουσία ή όχι.

Με οδηγό αυτήν την νοοτροπία οι συνδικαλιστικές μας ηγεσίες προτίμησαν να συνδιοικούν τον στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Ουδέποτε διαμαρτυρήθηκαν για τις ολέθριες και μοιραίες επιλογές που καταχρέωσαν τις ΔΕΚΟ. Ούτε ανέλαβαν δράση κατά της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς. Ούτε διαφώνησαν με επιλογές που ευνοούσαν τους ίδιους αλλά επιβάρυναν τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή όλους τους Έλληνες.

Ο νομπελίστας Μίλτον Φρίντμαν είχε υποστηρίξει πως όλες οι απειλές εκπορεύονται από την υπερβολική δράση του κράτους και από άτομα που εκμεταλλεύονται τη συγκεντρωμένη εξουσία του κράτους για να εξασφαλίζουν  ειδικά προνόμια και μονοπώλια.

Αυτό σημαίνει πως όλοι έχουν την τάση να συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Στην Ελλάδα, όμως, το πράγμα έχει παραγίνει. Οι συνδικαλιστές μας – όλων των κομμάτων και κυρίως αυτοί που ανήκουν στα κόμματα εξουσίας – φρόντιζαν πάντα να επιβάλουν τις απόψεις και τα προνόμιά τους, με αντάλλαγμα την στήριξη στα κόμματα και υποψηφίων μέσα στα κόμματα που τους έκαναν τα χατίρια.

Υπάρχουν περιπτώσεις υπουργών – και του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας – που στα υπουργεία τους έκαναν ό,τι τους υπεδείκνυαν οι εργαζόμενοι δια των συνδικαλιστών τους. Έφταναν στο σημείο ακόμη και να αρνούνται (οι υπουργοί) να εφαρμόζουν νόμους που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει στη Βουλή, για να μην ενοχλήσουν τους εκλεκτούς τους, αυτούς που τους έφερναν ψήφους και πρωτιές στις εκλογές. 

Τώρα που "ξεθύμανε" η επέτειος του πολυτεχνείου ...

Ετοιμάζουν για μονιμοποίηση άλλη επέτειο .

Σήμερα συμπληρώνονται δύο χρόνια από την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Σεβόμαστε την μνήμη του αδικοχαμένου παιδιού και συμπονούμε τους οικείους του.
Κατανοούμε την πίκρα , την θλίψη και την οργή όλων όσων θα συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις .

Αυτό που δε κατανοούμε είναι γιατί πρέπει άλλη μία φορά να αποκλειστεί το κέντρο της πόλης .
Αυτό που δεν κατανοούμε είναι γιατί απαξιώνεται ο άδικος επίσης χαμός τριών ζωών στην τράπεζα...
Γιατί ΚΑΝΕΙΣ δεν αναφέρεται σε αυτήν την απώλεια...
Δεν κατανοούμε γιατί η απώλεια μίας ζωής δίνει δικαίωμα σε κάποιους να δημιουργούν επετείους επιλεκτικά...
Όπως διαβάζουμε στην ειδησεογραφία , αποκλεισμένο το κέντρο της Αθήνας σήμερα .
Δεκάδες συλλαλητήρια έχουν προγραμματίσει ΟΛΜΕ, η ΑΔΕΔΥ , οι φοιτητές και μαθητές, οι αντιεξουσιαστές και φυσικά το ΚΚΕ...
Η Αστυνομία για 24 ώρες θα διακόψει την κυκλοφορία σε πολλούς δρόμους και θα απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση...


Σύμφωνα με ανακοίνωση της τροχαίας θα αποκλειστούν οι εξής δρόμοι :

e-Επιλογές της 05/12/2010

• Τόσο "Large" είναι πλέον η Ν.Δ;;;
• Καταστροφή δείχνουν τα δεδομένα ...
• Η "κακιά" τρόϊκα φταίει για τους εργαζόμενους, όχι η κυβέρνηση.
• Η καρικατούρα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
• Oι Γερμανοί ξανάρχονται....
• Πρωθυπουργός για όσκαρ