Τις τελευταίες ημέρες, ο νέος κύκλος θριαμβολογίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ περιστρέφεται γύρω από την απόφαση της Κομισιόν για τερματισμό της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος.
Μετά από τόσα μνημόνια και τόσα μέτρα και τόσα πλεονάσματα και την μεταφορά του συνόλου της δημόσιας περιουσίας στο αιωνόβιο υπερταμείο, αυτό, προφανώς, ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να κάνουν οι δανειστές.
Τα πήραν όλα, ζητούν κι’ άλλα, η κυβέρνηση τους τα δίνει, ένα μικρό αντίδωρο, συμβολικής αξίας και άνευ σημασίας (δηλαδή τι άλλα πειθαρχικά μέτρα θα μας μπορούσαν να μας επιβάλουν;) ήταν το λιγότερο που μπορούσαν να προσφέρουν.
Όλως τυχαίως μάλιστα, η απόφαση για… άφεση αμαρτιών ήλθε την ίδια ακριβώς ημέρα (12 Ιουλίου) που Τσίπρας και Τσακαλώτος έστειλαν άλλη μια επιστολή νομιμοφροσύνης και δεσμεύσεων προς το ΔΝΤ. Την 23η προς τους δανειστές – ζωή νάχουν!
Δηλαδή, μετά από δύο και πλέον χρόνια στο τιμόνι αυτής της άτυχης χώρας, το μόνο βέβαιο είναι πως πρέπει να έχει πονέσει το χέρι τους από τις πολλές επιστολές που έχουν στείλει στους δανειστές.
Και να σκεφθεί κανείς πως στις 11 Ιανουαρίου 2015, σε συνέντευξή του στη Real News και απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν θα καταργήσει το μνημόνιο με αποστολή επιστολής, ο κ. Τσίπρας είχε απαντήσει.
«Την επιστολή προς τους δανειστές, λοιπόν κε Σκουρή, δε θα χρειαστεί να τη στείλω εγώ γιατί θα την στείλει ο λαός, το βράδυ των εκλογών».
Είπε συγκεκριμένα: