Από πόσα χρόνια (δεκαετίες ίσως) ομιλώ και γράφω (και όποτε ήταν δυνατόν να κάνω και πράξη) για την
ανάγκη μείωσης των κρατικών δαπανών; Φωνή βοώντος εν τη ερήμω.
Η ΝΔ ουσιαστικά με πέταξε έξω από τις γραμμές της για τις απόψεις μου αυτές.
Το Πασόκ, στη διάρκεια της σύντομης συνεργασίας μου μαζί του, συνταράχθηκε από την εμμονή μου σε τέτοιες πολιτικές. Και τώρα βρισκόμαστε μπροστά στην ωμή πραγματικότητα.
Η χώρα πάει για επίσημη πτώχευση αν δεν 'κοντύνει' τις δημόσιες δαπάνες. Οι Βρυξέλλες ετοιμάζονται να σηκώσουν τα χέρια και να κοιτάξουν την πάρτη τους, αν δεν συμμορφωθούμε.
Τα πράγματα σήμερα είναι καθαρότερα κι από τον ίδιο τον ήλιο. Η χώρα βρίσκεται στο κατώφλι της χεωκοπίας.
Εχοντας για δεκαετίες εξαπατήσει την Ευρώπη και τις διεθνείς αγορές αν δεν προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές, κρίσιμο μέρος των οποίων είναι η μείωση του δημόσιου τομέα, τα περιθώρια επιβίωσης έχουν ασφυκτικά στενέψει.
Είτε ακολουθούμε
με δική μας πρωτοβουλία μιά πολιτική τακτοποίησης του χάους και ξεβολέματος πολλών τακτοποιημένων κρατικοδίαιτων είτε πέφτουμε στην δίνη της αναδιάρθρωσης του χρέους και της ουσιαστικής οικονομικής κατάρρευσης.
Η συμμετοχή μας στο ευρώ θα είναι τότε εξαιρετικά προβληματική. Διότι για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις θα πρέπει να τυπώσουμε χρήμα. Κάτι που είναι βέβαια αδύνατο στα πλαίσια της ευρωζώνης. Με δραματικά υποτιμημένο νόμισμα η χώρα θα βρεθεί και πάλι στα όρια μιάς περιθωριακής οικονομίας. Με μέλλον, αν έχουμε τα ίδια μυαλά, αβέβαιο και προβληματικό.
Ποτέ δεν μπορεί να είναι κάποιος σίγουρος για το πώς θα εξελιχθούν σε μια τέτοια περίπτωση τα πράγματα. Γενικα θα μπορούσε να λεχθεί πως το πρώτο πρόβλημα θα είναι η στάση πληρωμών. Εφ’ οσον η χώρα δεν θα έχει συνάλλαγμα.
Αυτό πρακτικά θα σημάνει δύο πράγματα.
Το ένα θα είναι η στάση των εισαγωγών.
Αρχίζοντας από την ενέργεια (διακοπές ηλεκτρικού, έλλειψη βενζίνης, συγκοινωνίες κλπ) μέχρι και την κατάρρευση του λιανικού εμπορίου που στηρίζεται σε εισαγόμενα προιόντα.
Η ανεργία θα εκτιναχθεί ταχύτατα στα ύψη ενώ η γενικότερη αγοραστική δύναμη του κόσμου θα κάνει τρομακτική βουτιά.
Δεν είναι απίθανο το κράτος να αναγκασθεί να οργανώνει συσσίτια για τους αδύναμους συμπολίτες μας. Σε δεύτερο επίπεδο, θα είναι η απαγορευτική στάση όλων των προς την Ελλάδα δανείων. Για ένα διάστημα τουλάχιστον.
Οι Τράπεζες που θα βρεθούν με ελληνικά όμόλογα στα χέρια θα έχουν τεράστιο πρόβλημα. Οι ελληνικές τράπεζες, που δεν θα έχουν άλλη πηγή στήριξης, θα κινδυνεύσουν με κατάρρευση ανάλογα με την έκθεσή τους σε τέτοια ομόλογα. Πιθανότατα να μπούν σε service των ξένων δανειστών τους και τα χορηγηθέντα δάνεια να γίνουν άμεσα απαιτητά.
Στον τομέα αυτό δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για τις εξελίξεις γιατί δεν έχουμε σχετικό προηγούμενο (λόγω ΕΕ και Ευρ. Κεντρ. Τράπ.). Γενικά, σε μιά τέτοια, θεωρητική πάντα, περίπτωση. η κατάσταση θα είναι εξαιρετικά ανατρεπτική.
