Αλλά κάποτε πρέπει να ονοματίσουμε μονολεκτικά όλους αυτούς που ούτε στο διήμερο της νικηφόρας Δημοκρατίας, της αποτελεσματικής λειτουργίας των θεσμών, της ήττας του ναζισμού, της ανθρώπινης χαράς, δεν κρατήθηκαν και, με την παρουσία τους στις τηλεοράσεις ή με τα άρθρα τους, προσπάθησαν ματαίως να συσκοτίσουν τα πράγματα και να μαυρίσουν την ψυχή μας.
Επειδή δεν μπορούσαν παρά να πουν ένα ξεψυχισμένο ναι, μας βομβάρδισαν με τα αλλά τους. Κόμματα που νιώθουν σαν παιδιά που τους πήραν το γλυκό λίγο πριν το βάλουν στο στόμα, Συνταγματολόγοι (άλλοι απόφοιτοι Νομικής και άλλοι απόφοιτοι της Πλατείας Συντάγματος) στενοχωρημένοι που η Δικαιοσύνη ενήργησε χωρίς την άρση της βουλευτικής ασυλίας, αρθρογράφοι ευαίσθητοι που παγώνουν όταν πληροφορούνται ότι συλλαμβάνονται βουλευτές της Χ.Α. και απαιτούν αποδείξεις – αλλιώς, ολοφύρονται, ηττηθήκαμε – την ώρα ακριβώς που το κουβάρι ξετυλίγεται.
