Και στις τέσσερις περιπτώσεις, οι Ευρωπαίοι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να εξοστρακιστούν οι κυβερνήσεις που έδιναν μάχη για την ανάκτηση ή τη διατήρηση της κυριαρχίας στις χώρες τους. Το μοντέλο της Ελλάδας έγινε ο οδηγός για ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο – με τον οποίο τόσο μας έχει ζαλίσει το κεφάλι ο κ. Τσίπρας.
Στην Ελλάδα ο Σαμαράς ανόρθωσε την οικονομία, έβγαλε τη χώρα από την ύφεση οδηγώντας τη για πρώτη φορά στην ανάπτυξη, μείωσε φόρους, βελτίωσε όλους τους δείκτες, βγήκε στις αγορές και επιδίωξε έξοδο από τα μνημόνια ήδη από τις αρχές του 2015 – χωρίς να χρειαστεί να βάλει την υπογραφή του σε νέα μέτρα και στη μεταφορά του συνόλου της δημόσιας περιουσίας σε ένα θηριώδες και αιωνόβιο υπερταμείο. Οι δανειστές δεν έκλεισαν την αξιολόγηση, εμποδίζοντας τη χώρα να κάνει το επόμενο βήμα και επιτρέποντας να έλθουν στην εξουσία Τσίπρας και Καμμένος, που γνώριζαν πως θα τους είχαν του χεριού τους και θα υπέγραφαν τα πάντα και, κυρίως, μνημόνια για πάντα.
