Η ΜΟΝΤΑΖΙΕΡΑ του τΣΥΡΙΖΑ σε (LIVE!) δράση :)

Διερμηνεία σε... συριζέικα ελληνικά...

Πώς είναι δυνατόν ένας επαγγελματίας διερμηνέας να ακούει μια φράση στα αγγλικά -απλή, σαφή, μηδενικής μεταφραστικής δυσκολίας- και μεταφέροντάς την στα ελληνικά όχι μόνο να την παραποιεί, αλλά στη θέση της να βάζει μιαν άλλη φράση με εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο; Δηλαδή «άλλο ακούω και άλλο λέω».

Πώς είναι δυνατόν, επί πλέον, ένα τέτοιο χονδροειδές ατόπημα διερμηνείας να συμβεί στο πλαίσιο ενός πολιτικού ντιμπέιτ με πανευρωπαϊκό ενδιαφέρον, το οποίο έγινε στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας πριν λίγες ημέρες εν όψει των Ευρωεκλογών; Ελα ντε.

Εμπρός στον δρόμο που χάραξε ο Μπερλουσκόνι...

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν όσα δήλωσαν τις τελευταίες ημέρες οι πολιτικοί αρχηγοί στην Ιταλία.

Ο πρωθυπουργός Ματτέο Ρέντσι, χαρακτήρισε τις ευρωεκλογές «ντέρμπι μεταξύ ελπίδας και θυμού, ανάμεσα σε όσους ποντάρουν στην χρεοκοπία της Ιταλίας και σε όσους πιστεύουν ότι μπορεί να τα καταφέρει. Διότι στο παρελθόν υπήρχαν περιστερές και γεράκια, ενώ τώρα κυκλοφορούν μόνον τσακάλια και προφήτες καταστροφής».

Μιλώντας για την πρόταση εξόδου από το ευρώ, ο Ρέντσι εξήγησε πως ένα τέτοιο ενδεχόμενο «συνεπάγεται ουρές στα μηχανήματα αυτόματων τραπεζικών συναλλαγών, την χρεοκοπία των επιχειρήσεων, την δυσκολία στην παροχή δανείων. Την αλλαγή, δηλαδή, της καθημερινής ζωής».

Αυτά ως προς τον Ρέντσι (που συμβαίνει να είναι και ο ηγέτης της Κεντροαριστεράς), που μίλησε ενώπιον της ηγετικής ομάδας του Δημοκρατικού Κόμματος.

Ακριβώς την επομένη (6 Μαΐου), έδωσε συνέντευξη (στο ραδιόφωνο της RAI, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Ο οποίος, ούτε λίγο ούτε πολύ, δήλωσε:

Ολόκληρη η ομιλία Σαμαρά περί Συνταγματικής Αναθεώρησης...

Κύριε εκπρόσωπε του Αρχιεπισκόπου, κύριε Πρόεδρε της Βουλής, κύριοι υπουργοί, φίλες και φίλοι,
    Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα! Για πρώτη φορά μιλάμε για το αύριο, χωρίς να φοβόμαστε ότι αυτό είναι κάτι το δύσκολο, ή το μάταιο, ή το μακρινό.    Για πρώτη φορά νοικοκυρεύουμε τη Χώρα και τελειώνουμε με τα ελλείμματα που μας γονάτιζαν, κατακτούμε την ανταγωνιστικότητα που μας αξίζει. Δηλαδή την Ελευθερία που μας αξίζει! Γιατί χωρίς ανταγωνιστικότητα θα ήμασταν πάντοτε εξαρτημένοι, από τους δανειστές και τα δανεικά. Για πρώτη φορά οραματιζόμαστε ένα αύριο, χωρίς τα βαρίδια του παρελθόντος.

Τα τελευταία δύο χρόνια αποδείξαμε στους εαυτούς μας πρώτα απ’ όλα, αλλά και σε όλους τους γύρω μας, ότι η Ελλάδα μπορεί: Να ξεπεράσει την κρίση του δανεισμού! Να κερδίσει το χαμένο έδαφος δεκαετιών. Και ήδη πετύχαμε τη μεγαλύτερη δημοσιονομική εξυγίανση που έχει γίνει ποτέ. Ήδη εφαρμόζουμε το πιο σαρωτικό κύμα μεταρρυθμίσεων που υπήρξε ποτέ. Και ήδη ανακτήσαμε ως Χώρα την αξιοπιστία μας απέναντι στον υπόλοιπο κόσμο. Ήδη κερδίσαμε την εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών, με πολύ κόπο, με τεράστιες θυσίες του Ελληνικού λαού, αλλάξαμε διεθνώς την εικόνα της Χώρας μας.