Μητσοτάκης στο Politico: Προτεραιότητα oι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ...

Μια συζήτηση για όλους και για όλα με την συντακτική ομάδα του Politico είχε την περασμένη Πέμπτη στις Βρυξέλλες ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης.

«Η Ελλάδα πρέπει να αναπτυχθεί και τρεις είναι οι βασικές προτεραιότητες για να γίνει αυτό», τονίζει ο κ. Μητσοτάκης στον δημοσιογράφο του Politico, Ryan Heath και προσθέτει:

ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΑΦΗΓΗΜΑ ...

Οι αντιδράσεις που προκάλεσε το άρθρο του καθηγητή Στάθη Καλύβα στην Καθημερινή της Κυριακής είναι χαρακτηριστικές του τρόπου με τον οποίο έχει χτιστεί το εθνικό μας αφήγημα επί δεκαετίες. Θεωρούμε ότι το JAJ είναι το κατάλληλο φόρουμ για ν’ανοίξει αυτή η συζήτηση. Πριν από οποιαδήποτε επιχειρηματολογία να θυμίσουμε ότι ο Καλύβας δεν υφίσταται επιθέσεις για πρώτη φορά.

Τη σφοδρότερη επίθεση την υπέστη σχεδόν δύο δεκαετίες πριν όταν ως νεαρός πολιτικός επιστήμονας τότε επεχείρησε να προτείνει και κατάφερε να επιβάλει μια άλλη ανάγνωση του Εμφυλίου. Λοιδορήθηκε από κάποιες “μορφές” της αριστεράς που τότε όπως και τώρα πιστεύουν ότι κατέχουν τη μοναδική αλήθεια και το δικαίωμα να τη διαχειρίζονται. Αλλά η προσέγγιση Καλύβα αναγνωρίστηκε διεθνώς , γιατί εκτός από τον ελληνικό εμφύλιο, έχει ασχοληθεί και με άλλες ευρωπαϊκές εμφύλιες συγκρούσεις, και συνέβαλε στην καταξίωση του στο επιστημονικό του αντικείμενο όπου οι διαδικασίες ανάδειξης δεν έχουν φυσικά καμμία σχέση με τον τρόπο ανάδειξης στα ελληνικά κομματοκρατούμενα πανεπιστήμια, όπου δυστυχώς οι κάτοχοι της μοναδικής αλήθειας ήταν και παραμένουν κυρίαρχοι λόγω αδυναμίας τους να εξελιχθούν σε οποιοδήποτε άλλο μη “προστατευμένο” χώρο. 

Ο μύθος της αριστερής κατάρρευσης ...

Λέγεται ότι το ωφέλημα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πως επιτέλους ως έθνος θα μας δώσει την ευκαιρία να ξεφορτωθούμε την 40χρόνη ιδεολογική ηγεμονία της αριστεράς. Επιτέλους, μετά από δεκαετίες μια πολιτική κυριαρχία φτάνει στο τέλος της και μαζί της το τέλος μιας μακρόχρονης οικονομικής κρίσης. Μια τέτοια εξέλιξη προφανώς θα ήταν η πιο θετική είδηση των τελευταίων δεκαετιών, το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Αν περίμενες την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία για να καταρρεύσει η κυριαρχία της αριστεράς, αυτό σημαίνει ότι πιστεύεις πως αυτή η κυριαρχία ήταν αποτέλεσμα της δράσης και ιδεολογικής επιρροής μιας δράκας ανθρώπων στα άκρα του πολιτικού συστήματος. Όμως η κυριαρχία της αριστεράς δεν θα ήταν κυριαρχία αν δεν είχε επικρατήσει σε όλους τους μεταπολιτευτικούς σχηματισμούς. Ο κρατισμός, ο πόλεμος στις παραδοσιακές αξίες, το έθνος και την θρησκεία έγιναν τα κοινά χαρακτηριστικά όλων των κομμάτων. Η διαφοροποίηση δεν ήταν μεταξύ αυτών που υπερασπίζονταν και αυτών που αντιτάχθηκαν σ’ αυτή την κυριαρχία. Η πολιτικές διαφοροποιήσεις είχαν πολύ περισσότερο να κάνουν απλά με το βαθμό αφομοίωσης  του αριστερού δόγματος.