Plan B με... hacking σε ΑΦΜ προέβλεπε το σχέδιο Βαρουφάκη για τη νέα δραχμή ... Κανένας ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ;;;

Ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα, καταρχήν μέσα στα πλαίσια του ευρώ αλλά με την δυνατότητα «εν μία νυκτί να μετατραπεί σε μία νέα δραχμή», σχεδίαζε ο Γιάνης Βαρουφάκης, με εντολή του πρωθυπουργού, ως plan B.

Τις λεπτομέρειες του σχεδίου, τις οποίες ο κύριος Βαρουφάκης αποκάλυψε σε στελέχη ξένων hedge funds, στα πλαίσια διεθνούς forum που έλαβε χώρα στις 16 Ιουλίου, δημοσιεύει η Καθημερινή της Κυριακής.

Ο βασικός κορμός του περίφημου plan B, περιελάμβανε υποκλοπές ΑΦΜ από έναν παιδικό φίλο του κυρίου Βαρουφάκη, όπως ο ίδιος είπε, τον οποίο είχε διορίσει στο υπουργείο οικονομικών ειδικά για να παρακάμψει την "ελεγχόμενη από τις Βρυξέλλες" Κατερίνα Σαββαϊδου. Πώς θα πετύχαινε την υποκλοπή των ΑΦΜ; Με... χακάρισμα (hacking)  της ιστοσελίδας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων.

Ένα ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ βήμα στον δρόμο για την ενοποίηση της Ε.Ε στο μέλλον...

Η Γερμανία εμφανίζεται πρόθυμη να εξετάσει τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού υπουργείου Οικονομικών, με αυτόνομο προϋπολογισμό, αναφέρει το πρακτορείο Reuters, επικαλούμενο δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel».
Τον Ιούνιο, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, είχε ταχθεί υπέρ μίας αυστηρότερης εποπτείας επί των οικονομιών των κρατών – μελών της Ευρωζώνης, προτείνοντας τη δημιουργία ενός κοινού υπουργείου Οικονομικών.
«Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών είναι ανοιχτός στην ιδέα να διαθέσει ένα σημαντικό χρηματικό ποσό από τα φορολογικά έσοδα της Γερμανίας προκειμένου να χρηματοδοτεί τον προϋπολογισμό ενός κοινού υπουργείου» αναφέρει πηγή από το περιβάλλον του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Ο ΣΥΡΙΖΑ θα διασπαστεί και μάλιστα σύντομα αλλά ... Respect στον Λαφαζάνη ...

Η ιδέα για αυτό το κείμενο ωρίμαζε μέσα μου και αποκρυσταλλώθηκε όταν άκουσα τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη να επισημαίνει πολύ ορθά στον Τσίπρα ότι «το "Όχι" είναι ανομοιογενές, ότι άλλο ο Λαφαζάνης που τον ξέρουμε 41 χρόνια και άλλο ο Βαρουφάκης που μας φορτώσατε τελευταία». Θα πρόσθετα ότι εξίσου ανομοιογενές είναι και το "Ναι" και δεν υπάρχει πιο ισχυρή απόδειξη για αυτό από το γεγονός ότι από προχτές τα ξημερώματα κοσμεί εκ νέου τις τάξεις του ο Βαρουφάκης αυτοπροσώπως.

Σας είχα προϊδεάσει βέβαια στο άρθρο «Τον ψεύτη ή τον φανατικό» στις 26 Φεβρουαρίου εδώ στο Protagon. Έγραφα λοιπόν:

Ορίστε άλλη μία (καλή όμως, αριστερή...) Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ...

Με την υπουργική απόφαση γίνονται και άλλες αλλαγές στην Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της 18ης Ιουλίου με την οποία μπήκε τέλος στην τραπεζική αργία και διευκρινίστηκαν οι όροι παραμονής των capital controls. Ειδικότερα:

Οι ναυτιλιακές εταιρείες αποκτούν τη δυνατότητα να προχωρούν σε ανάληψη μετρητών από τον τραπεζικό τους λογαριασμό μέχρι το όριο των 50.000 ευρώ ημερησίως. Τα χρήματα αυτά θα πρέπει να προέρχονται από χρήματα που ήρθαν σε τραπεζικό λογαριασμό ιδρύματος στην Ελλάδα από μεταφορά ιδρύματος στο εξωτερικό. Μάλιστα η απόφαση προβλέπει ότι με απόφαση της Επιτροπής Έγκρισης Τραπεζικών Συναλλαγών, δυνατότητα ανάληψης μετρητών θα μπορεί να δοθεί και σε άλλους κλάδους της οικονομίας με σαφή προσδιορισμό του ορίου αναλήψεων.

Οι 299 δεν ενοχλούνται?

Πόσο μπορεί μια κοινοβουλευτική δημοκρατία να αντέξει μια σειρά από προβλήματα που έχουν να κάνουν με την λειτουργία των θεσμών, την στιγμή μάλιστα που η χωρά βρίσκεται σε μια κρίσιμη για την επιβίωση της φάση;
 Αυτό το ερώτημα βασανίζει παρά πολλούς στο πολιτικό σύστημα αλλά και οσους ασχολούνται με τα κοινά και βλέπουν την πραγματικότητα καθώς και χιλιάδες πολίτες.
 Χιλιάδες πολίτες που ενώ αγωνιούν για την τύχη της χωράς , για το αν θα μπορούν την επόμενη εβδομάδα να ανταπεξέλθουν στις στοιχειώδεις ανάγκες και υποχρεώσεις τους, που ενώ δεν ξέρουν τι θα γίνει σε ένα και δυο μήνες και δεν μπορούν να προγραμματίσουν ούτε ως το τέλος της χρονιάς την ζωή τους, βλέπουν στην κορυφή της πολιτικής πυραμίδας να συμβαίνουν παράξενα πράγματα.
 Και δεν αναφέρομαι μόνον στο ότι ο πρωθυπουργός υπογράφει συμφωνία και την φέρνει στην Βουλή για έγκριση ξορκίζοντας την , ούτε στο ότι υπουργοί εισηγούνται νομοσχέδια με τα οποία όπως δηλώνουν διαφωνούν. Ούτε βέβαια το ότι έχουμε το παράδοξο (αν μη τι άλλο) το ένα τρίτο της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος να μην ψηφίζει τα νομοσχέδια, τα οποία όμως ψηφίζει ία αντιπολίτευση, αλλά η κυβέρνηση να …έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής.
 Αναφέρομαι στο χειρότερο, πιο κραυγαλέο και ίσως και πιο επικίνδυνο παράδοξο της Προέδρου της Βουλής.