Κουιζάκιιιι : Ποια ημερομηνία είναι κατάλληλη για εκλογές;

Μιλώντας για εκλογές – και με τους πρωτοκλασάτους της κυβέρνησης να υπερθεματίζουν και απειλούν – διερωτάται κανείς αν αυτοί οι άνθρωποι έχουν συναίσθηση της κατάστασης στην οποία βρίσκεται η χώρα, με δική τους αποκλειστικά ευθύνη βέβαια. 

Η χώρα βρίσκεται εκτός χρηματοδότησης και εκτός προγράμματος.

Η χώρα διαπραγματεύεται ένα νέο, τρίτο μνημόνιο, ύψους 86 δις ευρώ και τριετούς διάρκειας.

Η χρηματοδότηση-γέφυρα που έλαβε των 7,16 δις μετά τις ψηφοφορίες στη Βουλή αρκούν για τον Ιούλιο, αλλά για μετά δεν υπάρχει τίποτε. 

Η συμφωνία για το νέο πρόγραμμα, αν επιτευχθεί, θα εγκριθεί από κυβερνήσεις και κοινοβούλια τον Σεπτέμβριο. 

Η πρώτη τριμηνιαία αξιολόγηση της εφαρμογής του νέου προγράμματος θα γίνει τον Δεκέμβριο. 

Οποιαδήποτε συζήτηση για το χρέος θα γίνει μετά την αξιολόγηση.

Τον Σεπτέμβριο θα γίνει από την ΕΚΤ και η συνολική αξιολόγηση των ελληνικών τραπεζών – ως γνωστόν θα χρειαστούν το ποσό των 25 δις, όταν τον Δεκέμβριο του 2014 δεν χρειάζονταν τίποτε. 

Και στο μεταξύ, από τώρα ως τα Χριστούγεννα, υπάρχουν τρομερές υποχρεώσεις. Οι εξής:

Ολόκληρη η συνέντευξη του Α. Τσίπρα στον Ρ/Σ του κόμματος...

ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Έχουμε κοντά μας τον Πρωθυπουργό της χώρας, τον κύριο Αλέξη Τσίπρα, και Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για να τα συζητήσουμε όλα, σε μία δίωρη συζήτηση, εδώ στον ραδιοθάλαμο του Κόκκινου στην οδό Σαρρή 19^Α. Κύριε Πρόεδρε, καλώς ήρθατε.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Καλώς σας βρήκα, μετά από δυόμισι χρόνια περίπου.

ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Ακριβώς δυόμισι χρόνια, Μάιος ήταν.

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Άλλαξαν ορισμένα πράγματα εδώ, έγιναν κάποιες μικρές ανακαινίσεις, αλλά παραμένει η ψυχή η ίδια, νομίζω.

ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ: Άλλαξαν και στον ΣΥΡΙΖΑ πολλά πράγματα και στη χώρα. Να το πιάσουμε, λοιπόν, το πράγμα από την αρχή και να ξεκινήσουμε με τη διαδρομή αυτή προς τη νίκη, τη νίκη και τη διαπραγμάτευση. Θα μείνω στη διαπραγμάτευση. Αυτό το εξάμηνο τελικά τι έχει αποδώσει;

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ: Πολλά πράγματα. Και νομίζω ότι θα πρέπει να κάνουμε την αποτίμηση νηφάλια, αλλά δεν θα πρέπει να υποτιμούμε και να μαστιγώνουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς, διότι αυτό το εξάμηνο ήταν ένα εξάμηνο μεγάλων εντάσεων και μεγάλων συγκινήσεων. Βγήκαν στην επιφάνεια τα συναισθήματα και της χαράς και της περηφάνιας και του δυναμισμού και της αποφασιστικότητας και της στενοχώριας, όλα τα συναισθήματα. Αλλά νομίζω ότι στο τέλος της ημέρας, εάν προσπαθήσουμε να δούμε νηφάλια αυτή τη διαδρομή, μόνο περήφανοι πρέπει να είμαστε γιατί δώσαμε αυτή τη μάχη. Και γιατί από χέρι χαμένοι είναι μόνο οι αγώνες που δεν δίνονται, που δεν επιχειρούνται. Επιχειρήσαμε σε αντίξοες συνθήκες και σε πολύ αρνητικούς δυσμενείς συσχετισμούς, στο ευρωπαϊκό και στο διεθνές περιβάλλον, να αναδείξουμε το δίκαιο ενός λαού και τη δυνατότητα ενός εναλλακτικού δρόμου και νομίζω ότι στο τέλος της ημέρας, ανεξάρτητα από το εάν οι συσχετισμοί ήταν τόσο ετεροβαρείς που διαμόρφωσαν το αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από το εάν οι ισχυροί επέβαλαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο την ισχύ τους, αυτό που μένει είναι η απόλυτη επιβεβαίωση σε διεθνές επίπεδο του αδιέξοδου δρόμου της λιτότητας για μια ευρωπαϊκή προοπτική και το δίκαιο ενός λαού που αγωνίζεται.

Η χώρα είναι οι αγορές της...

«Μα είναι δυνατόν να καταρρέει μια διαπραγμάτευση επειδή δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε στην τιμή του γάλακτος;» αναρωτιόταν ο καλός συνάδελφος πριν από 14 μήνες, στην τελευταία πετυχημένη αξιολόγηση της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά. Ναι είναι.

Και να γιατί: η άμυνα απέναντι σε συγκεκριμένα μέτρα ανοίγματος αγορών και επαγγελμάτων συνιστά την αντιπαράθεση δύο φιλοσοφιών για την εσωτερική υποτίμηση. Η πρώτη θέλει να «υποτιμηθούν» μόνο οι αμοιβές της εξαρτημένης εργασίας, η άλλη όλες οι αμοιβές και οι τιμές ώστε να εξασφαλισθεί η νομιμοποίηση του προγράμματος εσωτερικής υποτίμησης, να γίνει η χώρα συνολικά φθηνότερη. Τι συμβαίνει όμως πολιτικά όταν η πλειοψηφία των εργαζόμενων της χώρας απασχολείται σε κλειστούς «κλάδους», όπως συνέβαινε στην Ελλάδα το 2010;

Καλό σου ταξίδι και γρήγορα στο νέο λιμάνι σφε @thmavridis ...

Καλό ταξίδι σύντροφοι...

Δεν ήμουν ποτέ καλός στους αποχαιρετισμούς. Τους μισούσα και με μισούσαν κι αυτοί. Το αποτέλεσμα ήταν πάντοτε κακό. Μέχρι που αποφάσισα να μην το ξανακάνω. Σήμερα μπήκα για πρώτη φορά στον πειρασμό να άρω τον αυτοπεριορισμό, αλλά στο τέλος δεν υπέκυψα. Νομίζω, δηλαδή. Πρώτον, θα έβγαινε μελό. Δεύτερον, δεν είμαι σίγουρος τι ακριβώς πρόκειται να κάνω. Βρίσκομαι μεταξύ δύο λύσεων: α) να νοικιάσω έναν φούρνο στο Μαρούσι. β) να συνεχίσω με κάποιον τρόπο την δημοσιογραφία. Τρίτη λύση δεν έχω...
Ο κύκλος μου ως επικεφαλής στο Capital.gr τελείωσε. Ήταν ένα ωραίο ταξίδι που ξεκίνησε πριν από εννέα χρόνια και κάτι και σήμερα έφτασε στο τέλος του. Στην διαδρομή μου στις αγορές δεν κέρδισα μυθικά πλούτη, αλλά έμαθα ορισμένα πράγματα.  Έχοντας, φυσικά, πληρώσει τα γνωστά σε όλους τους συντρόφους  ακριβά δίδακτρα. Ένα από τα σκληρά μαθήματα, λοιπόν, είναι ότι έχει νόημα να σηκώνεται κανείς από το τραπέζι του παιγνιδιού στην σωστή ώρα!

« Εγώ δεν ήξερα τίποτε. Ο Γιάνης φταίει για όλα»!!

Τις τελευταίες μέρες παρακολουθούμε το έργο «εγώ δεν ήξερα τίποτε».
 Ένα έργο με πρωταγωνιστές τους περισσότερους υπουργούς και πολλούς βουλευτές και κομματικά στελέχη του Σύριζα Ένα έργο που έχει ως βασικό πρωταγωνιστή, αλλά και θύτη και θύμα  μαζί , έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα , τον πρώην υπουργό Οικονομικών κ Γ Βαρουφακη.
 Ο κ Βαρούφάκης , που έχει αναστατώσει τους πάντες σε Ευρώπη και Ελλάδα, με τα όσα λέει και κάνει κατά καιρούς, είναι η αλήθεια ότι πρόκειται για μια ειδική περίπτωση. Για ένα ξεχωριστό άτομο, με μια λογική που κανεις δεν είναι εύκολο να καταλάβει ποια είναι , αφού αλλάζει πολλές φόρες.
Το βέβαιο είναι ότι τον ενδιαφέρει να είναι πάντα στην δημοσιότητα Να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή.