ΔΑΚΡΥΑ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ...

Και βέβαια κανείς δεν επιθυμεί τις σφαγές αμάχων και τους θανάτους μικρών παιδιών στη διάρκεια πολεμικών επιχειρήσεων. Υπεύθυνοι όμως δεν είναι μοναχά αυτοί που ρίχνουν τις βόμβες. Αλλά κι εκείνοι που χρησιμοποιούν αυλές σχολείων, νοσοκομείων και παιδικών σταθμών για την εκτόξευση ρουκετών που αναπόφευκτα θα προσελκύσουν φονικά αντίποινα. Ο λόγος για την Γάζα βέβαια και τις «ανθρωπιστικές» ενέργειες της Χαμάς που επιθυμεί να προκαλέσει απώλειες αμάχων για λόγους επικοινωνιακούς. Στη Δύση χύνουν δάκρυα για τα χαμένα παιδιά, των οποίων οι μανάδες δεν νοιάζονται όταν οι ισλαμιστές ηγέτες της Χαμάς τα ρίχνουν στη φωτιά έτοιμοι να τα θυσιάσουν. Είναι χαρακτηριστικό πως οι Αραβικές χώρες σχεδόν αδιαφορούν. Γιατί καταλαβαίνουν το παιχνίδι. Και σιχαίνονται τους ακραίους μουσουλμάνους.

Ρε Αργεντινολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ τι έγινε στην Αργεντινή;

Αν δεν είχαμε να κάνουμε με την τραγωδία ενός λαού που, αν και ζει σε μια πλούσια και σχεδόν αυτάρκη χώρα, τρίτη στον κόσμο σε μη συμβατικούς υδρογονάνθρακες (σχιστολιθικό πετρέλαιο), βασανίζεται με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο, η εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης αντιμετώπισης του τελευταίου επεισοδίου χρεοκοπίας θα ήταν για γέλια.

Αν δεν είχαμε να κάνουμε με μια χώρα που ο πληθωρισμός κατατρώγει τα σωθικά της και τα λιντσαρίσματα εξελίσσονται κατά περιόδους σε καθημερινή πρακτική, η συμπεριφορά κάποιων πολιτικών προσώπων – και δυστυχώς και κάποιων δημοσιογράφων – θα προκαλούσε απλώς τη γενική θυμηδία.

Δυστυχώς, όμως, έχουμε να κάνουμε με μια πλούσια χώρα και έναν βασανισμένο λαό.

Και όμως. Οι «αργεντινολόγοι» του ΣΥΡΙΖΑ, που δυστυχώς βρίσκουν υποστηρικτές στον χώρο της ενημέρωσης, έχουν ανοίξει το στόμα τους και το τι λένε δεν περιγράφεται.

Κυρίως, για να δικαιολογήσουν όσα ο κ. Τσίπρας έχει πει για την Αργεντινή.

Για παράδειγμα, ο βουλευτής κ. Μητρόπουλος, προσπαθεί να μας πείσει πως όταν ο κ. Τσίπρας είπε από το βήμα της Βουλής την περίφημη φράση «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή», εννοούσε ότι μπορεί να γίνουμε κάτι χειρότερο!

Η Ιστορία επαναλαμβάνεται...

Καθώς η Ιστορία διδάσκει ότι τίποτα δεν διδασκόμαστε από την Ιστορία και επειδή εκείνοι που οφείλουν να διδάσκονται πρώτοι προκειμένου να διακυβερνήσουν με αίσθημα ευθύνης, εντιμότητας και αποτελεσματικότητας είναι οι εκάστοτε κυβερνώντες αλλά και η αντιπολίτευση, σας καλώ να ανατρέξουμε στα συμβάντα πριν από 25 χρόνια.

Θα ξαναθυμηθούμε όσοι παλαιότεροι έχουμε κοντή μνήμη - πολύ βολική ελληνική συνήθεια -  και θα πληροφορηθούν οι γενικώς απληροφόρητοι ή παραπληροφορημένοι νέοι μας ότι τα όσα συμβαίνουν την τελευταία τετραετία δεν είναι πρωτοφανή. Αντίθετα, η Ιστορία επαναλαμβάνεται ως ακόμη χειρότερη τραγωδία και όχι ως φάρσα, για να θυμηθούμε την εντελώς ανιστόρητη ρήση που επαναλαμβάνεται κατά κόρον ως σήμερα επειδή την είπε ο θεοποιημένος Μαρξ. Και δημοσιονομικό αδιέξοδο υπήρξε, και ουσιαστική παύση πληρωμών, και σωτήρια δάνεια από την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, και δεσμευτικά μνημόνια με πρόγραμμα αυστηρής λιτότητας, και δηλώσεις και επιστολές που συνιστούσαν επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας και προσέβαλλαν την εθνική κυριαρχία.

«Αιώνιοι φοιτητές» : Σε ποια πανεπιστήμια εντοπίζονται οι περισσότεροι...

Τελειώνουν τα ψέματα για τους «αιώνιους» φοιτητές καθώς, όπως προκύπτει και από τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Ανδρέα Λοβέρδου, πρόκειται να διαγραφούν οριστικά από τα ιδρύματα τον προσεχή Σεπτέμβριο.

Όπως αναφέρεται στο Βήμα, «πρωταθλητές» στους «αιώνιους» φοιτητές είναι το Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου περίπου 60.000 φοιτητές (50.000 προπτυχιακοί και 10.000 μεταπτυχιακοί) καταγράφονται στο περιθώριο των αρχείων του Πανεπιστημίου.

Το βαρέλι δεν έχει πάτο...

Αν πιστεύετε ότι κάπου εδώ είναι ο πάτος, ότι δεν έχει παρακάτω, θα πρέπει να αναθεωρήσετε τις απόψεις σας. Μέχρι χτες λέγαμε ότι η ύφεση μπορεί να διαρκέσει τρία - τέσσερα χρόνια, δανειζόμενοι από την εμπειρία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εδώ στην Ελλάδα γράφουμε ιστορία, έχοντας ανατρέψει όλα τα αρνητικά ρεκόρ! Η ανάκαμψη είναι μία μακρινή μουσική, όσο οι πολιτικοί επιμένουν στις αρετές του κρατισμού και δεν επιτρέπουν στην μεσαία τάξη να αναπνεύσει... 

Οι Έλληνες ξεχωρίζαμε πάντα για το εμπορικό μας πνεύμα. Σε όποια χώρα βρεθήκαμε, σε όποια περίοδο, κατορθώσαμε γρήγορα να ξεχωρίσουμε και να βγάλουμε πλούτο εκεί που οι άλλοι δεν μπορούσαν. Κι ερχόμαστε τώρα να στραγγαλίσουμε αυτό το πνεύμα, κυνηγώντας την επιχειρηματικότητα σε κάθε ευκαιρία και έχοντας κηρύξει πογκρόμ κατά της μεσαίας τάξης. 

Η πραγματική δύναμη της ελληνικής οικονομίας δεν είναι ούτε τα κρυμμένα πετρέλαια, ούτε οι σπάνιες γαίες της. Είναι οι άνθρωποι! Άνθρωποι που στο παρελθόν έχουν πετύχει σπουδαία πράγματα με ελάχιστα μέσα. Θέλουν να βοηθήσουν αυτή την χώρα; Χρειάζεται να στηρίξουν τους ανθρώπους της. Να βοηθήσουν την μεσαία τάξη να σταθεί και πάλι στα πόδια της για να δημιουργήσει.