Από τη Μελίνα στη Ραχήλ...

Το έκανα για να προστατεύσω τον ελληνικό πολιτισμό και τον υπουργό του ― που είναι το ίδιο, γιατί βασικός ρόλος του εκάστοτε υπουργού είναι η ενσάρκωση του πολιτισμού.

Γι’ αυτό αναζήτησα την επιστολή Πάνου Παναγιωτόπουλου προς Γεώργιο Κλούνεϊ στην αγγλική. Ηθελα να δω το πραγματικό κείμενο που έφτασε (αν έφτασε) στα χέρια του λαμπρού Αμερικανού ηθοποιού, ο οποίος είχε το ηθικό σθένος να υπερασπισθεί την ακεραιότητα του «Parthenon», έστω και αν εκ παραδρομής τον είπε «Pantheon».

Γιατί σκέφθηκα ότι αν αυτές οι μεγαλοστομίες που διαβάσαμε στην ελληνική εκδοχή είναι η πιστή απόδοση όσων διάβασε στη γλώσσα του ο Κλούνεϊ, δεν αποκλείεται η επόμενη ταινία του να είναι κωμωδία βασισμένη στην επιστολή Παναγιωτόπουλου. Και κάτι τέτοιο θα ήταν, ασφαλώς, μία ακόμη κλοπή εις βάρος του ελληνικού πολιτισμού, μια ακόμη πληγή στην άγρια εθνική περηφάνια της Ραχήλ Μακρή.

Διόλου περιέργως, εντούτοις, το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο δεν περιείχε ούτε τις χαριτωμενιές και τις κρυάδες (π.χ., τα ξενιτεμένα χωρίς τη θέλησή τους μάρμαρα...) ούτε την καλλιεπή και υψηλόφρονα μπουρδολογία της μορφής στην οποία τη γνωρίσαμε πρώτα και πρόκειται να περιληφθεί στο δεκάτομο έργο «Πάνου Παναγιωτόπουλου Επιστολαί», που οπωσδήποτε θα εκδοθεί κάποια μέρα από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Βυρτεμβέργης, σε επιμέλεια του ημέτερου Τάκη Θεοδωρόπουλου.

Τι απαντά ο Τζορτζ Κλούνεϊ στον δήμαρχο του Λονδίνου...

«Είμαι μεγάλος θαυμαστής του δημάρχου, αλλά είμαι σίγουρος ότι ο αξιότιμος φίλος μου δεν είχε πραγματικά πρόθεση να με συγκρίνει με τον Χίτλερ. Πρόκειται για υπερβολές που σβήνονται με μερικά ποτήρια ουίσκι.

Έχω βρεθεί κι εγώ καμιά δύο φορές σε αυτήν τη θέση και δεν κρατώ κακία», επισημαίνει, μεταξύ άλλων, ο Τζορτζ Κλούνεϊ απαντώντας στην επίθεση που δέχθηκε από τον δήμαρχο του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον.

Για ένα αδειανό πουκάμισο...

Είναι λυπηρό, αλλά ακόμη και σήμερα, που η χώρα παλεύει με τα κύματα της χρεοκοπίας, κόμματα και πρόσωπα εξακολουθούν να συμπεριφέρονται όπως ακριβώς στον καιρό της (δανεικής) χρεοκοπίας.

Γέμισε η χώρα από πρόσωπα που πασχίζουν για την προσωπική πολιτική τους επιβίωση (ου μην αλλά και έξοδο από την αφάνεια) και λίγοι είναι εκείνοι που αντιλαμβάνονται την ανάγκη συσπείρωσης ενώπιον του κοινού κινδύνου.

Κάποιοι υποδύονται τους αντιμνημονιακούς υποψηφίους, αν και είναι γνωστό πως το αντιμνημόνιο χωρίς λεφτά είναι ένα αδειανό πουκάμισο, αν και οι ίδιοι γνωρίζουν πως λαμβάνουν τους μισθούς τους από το μνημόνιο (και στη χειρότερη περίπτωση από τη συνεχή έκδοση εντόκων γραμματίων).

Εντείνεται ο έλεγχος συναλλάγματος στην Ελλάδα...

Όποιος σκοπεύει να περάσει τα ελληνικά σύνορα είτε για να μπει είτε για να βγει από την Ελλάδα και έχει μαζί του μετρητά ύψους άνω των 10.000 ευρώ οφείλει να τα δηλώσει.

Για το σκοπό αυτό, ο γενικός γραμματέας εσόδων Θεοχάρης Θεοχάρης ,  υπέγραψε νέα απόφαση προκειμένου να καθοριστεί και το έντυπο που θα καλούνται να συμπληρώσουν οι ενδιαφερόμενοι. Η υποχρέωση αφορά σε όσους ταξιδεύουν από και προς χώρες εκτός ΕΕ και όχι για ταξίδια εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από τη στιγμή που κάποιος θέλει να εισάγει ή να εξάγει ρευστό άνω των 10.000 ευρώ, οφείλει να συμπληρώσει τη νέα φόρμα. Η συμπλήρωση του νέου εγγράφου έχει καθαρά ελεγκτικό χαρακτήρα.

Αργά το καταλάβατε (;)...

Με ερωτηματικό στο "καταλάβατε" γιατί δεν φαίνεται κάτι τέτοιο.

Οι ίδιοι ΦΟΡΟΜΠΗΧΤΕΣ παραμένουν στις θέσεις τους , κυβερνώντες (και ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΟΜΕΝΟΙ) χαϊδεύουν το δημόσιο για να "σηκωθούν" τα ποσοστά τους.

Αυτά την ώρα που μαστιγώνουν σκληρά κάθε τι παραγωγικό και καθένα που βρίσκεται ΕΚΤΟΣ του ευρύτερου δημόσιου τομέα...
Όμως κάνουν ένα τεράστιο λάθος.

Είναι αρμοδιότητα της Ιατρικής...

Θα μπορούσε εύκολα να αναρωτηθεί κανείς:

Ότι κατέβει στην γκλάβα του καθενός μπορεί να το γράφει στις εφημερίδες ;;;

Αν δηλαδή κάποιος τιτλαδόρος σε μία φυλλάδα  αποφασίσει ότι στα Εξάρχεια βρίσκεται η πύλη του αντίχριστου και καλέσει τους φανατικούς να τα ισοπεδώσουν θα περάσει έτσι ;;;

Χωρίς παρέμβαση της δικαιοσύνης;;;

Η αλήθεια για τον κατώτατο μισθό ...

Οι πολιτικοί ανησυχούν για τον κατώτατο μισθό και κάθε λογικός άνθρωπος πρέπει να αναρωτιέται πόσο υποκριτές και/ή ανόητοι είναι.

Μόνο στην Αττική υπάρχουν 700.000 που εργάζονται αλλά δεν έχουν πληρωθεί εδώ και μήνες. Σε αυτή την περίπτωση ο κατώτερος μισθός είναι 0. Το ίδιο ισχύει και για τους 1.500.000 ανέργους όπου και γι’ αυτούς ο κατώτερος μισθός είναι 0.

Οι υποκριτές πολικοί δεν λένε στους πολίτες πόσο από το κόστος του εργοδότη ανά εργαζόμενο πάει για εισφορές και φόρους ώστε αυτοί να μπορούν να δίνουν πρόωρες συντάξεις στα 50, να συνεχίζουν τους διορισμούς για πολιτικό όφελος και γενικά για να συντηρείται ένα δημόσιο απίστευτης σπατάλης και διαφθοράς.