Οι δήμιοι με τις καλύτερες προθέσεις ...

Τον Αύγουστο η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ελένη Αυλωνίτου, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την αδυναμία του κόμματός της για ολοκληρωτικά καθεστώτα, δήλωσε: «Αν ήσουν με το καθεστώς, δεν σε πείραζαν ποτέ». Ακούγοντας αυτή τη δήλωση θυμήθηκα την πολιτική των ποσοστώσεων που εφάρμοζαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα στη Ρωσία και την Κίνα. 
Ανά διαστήματα ερχόταν η εντολή από τα κεντρικά, όπου ο υπεύθυνος κάθε τομέα έπρεπε να βρει ένα συγκεκριμένο ποσοστό αντεπαναστατών. Αν είχες, για παράδειγμα, 100 εργαζομένους υπό την εποπτεία σου και η εντολή σού έδινε μια ποσόστωση του 10%, έπρεπε οπωσδήποτε να βρεις 10 αντεπαναστάτες. Αν δεν τους «έβρισκες», δεν είχες παρά να προσθέσεις το δικό σου όνομα στη λίστα. 

Τα σταματημένα ρολόγια...

Ε​​ίναι γνωστό πως και τα σταματημένα ρολόγια δύο φορές την ημέρα δείχνουν τη σωστή ώρα. Το ίδιο κατ’ αναλογία μπορεί να ισχύει και για την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Δύο φορές στη διετία μπορεί να προτείνουν κάτι θετικό για την κοινωνία και τα δικαιώματα του ατόμου. Και το ερώτημα που θέτουν πολλοί είναι τι πρέπει να πράξει η αντιπολίτευση σε αυτήν την περίπτωση. Να στριμώξει μια καταστροφική κατά κοινή ομολογία κυβέρνηση, ή να στηρίξει την προκοπή του τόπου ή τα δικαιώματα κάποιων κατατρεγμένων;

Η μία απάντηση που δίνεται είναι ΣΥΡΙΖΑϊκής υφής: «ή Εμείς ή αυτοί». Αντιπολίτευση μέχρις εσχάτων, μέχρι δηλαδή να πέσουν. Εκμεταλλευόμαστε κάθε ρωγμή της βιδωμένης στην καρέκλα κυβέρνησης και προκαλούμε πλήγματα, όπως μπορούσε να γίνει με το νομοσχέδιο περί νομικής αναγνώρισης ταυτότητας φύλου. Κάποιοι ισχυρίστηκαν ότι κακώς ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης και οι βουλευτές του Ποταμιού κράτησαν αυτήν τη γενναία στάση και κακώς κάποιοι από την Κεντροαριστερά υπερψήφισαν την πρόταση. «Ετσι διέσωσαν την κυβέρνηση», είναι η κατακλείδα αυτής της πολεμικής.

Φιλελεύθερος, μία βαθιά ταξική εφημερίδα...

Στις 20 Νοεμβρίου θα βρείτε στα περίπτερα τον Φιλελεύθερο. Δεν θα σας πω ότι θα είναι μία εφημερίδα που θα υπηρετήσει την Δημοκρατία, την  Ελευθεροτυπία, την αλήθεια! Όλοι αυτά σας λένε. Θα είμαι ειλικρινής, όπως πάντα! Θα είναι μια ταξική εφημερίδα! Θα είναι η εφημερίδα της μεσαίας τάξης και θα υποστηρίζει τα συμφέροντά της.

Η μεσαία τάξη δέχεται τα τελευταία χρόνια μία επίθεση διαρκείας. Η διάλυση της μεσαίας τάξης είναι μία συνταγή καταστροφής που οδηγεί τον λαό στην φτωχοποίηση και την πατρίδα σε κινδύνους. Οι δανειστές ενδιαφέρονται μόνο για τα λεφτά τους, ενώ η Αριστερά έβλεπε πάντα στο πρόσωπο του επιχειρηματία, του ελεύθερου επαγγελματία, του αγρότη, του επενδυτή, τον «εχθρό» που θα έπρεπε να εξαφανίσει.