Αγαπητέ Κώστα, αγαπητέ Αντώνη...

Αγαπητέ Κώστα και αγαπητέ Αντώνη,

Έχετε και οι δυο διατελέσει επικεφαλής του κόμματος της ΝΔ (και της κεντροδεξιάς παράταξης όπως αυτή εκφράζεται ως σήμερα).

Έχετε και οι δυο διατελέσει πρωθυπουργοί της χώρας με την στήριξη του κόμματος της ΝΔ. Είσαστε δηλαδή όχι απλώς γνωστές αλλά και κεντρικοί συμμετέχοντες στην οργάνωση και την λειτουργία την τελευταία δεκαπενταετία (τουλάχιστον) αυτού του κόμματος. Γνωρίζετε όχι μόνον πρόσωπα στον κομματικό μηχανισμό (τα περισσότερα από τα οποία εξάλλου εσείς έχετε τοποθετήσει, με «διάφορα» κριτήρια) αλλά και έχετε οργανώσει αυτό το όλο κομματικό σύστημα.

Λαζόπουλος – Αδωνις 1 - 0

Σκίτσο του Ανδρέα Πετρουλάκη (17.12.15)

Υπήρχαν φορές που αναρωτιόμουν μήπως τον είχα αδικήσει με την κρίση μου. Μήπως, δηλαδή, είχα δώσει μεγαλύτερη σημασία στα ελαττώματά του παρά στα εμφανή προτερήματά του. Από προχθές το βράδυ, όμως, έχω βεβαιωθεί ότι ο Αδωνις Γεωργιάδης δεν κάνει για πρόεδρος της Ν.Δ. και αρχηγός της αντιπολίτευσης. Η απόπειρα αυτοπρόσωπης παρέμβασης στην εκπομπή του Λαζόπουλου, για να δώσει τον αντίλογο στα όσα έλεγε ο ηθοποιός, ήταν πράξη ανάρμοστη και (σόρι, Αδωνι) γελοία. Επιπλέον, δε, ανήγαγε τον Λαζόπουλο –έστω για μερικές ώρες– σε παράγοντα στην εκλογή προέδρου της Ν.Δ.

Θα είναι υπεύθυνοι για ό,τι συμβεί…

Τί μου θυμίζει αυτό το άρθρο.;;; Τί μου θυμίζει αυτό το άρθρο;;;

Είναι ο ξυλοδαρμός των «αντιπάλων» πολιτική δράση; Οι καταδρομικές επιθέσεις σε δημόσιες υπηρεσίες ή Μέσα Ενημέρωσης; Οι λεκτικές επιθέσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Τι ακριβώς σημαίνει πολιτική δράση; Ποιος είναι ο ρόλος του νόμου; Μπορεί ένας δημοσιογράφος να εκφράζει τη γνώμη του;

Ζούμε σε ταραγμένους καιρούς. Αναμφισβήτητα. Ο διάλογος απουσιάζει παντελώς από τον δημόσιο βίο και τη θέση του την έχει καταλάβει η τυφλή βία. Και το χειρότερο όλων είναι ότι έχουμε συνηθίσει σε αυτό. Δεν αντιδρά κάποιος. Στην αρχή ήταν οι αγανακτισμένοι και τα γιαούρτια, στη συνέχεια κάτι περισσότερο και έτσι φτάσαμε στον ξυλοδαρμό του Βουλευτή κ. Οικονόμου. Το επόμενο βήμα είναι να δούμε ανθρώπους να πέφτουν νεκροί από σφαίρες ή από τα καδρόνια των παλικαράδων που απλά δεν «γουστάρουν» να βλέπουν στη γειτονιά τους «ανεπιθύμητους».