Καταδικάστηκε σε 26 μήνες ο συκοφάντης (με απόφαση δικαστηρίου πλέον) Κώστας Βαξεβάνης ...

Κάποτε τελειώνουν τα ψέματα...
Κάποτε πληρώνονται οι συκοφαντίες...

Καταδικαστική ήταν η απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας για τον Κώστα Βαξεβάνη.

Συγκεκριμένα ο εκδότης καταδικάστηκε για συκοφαντική δυσφήμιση κατά του εκτελεστικού Προέδρου της εταιρείας Marfin Investment Group, Ανδρέα Βγενόπουλου. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 26 μηνών με 3ετή αναστολή.

Στην επιβληθείσα ποινή δεν προβλέπεται χρηματική αποζημίωση προς τον ενάγοντα καθώς, σύμφωνα με το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΥΠΕ), ο Ανδρέας Βγενόπουλος είχε δηλώσει ότι δεν τον ενδιαφέρει η αποζημίωση και για αυτό ζήτησε μόνο, τυπικά, το ποσό των 40 ευρώ.

Το επίμαχο δημοσίευμα του 2013 στο HotDoc

«Παράλληλο Πρόγραμμα» για απευθείας αναθέσεις...

Και ξαφνικά, εκεί που η Βουλή ετοιμαζόταν να αποφανθεί επί του περίφημου «παράλληλου προγράμματος» που προφανώς μόνο παράλληλο πρόγραμμα δεν ήταν – και αφού αυτό του Δεκεμβρίου είχε σαλαμοποιηθεί μεταξύ Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, νομοσχεδίου για τη δημόσια διοίκηση, καταργημένων (από την τρόικα) διατάξεων και τελικού εξαϋλωμένου νομοσχεδίου και μετά είχε φορτωθεί με δεκάδες τροπολογίες – στο παρά πέντε έκανε την εμφάνισή της και μια ακόμη (εκπρόθεσμη) τροπολογία του υπουργείου Άμυνας, σχετική με την διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.

Σύμφωνα με τη (ν)τροπολογία:

ΔΡΑΣΗ : Να παραιτηθεί η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου...

Η Δράση από καιρό έχει διαφωνήσει με τις ενέργειες της κυρίας Θάνου. Πριν την ανάληψη των καθηκόντων της, ως επικεφαλής της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων παραβίασε ευθέως το Σύνταγμα με την αποχή διαρκείας που κήρυξαν οι δικαστές. Επίσης, ανήκει στους δικαστές οι οποίοι συστηματικά πολιτικολογούν. Τον Οκτώβριο του 2014 σε πανδικαστική συγκέντρωση στο Εφετείο, καταφέρθηκε εναντίον της τότε κυβέρνησης, ως «κυβέρνησης κράτους απολυταρχικού» και τον Φεβρουάριο του 2015 έστειλε επιστολή στήριξης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στον πρόεδρο της Κομισιόν Ζαν Κλωντ Γιουνκέρ. Η συνδικαλιστική και δικαστική της παρουσία συνδέεται επίσης με την συστηματική αύξηση των δημοσίων δαπανών, που καταστρέφει ό,τι έχει απομείνει από την ιδιωτική οικονομία, γεγονός για το οποίο είχε αποσπάσει και το δημόσιο έπαινο του κ. Καμένου (23/10/012).

Τι απέγινε το «Refugees Welcome»;

Στην πόλη της Χίου μερικοί ακτιβιστές είπαν να δραματοποιήσουν τη συμπαράστασή τους προς τους πρόσφυγες. Τύλιξαν ένα κλουβί με συρματόπλεγμα και μπήκαν μέσα. Δεν έχω πλήρη άποψη για τη σημειολογία του δρώμενου –περιγραφή σας μεταφέρω. Πιθανότατα ήθελαν να δείξουν την ανθρώπινη απελπισία πίσω από τα κάγκελα και τα σύνορα. Αυτό δεν το κατάλαβαν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που έτυχε να παρακολουθούν τη δράση. Λογικό. Δεν είναι εξοικειωμένοι με τους κώδικες της Δύσης. Αρχισαν, λοιπόν, γελώντας, να πετούν ψωμί στους ακτιβιστές. Προφανώς η ερμηνεία που υιοθέτησαν έδειχνε την εξαγρίωση των ενστίκτων – οι άνθρωποι μετατρέπονται σε ζώα, ας τους ταϊσουμε. Μπορεί πάλι να νόμιζαν ότι πρόκειται για ελληνικό έθιμο υποδοχής – σε νέο κόσμο πάτησαν, αλλιώτικο από τον δικό τους.

Η ...ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς σε 10 καθημερινά παραδείγματα...

Ακούμε συχνά για την ιδεολογική κυριαρχία/ ηγεμονία της Αριστεράς. Τι ακριβώς είναι; Σε τι βαθμό ισχύει; Υπάρχουν παραδείγματα που την αποδεικνύουν; Στο άρθρο αυτό παρατίθενται 10 απλά και καθημερινά παραδείγματα, ατάκες και συμπεριφορές που επιβεβαιώνουν ότι η Αριστερά κατέχει πράγματι την ιδεολογική κυριαρχία στη χώρα. Ότι δηλαδή, ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα ελέγχεται στο μεγαλύτερο μέρος του από την Αριστερά, της οποίας η κοσμοθεωρία θεωρείται κοινώς αποδεκτή ακόμη κι από πολλούς που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί- σαν να κουβαλάν την κοσμοθεωρία αυτή στις «εργοστασιακές τους ρυθμίσεις». Πάμε να τα δούμε ένα- ένα:

Το πρόβλημα για Ελλάδα και Δύση που (βλακωδώς) ξεχνάμε...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η χώρα μας (και η Ευρώπη) είναι το πρόβλημα των προσφύγων (και μεταναστών). Ένα πρόβλημα που, δυστυχώς, εκτός από την ανθρωπιστική του διάσταση, την οποία οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε, έχει και μία άλλη διάσταση, πολύ πιο επικίνδυνη, και για την Ελλάδα και για την Ευρώπη.

Η βίαιη μετακίνηση πληθυσμών προς την Ευρώπη προκαλεί τόσο ασφυξία πληθυσμιακή σε αρκετές χώρες (όπως για παράδειγμα στην Ελλάδα), όσο και οικονομική «αιμορραγία». Που είναι αυτή την στιγμή αδύνατο να υπολογιστεί.

Όμως, η όλη κατάσταση που κάποιοι στη Δύση (και όχι μόνον) αφήνουν να εξελίσσεται ανεξέλεγκτα, προκαλεί και ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα στην Ευρώπη.