Πώς προτιμήθηκε η εκπαίδευση αντί του βοδινού...

Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας δήλωσε πρόσφατα ότι η ψήφος του ελληνικού λαού ήταν ταξική. Συνεπώς πρέπει να συμπεράνουμε ότι και η πολιτική του θα εξυπηρετεί ταξικά συμφέροντα και όχι εκείνα του ελληνικού λαού, τα οποία εν τούτοις ορκίστηκε στη Βουλή να υπηρετήσει. Η μαρξιστική Αριστερά, της οποίας είναι γέννημα-θρέμμα, δείχνει να μεθοδεύει τη βαθμιαία αποβολή της αστικής τάξης από την εξουσία και την ουσιαστική εξόντωσή της, κατά τα λενινιστικά και σταλινικά πρότυπα. Ετσι εξηγείται και η επίθεση στην ιδιωτική εκπαίδευση με την ξαφνική επιβάρυνσή της με 23% ΦΠΑ με τον ψευδέστατο ισχυρισμό ότι δεν αναβρέθηκαν ισοδύναμα έσοδα. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα;

«Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική» ... Τύφλα νάχει ο Παπαδόπουλος!

Μέσα στον θόρυβο που προκλήθηκε από την πρόθεση της κυβέρνησης να ελέγχει την ενημέρωση μέσω της μετατροπής του αρμόδιου υπουργού σε «καναλάρχη» (ο οποίος θα ορίζει τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών και το τίμημά τους, αν και βρισκόμαστε πια στην ψηφιακή εποχή και δεν υπάρχουν οι παλιοί περιορισμοί του αναλογικού σήματος), απαρατήρητο πέρασε το πιο σημαντικό μέρος του νόμου.

Πρόκειται για το Κεφάλαιο που αφορά στην «Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική» και τη δημιουργία «Συμβουλίου Εθνικής Επικοινωνιακής Πολιτικής».

Πρόκειται δηλαδή για την δημιουργία ενός επίσημου Κέντρου Προπαγάνδας, στο οποίο θα μετέχουν διάφοροι υπουργοί και του οποίου θα προΐσταται ο ίδιος ο πρωθυπουργός!

Μιλάμε για καταστάσεις που ευθέως παραπέμπουν σε άλλες εποχές ή σε άλλα καθεστώτα.

"Παράλληλο" τραπεζικό σύστημα! Προς τι η αντίδραση;

Το σπινθηροβόλο βλέμμα του κεφαλιού με τις καλές ιδέες ! 

Ο πιο σύντομος δρόμος για την Κόλαση είναι εκείνος των εύκολων λύσεων και των καλών προθέσεων. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις και οι καλές προθέσεις δεν είναι κριτήριο επιβίωσης στο μέτωπο του πολέμου.  Εκείνο που σκοτώνει είναι η άγνοια. Κάπως έτσι πέσαμε να φάμε ζωντανό τον κ. Δραγασάκη για το παράλληλο τραπεζικό σύστημα.

Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι ότι οι τέσσερεις συστημικές τράπεζες βλάπτουν σοβαρά τον ανταγωνισμό. Οι τέσσερεις αυτές τράπεζες μοιάζουν σαν να είναι το όριο που πίστευαν κάποτε οι άνθρωποι ότι υπήρχε στην άκρη του ωκεανού. Μας λένε, λοιπόν, ότι αν επιδιώξει κάποιος να πάει πιο πέρα θα πέσει στο κενό, επειδή η γη είναι επίπεδη και ότι από ένα σημείο και πέρα σταματάει η γη και η θάλασσα και ερχόμαστε αντιμέτωποι με το χάος της αβύσσου.

Το κακό είναι ότι δεν μπορούν να επιστρέψουν στο mail Χαρδούβελη!

Ούτε στον ΣΥΡΙΖΑ και προφανώς ούτε σ’ αυτούς που τον ψήφισαν και τον ξαναψήφισαν (ή ψήφισαν άλλα κόμματα διαμαρτυρίας και βίας) άρεσε το mail Χαρδούβελη.

Δεν ήθελαν ούτε να το ακούσουν, ορκίζονταν ότι δεν θα το τηρήσουν, προειδοποιούσαν πως αν δεν τους ψηφίσει ο κόσμος και δεν τους φέρει στην εξουσία, τότε… το mail Χαδούβελη θα εφαρμοστεί!

Τώρα που έχουμε λάβει το mail Χαρδούβελη επί… 14, λένε πως ούτε το mail Χαρδούβελη είχε δεχθεί η τρόικα, οπότε… δεν υπήρχε σωτηρία!

Πέραν του γεγονότος ότι ακόμη και έτσι να είναι το mail Χαρδούβελη το πολύ πολύ και βαριά βαριά θα μεταφραζόταν επί δύο ή επί τρία, η αλήθεια είναι ότι κέρδισαν με τα ψέματά τους περί τερματισμού της λιτότητας.

Φόροι, φόροι, φόροι, αλλά με... «αριστερό μανδύα»!

Πριν από δέκα περίπου μέρες ο πρώην πρωθυπουργός, ο κ  Κώστας Σημίτης, με ένα άρθρο του στην εφημερίδα των Συντακτών, είχε αναρωτηθεί αν  η κυβέρνηση ακόλουθη αριστερή πολιτική ή πρόκειται για αριστερό μανδύα.
 Είναι σαφές βέβαια ότι το ερώτημα είναι μάλλον ρητορικό, μια και είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση δεν ακολουθεί καμία πολιτική, δεν έχει ούτε σχέδιο, ούτε στόχους και γενικώς απλώς χρησιμοποιεί επικοινωνιακούς «αριστερούς μανδύες» για να καλύπτει αυτή της την ανυπαρξία.
   Όμως , ο πρώην πρωθυπουργός στο άρθρο του έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα επισήμανση, που πρέπει να την δούμε με πολύ προσοχή.
  Αναφέρει λοιπόν ο πρώην πρωθυπουργός στο συγκεκριμένο άρθρο: