Οι Διαγραφές στη ΝΔ και ο Ψυχισμός του Νεδημοκράτη
Καλημέρα σας
Μετά και την χθεσινή διαγραφή, επιτέλους, από το κόμμα της ΝΔ του βουλευτή Μαρκογιαννάκη κάθομαι και σκέπτομαι την πορεία του κόμματος την τελευταία τριακονταετία. Κάθομαι και σκέπτομαι πόσο διαφορετικά θαήταν τα πράγματα για το κόμμα και τον τόπο αν ο Καραμανλής τότε, το 1980, δεν παρέδιδε ουσιαστικά την αρχηγία του κόμματος και την πρωθυπουργία στον πολύ λίγο Ράλλη ρίχνοντας τον μεγάλο αείμνηστο Αβέρωφ. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν αντί του υπονομευτή της παράταξης Μητσοτάκη είχε κερδίσει στην εσωκομματική διεκδίκηση ο Στεφανόπουλος.
Κάθομαι και σκέφτομαι αν ήταν διακυβέρνηση της χώρας αυτή η γελοία τριετία της Μητσοτακέϊκης λαίλαπας και την ζημιά που έκανε στην παράταξη μεταλλάσσοντάς την από λαϊκό δεξιό κόμμα με αρχές και ιδεολογία σε ένα κόμμα "κεντροδεξιό" νεοφιλελεύθερο χωρίς σκοπό και ιδανικά και μοναδικό σκοπό τον πλουτισμό της άγιας οικογένειας (εξαιρώ τον Κυριάκο γιατί αυτός διαφέρει και ελπίζω να μην με διαψεύσει). Τι θα πει "κεντροδεξιά παράταξη". Λίγο απ' όλα; Τουρλού; Δεν θέλαμε την μετεξέλιξη της ΝΔ σε ΠΑΣΟΚ νέου τύπου. Δεν θέλαμε διακυβέρνηση τύπου Ανδρέα. Δεν θέλαμε ούτε διακυβέρνηση τύπου Ράλλη και Μητσοτάκη αλλά διακυβέρνηση Κων. Καραμανλή του α΄ έστω και σε μικρογραφία.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα και για το κόμμα και για τον τόπο αν τα προηγούμενα δώδεκα (ή μήπως δεκατρία) χρόνια ο Καραμανλής ο νεώτερος δεν είχε αποδειχθεί τόσο λίγος και σαν αρχηγός αντιπολίτευσης και σαν πρωθυπουργός. Εκτός του ότι διέψευσε τους νεοδημοκράτες με όλα όσα είχε υποσχεθεί περί ανασυγκρότησης και εξυγίανσης του κράτους έδειξε ότι δεν είχε ούτε τον κοινό νου να καταλάβει ότι το Μητσοτακέϊκο του έσκαβε τον λάκκο. Δεν κατάλαβε ότι η άθλια αυτή οικογένεια τον έστρεψε σιγά-σιγά κατά των νεοδημοκρατών λες κι αυτοί του δημιουργούσαν τα προβλήματα. Έτσι εμείς οι κάπως περασμένης ηλικίας ΝΔτες δεν αργήσαμε να καταλάβουμε ότι όταν έλεγε "δεν χρωστάμε σε κανένα" δεν εννοούσε τους νταβατζήδες αλλά εμάς τους οπαδούς του.
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα και για το κόμμα και για τον τόπο αν τα προηγούμενα δώδεκα (ή μήπως δεκατρία) χρόνια ο Καραμανλής ο νεώτερος δεν είχε αποδειχθεί τόσο λίγος και σαν αρχηγός αντιπολίτευσης και σαν πρωθυπουργός. Εκτός του ότι διέψευσε τους νεοδημοκράτες με όλα όσα είχε υποσχεθεί περί ανασυγκρότησης και εξυγίανσης του κράτους έδειξε ότι δεν είχε ούτε τον κοινό νου να καταλάβει ότι το Μητσοτακέϊκο του έσκαβε τον λάκκο. Δεν κατάλαβε ότι η άθλια αυτή οικογένεια τον έστρεψε σιγά-σιγά κατά των νεοδημοκρατών λες κι αυτοί του δημιουργούσαν τα προβλήματα. Έτσι εμείς οι κάπως περασμένης ηλικίας ΝΔτες δεν αργήσαμε να καταλάβουμε ότι όταν έλεγε "δεν χρωστάμε σε κανένα" δεν εννοούσε τους νταβατζήδες αλλά εμάς τους οπαδούς του.
