Η περιφορά ενός πολιτικού πτώματος ...

Η περιφορά του αποθανόντος μητροπολίτη Φθιώτιδος, φαίνεται πως προβλέπεται από το τελετουργικό της εκκλησίας. Βέβαια, έχει ατονήσει, αλλά δεν αποτελεί πράξη ξένη προς τα ορθόδοξα θρησκευτικά ήθη. Σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως και  υπερβολικά, θα έλεγα. Προσωπικά, αποφεύγω κρίσεις για θέματα που άπτονται του θρησκευτικού συναισθήματος, καθώς αυτό είναι βαθιά ριζωμένο στην συνείδηση του πολίτη και ως εκ τούτου οποιοδήποτε σχόλιο μπορεί να εκληφθεί ως προσβολή προς αυτό.

Δεν μπορώ όμως να μην ασχοληθώ με την περιφορά στο εξωτερικό του πρωθυπουργού – ενός πολιτικού πτώματος- που ματαίως εκλιπαρεί την ρύθμιση του χρέους, παρά το γεγονός πως και ο ίδιος υπέγραψε την 25η Μαΐου 2016 τους όρους και τον χρόνο υλοποίησης του. Περί το 2018.

Η φοβισμένη αλαζονεία του Ν. Παππά ...

Στη Δίκη του Κάφκα, ο τραπεζοϋπάλληλος Γιόζεφ Κ., ένας κανονικός άνθρωπος, συλλαμβάνεται για μια πράξη που κανείς δεν του λέει ποια είναι. "Κάποιος πρέπει να είχε συκοφαντήσει τον Γιόζεφ Κ., γιατί ένα πρωί, χωρίς να έχει κάνει τίποτα απολύτως, συνελήφθη" γράφει ο συγγραφέας στις πρώτες γραμμές του βιβλίου. Ο Γιόζεφ Κ. μάταια προσπαθεί να αποδείξει την αθωότητα του και να αντικρούσει τις κατηγορίες καθώς δεν γνωρίζει καν γιατί κατηγορείται. "Δεν πρέπει κανείς να τα θεωρήσει αληθινά, πρέπει μόνο να τα θεωρήσει αναγκαία" είναι η φράση που θα πάρει από τον ιερέα προσπαθώντας να κατανοήσει τι είναι αυτό που συμβαίνει. "Ένα μελαγχολικό συμπέρασμα", θα πει ο Γιόζεφ Κ, "που μεταμορφώνει το ψέμα σε καθολική αρχή".
Η Δίκη του Κάφκα μου ήρθε στο μυαλό παρακολουθώντας τη συνέντευξη του Νίκου Παππά στον Σκάι, την Τετάρτη το βράδυ.