Τώρα που η βόμβα του Ασφαλιστικού απασφαλίστηκε...

Μολονότι το Ασφαλιστικό είναι το μείζον οικονομικό πρόβλημα, αποφύγαμε ως τώρα να το αντιμετωπίσουμε, αν και η απεχθής τρόικα δεν παρέλειπε να το απαιτεί. Συνεχώς προειδοποιούσε: ότι είναι μια ωρολογιακή βόμβα που όσο αναβάλλομε να την απενεργοποιήσουμε τόσο η έκρηξη που θα ακολουθήσει θα γίνεται ολοένα και καταστρεπτικότερη και η βλάβη θα είναι ανήκεστη. Εμείς επίμονα εθελοτυφλούσαμε. Ετσι φθάσαμε να έχομε αναλογικά τον μεγαλύτερο αριθμό συνταξιούχων στην Ευρωπαϊκή Ενωση, που συνεχώς πολλαπλασιάζεται με κύριες αιτίες την υπογεννητικότητα αφενός (είναι πια περισσότεροι οι θάνατοι από τις γεννήσεις) και τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις. Π.χ. μόνο το 18% των συνταξιούχων του ΙΚΑ έχουν πάρει σύνταξη αφού συμπλήρωσαν τα κανονικά χρόνια εργασίας και έχοντας καταβάλει τα κανονικά ασφάλιστρα. Οι υπόλοιποι ανήκουν στις ευνοούμενες εξαιρέσεις που συνιστούν δυστυχώς και τον κανόνα.

Γενική η αδιαφορία, με την αναίσχυντη σύμπραξη των συνδικάτων ιδιαίτερα της Αριστεράς, με κινητοποιήσεις, απεργίες, καταλήψεις, κ.λπ., αλλά και με αποδοχή για ψηφοθηρικούς λόγους όλων των κυβερνήσεων. Ετσι, ιδιαίτερα από το 1981 και μετά, θεσπίστηκαν πρόωρες συνταξιοδοτήσεις ιδιαίτερα στις τάξεις προνομιούχων εργαζομένων (π.χ. τραπεζικοί, ΟΤΕ, ΔΕΚΟ, κ.ά.) και ιδιαίτερα γυναικών.

Ριάλιτι TV στο Κανάλι της Βουλής !!! Ξεκατίνιασμα εποχής Survivor, Fame Story και Big Brother live ...

Προσωπικά, πέρασα υπέροχα με το υπερθέαμα που μας προσέφερε το Κανάλι της Βουλής την προπαραμονή του Δεκαπενταύγουστου.

Ξανάνιωσα, βρε παιδί μου, αισθάνθηκα δεκαπέντε χρόνια νεότερος!

Ναι, ήταν σαν να ξαναζούσα τα πρώτα χρόνια του αιώνα που διανύουμε. 2001, 2002, 2003, την εποχή που δέσποζαν τα ριάλιτι.

Αυτά μου θύμισαν τα κατορθώματα των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Η καταιγιστική και εξουθενωτική Ζωή Κωνσταντοπούλου μου έφερε στο μυαλό την Άσπα του Fame Story (στο πολύ πιο μπρουτάλ φυσικά).

Τα ψέματα τελείωσαν, τώρα ήλθε η σειρά του θράσους...

Όλοι οι λογικοί άνθρωποι σ’ αυτήν την χώρα γνωρίζουν πως η δραματική επιδείνωση όλων των στοιχείων της οικονομίας – ουσιαστικά η απόλυτη διάλυσή της – καθιστούσε πλέον επιτακτική την ανάγκη ενός νέου δανείου. Και επομένως, ενός τρίτου μνημονίου και ενός ακόμη προγράμματος – με προαπαιτούμενα, επιτήρηση, αξιολόγηση κλπ.

Βρεθήκαμε δηλαδή ξαφνικά στην ανάγκη να χρειαστούμε – και τελικά να λάβουμε – ένα θηριώδες δάνειο 86 δις ευρώ – εκ των οποίων τα 25 δις θα κατευθυνθούν στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που ήταν ανακεφαλαιοποιημένες πριν η λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ καταστρέψει εντελώς και το τραπεζικό σύστημα

Η ιστορική ευκαιρία του "μνημονιακού" Α. Τσίπρα...

Η άνοδος του κ. Τσίπρα στην εξουσία ήταν ένα είδος μνημονίου. Εφαρμόζεις μνημόνιο και παίρνεις δόσεις. Εφαρμόζεις τα αριστερά που είπες στην ΔΕΘ και παραμένεις στην εξουσία. Το τρίτο μνημόνιο ακυρώνει τις υποσχέσεις ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά περιλαμβάνει πρόγραμμα ψηφισμένο και από την αντιπολίτευση. Έχει όμως ο κ. Τσίπρας τόλμη και ικανότητα να το επιβάλει;

Η οικονομία έχει επιστρέψει στο σκοτάδι της κρίσης 2010 με την προσθήκη 2.000.000 ανέργων (εντός του 2016), 400.000 νέων με αναζήτηση τύχης εκτός Ελλάδος και 60.000 μικρών, μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων σε μεταναστευτική πορεία στα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη.
Το τρίτο μνημόνιο προσφέρει στον κ. Τσίπρα την ευκαιρία να κάνει πράξη αυτό που το 2010 απέφυγαν οι Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωνσταντίνου απαλλάσσοντας την οικονομία από το σπάταλο, άχρηστο και ζημιογόνο (στο 40% και ίσως παραπάνω) κράτος ώστε να ελπίζουμε έξοδο από την κρίση.

Επικίνδυνα παιχνίδια...

Ζούμε ήδη στον αστερισμό του τρίτου μνημονίου. Ενός μνημονίου που πριν από ένα χρόνο περίπου όλοι ελπίζαμε ότι δεν θα έλθει. Όλοι πιστεύαμε ότι τα πράγματα είχαν αρχίσει να βελτιώνονται, πως η οικονομία είχε αρχίσει να» γυρίζει»   . Ότι τελικά βλέπαμε ένα μικρό έστω φως στο τούνελ.

 Και όμως , τελικά κάναμε λογαριασμό χωρίς τον ξενοδόχο. Και ο ξενοδόχος στην συγκεκριμένη περίπτωση ήταν ο ελληνικός λαός ο οποίος με την ψήφο του , οδήγησε τον Σύριζα και τους Ανελ στην κυβέρνηση. Και αυτοί με την σειρά τους προσπάθησαν να κάνουν τα οράματα τους και τα όσα πίστευαν πραγματικότητα.
 Μόνον που όπως ήταν σαφές σε όλους όσους έβλεπαν την πραγματικότητα, δεν υπήρχε καμία περίπτωση να αλλάξει η πραγματικότητα.