Παραδίδουν τη Μακεδονία σε πρόβα απλής αναλογικής ...

Το ένα (μικρό) κόμμα δηλώνει ότι θα ψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά δεν θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Το άλλο (μικρό) κόμμα δεν τη θέλει τη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά και δεν σκοπεύει να ρίξει την κυβέρνηση – αν και αυτός ακριβώς, η συμφωνία δηλαδή, θα ήταν ο λόγος για την διεξαγωγή ψηφοφορίας για την παροχή ή μη ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση.

Τα ίδια και άλλα (μικρά) κόμματα βλέπουν βουλευτές τους να μετακινούνται προς το κυβερνητικό κόμμα και να εξυπηρετούν πολιτικές για τις οποίες δεν έχουν εκλεγεί.

Τα μικρά αυτά κόμματα και οι βουλευτές τους, ευκαιριακά δημιουργήματα, χωρίς πολιτικό dna και ιστορική παραταξιακή συνειδητότητα, χωρίς λαϊκή βάση, οργανωτική δομή και σύνδεση με τους ψηφοφόρους τους, με τους οποίους κρατούν μια χαλαρή έως ανύπαρκτη βάση, εύκολα δημιουργούνται και εύκολα διαλύονται, αφού προηγουμένως τα ίδια ή οι βουλευτές τους χρησιμοποιούνται για να επιβληθούν πολιτικές και αποφάσεις με τις οποίες διαφωνούν και οι ίδιοι οι ψηφοφόροι τους.

Μακεδονία και Αριστερά: μια σχέση με αμαρτωλό παρελθόν ...

Φαίνεται πως το αποκαλούμενο από του αριστερούς «Μακεδονικό ζήτημα» έχει βαθιές τις ρίζες του μέσα στην Ιστορία της ίδιας της Αριστεράς. Φαίνεται πως αποτελεί μια καταστατική αρχή πάνω στην οποία κτίστηκε ένα ολόκληρο οικοδόμημα που άντεξε σχεδόν εκατό χρόνια.

Εμείς οι υπόλοιποι Έλληνες το πρόβλημα το αποκαλούμε «Σκοπιανό», υπό την έννοια πως το Μακεδονικό ζήτημα λύθηκε τρεις φορές με χυμένο πολύ ελληνικό αίμα. Στους βαλκανικούς πολέμους 1912-13, στην Μικρασιατική καταστροφή και στις κορφές του Γράμμου και του Βίτσι το 1949.

Για όλους εμάς «Μακεδονικό» ζήτημα δεν υπάρχει. Το πρόβλημα το είχαν μέχρι πριν από μερικούς μήνες οι Σκοπιανοί, όταν αίφνης μια κυβέρνηση της Αριστεράς τους έκανε ένα απρόσμενο δώρο. Την συμφωνία των Πρεσπών. Δηλαδή τους παραχώρησε τα πάντα, χωρίς να πάρει τίποτα.