Το SOS ενός πανικόβλητου Τσακαλώτου, μία "μαύρη Δευτέρα"...

Άργησε αλλά το κατάλαβε ο Τσακαλώτος.  "Αν πάει η αξιολόγηση για Μάιο-Ιούνιο καήκαμε", είπε ο Ευκλείδης, αντιλαμβανόμενος ότι το τέλος έρχεται. Και όταν ο υπουργός των Οικονομικών σου έχει πλέον την ψυχολογία αμνοεριφίου πριν το Πάσχα, με το Χρηματιστήριό σου να χάνει 12 δισ. μέσα σε ένα μήνα, τότε, Αλέξη, πράγματι καήκατε...

Μόνο που σε αυτή την πυρά δυστυχώς οδηγείτε ολόκληρη τη χώρα. Το έχω ξαναγράψει. Εκτός από τον έντιμο συμβιβασμό, υπάρχει και η έντιμη αποχώρηση. Μόνο που πολύ φοβάμαι ότι όπως και όταν έκανε ο πρωθυπουργός την κωλοτούμπα, υπογράφοντας το σκληρότερο Μνημόνιο, δεν υπήρχε τίποτε το έντιμο σε αυτό, με βάση τα όσα προηγήθηκαν –αδιέξοδη διαπραγμάτευση, κρυφά σχέδια για διπλό νόμισμα, κοροϊδία δημοψηφίσματος, κλείσιμο τραπεζών– έτσι και τώρα η αποχώρηση μπορεί να μην είναι διόλου έντιμη.

Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;

Η Ιρλανδία βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο, αλλά η σοβαρότητα που έχει επιδείξει στα χρόνια της κρίσης και του μνημονίου ο πολιτικός κόσμος της χώρας αποτελούν εγγύηση σταθερότητας.

Γι’ αυτό και την περασμένη Παρασκευή, ο οίκος αξιολόγησης Fitch Ratings αναβάθμισε κατά μία βαθμίδα το κρατικό αξιόχρεό της, από A- σε Α, με σταθερή προοπτική.

Ο οίκος επικαλείται τη «σθεναρή ανάπτυξη» της ιρλανδικής οικονομίας και την «επάνοδο σε δημοσιονομικό πλεόνασμα».

«Η ιρλανδική οικονομία συνέχισε να αναπτύσσεται με αδιάλειπτο ρυθμό», κατά «σχεδόν 7% του ΑΕΠ τα τρία πρώτα τρίμηνα του 2015», ένα ποσοστό το οποίο «είναι το πιο υψηλό μεταξύ των ανεπτυγμένων οικονομιών», ανέφερε ο οίκος στην ανακοίνωσή του.

Μαύρα μαντάτα για την κυβέρνηση...

Μαύρα μαντάτα έρχονται από όλες τις πλευρές στο Μέγαρο Μαξίμου όσον αφορά την τύχη της πρώτης αξιολόγησης. Και μπορεί ο υπουργός Οικονομικών να ελπίζει σε ταχεία ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων, όμως τα μηνύματα για άλλα μας… προειδοποιούν.

Ίσως να μην ήταν λοιπόν καθόλου τυχαία η αναφορά του, ότι εάν καθυστερήσει η αξιολόγηση «καήκαμε», άλλωστε αυτός γνωρίζει καλύτερα από όλους.

Οι δανειστές παίζουν ήδη τις καθυστερήσεις, αφού το «γκολ» το έβαλαν στο πρώτο «ημίχρονο» της διαπραγμάτευσης που έληξε την προηγούμενη Παρασκευή.

Η ιστορία, η φάρσα και ο «από μηχανής θεός»...

Δυστυχώς, όπως όλα δείχνουν οδηγούμαστε και πάλι σε λογικές και καταστάσεις που ζήσαμε την περασμένη Άνοιξη. Σε καταστάσεις ατέρμονων συζητήσεων χωρίς στόχο και κοινά σημεία, σε καταστάσεις που γίνονται κυρίως για λόγους εσωτερικής πολιτικής κατάστασης και επικοινωνίας.
 Σε καταστάσεις που είναι πολύ πιθανόν να μας οδηγήσουν σε νέα , πολύ επικίνδυνα αυτή την φορά, αδιέξοδα για την χώρα.

  Τα μηνύματα , που εκπέμπουν το τελευταίο διάστημα , υπουργοί αλλά και άλλα «κυβερνητικά κανάλια» παραπέμπουν σε μια επανάληψη, έστω και με διαφορές , της περσινής καταστροφικής διαδικασίας και συμπεριφοράς της κυβέρνησης. Μιας συμπεριφοράς που οδήγησε την χώρα προ του γκρεμού και την υποχρέωσε όχι μόνον να υπογράψει νέο μνημόνιο, που δεν προβλεπόταν πριν λίγους μήνες, αλλά και αυτό το μνημόνιο να είναι το σκληρότερο από όλα. Και το πόσο σκληρό είναι, φαίνεται ανάγλυφα τώρα , που η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη, αν θέλει να τηρήσει την υπογραφή της, να φέρει «εξοντωτικά μέτρα».