Το deal της ντροπής (μέρος Ι). Η σύλληψη...

Λένε ότι ο δρόμος για την Κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις. Πρέπει να έχουν δίκιο, αν κρίνουμε από το πώς η εγχώρια «άρχουσα τάξη» εξώθησε τα πράγματα σε μία πολιτική συμφωνία κορυφής, η οποία, όμως, ήταν αρχής εξαρχής καταδικασμένη να αποτύχει. Κι αυτό επειδή ουδέποτε έχει πετύχει στο παρελθόν κάτι που επιχειρήθηκε να εφαρμοστεί με βίαιο τρόπο από πάνω προς τα κάτω…

Κακώς λέγεται ότι υπήρξε ένα πολιτικό deal που στη συνέχεια απέκτησε και οπαδούς στον οικονομικό χώρο. Η αλήθεια, σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, είναι τελείως διαφορετική. Εκπρόσωποι της μεγαλοαστικής τάξης πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να επανατοποθετήσουν τις διαχωριστικές γραμμές στην πολιτική σκακιέρα για να αποτρέψουν την πλήρη κατάρρευση των πάντων. Αναζήτησαν, λοιπόν, το 2012 μία νέα δεξιά και μία νέα αριστερά, επιχειρώντας ταυτόχρονα να αλλάξουν και τους συσχετισμούς στο οικονομικό πεδίο…

Επιστροφή στην περσινή άνοιξη ...

Κρατικά και αλλά στελέχη που εμπλέκονται με τις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα με το κομμάτι το ασχολούμενο με τα της τρόικας, επιμένουν τα τελευταία εικοσιτετράωρα πως ξαφνικά, το κλίμα ανάμεσα σε Αθήνα και Βρυξέλλες, έχει «βαρύνει» αρκετά.

Έχουμε γυρίσει κοντά στις εποχές του περασμένου Απριλίου –Μαΐου, μας έλεγε χαρακτηριστικά ένας εξ αυτών , που αν και δεν είναι «με την σημερινή κυρίαρχη πολιτική κατάσταση στην χώρα», για να το πω κομψά, είναι στο κέντρο των σχετικών συζητήσεων , γιατί ξέρει πολύ καλά το όλο περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μια και για δυο τουλάχιστον δεκαετίες ασχολείται (εκ με ρους της χωράς μας) με ζητήματα σχέσεων με την Ένωση.