Μεταξύ σοβαρού και αστείου, βεβαίως, ο Aγγελος Στάγκος έγραψε στο χθεσινό άρθρο του ότι υπάρχουν φορές που αναρωτιέται
μήπως εν τέλει έχουν δίκιο όσοι γραφικοί υποστηρίζουν ότι μας «ψεκάζουν». Συμμερίζομαι απολύτως την απελπισία του, όπως και το χιούμορ με το οποίο προσπαθεί να την ξεπεράσει. Το παράλογο είναι, πράγματι, «μια κάποια λύση», όταν είναι αδύνατο να εξηγήσεις με τους όρους της λογικής τα όσα παλαβά συμβαίνουν στο «απέραντο φρενοκομείο» του δημόσιου βίου.
Σκοπός του σημερινού σημειώματός μου είναι να εισφέρω ταπεινά στον προβληματισμό του αρθρογράφου, με ένα στοιχείο από τα καλοκαιρινά μου αναγνώσματα.
Αφορά μια απόπειρα εξέγερσης των Μανιατών στην τουρκοκρατούμενη Πελοπόννησο του 1570 και το βρήκα στο βιβλίο του Βρετανού δημοσιογράφου και ιστορικού Ντέιβιντ Μπρούερ «Greece, The Hidden Centuries» (Ι.Β.Τauris, 2012), το οποίο πραγματεύεται την Ιστορία των Ελλήνων στους αιώνες από την πτώση της Κωνσταντινούπολης μέχρι τον αγώνα της ανεξαρτησίας. Νομίζω ότι τα ιστορικά γεγονότα που θα σας αφηγηθώ παρακάτω φωτίζουν ει μη τι άλλο τον διαχρονικό χαρακτήρα του μυστηρίου που ονομάζουμε «ελληνική πραγματικότητα».
