Τέτοιους θέλουμε;

Ακούγεται αστείο, επειδή είναι αστείο: η κ. Γεροβασίλη μας διαβεβαίωσε, προχθές από την τηλεόραση, ότι αυτή η κυβέρνηση στηρίζει την… επιχειρηματικότητα. Να αναφωνήσω «μπράβο» ή να χειροκροτήσω; Τίποτε από τα δύο, φυσικά· απλώς διερωτώμαι γιατί τότε ποινικοποιεί την επιχειρηματικότητα στο πεδίο της πολιτικής ή, μάλλον, γιατί αποπειράται (είναι βέβαιο ότι δεν θα το κατορθώσει) να την ποινικοποιήσει με τη γνωστή τροπολογία, που απαγορεύει ολοκληρωτικά την άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας στους πολιτικούς και τα μέλη των οικογενειών τους.

Η αριστερή "φούσκα" έτοιμη να σκάσει…

Η κυβέρνηση Τσίπρα, η πλέον αντιμνημονιακή και ριζοσπαστική των τελευταίων ετών αποδεικνύεται μια "φούσκα". Έχει εφαρμόσει το πιο σκληρό μνημόνιο αλλά έχει υπογράψει και δεσμευτικές συμφωνίες όπως τα 99 χρόνια της συνδιοίκησης της δημόσιας περιουσίας με τους δανειστές στο πλαίσιο του Υπερταμείου που δύσκολα θα υπέγραφε οποιοσδήποτε εχέφρων μνημονιακός "μενουμευρωπαίος".

Η έλλειψη της ιστορικής επίγνωσης σε συνδυασμό με την άγνοια κινδύνου οδήγησε την κυβέρνηση στη μεγαλύτερη εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας στα 200 χρόνια του νεοελληνικού κράτους.
Δεν συζητάμε το θέμα αν η δημόσια περιουσία μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα προς όφελος του συνόλου του ελληνικού λαού υπό την επιστασία των δανειστών και εταίρων παρά τον ασφυκτικό έλεγχο της εγχώριας κομματικοκρατούμενης κλεπτοκρατίας, αλλά υπό το πρίσμα της εκχώρησης κυριαρχίας, με μια δομή που θυμίζει αποικιοκρατία.

Τσίπρας και Καμμένος έβαλαν πλυντήριο και ...

...ήθελαν την αντιπολίτευση για το… ξέβγαλμα!
Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η αποχώρηση της Νέας Δημοκρατίας από μια ψευδεπίγραφη και κατόπιν εορτής συζήτηση στη Βουλή, που αποτελούσε την επιτομή της υποκρισίας και του ευτελισμού του Κοινοβουλίου θα μπορούσε άνετα να χρησιμοποιηθεί ως case study για τον τρόπο με τον οποίο επιβάλλεται προπαγανδιστικά η «κυρίαρχη άποψη» - όχι μόνο στους πολιτικούς αντιπάλους, αλλά και στους φίλους.

Η επιβολή δε της συγκεκριμένης «κυρίαρχης άποψης» - παγίδα στην οποία έπεσαν και φίλοι και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας – ήταν τόσο απόλυτη, που βόμβα να έπεφτε την περασμένη εβδομάδα στην Ελλάδα, δεν θα το είχε πάρει χαμπάρι κανείς.

Στην πραγματικότητα μάλιστα, είχε πέσει βόμβα.

1η Ιουνίου, πρώτη ημέρα εφαρμογής του μνημονίου Τσίπρα-Καμμένου, πρώτη ημέρα εφαρμογής του ΦΠΑ στο 24% με την τιμή του ψωμιού να αυξάνει πάνω από 40%, πρώτη ημέρα εφαρμογής του νόμου για την κατάργηση του ΕΚΑΣ σε πάνω από 90.000 πρώην (πλέον) δικαιούχους, πρώτη ημέρα εφαρμογής μιας σειράς νέων φόρων, ημέρα επίσημης ανακοίνωσης από το ΓΕΜΗ ότι κατά το πρώτο πεντάμηνο του έτους είχαμε αύξηση των λουκέτων στις επιχειρήσεις κατά 45,87%.

Ο φερετζές των νόμων ...

​Κάποτε ο Αμερικανός πρόεδρος Λίντον Τζόνσον είχε πει ότι «δεν πρέπει να εξετάζουμε τη νομοθεσία υπό το πρίσμα των καλών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί σωστά, αλλά υπό το πρίσμα των δεινών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί λάθος». Στην Ελλάδα δεν εξετάζουμε τη νομοθεσία, ούτε υπό το πρίσμα των δεινών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί σωστά. Διότι η τελευταία έκλαμψη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να απαγορεύσει σε πολιτικούς και συγγενείς τους να μετέχουν σε επιχειρήσεις του εξωτερικού δεν είναι καν επικίνδυνη. Είναι ανόητη. Οχι μόνο δεν μπορεί να σταθεί σε κανένα κανονικό δικαστήριο, αλλά θα γελάσει και πάλι κάθε πικραμένος της αλλοδαπής.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει μακρά παράδοση του πολιτικού συστήματος στην ψήφιση ανόητων νόμων. Δεν θα αναφερθούμε μόνο στον βασικό μέτοχο, που έλαμψε για μια στιγμή ως νίκη κατά της «διαπλοκής», αλλά σε λιγότερο γνωστούς και περισσότερο γελοίους νόμους που ψήφισε η ελληνική Βουλή. Υπήρξε για παράδειγμα ...

Ο Νεοδημοκράτης είναι πολίτης του σύγχρονου κόσμου ...

Ο Αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας  Άδωνις Γεωργιάδης μιλάει αποκλειστικά στο Liberal και στον Ανδρέα Ζαμπούκα.  Αυτοπροσδιορίζεται ως «δεξιός φιλελεύθερος», προτείνει ανταποδοτική φορολογία με μείωση δαπανών και περιγράφει το προφίλ του σύγχρονου Νεοδημοκράτη στον νέο κόσμο της ανάπτυξης, της έρευνας, της κοινωνικής δικαιοσύνης  και του υγιούς ανταγωνισμού.