Το επερχόμενο Βατερλό των Αλέξηδων...

Στην Ελλάδα η αριστερά κυριαρχεί ιδεολογικά για ολόκληρες  δεκαετίες, χάριν και των ενοχών της δεξιάς η οποία π.χ. αθώωσε τους συνεργάτες των ναζί στην κατοχή, προκειμένου να τους χρησιμοποιήσει να καταπνίξει την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας που επιχείρησε με τον εμφύλιο μια μειοψηφία σταλινικών.

Αυτή η ιδεολογική κυριαρχία αυξήθηκε σε ασφυκτικό βαθμό μετά την πτώση της Χούντας για λόγους που έχουν να κάνουν με το συναισθηματικό υπόβαθρο της αντίληψης εαυτού και κόσμου από το βιολογικό μας είδος.

Μπολιάστηκε με παρασιτισμό και τη διαφθορά του Παπανδρεϊκού μοντέλου του σοσιαλισμού, ενώ η απώλεια της επαφής με την οικονομική πραγματικότητα καλύφθηκε από τις ΕΟΚικές επιδοτήσεις και αργότερα με τα δανεικά που εξασφάλισαν τα φθηνά δάνεια του ευρώ.

Έτσι λαθραία εδραιώθηκε η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς με τα λεφτά των καπιταλιστών, ως παράσιτο στην καπιταλιστική Δύση.

Ενας Λάκης για πολύ λαό...

Οταν η συνείδηση του λαού σε έχει κατοχυρώσει ως τον γνησιότερο των εκφραστών της, ωχ, με συγχωρείτε, όταν δεν είσαι ένας απλός εκφραστής της συνείδησης του λαού, σαν τόσους και τόσους άλλους, όταν είσαι το ίδιο το πρόσωπο της συνείδησης είναι φυσικό να σε αντιμετωπίζουν ως εξαίρεση. Ποιοι; Μα οι εκάστοτε εκφραστές της συνείδησης του λαού οι οποίοι προχθές, υπό την ιδιότητα του σωματείου τεχνικών ιδιωτικής τηλεόρασης, ή κάπως έτσι, εξαίρεσαν τον κ. Λάκη από τη σιωπή που επέβαλλαν στα μέσα της μαζικής επικοινωνίας και του επέτρεψαν να μην αφήσει ορφανή τη λαϊκή συνείδηση.
Ας αφήσουμε κατά μέρος τις αντιλήψεις περί δημοκρατίας, ισονομίας και λοιπών αστικών μικροβίων που ανεβάζουν τον πυρετό στη λαϊκή συνείδηση και προκαλούν κομμάρες στις αγωνιστικές της διαθέσεις. Ο ρόλος του Λάκη, ως λαϊκός, είναι εθνικός. Και ένας εθνικός ήρωας δεν μπορεί να σιωπήσει ούτε μια μέρα. Είναι σαν να κατεβάσει κάποιος, έστω και για λίγο το δάχτυλο του Κολοκοτρώνη που μας δείχνει τον δρόμο. Ακόμη κι αν γίνει για αγαθό σκοπό, για τον καθαρισμό του από τα απορρίμματα των περιστεριών για παράδειγμα (τις θλιβερές κουτσουλιές κατά το κοινώς λεγόμενον), ακόμη και σ’ αυτήν την περίπτωση το κενό πολλούς θα παρασύρει σε λάθος δρόμο.

Στα πλοκάμια της μαφίας, αγκαλιά με τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη...

Μέσα στον ορυμαγδό της τελευταίας… βίντεο περιόδου, πέρασε απαρατήρητο το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας επισκεπτόμενος το Παλέρμο της Σικελίας, περιοχή την οποία επέλεξε για να προωθήσει την περίφημη ευρωλίστα «Η άλλη Ευρώπη με τον Τσίπρα», μίλησε σε ανοιχτή συγκέντρωση και σε συνομιλία του με δημοσιογράφους, είπε πως βρίσκεται στη Σικελία, επειδή «στο νησί αυτό η κοινωνία των πολιτών έδωσε μια ισχυρή απάντηση κατά της διαφθοράς».

Η λέξη «μαφία», η λέξη που με τόση ευκολία προφέρει για να καταγγείλει την Ελλάδα και την ελληνική κυβέρνηση, δεν ξέφυγε από το έρκος των οδόντων του, αν και βρισκόταν στην πατρίδα της «Κόζα Νόστρα», της σικελικής μαφίας.

Βρήκε άλλες λέξεις για να αποφύγει τον σκόπελο – διαφθορά, οργανωμένο έγκλημα, κοινωνικό έγκλημα της λιτότητας κλπ.

Και προτίμησε να κάνει έμμεση αναφορά στο μέγα θέμα, επισκεπτόμενος τα μνημεία που έχουν ανεγερθεί στη μνήμη των δολοφονηθέντων από τη μαφία, το «δένδρο Φαλκόνε», για τον δικαστή Τζιοβάνι Φαλκόνε και αυτό του γερουσιαστή Πίο Λα Τόρρε (που όμως ήταν κανονικός ευρωκομμουνιστής, που κυνηγούσε την πραγματική μαφία και όχι την νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση της χώρας του).

Η Νύχτα και η μέρα στις φυλλάδες...

Η Νύχτα...

Η Μέρα...

Είναι τόσο σημαντική η επιτυχία της Ελλάδας και της κυβέρνησης Σαμαρά η έξοδος στις αγορές...

ώστε τα ανθελληνικά σκουπίδια βλέποντας την τεράστια ήττα του πολιτικού σκέλους του "ΑΝΤΙ" αγώνα , επανήλθαν στις γνωστές τους μεθόδους...