Δ. Μάρδας: Παραδέχεται ότι έβγαλε χρήματα - Δεν διευκρινίζει πόσα και πότε...

Παραδέχθηκε ότι έβγαλε χρήματα στο εξωτερικό, αφήνοντας θολό το τοπίο ως προς το ακριβές χρονικό διάστημα που συνέβη αυτό, αποκλείοντας ωστόσο ότι συνέβη μετά την ανάληψη των κυβερνητικών καθηκόντων του.

Απέφυγε να πει το ακριβές ύψος του ποσού που μετέφερε, καθώς αλλού μίλησε για «κάποια λίγα χρήματα», αλλού για μερικές δεκάδες χιλιάδες ευρώ. Ασαφής παραμένει επίσης και ο λόγος για τον οποίο ο αναπληρωτής υπουργός εξήγαγε αυτό το ποσόν σε τράπεζα του εξωτερικού, καθώς ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για σπουδές της κόρης του, η οποία ωστόσο ζει και σπουδάζει ακόμη στη Θεσσαλονίκη.

Τα ανωτέρω είναι το ρεζουμέ όσων ισχυρίστηκε χθες το πρωί ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας, μιλώντας στις πρωινές εκπομπές σχεδόν όλων των τηλεοπτικών καναλιών. Έπειτα από τις σκιαμαχίες των προηγούμενων ημερών ο κ. Μάρδας αποφάσισε να βγει χθες στο ξέφωτο, μετά το σχετικό δημοσίευμα της γερμανικής «Bild», η οποία τον συνέδεε με το δημοσίευμα της «Θεσσαλονίκης» την περασμένη Δευτέρα.

Στις χθεσινές πρωινές δηλώσεις του ο κ. Μάρδας μεταξύ άλλων:

Παλαιοκομματισμός στο κόκκινο...

​Το μόνο καλό με αυτή την κυβέρνηση είναι ότι δεν θα χρειαστεί ν’ αλλάξουμε ούτε συνθήματα. Δεν θα φωνάζουμε στο άμεσο μέλλον «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Αριστερά», διότι μια χαρά δεξιές πολιτικές ακολουθεί η «πρώτη φορά». Οχι, βέβαια, τις σοβαρές «δεξιές» πολιτικές (αυτές δεν τις ακολουθούσε ούτε η ίδια η Δεξιά) αλλά τις άλλες. Τις παλαιοκομματικές...

Δεν θα μείνουμε στις σπατάλες του υπουργείου Εθνικής Αμυνας· ο υφυπουργός έφτασε να χρησιμοποιήσει το μόνο ελικόπτερο του ΕΚΑΒ (!) για να μεταβεί στο Αίγιο, που απέχει 185 χλμ. από την Αθήνα. Στα θεσμικά η ζημιά είναι μεγαλύτερη. Εχουμε κατ’ αρχάς το κουτσούρεμα της «Διαύγειας», του μόνου εργαλείου διαφάνειας που απέκτησε το ελληνικό κράτος τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τη δήλωση του υπουργού που τη θεσμοθέτησε, του κ. Γιάννη Ραγκούση, η τροπολογία «θα πλήξει βάναυσα την πεμπτουσία της δι@ύγειας και θα βυθιστεί ξανά στο σκοτάδι της αδιαφάνειας ένας κρίσιμος οικονομικός τομέας της λειτουργίας του κράτους. Το δε σκεπτικό της αιτιολόγησης της τροπολογίας είναι απολύτως νοσηρό, καθότι επικαλείται την ανάγκη καταπολέμησης της γραφειοκρατίας... Μόνον αυτοί γνωρίζουν την πραγματική σκοπιμότητα και ιδιοτέλεια που κρύβονται πίσω από την τροπολογία».

Μόνο στα κρυφά και με ψέματα ...

Μέρος της τραγωδίας που περνάμε, με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, είναι και η επιμονή τους στην σκόπιμη ασάφεια και σύγχυση (μοναδική επιδεξιότητα των αριστερών από εποχής Ανδρέα) με φτηνά αριστεριλίκια ότι «χορεύουν» τους δανειστές... Ότι δεν έχουν δεξιές τσέπες... και καταθέσεις στας Ελβετίας... επειδή δεν φοράνε γραβάτα. Ότι δεν βολεύουν κομματική πελατεία με τροπολογίες και διορισμούς. Ότι όσοι τους εμπιστεύθηκαν θα γλιτώσουν... το «μάρμαρο» από τους φόρους που έρχονται...

Στα κρυφά η σκόπιμη σύγχυση με σημειώματα στον ξένο Τύπο (κυρίως) ώστε να χάνονται τα ίχνη και στα εγχώρια μέσα ενημέρωσης μόνο όταν κορυφώνεται η αγωνία του κόσμου για πληροφόρηση.

Στα φανερά δεν έχουν πρόβλημα ακόμη και για την μεγαλύτερη κοινωνική πρόκληση αφού ο αριστερός ΣΥΡΙΖΑ συνεπής στον λαό θεώρησε ήδη την αριστεία στην Παιδεία ως παρακμή, φρόντισε για τον δολοφόνο Ξηρό και μετέτρεψε την Βουλή σε ουρητήριο των Εξαρχείων... Άρα ο λαός είναι ικανοποιημένος...

Ιδεολόγοι και κατσαπλιάδες...

Αρχές δεκαετίας του 50. Στο σχολείο ήμασταν άκρως πολιτικοποιημένοι – μερικοί ήδη κομματικοποιημένοι. Ήμουν ηγετικό μέλος της φιλελεύθερης παράταξης. Είχα απέναντί μου τον (ακόμα πολύ στενό φίλο μου) Γιώργο Κ., από την εφηβεία του στέλεχος της Αριστεράς (ΕΔΑ, μεταναστεύσας αργότερα στο ΠΑΣΟΚ).

Από όλα είχε ο μπαξές. Σταλινικούς, βασιλόφρονες, φασίστες, ένα τροτσκιστή (καημένε συνονόματε!) και μερικούς που σήμερα θα τους λέγαμε σοσιαλδημοκράτες. Ήταν άγριοι καιροί τότε, λίγο μετά τον εμφύλιο. Τα ξερονήσια σε ακμή. Παρόλο που δεν ήμουν «συνοδοιπόρος» (όρος της εποχής) με είχε συγκλονίσει η εκτέλεση Μπελογιάννη. Έφαγα και μία αποβολή γιατί σε εκδήλωση που είχα οργανώσει απαγγέλθηκαν ποιήματα του Ρίτσου και του Βρεττάκου.

Δημοσιογραφικά….

«Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης»
Η φράση αυτή , του Ελβετού φιλέλληνα  Ιωάννη-Ιάκωβου Ταγέρ που ξεκίνησε τη ελληνική δημοσιογραφία, εκδίδοντας τα «Ελληνικά Χρονικά» στο Μεσολόγγι, τον Ιανουάριο του 1824 , βρίσκεται ως προμετωπίδα, στο site της ΕΣΗΕΑ αλλά και στην μεγάλη αίθουσα της Ενώσεως.
 Για να θυμίζει προφανώς σε ολους εμάς, ότι δεν δικαιούμαστε να κρύβουμε ειδήσεις. Ότι δεν είναι δυνατόν να μην δημοσιεύουμε γεγονότα που μαθαίνουμε, .
Γιατί εξάλλου , αυτή είναι και η ουσία της δημοσιογραφίας, στην αρχική της (και βασική ) μορφή. Να δημοσιοποιεί πληροφορίες, γεγονότα, δεδομένα.
   Και αυτή την λογική, αυτή την «γραμμή» οφείλουμε όλοι , όσοι ασκούμε αυτό το επάγγελμα, να την τηρούμε.
  Φαίνεται όμως , ότι και σε αυτή την αντίληψη, οι απόψεις μέσα στο ίδιο το σώμα των δημοσιογράφων διίστανται.