Στην αρχή μας είπαν ότι θα συμφωνούσαν οπωσδήποτε μέχρι τον Δεκέμβριο. Έπειτα ο Δεκέμβριος έγινε Ιανουάριος κι αν διαβάσουμε προσεκτικά την ανακοίνωση των Γερμανών που μιλάνε γενικόλογα για το... 2017, καταλαβαίνουμε ότι η βαλίτσα πλέον πάει μακριά. Μας λένε ότι δεν μπορούν να ψηφίσουν τα εργασιακά. Δεν μας λένε τι θα έχει αλλάξει τον Μάρτιο, τον Απρίλιο ή τον Ιούνιο. Πώς θα μπορέσουν τότε και δεν μπορούν σήμερα; Αξίζει αυτή η «αναμονή» για το ρίσκο που παίρνει η χώρα;
Μερικοί ακόμη μήνες αναμονής. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη οικονομική ασφυξία στην αγορά. Περισσότερα χρέη του δημοσίου προς τους ιδιώτες και λιγότερη ρευστότητα στο σύστημα. Σημαίνει απουσία επενδύσεων και μεγαλύτερα περιθώρια χρόνου για να διαφύγουν όσες επιχειρήσεις βρίσκονται ακόμη στην Ελλάδα και δεν έχουν ακόμη μεταφέρει την έδρα τους μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα από την Αθήνα. Αλήθεια, δεν βλέπουν την πραγματικότητα; Ή μήπως αυτό επιδιώκουν;
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Τον Ιανουάριο του 2015 θα έπρεπε να ήταν κάποιος χαζός για να μην καταλάβει ότι του έλεγαν με κάθε τρόπο να πάρει τα λεφτά του και να τα πάει στο εξωτερικό. Μόνο που δεν του έστελναν στο σπίτι συστημένη επιστολή που να του συστήνουν και που ακριβώς να τα στείλει. Αν ήθελε τότε η κυβέρνηση θα είχε κρατήσει τα χρήματα στο τραπεζικό σύστημα. Αλλά δεν θέλησε. Το γιατί το καταλάβαμε μετά, όταν ο Γιάνης έκανε την περίφημη διαπραγμάτευση. Είχαν δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας και σε συνδυασμό με την προπαγάνδα τους ήταν εύκολο να επιβάλλουν την οποιαδήποτε απόφασή τους στον λαό. Σήμερα μαθαίνουμε ότι οφείλουμε την παραμονή μας στο ευρώ στον Μπίλ, τον σύζυγο της Χίλαρι.
Το ίδιο ακριβώς σκηνικό βιώνουμε και σήμερα! Καθυστέρηση στην καθυστέρηση και με μόνο βέβαιο αποτέλεσμα την δημιουργία συνθηκών ασφυξίας στην αγορά. Πολύ απλά χάνουμε χρόνο για να κερδίσουν στο τέλος έδαφος τα σενάρια της δραχμής. Ή αν προτιμάτε το σενάριο της «νομισματικής παρένθεσης». Δηλαδή, του διπλού νομίσματος που στην συνέχεια θα μας οδηγήσει μοιραία στο πιο αδύναμο νόμισμα από τα δύο, δηλαδή στην νέα δραχμή. Με άλλα λόγια, δουλεύουν για το σχέδιο Σόιμπλε. Θα είναι ένα καταπληκτικό δώρο στο δόκτορα, λίγο καιρό πριν τις γερμανικές εκλογές. Το τέταρτο μνημόνιο θα είναι το μνημόνιο της δραχμής. Η «νομισματική παρένθεση» είναι ο δρόμος. Οι υπουργοί του Σόρος το εργαλείο. Μένει να μάθουμε μία μέρα τον λόγο για τον οποίο γίνονται όλα αυτά...
Θανάσης Μαυρίδης στο liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου