Αυτούς θα νικήσει ο Μητσοτάκης!

Κλείνουν αύριο τρία χρόνια από την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Τρία κρίσιμα χρόνια για τη μεγάλη φιλελεύθερη παράταξη, τρία κρίσιμα χρόνια για την πατρίδα μας.

Τρία χρόνια στη διάρκεια των οποίων η Νέα Δημοκρατία, με τον Μητσοτάκη στην πρώτη γραμμή, έδωσαν τη μάχη κατά του ψεύδους, της αναξιοπρέπειας, της εθνικής ταπείνωσης και ενός διαρκούς βρώμικου πολέμου, που σκοπό είχε να διχάσει, να διαλύσει, να ενοχοποιήσει την παράταξη που στιγμή δεν έπαψε να ακούει τις ανησυχίες του λαού, να στέκεται στο πλευρό του, να λέει την αλήθεια.

Μέσα από αυτόν τον πόλεμο λάσπης η Νέα Δημοκρατία βγαίνει αλώβητη και πιο δυνατή. Με το κεφάλι ψηλά, με όπλο την αλήθεια και την υπεράσπιση των εθνικών δικαίων, με τους πολιτικούς αντιπάλους μας να βυθίζονται στον βόρβορο του τυχοδιωκτισμού τους, μπαίνουμε στην τελική μάχη για να απαλλάξουμε την πατρίδα μας από την ύβρη και το ψεύδος.

Η 10η Ιανουαρίου, επέτειος της εκλογής Μητσοτάκη είναι και μια καλή αφορμή για να θυμηθούμε τι έλεγαν και έκαναν αυτοί που θα νικήσει ο Μητσοτάκης.

Αύριο, επετειακή ημέρα για τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, φθάνει στην Αθήνα η Γερμανίδα καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ.

Αυτή τη φορά, ο κ. Τσίπρας, ο μέγας υβριστής της, αυτός που την αποκαλούσε «νέα Φρειδερίκη»,  θα είναι εκεί για να την υποδεχθεί.

Και για άλλη μια φορά θα αποδειχθεί πως δεν είμαστε ίδιοι.

Γίνεται ομοφοβικός, κομμουνιστής λύκος να φυλάει ΛΟΑΤΚΙ πρόβατα;

Σε ένα κοινοβουλευτικό στιγμιότυπο που τερμάτισε το καφρόμετρο, ο Πάνος Καμμένος – για τον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας αργότερα το ίδιο βράδυ στην Έλλη Στάη και το κανάλι του Ιβάν είχε να πει μόνο τα καλύτερα – αποκάλεσε τον βουλευτή του Ποταμιού, Γιώργο Αμυρά, που δεν ακολουθεί την ηγεσία του κόμματός του στο ξεπούλημα της Μακεδονίας, «νυφούλα».

Σε απλά ελληνικά; Ο συγκυβερνήτης του Τσίπρα, καθήμενος μάλιστα στην καρέκλα του πρωθυπουργού στα υπουργικά έδρανα, επεχείρησε να προσάψει επιτιμητικά σε βουλευτή της αντιπολίτευσης την ιδιότητα του ομοφυλόφιλου. Δεν ήταν ούτε αθώο, ούτε αστείο. Ήταν σκληρός πολιτικός τραμπουκισμός του χειρίστου ομοφοβικού χαρακτήρα με στόχο την δημόσια προβολή και διαπόμπευση. Κι όμως, μέσα στη βουλή δεν άνοιξε ρουθούνι.

Ο χρήσιμος ηλίθιος ...

Όπως όλα δείχνουν ο κοινοβουλευτικός βίος του Πάνου Καμμένου πλησιάζει στο τέλος του. Αυτός είναι και ο μοναδικός λόγος που ο ίδιος δρα σπασμωδικά, απειλεί και προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρατηθεί στην κοινοβουλευτική ζωή. Ό,τι και να αποδώσει όποια επαφή του με τον πρωθυπουργό, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Οι χρήσιμοι ηλίθιοι έχουν ημερομηνία λήξης.

Ο αρχηγός την ΑΝΕΛ υπήρξε και είναι ένας τέτοιος. Και δεν του αρέσει καθόλου. Πιο πολύ, δεν του αρέσει να έχει το άδοξο τέλος των χρήσιμων ηλίθιων. Είναι ο ίδιος, όμως, που επέλεξε από νωρίς αυτό το ρόλο. Για την ακρίβεια, από τη μέρα που συμφώνησε με τον κ Τσίπρα να συμπλεύσουν και να συγκυβερνήσουν.

Ο κ Καμμένος δεν υπολόγισε δύο βασικές παραμέτρους. Η μία είναι ότι ο ίδιος δεν υπάρχει πολιτικά αν δεν έχει βουλευτές που να τον ακολουθούν. Και όχι απλώς βουλευτές. Ικανό αριθμό που να συγκροτεί κοινοβουλευτική ομάδα. Η δεύτερη είναι ότι ο συνεταίρος του χρησιμοποιεί τους ανθρώπους για όσο του είναι χρήσιμοι και μετά τους εξοντώνει.

Σημασία έχει μόνο η ήττα της "αντιμνημονιακής" συμμορίας...

Θα γίνουν εκλογές τον Μάρτιο; Τον Μάιο; Τον Οκτώβριο; Ειλικρινά, αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει αυτή την στιγμή. Εκείνο που έχει σημασία είναι να τελειώσουμε με αυτή την ληστρική παρέα. Η αντιμνημονιακή συμμορία θα πρέπει να μπει οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Και κάποιος να το κλειδώσει (το χρονοντούλαπο) και να πετάξει το κλειδί βαθιά μέσα στην λίμνη, στην λασπουριά!

Τους είπε κανείς ότι οι «άλλοι» δεν μπορούν να στήσουν λαϊκά δικαστήρια; Να αρχίσουν τις βρώμικες κατηγορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης; Τις απειλές απέναντι σε όποιον θεωρούν εμπόδιο; Νομίζουν ότι είναι οι μοναδικοί που έχουν τέτοιου είδους «αρετές»; Ότι η Κόλαση είναι αποκλειστικά δικό τους προνόμιο;

Στις Πρέσπες μέσω Τουρκίας: Το Σχέδιο του ενός Μετώπου ...

Το τελευταίο επισόδειο (συγγνώμη για την ανορθογραφία, αλλά έτσι το έγραψε ο ανελλήνιστος αρχηγός των Ανελλήνων) από το μέτωπο των δήθεν μακεδονομάχων συνεταίρων του Τσίπρα, περιλαμβάνει προφανώς και κάποιο αρρωστημένο σχέδιο για θερμό επεισόδιο με την Τουρκία.

Πολλοί το απέδωσαν στην κατάσταση άγχους που επικρατεί στο στρατόπεδο Καμμένου ενόψει της έλευσης στο κοινοβούλιο της Συμφωνίας των Πρεσπών και στην απώλεια της καρέκλας.

Πολύ επιεικής ερμηνεία. Ο κ. Σγουρίδης δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Είναι αντιπρόεδρος του κόμματος Καμμένου. Συνομιλεί με τον αρχηγό του, παίρνει μέρος σε συσκέψεις. Και αυτό που ξέφυγε από το έρκος των οδόντων του μιλώντας στον Θέμα 104,6, ότι δηλαδή θα μπορούσε να συμβεί ένα απρόβλεπτο γεγονός, ένα θερμό επεισόδιο, και να μην έλθει ποτέ η συμφωνία στο ελληνικό κοινοβούλιο, είναι πολύ σοβαρό για να αποδοθεί σε άγχος, επιπολαιότητα, ανοησία.

Πολύ περισσότερο που ο ίδιος ο Καμμένος απάντησε στον αντιπρόεδρό του τουιτάροντας ανορθόγραφα, αλλά δεν έκανε δεκτή την παραίτησή του.

Όπως δεν αποπέμπει τον Παπαχριστόπουλο από το αξίωμα του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, ενώ αυτός έχει δηλώσει ότι θα ψηφίσει την συμφωνία και ενώ είναι γνωστό ότι κοινοβουλευτικά δεν νοείται διάσταση απόψεων μεταξύ αρχηγού κόμματος και του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του, ο οποίος στη Βουλή είναι το άλτερ έγκο του αρχηγού.

Την αποστασία πολλοί ελάτρεψαν, τους αποστάτες ουδείς ...

Δεν γνωρίζω αν η διαμάχη Τσίπρα-Καμμένου είναι πραγματική ή σικέ. Και ελάχιστα ενδιαφέρει. Γιατί, είτε έτσι είτε αλλιώς, δίνει την εικόνα μιας υπό διάλυση κυβέρνησης. Στην πολιτική μετρούν οι προθέσεις, αλλά πολλές φορές παράγουν τα εντελώς αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Φαίνεται τελικά πως ο Α.Τσίπρας άλλα συμφώνησε με τον Π.Καμμένο και άλλα πράττει. Κοινώς, «του την έφερε». Ο Πάνος ας πρόσεχε. Ήξερε με ποιον έμπλεκε. Μπορεί να πέρασε τέσσερα πολύ ευχάριστα χρόνια, όλο μεγαλεία λόγω Αλέξη, αλλά τα πάντα δείχνουν πως τα επόμενα τέσσερα –τουλάχιστον—θα είναι ιδιαίτερα οδυνηρά και πάλι λόγω Αλέξη.

Ο Τσίπρας έκανε κάτι πολύ απλό. Αντί να κάθεται και να συζητεί με τον Καμμένο και να συγγράφουν σενάρια επιβίωσης του Πάνου, προτίμησε να του πάρει όσους βουλευτές χρειάζεται για να εξακολουθεί να κυβερνά. Εννοείται, πως δεν χρειάζεται πλέον τον Καμμένο. Ο ρόλος του έληξε.

Έχει φίλους ο Αλέξης Τσίπρας;

Όχι, ο Πάνος δεν θα ρίξει την κυβέρνηση. Ο Αλέξης μπορεί. Ο Πάνος όχι! Σκεφτείτε τον Πάνο χωρίς βουλευτική ασυλία! Είναι σαν να έχει κατέβει η ασπίδα του σκάφους στο Σταρ Τρεκ και οι Κλίνγκον να ετοιμάζονται να καταλάβουν τη βάση. Ο Αλέξης, όμως, μπορεί! Ο Πάνος θα είναι ένα ακόμη λάφυρο, δίπλα σε εκείνα των Αλαβάνου, Λαφαζάνη, Κουβέλη, Κωνσταντοπούλου.

Ο κ. Καμμένος θα προσπαθήσει στις επόμενες ημέρες να διαπιστώσει αν έχει κόμμα. Πολλά στελέχη του, κυρίως από την Βόρεια Ελλάδα, έχουν δραπετεύσει μαζικά από τα δεσμά των «Ανεξάρτητων Ελλήνων». Οι βουλευτές, όμως, είναι ακόμη κάτω από την στέγη του κόμματος. Επισήμως υφίσταται ακόμη κόμμα ΑΝΕΛ με αρχηγό τον Πάνο τον Καμμένο. Ανεπισήμως; Πόσοι από τους σημερινούς βουλευτές των ΑΝΕΛ είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν τον Πάνο τον Καμμένο στην διαφαινόμενη πορεία στην έρημο Σαχάρα;

Εκβιάζουν δικαστικά και τη Χρυσή Αυγή για να ψηφίζει!

Το κυβερνητικό παραδικαστικό κύκλωμα που κατηγορείται για μαφιόζικες μεθοδεύσεις στην υπόθεση Novartis φαίνεται ότι δραστηριοποιείται με παρόμοιο τρόπο και στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής! Η οποία ομολόγησε αίφνης ότι ψήφισε τη Θάνου για πρόεδρο της επιτροπής Ανταγωνισμού, εκβιαζόμενη δικαστικά από την κυβέρνηση!

Συγκεκριμένα, η εφημερίδα της φασιστικής οργάνωσης, σε μια πρωτοφανή ομολογία, γράφει ευθέως ότι ο αρχηγός της οργάνωσης Μιχαλολιάκος εξαναγκάστηκε να οδηγήσει την κοινοβουλευτική ομάδα να υπερψηφίσει την κυρία Θάνου στην επόμενη κυβερνητική της θέση (δήθεν ανεξάρτητη αρχή!) «για να μην έρθει σε σύγκρουση με το δικαστικό κατεστημένο», ως κατηγορούμενος για εγκληματική οργάνωση.

Η εφημερίδα χαρακτηρίζει βαριά και ασήκωτη την υπερψήφιση Θάνου, αλλά τη θεωρεί άμεσα συνδεδεμένη με την ποινική εξέλιξη της δίκης της οργάνωσης. Γράφει χαρακτηριστικά:

Ζούμε ημέρες εκτροπής ...

«Το κράτος δικαίου είναι το κράτος στο οποίο η κρατική εξουσία οριοθετείται στη δράση της με νομικές εγγυήσεις, συνταγματικής περιωπής, τώρα δε και με εγγυήσεις διεθνούς περιωπής, οι οποίες υπερισχύουν της εθνικής νομοθεσίας και αυτού του ίδιου του εθνικού Συντάγματος. Το κράτος δικαίου εγγυάται και διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και όλες τις συναφείς θεσμικές εγγυήσεις που αποτελούν προϋπόθεση και για τη λειτουργία της Δημοκρατίας.» [1]

Όλα αυτά παραβιάζονται αυτές τις ημέρες από έναν παρακρατικό μηχανισμό που λειτουργεί υπό την καθοδήγηση του Ρασπούτιν, με σκοπό την ηθική και πολιτική εξόντωση των βασικών αντιπάλων του συγκροτήματος εξουσίας που μας κυβερνά. Δηλαδή, του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και της Δεξιάς συνιστώσας.

Ο ιστορικός ρόλος των Ελλήνων...

Μ​​ε διάθεση αυτοκριτική, θα ήθελα να παραδεχθώ ότι, κοιτάζοντας προς τα πίσω, αναγνωρίζω τον Ντίκενς ως τον συγγραφέα που με επηρέασε περισσότερο στον τρόπο με τον οποίο βλέπω ανθρώπους και πράγματα. Ολες οι αξίες και τα ιδανικά που με ενέπνευσαν και με συγκίνησαν βρίσκονται στις «Μεγάλες προσδοκίες», το πρώτο βιβλίο που διάβασα ποτέ στα αγγλικά. Ισως λόγω της αγάπης μου για τον κόσμο του Ντίκενς, εγώ που δεν είμαι ακριβώς άθεος, αλλά είμαι αδιάφορος (διότι το ερώτημα εάν υπάρχει Θεός, ειλικρινά, ποσώς με απασχολεί...), αισθάνομαι την υποχρέωση μιας σπονδής, ας την πω έτσι, στο πνεύμα των Χριστουγέννων.

Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, αποφάσισα για τον νέο χρόνο να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Δεν εννοώ τίποτε συγκλονιστικές αλλαγές. Λιγάκι μόνο. Ας πούμε, να βάλω τον εαυτό μου στη θέση εκείνου που με θυμώνει. Να καταλάβω την πλευρά του και την κατάστασή του, έστω και αν εκείνος με θυμώνει τόσο πολύ, ώστε ο θυμός να έχει γίνει με τον χρόνο ένας μηχανισμός αυτόματης απέχθειας.

Σκέπτομαι, συγκεκριμένα, τον Προκόπη Παυλόπουλο, τον αξιότιμο Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, έναν πολιτικό ο οποίος ενσαρκώνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την κατά φύσιν (και καθόλου παρά φύσιν) συνεύρεση του δεξιού και του αριστερού λαϊκισμού. Δεν θα αιτιολογήσω την παραπάνω συνοπτική περιγραφή της πολιτικής διαδρομής του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας, διότι αυτό θα αδικούσε τον σκοπό μου – και ο σκοπός μου εδώ είναι να καταλάβω τη δική του πλευρά, προτού τον κρίνω.

Ο πρωθυπουργός του μουσαμά ...

Αναμφίβολα το σκίτσο της χρονιάς!

Δεν φταίω εγώ που τα γράφω, αλλά αυτοί που τα κάνουν. Ουδείς τους υποχρέωσε να διοργανώσουν εγκαίνια –μαϊμού και ουδείς τους υποχρέωσε να παρουσιάσουν εκδοτήρια εισιτηρίων—στάμπα πάνω σε μουσαμά.

Τελικά ο πρωθυπουργός είναι μια τραγική φυσιογνωμία. Αρχίζω να τον συμπαθώ. Τον περιβάλλει μια στρατιά ανόητων επικοινωνιολόγων της αυτοαποκληθείσας «ανανεωτικής Αριστεράς», που τον γελοιοποιούν. Γιατί ο Α.Τσίπρας γελοιοποιείται. Αυτοί ανέκαθεν γελοίοι ήταν.

Ο πρωθυπουργός τελικά έχει μόνον ένα προσόν. Είναι άριστος στις εσωκομματικές ίντριγκες. Έχει πάρει δέκα με τόνο, στις ραδιουργίες μέσα στον κομματικό του μικρόκοσμο, καθώς εξόντωσε διαδοχικά όλους αυτούς που τον απειλούσαν. Μέχρις εδώ, είναι οι ικανότητες του. Ο αντιληπτικός του ορίζοντας εξαντλείται στους τέσσερις τοίχους της Κουμουνδούρου.

Εμείς οι Σαμαροβενιζέλοι ...

Ποιοι είναι οι Σαμαροβενιζέλοι; Είναι όλοι αυτοί που εκτίμησαν και εκτιμούν την προσπάθεια που έκαναν οι δύο ηγέτες και τα κόμματα τους να σώσουν την χώρα από την καταστροφή την περίοδο 2012-2014.

Πριν από τέσσερα χρόνια, στις 29 Δεκεμβρίου 2014 το φαιοκόκκινο μέτωπο αποφάσισε, μέσω της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, πως έπρεπε να τορπιλισθεί αυτή η προσπάθεια, να ανακοπεί η σταθερή οικονομική ανάκαμψη της πατρίδας μας και να προκηρυχθούν εκλογές.

Από κοντά στο φαιοκόκκινο μέτωπο και οι δανειστές, οι οποίοι με ανοίκειο τρόπο φανέρωσαν την προτίμηση τους στον επερχόμενο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς η κυβέρνηση Σαμαρά, και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, δεν δέχτηκαν να υποθηκεύσουν το μέλλον της Ελλάδος, λόγω των παράλογων απαιτήσεων τους. Κάτι που με πολύ μεγάλη ευκολία έκανε η κυβέρνηση του Α.Τσίπρα. Και θα λογοδοτήσει γι΄αυτό σε όλα τα επίπεδα.

Αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας ή χάος ...

Ο γραμματέας επικοινωνίας του ΚΙΝΑΛ ήταν σαφής. «Δεν θα φοβηθούμε να πάμε σε δεύτερες εκλογές με απλή αναλογική». Προφανώς κανένας δεν περιμένει να δηλώσει το ΚΙΝΑΛ πως θα συνεργασθεί μετεκλογικά με την Νέα Δημοκρατία. Αυτό θα ήταν πολιτικά λάθος. Αλλά θα μπορούσε, δια της σιωπής, να αφήσει ανοικτό το θέμα των συνεργασιών για μετά τις εκλογές.

Η δήλωση όμως του κ.Μαλέλη που, προφανώς έγινε εν γνώσει της κυρίας Γεννηματά, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αμφισβητήσεις. Αν δεν κερδίσει την αυτοδυναμία η Νέα Δημοκρατία θα διεξαχθούν εκλογές με την απλή αναλογική. Επ΄αυτού έχω να κάνω τις εξής παρατηρήσεις.

Στις 26 Δεκεμβρίου 1991 το Ανώτατο Σοβιέτ κήρυξε την διάλυση της ΕΣΣΔ ...

H στιγμή που υποστελλόταν η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Κρεμλίνο και υψωνόταν η τρίχρωμη ρωσική, δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, συνειδητοποιούσαν την μεγάλη Πτώση. Η Ιστορία γύριζε σελίδα.

Ήταν η ημέρα που πιστοποιήθηκε και με την κομματική σφραγίδα η πτώση του πλέον τυραννικού και αιμοσταγούς καθεστώτος που γνώρισε ο 20ος αιώνας. Ποτέ στην νεώτερη Ιστορία τόσο λίγοι δεν επέβαλλαν την θέληση τους σε τόσους πολλούς. Και για να γίνει αυτό μόνον ένα όπλο υπήρχε. Η στυγνή βία.

Στην Ρωσία, τον Οκτώβριο/Νοέμβριο του 1917 οι μπολσεβίκοι με πραξικοπηματικό τρόπο ανέτρεψαν την δημοκρατική κυβέρνηση του Κερένσκι. Στο πραξικόπημα αυτό, που απολογητές του το βάφτισαν « επανάσταση», συμμετείχαν συνολικά 70.000 οπλισμένοι μπολσεβίκοι σε Αγία Πετρούπολη και Μόσχα. Ας σημειωθεί πως η Ρωσία είχε πληθυσμό τότε 175.000.000. Όταν δε έγιναν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση το κόμμα των μπολσεβίκων έλαβε περίπου το 25% των ψήφων. Και επειδή αυτό το αποτέλεσμα δεν άρεσε στον Λένιν, η βουλή ουδέποτε λειτούργησε. Οι σωστές δουλειές έτσι γίνονται.

Πάμε ξανά ! Εορταστικό Mood = ON :)

Θερμές Ευχές !!!

ΣΥΡΙΖΑ: Tρεις πόλεις, τρεις μεγάλες ήττες ...

Ήταν ήδη γνωστό πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει αυτοδιοικητικά στελέχη. Όπως δεν διαθέτει και συνδικαλιστικά στελέχη και γι΄αυτό στις αρχαιρεσίες οι δυνάμεις του είτε δεν καταγράφονται καθόλου είτε κινούνται σε χαμηλά μονοψήφια νούμερα.

Μέχρι πριν από λίγο καιρό ήταν φανερή η τακτική της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να κρύψει την γύμνια της κάτω από ευρύτερα εκλογικά σχήματα της Κεντροαριστεράς. Στην Θεσσαλονίκη αυτός ο σχεδιασμός χάλασε, λόγω της μη καθόδου στις δημοτικές εκλογές του απερχομένου δημάρχου Γ.Μπουτάρη. Έτσι, επιλέχθηκε η Κ. Νοτοπούλου, που έχει τύχει μέχρι στιγμής αδικαιολόγητης προβολής από τα ΜΜΕ σε σχέση με το έργο της.

Μεταπτυχιακός τίτλος σπουδών: Χειριστής ντουντούκας ΣΥΡΙΖΑ ...

Καμιά έκπληξη δεν προκάλεσε το βιογραφικό του υποψηφίου δημάρχου Αθηναίων του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν το αναμενόμενο. Κοινωνικός αγωνιστής, που θεάται να κυκλοφορεί με μια ντουντούκα. Βέβαια, αυτή είναι μια δύσκολη δουλειά, καθώς θα πρέπει ο χειριστής της να εκφωνεί τα συνθήματα με τόνο και με ένταση, ώστε να συνεγείρει τα πλήθη. Ως εκ τούτου αυτήν την θέση τα κόμματα της Αριστεράς δεν την δίνουν σε τυχαία στελέχη, αλλά σε δοκιμασμένους λαϊκούς αγωνιστές.

Μάλιστα, όταν γι' αυτό το πόστο επιλέγεται γυναίκα, φροντίζουν η φωνή της να είναι και τσιριχτή για να τσακίζει το νευρικό σύστημα του ταξικού εχθρού. Συνεπώς όσοι ειρωνεύονται αυτά τα στελέχη που είναι επιφορτισμένα με την μετάδοση των συνθημάτων, αγνοούν τον ιστορικό τους ρόλο. Είναι τα περίφημα «χωνιά» της Κατοχής.

Κι όμως η κ. Θάνου μπορεί να πέσει από την καρέκλα ...

Το σημαντικό και προκλητικό δεν ήταν που η κ. Θάνου διορίστηκε και με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Νόμιμο κόμμα είναι, στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ φροντίζει να μην τελειώσει ποτέ η δίκη της εγκληματικής οργάνωσης. Και το κυριότερο, και τα δύο κόμματα τα ενώνει το μίσος τους για την Νέα Δημοκρατία και τον Α.Σαμαρά.

Ολα αυτά είναι γνωστά σε όλους εκτός από τους «πρόθυμους». Εκτός από αυτούς που, για τους δικούς του λόγους ο καθένας, θέλουν να βλέπουν μια στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς την σοσιαλδημοκρατίας. Ως γνωστόν όμως σοσιαλδημοκρατία και εθνικοσοσιαλισμός δεν συμβαδίζουν.

Αυτό που προκάλεσε, ήταν η δήλωση της κ.Θάνου προς τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας πως «τώρα κανένας δεν μπορεί να την κουνήσει από την θέση της». Αλαζονεία; Έπαρση; Ανοησία; Πρόκληση; Μπορεί και όλα αυτά μαζί. Το σίγουρο είναι πως όταν ο φουκαράς πολίτης, που υπερφορολογείται, ακούει για το 5χίλιαρο που θα παίρνει κάθε μήνα αυτή η κυρία, εξοργίζεται. Μπορεί ο Α.Τσίπρας να ξεπληρώνει τα γραμμάτια του στην κ.Θάνου, όμως η ζημία που υφίσταται το κόμμα του είναι μεγάλη.

Είναι κι αυτός ο Αλαφούζος…

Καταδικάζουμε τον βιασμό, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Αλλά μήπως τα ήθελε και η παθούσα; Κι αυτός ο Αλαφούζος, ρε παιδί μου, ο ιδιοκτήτης της γνωστής βιομηχανίας των fake news, δεν βάζει γλώσσα μέσα του. Να δοξάζουν τον Κύριο οι Πορτοσάλτε και οι Μπάμπηδες. Ξέρετε πόσα θύματα προκάλεσαν οι πολιτικές του ΔΝΤ; Και του Αλέκου κάηκε το σπίτι, αλλά δεν έκανε έτσι!

Είναι γνωστό σε όλους (αν δεν είναι ευκαιρία να το μάθουν και οι τελευταίοι που δεν το γνωρίζουν) ότι η βία που άσκησαν τα μνημόνια είναι πολλαπλώς μεγαλύτερη από εκείνη που τυχόν ασκούν μερικά γκαζάκια ή ακόμη και βόμβες σαν κι αυτές που έκαναν υλικές και μόνο υλικές ζημιές στον ΣΚΑΪ και στην Καθημερινή. Τι είναι μία βομβίτσα;

Τσίπρας : Ο πρωθυπουργός που παρέδωσε την Μακεδονία ...

Ο Α. Τσίπρας μπορεί να είναι ο χειρότερος πρωθυπουργός της μνημονιακής περιόδου, αλλά δεν είναι πολύ διαφορετικός από όλους τους άλλους, ειδικά όσον αφορά τις βασικές επιλογές που υπηρετεί. Μπορεί να είπε πολύ περισσότερα ψέματα απ’ ό,τι όλοι οι άλλοι μαζί, μπορεί να έδωσε τις πιο βαρύγδουπες υποσχέσεις και μπορεί το Μνημόνιο που εφαρμόζει να είναι το πιο καταστροφικό απ’ όλα, όμως στην Ιστορία της Ελλάδας θα μείνει ως ο πρωθυπουργός που παρέδωσε τη Μακεδονία. 

Η Μακεδονία όμως θα ακολουθεί τον Α. Τσίπρα για πάρα πολλά χρόνια ακόμα. Θα είναι η συμφωνία παράδοσης των Πρεσπών, κάτι που θα τον διαφοροποιεί από όλους τους προηγούμενους με έναν πολύ ξεκάθαρο τρόπο. Η εβδομάδα που πέρασε και όσα ελέγχθησαν στα Σκόπια δεν είναι παρά μια πρόγευση όσων πρόκειται να επακολουθήσουν.