Ο αρχηγός την ΑΝΕΛ υπήρξε και είναι ένας τέτοιος. Και δεν του αρέσει καθόλου. Πιο πολύ, δεν του αρέσει να έχει το άδοξο τέλος των χρήσιμων ηλίθιων. Είναι ο ίδιος, όμως, που επέλεξε από νωρίς αυτό το ρόλο. Για την ακρίβεια, από τη μέρα που συμφώνησε με τον κ Τσίπρα να συμπλεύσουν και να συγκυβερνήσουν.
Ο κ Καμμένος δεν υπολόγισε δύο βασικές παραμέτρους. Η μία είναι ότι ο ίδιος δεν υπάρχει πολιτικά αν δεν έχει βουλευτές που να τον ακολουθούν. Και όχι απλώς βουλευτές. Ικανό αριθμό που να συγκροτεί κοινοβουλευτική ομάδα. Η δεύτερη είναι ότι ο συνεταίρος του χρησιμοποιεί τους ανθρώπους για όσο του είναι χρήσιμοι και μετά τους εξοντώνει.
Ο κ Καμμένος επιβιβάστηκε στο λεωφορείο του ΣΥΡΙΖΑ για να αποκτήσει το ρόλο του υπουργού. Αν ήταν και του υπουργού που θα φορούσε τα στρατιωτικά ρούχα, που τόσο του άρεσαν από μικρός, ακόμα καλύτερα. Μέχρι εκεί ήταν και είναι η σοβαρότητά του.
Η τέτοιας ποιότητας σοβαρότητα παντρεύτηκε εξαίσια με την αντίστοιχη του πρωθυπουργού. Ο οποίος παρέδωσε σε έναν τέτοιο άνθρωπο το ακραίως κρίσιμο υπουργείο της Άμυνας της χώρας.
Ο κ Τσίπρας δεν υπέκυψε στην επιθυμία του συνεταίρου του παρά μόνο με ένα κριτήριο. Τον χρειαζόταν για να περνάει από τη Βουλή τα νομοσχέδια της κυβέρνησής του. Στην πραγματικότητα, ένα πράγμα ένωνε εξ αρχής και ενώνει τους δύο πολιτικούς: Η απόκτηση και διατήρηση της καρέκλας της εξουσίας. Τίποτε άλλο. Ούτε οι πολιτικές και ιδεολογικές απόψεις, ούτε η έγνοια για την πατρίδα, ούτε η πολιτική έναντι των δανειστών με τα μνημόνια, ούτε η εξωτερική πολιτική της χώρας. Σε όλα συμπορεύτηκαν και όλα τα ψήφισαν και τα προώθησαν σαν να ήταν ένα κόμμα.
Το κόλπο για να επανεκλεγεί ο κ Καμμένος από τους πολίτες είχε συμφωνηθεί μεταξύ των δύο συνεταίρων. Ο αρχηγός των ΑΝΕΛ θα παρίστανε τον υπερασπιστή της Μακεδονίας και ο κ Τσίπρας θα παρίστανε ότι δέχεται την αντίδραση αυτή μέχρι λίγο πριν την προκήρυξη των εκλογών. Ο κ Καμμένος θα αποχωρούσε από την κυβέρνηση μόλις η συμφωνία των Πρεσπών ερχόταν για ψήφιση στη Βουλή, θα εξακολουθούσε όμως να στηρίζει την κυβέρνηση κοινοβουλευτικά μέχρι τις εκλογές, ώστε αν πουλήσει σε όσους αφελείς πολίτες ήθελαν να πιστεύουν ότι είναι ένθερμος πατριώτης.
Ο κ Καμμένος υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο. Και ο ξενοδόχος δεν είναι μόνο ο κ Τσίπρας. Είναι ο υπόγειος και φοβικός τρόπος που σκέφτεται ο συρφετός που ακολουθεί τον κ Τσίπρα. Ο οποίος είχε δύο λόγους να ξεφορτωθεί τον κ Καμμένο.
Ο ένας ήταν ότι το νέο τοπίο για εκλογική νίκη απαιτούσε μια δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς την κεντροαριστερά. Να μεταμορφωθεί σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Κάτι τέτοιο ήταν απαγορευτικό με έναν Καμμένο για συγκυβερνήτη ή συνεταίρο. Ο κ Καμμένος έπρεπε να αντικατασταθεί από άλλον μικρό εταίρο. Το Ποτάμι ή το ΚΙΝΑΛ θα ήταν ιδανικά. Ακόμα πιο ιδανικά θα ήταν η διάλυσή τους και η προσχώρηση των βουλευτών τους στον ΣΥΡΙΖΑ!
Ο δεύτερος λόγος ήταν ότι ο κ Τσίπρας δεν είχε καμιά όρεξη να είναι έρμαιο εκβιασμών του κ Καμμένου την περίοδο που ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ δεν θα συμμετείχε στην κυβέρνηση, αλλά απλώς θα τη στήριζε κοινοβουλευτικά. Ήθελε μια πιο καθαρή κατάσταση.
Σ αυτό το σημείο του παιχνιδιού ο κ Καμμένος βρέθηκε προ τετελεσμένου. Μπορεί να είχε συμφωνήσει με τον κ Τσίπρα εξ αρχής να μην υποκλαπούν βουλευτές ή υπουργοί του από τον πρωθυπουργό, αλλά ξέχασε κάτι πολύ βασικό. Ότι οι συμφωνίες γίνονται για να παραβιάζονται. Και μάλιστα να παραβιάζονται από τον ισχυρότερο. Σ αυτή την περίπτωση ο κ Καμμένος δεν υπολόγισε ότι δεν ήταν και δεν είναι ο ισχυρότερος!
Ο ισχυρότερος είναι αυτός που έχει τους πιο πολλούς. Και τους πιο πολλούς τους είχε ο κ Τσίπρας. Επειδή μάλιστα οι πιο πολλοί δεν του φτάνουν του κ Τσίπρα για να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του να παραμείνει την εξουσία, έκανε το απλούστερο. Παραβιάζοντας τη συμφωνία με τον Καμμένο άρχισε να κλέβει βουλευτές των ΑΝΕΛ! Εδώ παραβίασε το αποτέλεσμα ενός δημοψηφίσματος, τον Καμμένο θα υπολόγιζε;
Δεν ξέρουμε αν ο κ Τσίπρας γνωρίζει ότι πολλοί άνθρωποι της εξουσίας είναι ηλίθιοι, αλλά το βέβαιο είναι πως το λουκουμάκι της επανεκλογής δελέασε μερικούς από τους έτσι κι αλλιώς λίγους από τους βουλευτές των ΑΝΕΛ.
Και εδώ είναι που ο κ Καμμένος, ενώ είχε στραμμένη την προσοχή του για να μην την φάει από τον συνεταίρο του, τελικά την τρώει από τους δικούς του. Και την τρώει επειδή δεν έχει δει τον εαυτό του καλά στον καθρέφτη. Γιατί αν τον είχε δει θα διαπίστωνε ότι δεν είναι ο μόνος που κάνει και θα έκανε τα πάντα για την καρέκλα της εξουσίας. Οι πιο πολλοί έτσι είναι. Θα διαπίστωνε αυτό που ακολουθεί και ο ίδιος. Ότι δεν υπάρχουν αρχές. Μόνο στόχοι. Και η καρέκλα είναι ένας από αυτούς.
Ο κ Καμμένος υπήρξε για τον κ Τσίπρα ένας χρήσιμος ηλίθιος. Τον συντήρησε στη συγκυβέρνηση για όσο τον βόλευε. Και τώρα τον πουλάει για άλλους, πιο βολικούς. Είτε αυτοί είναι που θα τον βγάλουν από το αδιέξοδο της Βουλής στο σκοπιανό, είτε είναι που θα τον στηρίξουν ώστε να μην πέσει η κυβέρνησή του στη Βουλή σε πρόταση δυσπιστίας ή σε δική του αίτηση ψήφου εμπιστοσύνης. Και τέτοιοι χρήσιμοι ηλίθιοι υπάρχουν!
Τέτοιοι χρήσιμοι ηλίθιοι υπάρχουν και στο Ποτάμι και στο ΚΙΝΑΛ, αλλά και στο ΚΚΕ που δεν ψηφίζει σε περίπτωση πρότασης δυσπιστίας. Αν συνυπολογίσει κανείς αυτούς που ο κ Τσίπρας έχει προσεγγίσει επιτυχώς από τους ΑΝΕΛ, σαν τον κ Παπαχριστόπουλο, τον κ Κόκκαλη και τον κ Ζουράρι που δηλώνει ότι δεν καταψηφίζει αριστερή κυβέρνηση, δεν είναι τυχαία η βεβαιότητα του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ κ Σκουρλέτη ότι η κυβέρνηση έχει την απόλυτη πλειοψηφία σε κάθε είδους ψηφοφορία. Είτε για τα Σκόπια, είτε για πρόταση δυσπιστίας, είτε για πρόταση ψήφου εμπιστοσύνης. Ακόμα και η κ Κόλια- Τσαρουχά, που είναι μέχρι στιγμής πιστή στον κ Καμμένο έχει δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσει υπέρ μιας πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης.
Σήμερα ο κ Καμμένος βρίσκεται μόνος του και ουσιαστικά χωρίς κόμμα Δεν ελέγχει ούτε τους μισούς από τους 6 βουλευτές του και δεν μπορεί ούτε να τους διαγράψει! Θα έχει λιγότερους από 5 και δεν θα έχει κοινοβουλευτική ομάδα κατά τον κανονισμό της Βουλής! Το χειρότερο γι αυτόν, δεν έχει μέλλον. Χωρίς κόμμα είναι μόνος του. Ούτε η ΝΔ ούτε κανένα άλλο κόμμα τον δέχεται. Ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ θα καταποντιζόταν ως υποψήφιος. Και δεν μπορεί να πουλήσει ούτε λαϊκό προφίλ ένας πολιτικός, που ενώ καίγεται η χώρα του και το κόμμα του εκείνος ταξιδεύει στο Ντουμπάϊ για να διασκεδάσει χλιδάτα στους γάμους της κόρης του σεΐχη!
Κι αυτό είναι το τίμημα για έναν πολιτικάντη, που δεν πίστεψε σε τίποτε παρά μόνο στα στρατιωτάκια, στα χυδαία τουίτ, στις αισχρόλογες απειλές κατά πάντων και στις επικίνδυνες μεγαλοστομίες για τη χώρα του. Φαίνεται, όμως, ότι το μάθημα περί χρήσιμων ηλίθιων που πληρώνει ο κ Καμμένος δεν έχει γίνει μάθημα σε άλλους μικρούς φιλόδοξους της πολιτικής σκακιέρας.
Έτσι, το Ποτάμι, σε ανακοίνωση του πληροφορεί το λαό ότι θα ψηφίσει τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά θα καταψηφίσει την κυβέρνηση, που έφερε τη συμφωνία των Πρεσπών, γιατί τη θεωρεί επιζήμια για τη χώρα! Αν ήμουν Τσίπρας αυτός θα ήταν ο επόμενος μεζές που θα καταβρόχθιζα. Γιατί και ο αδίστακτος χρειάζεται χρήσιμους ηλίθιους για να επιβιώσει. Δυστυχώς, στο τυχοδιωκτικό ελληνικό κοινοβουλευτικό σκηνικό υπάρχουν πολλοί. Γι αυτό επιβιώνουν οι Τσίπρες.
Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου