 |
| Τι θέλει να πεί το χέρι για την κυβερνησάρα μας ; |
Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγραφεί αυτή την στιγμή η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η κυβέρνηση, μετά και τα συνεχή λάθη και κυρίως καθυστερήσεις των τελευταίων μηνών.
Η κυβέρνηση , φαίνεται ότι έχει αντιληφθεί (αν και όχι σε όλη της την έκταση) το αρνητικό γι αυτήν κλίμα που έχει διαμορφωθεί γι αυτήν , όχι μόνον στο εσωτερικό της χώρας, μια κατάσταση που δεν εκτονώνεται αλλά μάλλον χειροτερεύει όσο περνούν οι μέρες, αλλά και στο εξωτερικό.
Φαίνεται ότι στην Ευρώπη εκτός από το θέμα των προσφύγων, όπου οι πιέσεις θα είναι αφάνταστες το επόμενο διάστημα, έχουν απογοητευθεί από την κυβέρνηση Τσίπρα και τις συνεχείς αναβολές και αναντιστοιχίες έργων και λόγων.
Η δε εκλογή Μητσοτάκη , που φαίνεται πως έδωσε μια αξιόπιστη εναλλακτική , χειροτέρευσε το κλίμα στην Ευρώπη για την κυβέρνηση.
Έτσι, η κυβέρνηση , δεν μπορεί να ελπίζει σε στήριξη από τους εταίρους ούτε ως αντάλλαγμα για την προσφορά διευκολύνσεων στο θέμα των προσφύγων. Διευκολύνσεων , που αν γίνουν στο εύρος που φημολογούνται θα προκαλέσουν τεράστιες αντιδράσεις στο εσωτερικό της χωράς.
Έτσι, φαίνεται πως η μονή ελπίδα της κυβέρνηση πια , για στήριξη ώστε να μπορέσει να περάσει το επόμενο τρίμηνο-πεντάμηνο, έως όπως ελπίζει να περάσει και η αξιολόγηση., είναι η Ουάσιγκτον. Η Ουάσιγκτον, που όπως λένε σχεδόν ανοιχτό πια οι εκεί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, στήριξε σθεναρά την κυβέρνηση τον περασμένο Αύγουστο.
Σε μια τέτοια στήριξη ελπίζει και τώρα η κυβέρνηση και πίεση των Αμερικανών προς τους Ευρωπαίους , ώστε να χαλαρώσουν κάπως οι απαιτήσεις και να μπορέσει να περάσει άλλο ένα δύσκολο κάβο.
Μόνον που τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Η Αμερική έχει μπει για τα καλά σε προεκλογική περίοδο και είναι σαφές ότι σχεδόν όλα τα κέντρα εξουσίας, πολίτικα και οικονομικά, έχουν στρέψει το ενδιαφέρον τους σε άλλες κατευθύνσεις.
Παράλληλα, υπάρχει απογοήτευση σε συγκεκριμένους αμερικανικούς κυβερνητικούς κύκλους μια και θεωρούν πως η κυβέρνηση δεν ανταπέδωσε την στήριξη που της παρείχε το καλοκαίρι και αντίθετα γύρισε και πάλι στις παλαιές τακτικές της αναβολής και της καθυστέρησης.
Αλλά υπάρχει και το ζήτημα των σχέσεων ΗΠΑ- Ευρώπης. Εδώ, ιδίως σε Γερμάνια αλλά και χώρες που συνδέονται μαζί της , υπάρχει μια αρνητική διάθεση απέναντι στις ΗΠΑ για το συγκεκριμένο θέμα, μια και όπως λένε δεν επιβεβαιώθηκαν οι υποσχέσεις για «μεταστροφή στην πολιτική της κυβέρνησης Σύριζα» που τους έδινε το καλοκαίρι η Ουάσιγκτον για να δεχτούν τελικά κάποια συμφωνία , αν και χαρακτήριζαν την ελληνική πλευρά αναξιόπιστη.
Έξαλλου , αγκάθι αποτελεί και η περίεργη στάση της χώρας μας απέναντι στο ΔΝΤ, με τα ήξεις αφήξεις, σχετικά με το αν θέλουμε το Ταμείο στο πρόγραμμα η οχι. Η Αμερική θέλει να είναι το ταμείο μέρος της τρόικας και παράλληλα εκτίμα πως οι συνεχείς αλλαγές απόψεων στην Αθήνα , αποτελούν ένδειξη μη σοβαρότητας. Κάτι που μετρά αρκετά.
Η Αθήνα πάντως ελπίζει ακόμα σε αμερικανική παρέμβαση και απευθείας στις ισχυρές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις , αλλά και μέσω ΔΝΤ, στην κατεύθυνση της πίεσης για άμεση ρύθμιση του χρέους, κάτι που θα της έδινε -πιστεύει -ένα μεγάλο επικοινωνιακό χαρτί.
Μόνον που κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να είναι πολύ εύκολο, ακόμα και αν στην Αθήνα θεωρούν «θετική εξέλιξη» την έκθεση του Ταμείου της περασμένης Παρασκευής σχετικά με τα δάνεια σε υπερχρεωμένες χώρες και τα λάθη του ΔΝΤ.
Οι πιο πραγματιστές πάντως στην κυβέρνηση , δεν ελπίζουν πια σε « ουσιαστική αμερικανική εμπλοκή», όπως έλεγε χαρακτηριστικά μέλος της κυβέρνησης που γνωρίζει και τις τελευταίες επαφές, στο Νταβός, με την πέραν του ατλαντικού πλευρά …
Του Π. Τρουπιώτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου