Η αλήθεια όμως είναι ότι οι συνταξιοδοτούμενοι δεν παράγουν πια αγαθά ή υπηρεσίες συμβάλλοντας έτσι στην αύξηση του εθνικού μας εισοδήματος. Συνταξιοδοτούνται από τη φορολογία και τα ασφάλιστρα των σήμερα εργαζομένων.
Ταυτόχρονα, επειδή το συνταξιοδοτικό μας σύστημα δεν είναι ανταποδοτικό, δεν δικαιολογεί, ιδιαίτερα σήμερα, ύψος συντάξεων ανάλογο προς τις ασφαλιστικές εισφορές μας, τις οποίες το πολιτικό σύστημα σε όλο το φάσμα του γενναιόδωρα πρόσφερε σε διάφορες άλλες κατηγορίες συμπολιτών μας που δεν υποχρέωνε να καταβάλλουν κανονικά ασφάλιστρα (π.χ., αγρότες, πρόωρα συνταξιοδοτούμενοι, Ελληνες της Διασποράς, εισφοροδιαφεύγοντες, εξαγωγείς στους οποίους επιστρέφονταν τα ασφάλιστρα, αντιστασιακούς, αναπήρους-μαϊμού κ.ά.).
Αρα οι σημαντικές τότε κρατήσεις ως ασφάλιστρα δεν μας αναμένουν όταν συνταξιοδοτηθούμε (όσοι συνταξιοδοτούμεθα με πραγματικά και όχι πλασματικά ή και ανύπαρκτα χρόνια ασφαλισμένης εργασίας), αφού έχουν δωρηθεί «γενναιόδωρα» σε ανασφάλιστους ή με ελάχιστες επιβαρύνσεις προνομιούχους του φαύλου και άδικου ασφαλιστικού μας συστήματος.
Γνωρίζω καθηγητή ΑΕΙ που συνταξιοδοτήθηκε σε ηλικία 29 ετών χάρη σε νόμο του πάντα εξυμνούμενου ΠαΣοΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Αλλος φίλος μου καθηγητής πανεπιστημίου με μόλις οκτώ χρόνια θητεία σε πανεπιστήμιό μας ευεργετήθηκε μαζί με πολλούς άλλους με σύνταξη 35ετούς ασφαλισμένης εργασίας.
Ας ληφθεί επίσης υπόψη ότι από τους συνταξιούχους του ΙΚΑ μόνο ένα 18%-20% έχει τύχει συντάξεως έπειτα από πραγματική απασχόληση τουλάχιστον 35 ετών. Η συντριπτική πλειονότητά τους συνταξιοδοτήθηκε με πολύ λιγότερα χρόνια ασφαλισμένης εργασίας ή και για διάφορους χαριστικούς λόγους.
Και προκαλεί έντονη οργή στους μη προνομιούχους και σκανδαλωδώς συνταξιοδοτηθέντες που έχουν εργασθεί πραγματικά 35 και περισσότερα χρόνια και έχουν επιβαρυνθεί με υψηλά ασφάλιστρα (συν τα ακόμη υψηλότερα ασφάλιστρα που πληρώνουν οι εργοδότες τους προς χάριν τους) να υφίστανται άγριες περικοπές για να καλύψει το αδίστακτο ψηφοθηρικό σύστημα εκείνους που ευνοήθηκαν. Είναι δε ντροπιαστικό το γεγονός ότι ο κυβερνών ΣΥΡΙΖΑ αλλά και όλα τα άλλα κόμματα δεν εξανίστανται από την κατάφωρη αδικία της άγριας περικοπής των υψηλών συντάξεων από το σχέδιο Κατρούγκαλου, όπως δικαιωματικά προσδοκούσαν, προφανώς διότι είναι λίγο ως πολύ εξίσου συνυπεύθυνα καθώς ομόφωνα συναινούσαν και συναινούν και σήμερα διά της σιωπής τους.
Και δυστυχώς οι μη ευνοηθέντες συνταξιούχοι βλέπουν ανήμποροι τις υψηλές κρατήσεις τους που επί 35 χρόνια κατέβαλλαν να σφαγιάζονται, ενώ από τους χαριστικά συνταξιοδοτούμενους δεν περικόπτονται παρά κάτι ελάχιστα κατά παράβαση ακόμη και της μαρξιστικής αρχής «έκαστος ανάλογα με την προσφορά του» αλλά και του άρθρου 4 του Συντάγματος που υποτίθεται ότι κατοχυρώνει την εφαρμογή του θεμελιώδους αυτού κανόνα δικαίου. Και είναι εξίσου βαριά η ευθύνη των συνδικάτων που όχι μόνο σιωπούσαν για αυτές τις άδικες εύνοιες αλλά και τις υποστήριζαν σθεναρά, μη εξαιρουμένων και των συνδικαλιστών του ΚΚΕ. Ισως διότι όλοι ελάμβαναν ως πρόσφατα και συνδικαλιστική σύνταξη.
Του Γ. Μαρίνου από το Βήμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου