Το πρώτο ερώτημα είναι διαχρονικό: πότε θα σοβαρευτούν οι υπουργοί της και θα αρχίσουν -έστω αυτό!- να παίρνουν τις απειλές στα σοβαρά; Σύμφωνοι: ο κ. Παρασκευόπουλος είναι παλικάρι και «δεν κάνει έτσι», δηλαδή δεν πανικοβάλλεται. Είναι όμως και υπουργός Δικαιοσύνης ολόκληρου του ελληνικού λαού και η προστασία του αφορά όλους μας. Οποιαδήποτε απειλή στο πρόσωπό του πρέπει να εξετάζεται ενδελεχώς. Θέλει δε θέλει...
Το δεύτερο ερώτημα είναι απείρως πιο σοβαρό και αφορά τις υπόγειες διαδρομές του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ με μαφίες του κοινού ποινικού δικαίου με τις οποίες όχι μόνο συνομιλεί, αλλά συν-νομοθετεί, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τους διαλόγους που είδαν το φως της δημοσιότητας. Δεν είναι μικρό πράγμα να καθοδηγούν, ή έστω να επηρεάζουν, καταδικασθέντες την κυβέρνηση για το ποιος θα είναι ο υπουργός Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με το χθεσινό ρεπορτάζ «κορυφαίο πρώην στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, με σημαντικό αξίωμα κατά τη διάρκεια της προηγούμενης κυβερνητικής περιόδου, σχεδίαζε να εγκαταστήσει στο τιμόνι του υπουργείου Δικαιοσύνης η “πτέρυγα” του κόμματος που διατηρούσε επαφές με ποινικούς κρατούμενους και έγκλειστους τρομοκράτες» («Καθημερινή» 10.11.2015). Επιπλέον σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ «σχεδίαζαν την απομάκρυνση του κ. Πανούση από το πόστο του υπουργού, αλλά και την αντικατάσταση της ηγεσίας των “αδιάφθορων” της ΕΛ.ΑΣ. που χειρίστηκαν συγκεκριμένη έρευνα». Το πρώτο το πέτυχαν. Το δεύτερο;
Επίσης είναι βαθύτατο πρόβλημα της Δημοκρατίας να συζητεί κορυφαίο στέλεχος του κομματικού μηχανισμού και σύμβουλος του υπουργού Δικαιοσύνης με καταδικασμένους για ληστείες και δολοφονίες. Και όχι μόνο αυτό: να παζαρεύει τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, που ο «κακός Πανούσης» δεν άφησε να εξελιχθούν ώστε να βγούνε τα παιδιά και να συνεχίσουν το «θεάρεστο έργο τους»· για το «καλό της κοινωνίας» βεβαίως, γι’ αυτό το «καλό» που ο κ. Παρασκευόπουλος νομοθετεί την ασυλία στη χαμηλή παραβατικότητα.
Υπάρχει μεγάλο θέμα με την κυβέρνηση με όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Σκιαγραφείται ένα παρακράτος εν τη γενέσει του, ενώ τα κυβερνητικά στελέχη λένε ανέκδοτα δείχνοντας έναν απίστευτο μιθριδατισμό στην ανομία. Να σημειώσουμε, ότι είναι τα ίδια στελέχη που ξεσήκωσαν δικαιολογημένα σάλο για τις συνομιλίες του κ. Τάκη Μπαλτάκου με τον υπόδικο βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ. Ηλία Κασιδιάρη - με παρόμοιο περίπου περιεχόμενο, σχετικά δηλαδή με τις επόμενες κινήσεις της κυβέρνησης σε ό,τι αφορά τη δικαστική διερεύνηση των εγκλημάτων του ναζιστικού κόμματος. Κι όμως, τώρα λένε ανέκδοτα για «μυθιστορίες» και «Τζέιμς Μποντ».
Είναι καιρός λοιπόν να αφήσει η κυβέρνηση τη Φλαμπουράρεια στάση «έλα μωρέ τώρα...» και να δώσει απαντήσεις. Κατά το πρώτο επτάμηνο της έκανε τεράστια ζημιά στην οικονομία που συγχωρέθηκε λόγω άγνοιας και προχειρότητας. Δεν θα χαντακώσει και τη δημοκρατία, διαπραγματευόμενη -όπως όλα δείχνουν- τους νόμους του κράτους με τις μαφίες.
Του Π. Μανδραβέλη από την Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου