Ο άνεμος της αλλαγής...

Ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης απέφυγε να κατονομάσει ποιους είδε...
εντός του κτιρίου στο οποίο εργαζόταν

Τον Παναγιώτη Ρουμελιώτη τον θυμάμαι από τα πρώτα δημοσιογραφικά μου βήματα όταν εκείνος ήταν φτασμένο στέλεχος στις κυβερνήσεις Παπανδρέου κι εγώ έγραφα μονόστηλα… Παρόλο που ήταν σχεδόν εξαρχής στο στενό οικονομικό επιτελείο Παπανδρέου -άρα κατά τη γνώμη μου συνυπεύθυνος για την κρατικοδίαιτη λαίλαπα των 80ς και τη χαμένη δεκαετία της υγιούς ιδιωτικής ανάπτυξης στη χώρα- είχε ένα πολύ καλό ακαδημαϊκό background ενώ δεν πολιτεύτηκε ποτέ…

Ασφαλώς η κορυφαία θέση που κατέλαβε ήταν εκείνη του ΥΠΟΙΚ για λίγους μήνες το 1989. Μια θέση που παρ’ ολίγον να τον στείλει στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο Κοσκωτά ως προς το τραπεζικό του σκέλος, αλλά τελικά η άρνηση του Ευρωκοινοβουλίου να άρει την ασυλία του -είχε εκλεγεί ευρωβουλευτής- τον γλίτωσε από μια μεγάλη ταλαιπωρία…
Το βιβλίο του, που είναι must για τη μικρή μέχρι στιγμής βιβλιογραφία της κρίσης, φωτίζει πολλά γεγονότα του 2009-2010 σε σχέση με τις επιλογές του τότε πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου.

Διότι τότε και μέχρι το 2011 ο Π. Ρουμελιώτης ήταν… ο εκπρόσωπος της Ελλάδας στο ΔΝΤ! Επίσης, ήταν αυτός που συνόδευσε άτυπα το νέο ΥΠΟΙΚ Γιάνη Βαρουφάκη στις αρχές Απριλίου στο ραντεβού με την Κριστίν Λαγκάρντ προκαλώντας εύλογα την παραίτηση του κανονικού εκπροσώπου μας στο ΔΝΤ ο οποίος αγνοήθηκε…

Ως γνωστόν, ο Π. Ρουμελιώτης εκλήθη από την Επιτροπή της Βουλής για το χρέος να απαντήσει σε σχετικές ερωτήσεις που πράγματι έπρεπε να τεθούν. Εκεί, μεταξύ άλλων, αποκάλυψε ότι όσο ήταν στο ΔΝΤ(;) συνάντησε Ελληνες δημοσιογράφους που είχαν προσκληθεί για να παρακολουθήσουν σεμινάρια με στόχο την προβολή των θέσεων του Ταμείου και ότι τα ονόματα μπορεί να τα βρει η Βουλή απευθύνοντας αίτημα στον Τζέρι Ρέις. Κάτι που ήδη υιοθετήθηκε.

Ο ίδιος απέφυγε να κατονομάσει ποιους είδε… εντός του κτιρίου στο οποίο εργαζόταν! Φυσικά η Πρόεδρος Ζωή Κωνσταντοπούλου απεφάνθη ότι «στην Ελλάδα κάποιοι είχαν αναλάβει, εργολαβικά, στα δελτία ειδήσεων να αποκρύψουν ότι το χρέος δεν ήταν βιώσιμο» αλλά ο Π. Ρουμελιώτης είπε… μεγαλόθυμα ότι πολλοί δημοσιογράφοι έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης παρότι αυτή η μη αναφορά ήταν βλαπτική για το δημόσιο συμφέρον!

Αντίθετα, καθόλου μεγαλόθυμα αναφέρθηκε σε ομάδα καθηγητών οικονομολόγων -συναδέλφων του δηλαδή- οι οποίοι με λυσσαλέο τρόπο και σαθρά επιχειρήματα προσπαθούσαν να πείσουν ότι το χρέος ήταν βιώσιμο διότι κατά τη γνώμη του υπηρετούσαν σκοπιμότητες των αφεντικών τους. Οπως όλοι καταλαβαίνουμε, κανείς καλός και συνεργάσιμος (ΟΦΑ) δεν χάνεται σ’ αυτή τη χώρα, αρκεί να μετανοεί έγκαιρα και έμπρακτα.

Της Μ. Πυργιώτη από το e-typos.gr