Άλλοι, απειλούν με ειδικά δικαστήρια και φύλακές, άλλοι υπόσχονται ότι «μέσα σε μια μέρα όλα θα αλλάξουν και θα γυρίσουν οι καλές μέρες του παρελθόντος», με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα περίεργο μείγμα πολιτικής στο κόμμα της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης και μια σκληρή λαϊκιστική ομάδα να παίρνει το πάνω χέρι.
Φωνές που θυμίζουν την «κεντρώα» φυσιογνωμία της ΝΔ του παρελθόντος αλλά και τον φιλελεύθερο χαρακτήρα της δεν ακούγονται καν και είναι η αλήθεια ότι και αυτές σωπαίνουν.
Ο Α Σαμαράς, τον Νοέμβριο του 2011, παρά την ισχυρή πίεση ακόμα και από τον στενό του πυρήνα αλλά και από όλους αυτούς στους οποίους τα τελευταία χρόνια καλλιεργούσε την ακραία αντιμνημονιακη ρητορική, αναγκάζετε από τα πράγματα να δεχθεί την συγκρότηση κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ , υπό τον κ Παπαδημο.
Αναγκάζεται γιατί οι εκτός λογικής κινήσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου αλλά και του ίδιου του πρώην πρωθυπουργού έχουν φτάσει την χώρα όχι στο κατώφλι της εξόδου από το ευρώ (αρά και της κατάρρευσης της οικονομικά και πολιτικά) αλλά σχεδόν έξω από την πόρτα…
Και όπως είναι φυσικό την «κωλοτούμπα» αυτή δεν είναι εύκολο να την «περάσει» σε παρά πολλά στελέχη και σε ψηφοφόρους της ΝΔ , αφού δείχνει και ο ίδιος (και το περιβάλλον του) ότι δεν την πιστεύει.
Από την συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδημου, που ήταν η μόνη ενδεδειγμένη κίνηση εκείνη την στιγμή για να μην καταρρεύσει η χώρα, ξεκινά και πάλι η αμφισβήτηση του Α Σαμαρά. Μια αμφισβήτηση που καταλήγει στην διαγραφή 21 βουλευτών , το ένα τέταρτο της τότε κοινοβουλευτικής ομάδας, επειδή δεν ψηφίσαν το μνημόνιο 2.
Ο κ Σαμαράς και ιδίως ο στενός κύκλος συνεργατών του δεν είχαν καταλάβει ότι η καλλιέργεια όλου αυτού του αντιμνημονιακου μίσους, θα οδηγούσε σε αυτά τα αποτελέσματα. Πίστευαν ότι οι βουλευτές (αλλά και οι πολίτες που υπέστησαν τα αποτελέσματα της κρίσης) θα ακολουθουσών τοπ αρχηγό ως στρατιωτάκια.
Από τον Φεβρουάριο του 2012, όποτε και οι διάγραφες, ξεκινά και πάλι η γκρίνια και η εσωκομματική διαπάλη στην ΝΔ. Απλώς δεν παίρνει μεγάλες διαστάσεις, τόσο γιατί πολλοί από τους διαφωνούντες βρίσκονται εκτός κόμματος όσο και γιατί όλοι ελπίζουν σε νίκη στις επόμενες εκλογές που γίνονται τον Μάιο του 2012.
Εκλογές όμως που αποτελούν μια απογοήτευση για τον κόσμο της ΝΔ , αφού το άλλοτε κραταιό κώμα, λαμβάνει μόλις το 18,85% των ψήφων, ποσοστό μακράν το χαμηλότερο ποσοστό που ελάμβανε η ΝΔ, σε οποιεσδήποτε εκλογές από την ίδρυση της, το 1974.
Το σοκ στον κομματικό μηχανισμό ξεπερνιέται προς στιγμήν , μια και η ΝΔ βρίσκεται στην πρώτη θέση (ξεχνούν βέβαια ότι Σύριζα από το 4% τους έχει φτάσει σε απόσταση αναπνοής). Παράλληλα η μη είσοδος του κεντρώου κόμματος της κ Μπακογιάννη στην Βουλή , χαροποίει τα περί τον Α Σαμαρά στελέχη.
Ξεχνούν όμως ότι οι λαϊκιστές-αντιμνημονιακοι που οι ίδιοι καλλιέργησαν παίρνουν (με τους Ανεξάρτητους Έλληνες του κ Καμμένου) το εκπληκτικό ποσοστό 10,6% , ενώ η ανύπαρκτη ως πριν 2-3 χρόνια ακροδεξιά Χρυσή Αυγή (με αντιμνημονιακα συνθήματα) λαμβάνει σχεδόν 7%...
Οι επόμενες εκλογές του Ιουνίου του 2012, φέρνουν την ΝΔ και πάλι στην πρώτη θέση με 29,7% αλλά και τον Σύριζα πολύ κοντά με 26,9%.
Η ευφορία της νίκης και της συγκρότησης κυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ και την Δημοκρατική Αριστερά, βάζουν για μια ακόμα φορά στην άκρη τις όποιες εσωκομματικές διαφωνίες
Όμως αυτές είναι πια εδώ και περιμένουν…
Του Π. Τρουπιώτη από το Χρηματιστήριο
Σχετ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου