Να μην είμαστε τελείως άδικοι! Δεν το κάνουν εντελώς επίτηδες. Τους είναι δύσκολο να διαχειριστούν την κατάσταση, όταν οι περισσότεροι από αυτούς έχουν συνηθίσει να ζουν σε ένα παράλληλο σύμπαν. Το έκαναν για λόγους ψυχολογικής επιβίωσης, μην μπορώντας να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα της ήττας της ιδεολογίας τους.
Φανταστείτε έναν άνθρωπο που είχε αφιερώσει την ζωή του στην υπηρεσία της επανάστασης και ένα πρωί έμαθε ότι έπεσε το τείχος του Βερολίνου! Του ήταν πιο εύκολο να δημιουργήσει τον δικό του μικρόκοσμο από το να παραδεχτεί ότι πίστευε σε κάτι που δεν μπόρεσε να επιβιώσει στις συνθήκες της πραγματικής ζωής.
Οι ηττημένοι του χτες νιώθουν σήμερα ότι έφτασε η ώρα να πάρουν τη μεγάλη ρεβάνς. Είναι γι αυτούς η στιγμή της μεγάλης δικαίωσης. Γι αυτούς δεν υπήρξε καν ήττα, αλλά μόνο μία στάση. Μία κίνηση τακτικής που βρίσκει δικαίωση στο πέρασμα του χρόνου. Γι αυτό και κάνουν τις προτάσεις που κάνουν. Επειδή νομίζουν ότι βρίσκονται στα πρόθυρα της εξουσίας επειδή δήθεν δικαιώνεται η ιδεολογία τους και όχι από ένα καπρίτσιο της Ιστορίας.
Μπορεί να μην υπάρχει εδώ και χρόνια η Σοβιετική Ένωση και η Ρωσία του Πούτιν να θυμίζει περισσότερο την Ρωσία του Τσάρου, αλλά λέγεται Ρωσία και όχι Γερμανία ή Αγγλία. Δεν λέγεται , επίσης, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Οι ΗΠΑ είναι ο βασικός αντίπαλος. Και οι εχθροί του εχθρού τους είναι φίλοι τους. Έτσι, η Βενεζουέλα είναι ένα πρότυπο στα μάτια τους γι αυτόν ακριβώς τον λόγο. Μπορεί οι άνθρωποι εκεί να λιμοκτονούν, αλλά αρκεί που είναι... αντικαπιταλιστές!
Ο κ. Τόλιος δεν θέλει να καταλάβει ότι τοκογλύφοι δεν είναι εκείνοι που μας δανείζουν με 1,48%. Ούτε ότι η Ρωσία δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να δανειστεί για τον εαυτό της μερικά εκατομμύρια ευρώ. Ο κ. Τόλιος, όμως, θα είναι αύριο υπουργός της κυβέρνησης και αυτό είναι ένα πραγματικό πρόβλημα.
Δεν φταίνε αυτοί που βρέθηκαν από την μία στιγμή στην άλλη στην κορυφή. Είναι γεγονός ότι μέχρι χτες εκπροσωπούσαν ένα κόμμα του 3% και σήμερα βρίσκονται μία ανάσα πριν αναλάβουν την εξουσία. Η βασική ευθύνη γι αυτό ανήκει στο πολιτικό προσωπικό του λεγόμενου αστικού χώρου. Η Δικαιοσύνη είναι άγνωστη λέξη σε αυτή τη χώρα. Δεν υπάρχει Δικαιοσύνη κι αυτό είναι που δίνει το ανάστημα σε άρρωστες ιδεολογίες να εμφανίζονται ως υγιείς αντιδράσεις της ίδιας της κοινωνίας.
Επίσης, η ίδια η κοινωνία έχει μάθει επί σειρά ετών ότι καλύτερος είναι εκείνος που τάζει τα περισσότερα. Ποιός ήταν εκείνος που έμαθε τον κόσμο σε αυτή την λογική; Επί σειρά δεκαετιών η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ έκαναν πρωταθλητισμό στις παροχές και στον λαϊκισμό. Ο Αλέξης Τσίπρας από αυτούς διδάχτηκε. Αυτούς αντιγράφει. Δεν κάνει κάτι πρωτότυπο. Υπόσχεται τα πάντα σε όλους.
Πολλοί πιστεύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει μία στροφή, όπως την έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου με υπουργό τον Σημίτη. Δεν έχουν δίκιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ΠΑΣΟΚ. Το πραγματικό πρόβλημα δεν βρίσκεται στα πέντε - δέκα στελέχη κορυφής που θα βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας της εξουσίας.
Το πρόβλημα θα προκύψει στα χιλιάδες στελέχη που θα κληθούν να στελεχώσουν την κρατική μηχανή. Αν ο Αλέξης Τσίπρας απειλείται από κάτι δεν είναι η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Τα δύο αυτά κόμματα είναι τελειωμένα στην συνείδηση του κόσμου. Η μεγάλη απειλή προέρχεται από την αντίδραση των δικών τους στελεχών στην στροφή που αναγκαστικά θα επιχειρήσει να κάνει μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είναι άνθρωποι ξεχασμένοι σε μία άλλη εποχή. Άνθρωποι που θα πιστεύουν μέχρι το τέλος της ζωής τους ότι η Σοβιετική Ένωση δεν έχει νικηθεί κι ότι χρειάζεται μόνο ένα φύσημα για να νικηθεί ο καπιταλισμός...
Θανάσης Μαυρίδης www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου