Το οξύμωρον της κατάστασης είναι πως αντιδρούν οι ενώσεις των εμποροϋπαλλήλων γιατί υποψιάζονται πως τα μέλη τους θα αναγκαστούν από τους εργοδότες αλλά και από τις περιστάσεις να εργάζονται παραπάνω χωρίς τις ανάλογες επιπλέον αμοιβές...
Αντιδρούν και οι ενώσεις των εμπόρων γιατί φοβούνται δήθεν πως το υπαλληλικό κόστος του ανοίγματος των καταστημάτων μεταξύ άλλων και τις Κυριακές, δεν θα καλύπτεται από τα επιπλέον έσοδα.
Αμφότερες οι πλευρές του εμπορίου αντιδρούν στην απελευθέρωση γιατί εκτιμούν πως αυτή ευνοεί την άλλη πλευρά σε μια διελκυστίνδα μηδενικού αθροίσματος. Πιθανότερο είναι οι αντιδράσεις να κατευθύνονται από τους επαγγελματίες συνδικαλιστές επειδή ανησυχούν για τα συμφέροντα της ομάδας τους, ως μεσολαβητές μεταξύ εμπόρων και κράτους.
Η αντίδραση στην απελευθέρωση του ωραρίου είναι παράδοξη καθώς το νομοσχέδιο δεν υποχρεώνει κάποιον να ανοίγει το κατάστημα όταν δεν μπορεί ή δεν το επιθυμεί, αλλά απλά άρει την απαγόρευση να το ανοίγει όταν και για όσο θέλει ή μπορεί, καθόλη την διάρκεια του 24ωρου, καθόλη τη διάρκεια της εβδομάδας, καθόλη τη διάρκεια του χρόνου.
Ο φόβος τόσο για τους υπαλλήλους όσο και για τους εμπόρους (ο θεός να τους κάνει εμπόρους και επιχειρηματίες αυτούς) ενδεχομένως έγκειται στο φόβο του ανταγωνισμού ή το φόβο προς το καινούργιο. Όταν ξεκίνησε ο κινηματογράφος οι άνθρωποι του θεάτρου, φοβόντουσαν για το μέλλον του Θεάτρου, όταν ξεκίνησε η τηλεόραση, οι άνθρωποι του κινηματογράφου φοβόντουσαν για το μέλλον του κινηματογράφου...
Στην Ελλάδα το επίπεδο υπηρεσιών σε σημαντικό τμήμα του ιδιωτικού τομέα, του εμπορίου μη εξαιρουμένου, είναι στοιχειωδώς καλύτερο αυτών του δημόσιου τομέα, καθώς η δεσπόζουσα θέση του δημόσιου τομέα στην οικονομική δραστηριότητα, έχει περάσει την νοοτροπία και ένα σημαντικό μέρος του ιδιωτικού τομέα, ειδικά εκεί που αυτός «γειτνιάζει» με το δημόσιο ή εξαρτάται από ρυθμίσεις του...
Όταν το εμπορικό της γειτονίας έχει περιθώριο κέρδους από το εμπόρευμα 20% επί της λιανικής και από την φοροδιαφυγή 70%, επικεντρώνει τις προσπάθειες καταρχήν στο πως θα αποφύγει να πληρώσει φόρο και κατά δεύτερο να προσελκύσει πελάτες...
Έτσι κι αλλιώς αν είναι συνεπής στις φορολογικές του υποχρεώσεις έχει αυξημένες πιθανότητες να βάλει «λουκέτο» όσο καλές υπηρεσίες και να προσφέρει.
Η απελευθέρωση του ωραρίου, στο χειμαζόμενο ανταγωνισμό στις υπηρεσίες και στις τιμές θα προσθέσει και άλλη μια διάσταση, αυτή του χρόνου. Η νέα αυτή διάσταση μπορεί να φέρει μεγάλες ανακατατάξεις...
Αυτό ανησυχεί τους εμπόρους της χώρας με τις υψηλότερες τιμές στην Ευρώπη, λόγω φόρων και έλλειψης ανταγωνισμού.
Προς το παρόν με την άδεια του περιφερειάρχη θα επιτρέπεται σε καταστήματα κάτω των 250 τ.μ. να ανοίγουν και τις 52 Κυριακές το χρόνο αν το επιθυμούν.
Αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα για τα μικρά καταστήματα. Προσφέρει στους μικρούς ένα ισχυρό πλεονέκτημα που αγγίζει τα όρια της παράβασης του νόμου περί υγιούς ανταγωνισμού.
Το πλεονέκτημα είναι τόσο ισχυρό που είναι πιθανό να δούμε μεγάλα εμπορικά καταστήματα να σπάνε σε μικρότερα και να αποχωρούν άρον-άρον από εμπορικά κέντρα.
Παρ’ όλα αυτά είναι οι μικροί που αντιδρούν περισσότερο γιατί έχουν γαλουχηθεί στη σοβιετική νοοτροπία, των ελεγχόμενων συνθηκών του να ανοίγουν όλοι μαζί, να κλείνουν όλοι μαζί και αν ήταν δυνατόν να έχουν και τις ίδιες τιμές προκειμένου να αποφύγουν την αβεβαιότητα της προσπάθειας, του ρίσκου και των πειραματισμών...
Η νοοτροπία αυτή είναι παλιά αλλά ενισχύθηκε από τις συνθήκες της ευημερίας με δανεικά τα τελευταία χρόνια. Η περίοδος των παχιών αγελάδων όμως πέρασε, σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και ηλεκτρινού εμπορίου ο πόλεμος για σοβιετικού τύπου ωράρια, σταθερά περιθώρια κέρδους και ασφαλούς εμπορίου μοιάζουν με τις λιτανείες των Ινδιάνων για την αντιμετώπιση της ξηρασίας.
Πριν λίγο καιρό χρειάστηκε να αλλάξω ένα ρολόι χειρός. Στο Amazon Αμερικής βρήκα αυτό που ήθελα. Σε τρεις μέρες μου το έφερε εκτελωνισμένο εταιρεία ταχυμεταφορών στο σπίτι. Το ίδιο ρολόι στο Amazon Γερμανίας κόστιζε τριπλάσια τιμή και στην Ελλάδα ακόμη υψηλότερη. Κοιτάξτε επίσης πόσο κοστίζει ένα ζευγάρι παπούτσια Sebago στους παραπάνω ιστοτόπους και στις βιτρίνες της Αθήνας που θέλουν και ωράριο δημοσίου... Έχουν καταλάβει οι συνδικαλιστοπατέρες ποια είναι τα προβλήματα του εμπορίου;
Του Κ. Στούπα από το capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου