Πέραν του γεγονότος ότι δεν απολύονται αλλά μετατάσσονται στην ΕΛΑΣ, είμαι σίγουρη ότι στις ανώτατες σχολές δεν υπάρχει …ειδικότητα του δημοτικού αστυνομικού πχ στο σπουδαίο έργο της… κοπής κλήσεων για παράνομη στάθμευση! Συνεπώς ο διαμαρτυρόμενος δημοτικός αστυνομικός και μάλιστα μεταπτυχιακός, μάλλον σπούδασε μία άλλη ειδικότητα. Μπορεί να ήταν αρχιτέκτονας, ή μηχανικός, ή γεωλόγος, πιθανότατα οικονομολόγος.
Όμως γιατί -νεαρέ μου- δεν ακολούθησες ένα ελεύθερο επάγγελμα για να αναδείξεις τις γνώσεις που απέκτησες στο πανεπιστήμιο ενώ πλήρωσε ο λαός και οι φορολογούμενοι τα δίδακτρα και τα έξοδα της δωρεάν παιδείας (κτήρια, εργαστήρια, καθηγητές) και με αυτό τον τρόπο να ξεπληρώσεις στην κοινωνία που σε σπούδασε;
Πόσες ικανότητες χρειάζεται και γιατί επικαλείσαι τα πτυχία σου, για να «σουλατσάρεις» στο δρόμο και να σημειώνεις σε ένα ροζ χαρτάκι τον αριθμό ενός αυτοκινήτου; Από πότε τα αποδεικτικά ανώτατων σπουδών και ικανοτήτων είναι προϋποθέσεις για να εργάζονται οι άνθρωποι σε χαμηλών γνωστικών επιπέδου πόστα;
Γιατί μην μου πείτε ότι αυτή τη δουλειά δεν θα μπορούσε με επιτυχία να κάνει ένας τελειόφοιτος γυμνασίου ή λυκείου; Την ίδια έκπληξη δοκίμασα όταν άκουσα έναν άλλο νεαρό απόφοιτο πανεπιστημιακής εκπαίδευσης,που επίσης επικαλέστηκε το πτυχίο του ως επιχείρημα μη απόλυσής του από τον κλάδο των φυλάκων σχολικών κτιρίων.
Σκέφτομαι ποια είναι ακριβώς η δουλειά ενός φύλακα σε σχολείο. Θα πηγαίνει το απόγευμα στο κτίριο που προσέχει. Μετά θα φτιάχνει έναν καλό φραπέ και θα ανοίγει το ραδιόφωνο για παρέα. Αν είναι αρκετά ευσυνείδητος μπορεί να ρίχνει και καμιά βόλτα στον προαύλιο χώρο, έτσι για να ξεμουδιάζει από το αραλίκι στις καρέκλες.Όμως εξηγείστε μου γιατί χρειάζεται πτυχιούχος γι αυτή τη δουλειά; Και μάλιστα να παίρνει και περισσότερα μόρια,ενώ ίσα ίσα θα έπρεπε να …αποκλείεται από τέτοια καθήκοντα. Εξηγείστε μου γιατί χρειάζονται οι σχολικοί φύλακες.Αυτή τη δουλειά δεν μπορεί να την κάνει ένας ηλεκτρονικός συναγερμός, μερικές κάμερες και δύο φωτοκύτταρα που κοστίζουν ελάχιστα;
Μάλλον για τον ίδιο λόγο που προτιμάμε πτυχιούχους στις ΔΟΥ και τις δημόσιες υπηρεσίες ως πρωτοκολλητές,ή διδάκτορες στην κοπή εισιτηρίων στα διόδια, ή μεταπτυχιακούς ως κηπουρούς ή κατόχους πανεπιστημιακών τίτλων ως φύλακες στα μουσεία κ.α.
Αυτή είναι η κατάντια της Ελληνικής κοινωνίας ως αποτέλεσμα του πελατειακού κράτους.Οι σπουδές των ανθρώπων δεν είναι εφαλτήριο για εργασιακή καταξίωση, ούτε προσόν απόκτησης δεξιοτήτων, προόδου και επιτυχίας,αλλά το μέσον να αποκτήσουμε μόρια για να εργαστούμε στο δημόσιο σε πόστα και υπηρεσίες που είτε δεν υπάρχει λόγος λειτουργίας τους (αφού επινοήθηκαν μόνο και μόνο για να απασχολούν), είτε είναι κατώτερα των ικανοτήτων όσων εργάζονται σε αυτά.
Θα μου πείτε είναι κρίμα οι άνθρωποι να χάσουν τις δουλειές τους.
-Κρίμα και για μένα που πληρώνω τη βενζίνη με τον υπέρογκο ειδικό φόρο στα καύσιμα ακριβότερα σχεδόν από όλη την Ευρώπη,για να εξοικονομεί το κράτος τους μισθούς στα ΕΛΠΕ.
-Κρίμα είναι και ο εργάτης που ξυπνά τα χαράματα για να πάει στο εργοστάσιο και να δουλέψει σκληρά και να αμειφθεί με 580 ευρώ,αλλά πληρώνει ακριβά τα δημοτικά τέλη που αυξήθηκαν 100% τα τελευταία χρόνια,για να εξοικονομούν οι Δήμοι τους μισθούς των υπεράριθμων υπαλλήλων τους.
-Κρίμα είναι και οι επιχειρήσεις που χαροπαλεύουν αλλά πληρώνουν το φυσικό αέριο 80 και 90 % περισσότερο από τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους για να εξοικονομούν οι κρατικές ΔΕΚΟ τους μισθούς των προνομιούχων υπαλλήλων τους.
-Κρίμα είναι και ο μαγαζάτορας που ξεροσταλιάζει στην μικρή του επιχείρηση και καταβάλει στο ασφαλιστικό του ταμείο 420 ευρώ το μήνα για να παίρνουν κάποιοι πενηντάρηδες συνταξιούχοι 2000 και 2500 ευρώ σύνταξη,ενώ ο ίδιος μετά από 35 χρόνια δεν θα πάρει ούτε 600 ευρώ.
-Κρίμα για όλους εμάς που δεν είμαστε δημόσιοι υπάλληλοι και κάθε μέρα ζούμε τον εφιάλτη της ανεργίας και μειώθηκε το αφορολόγητο,αυξήθηκαν οι συντελεστές, αιμορραγούμε από τα τιμολόγια της ΔΕΗ,της ΕΥΑΘ (που χρεώνει και το ακάθαρτο νερό που φεύγει από την αποχέτευση), και τα χαράτσια διαδέχονται τους φόρους και τις έκτακτες εισφορές.
Και αν υπάρχει ένας λόγος για να λυπάμαι τους πτυχιούχους δημοσίους υπαλλήλους,αυτός δεν είναι ότι θα απολυθούν.Τους λυπάμαι γιατί σπούδασαν όχι για να αποκτήσουν επαγγελματικές γνώσεις και εφόδια ζωής, αλλά γιατί ο σκοπός τους ήταν να γίνουν …δημόσιοι υπάλληλοι οπουδήποτε, σε…οποιαδήποτε θέση αρκεί να έχουν εργασιακή ασφάλεια, ακόμη και σε υπηρεσίες που άνετα θα έφερναν σε πέρας και αναλφάβητοι…
Της Μελίνας Καραπαναγιωτίδου από το karfitsa.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου