Επάγγελμα: πολιτικός κρατούμενος ...

Στον αρχαίο μύθο του Σίσυφου, βασιλιά της Εφύρας (σημερινής Κορίνθου), ο ευφυής βασιλιάς τιμωρήθηκε σε αέναο μαρτύριο, επειδή ξεγέλασε δύο φορές τον Άδη, όπου τον έστειλε αρχικά για να τον τιμωρήσει ο Δίας, για το ότι κατέδωσε στον αρχαίο θεό Ασωπό την αποπλάνηση της κόρης του Αίγινας από το Δία.

Αφού όμως ο Σίσυφος ξέφυγε δυο φορές από τον Άδη, ο Δίας έστειλε τελικά τον Ερμή για να τον αιχμαλωτίσει, και τον καταδίκασε να κουβαλάει ένα τεράστιο βράχο στην κορυφή ενός βουνού, και μόλις τον έφτανε ως εκεί, ο βράχος να κατρακυλάει από την άλλη πλευρά του βουνού, ξαναρχίζοντας πάλι την κοπιώδη δοκιμασία του Σίσυφου.

Αυτή ακριβώς είναι η πραγματικότητα που βιώνει σήμερα ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας και επαγγελματίας.

Για κάθε υπεράνθρωπη προσπάθεια που καταβάλλει ο μικρομεσαίος “Σίσυφος” εν μέσω του μεγαλύτερου Κραχ όλων των εποχών, το παντοδύναμο και άδικο κράτος “Δίας” φροντίζει να τον υποχρεώνει να ξανανεβάσει το βράχο της επιβίωσής του, αλλάζοντας τα δεδομένα του φορολογικού καθεστώτος, προσθέτοντας εμπόδια, και στέλνοντας πρωτοπαλίκαρα για να τιμωρήσουν τον αδύναμο θνητό.

Για την προσωρινή μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, μέχρις νεωτέρας, μπήκαν σωρεία φόροι “πολυτελείας” και αυθαίρετα τεκμήρια, που θα προκαλέσουν μεγαλύτερη ανισορροπία στην αγορά από όσο θα είναι το πιθανό όφελος της μείωσης του ΦΠΑ στην εστίαση κατά 10%.

Έτσι κι’αλλιώς, η μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση δίδεται με την προοπτική ότι θα πέσουν οι τιμές στα εστιατόρια και τις ταβέρνες. Με όρο δηλαδή ότι οι εστιάτορες, που στην πλειονότητα απορρόφησαν την προηγούμενη αύξηση του ΦΠΑ στο 23% όταν αυτή επεβλήθη, τώρα θα κάνουν μείωση 10% στην λιανική τιμή τους. Όποιος το σκέφτηκε αυτό, μάλλον δεν έχει ποτέ πουλήσει τίποτε στη λιανική!

Ο λόγος που οι εστιάτορες αρχικά απορρόφησαν την προηγούμενη αύξηση στο 23% δεν ήταν ανιδιοτελής, αλλά τον επέβαλαν οι συνθήκες της ελεύθερης αγοράς: αν περνούσαν το σύνολο της αύξησης, ή συχνά και μέρος αυτής, ο όγκος των πωλήσεων θα μειωνόταν τόσο, που η μείωση της κερδοφορίας τους θα ήταν μεγαλύτερη από το κόστος απορρόφησης του πρόσθετου φόρου. Αντί αυτού, οι περισσότεροι προτίμησαν να μειώσουν προσωπικό και άλλα κόστη, και πολλοί (πάρα πολλοί) έκλεισαν. Όσοι απέμειναν ανοιχτοί πιθανόν να έκαναν διαπραγματεύσεις με τους προμηθευτές τους για μείωση των τιμών που αγόραζαν, αλλά οι περισσότεροι απλά έβαλαν πρόσθετη προσωπική εργασία μειώνοντας το προσωπικό τους.

Με την ευκαιρία της μείωσης του εξαρχής παράλογου ποσοστού ΦΠΑ λοιπόν, υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να ξαναπροσληφθούν κάποιοι από τους απολυθέντες σερβιτόρους και βοηθούς μαγείρου σε κάθε ταβέρνα, δίνοντας μια ανάσα στο ρυθμό αύξησης της ανεργίας.

Όμως όχι, αυτό που απαιτεί το κράτος είναι να μειωθούν οι τιμές των προϊόντων (που ουσιαστικά ορίζονται από αυτό που αντέχει ή δέχεται να πληρώσει η αγορά και ο πελάτης) και οι άνεργοι που δημιούργησε ο αρχικός φόρος ας πάνε στην ευχή του Θεού!

Η Χώρα του Υπαρκτού Σουρεαλισμού στο μεγαλείο της!

Τί δουλειά έχει το κράτος να εκφέρει άποψη για την λιανική τιμή προϊόντων που δεν είναι σε διατίμηση; Αν δηλαδή ο εστιάτορας αποφασίσει να κάνει μείωση των τιμών του 30% αντί για 10%, θα έρθει να ζητήσει το υπόλοιπο 20% από το κράτος; Ήμαρτον πια με την άγνοια!

Αντι-περισπασμός: Την ίδια στιγμή, ο κακομοιριασμένος από την υπερφορολόγηση μικρομεσαίος, που έκανε το λάθος και πήρε πριν 5 χρόνια ένα ΚΙΑ 1998 κυβικά εκατοστά, θα έχει πρόσθετο φόρο πολυτελούς διαβίωσης στο 10% των τεκμηρίων του που αφορούν περιουσιακά στοιχεία που απέκτησε τότε που δεν είχε ζημίες. Όπως παράγουν ζημιές και χρέη το 85% των ελληνικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα του Κραχ, που έχασε το 45% της παραγωγικής οικονομίας της σε 6 χρόνια κρίσης και υπερφορολόγησης. Αυτοί οι άνθρωποι που λοιδορούνται, ανυπεράσπιστοι από οποιονδήποτε και στοχοποιούνται, καλούνται εδώ και 2 χρόνια να πληρώσουν φόρους σε αποκτήματα που έχουν ήδη φορολογηθεί, επειδή δήθεν το κράτος δεν μπορεί να πατάξει τη φοροδιαφυγή!

Σύγχρονος μύθος (ή πώς να στρεβλώνεις τις λέξεις για να δημιουργήσεις ψευδαισθήσεις):

Ποιά φοροδιαφυγή ρε μεγάλε; Για να φοροδιαφύγεις πρέπει να έχεις κερδοφορία που να χρήζει πληρωμής φόρων. Το 85% των επιχειρήσεων έχουν ζημίες! Άρα δεν έχουν φόρο.

Όσοι κλέβουν ΦΠΑ μη δηλώνοντάς τον, δεν είναι φοροφυγάδες: φοροκλέφτες είναι! Αλλά αφού δεν τον δηλώνουν, δεν τους κυνηγάει κανείς, γιατί κανείς δεν ασχολείται να τους πιάσει!

Εκείνοι που τον δηλώνουν, και άρα αναγνωρίζουν ότι πρέπει να τον πληρώσουν, κατά τη δική τους νόμιμη δήλωση, δεν είναι φοροφυγάδες! Φοροφειλέτες είναι!

Ποια φοροδιαφυγή κυνηγάμε λοιπόν; Χωρίς κερδοφορία, από μηδενικό εισόδημα, ο φόρος είναι μηδέν! Σαράντα πέντε τοις εκατό από μηδέν, είναι μηδέν! Γι’ αυτό εφηύραν τα τεκμήρια! Αφού ο λογιώτατος κύριος Παπακωνσταντίνου κατέστρεψε την οικονομία, και μηδένισε την κερδοφορία εκατομμυρίων επαγγελματιών, βρήκε τρόπο να βάλει χέρι στις καταθέσεις τους με τα “τεκμήρια διαβίωσης”!

Κούρεμα καταθέσεων επιλεκτικό είναι τα τεκμήρια διαβίωσης!  Και όσοι δεν έχουν, φυλακή!

Βαφτίσαμε φοροφυγά εκείνον τον οφειλέτη φόρου που βεβαιώνεται αυθαίρετα, βάσει τεκμηρίων για αποκτήματα προηγούμενων ετών, όταν δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στην αντισυνταγματική απαίτηση του κράτους για πληρωμή αυθαίρετων χαρατσιών! Αυτοί είναι οι φοροφυγάδες μας! Τελικά όντως κάτι πρέπει να μας ψεκάζουν! Όλους όμως!

Το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αιμόφυρτης και κατακρεουργημένης από τους κρατιστές ιδιωτικής πρωτοβουλίας, είναι ο σχετικός νόμος (άρθρο 101 του πολυνομοσχεδίου) που οριστικοποιεί την φυλάκιση φοροφειλετών των ίδιων των δικών τους ασφαλιστικών εισφορών προς το κράτος! Ουσιαστικά καθιστά άμεσα φυλακιστέο οποιονδήποτε επαγγελματία χρωστά στο κράτος χρήματα άνω των 5.000 ευρώ. Θα ήμουν ανεπαρκής αν έλεγα ότι αυτοί είναι η συντριπτική πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών. Υποψήφιοι φυλακισμένοι.

Στη Χώρα του Υπαρκτού Σουρεαλισμού, ο κεντρικός θεσμός της ένωσης επιμελητηρίων της Ελλάδας, δηλαδή τα συνδικαλιστικά όργανα των ελευθέρων επαγγελματιών και μικρομεσαίων επιχειρηματιών, εκλιπαρούν το κεντρικό κράτος να βρει άλλο τρόπο να εισπράξει “πιο γλυκά” τα χρήματα αυτά!

Αντί να απαιτούν επιτακτικά τα συλλογικά όργανα εκπροσώπησης των μικρομεσαίων, να διαγραφούν οι παράνομες, αντισυνταγματικές και ανελεύθερες υποχρεωτικές αυτές εισφορές, παγκόσμια πρωτοτυπία ολοκληρωτισμού, κρατισμού και υποχρεωτικότητας, στην Ελλάδα του Υπαρκτού Σουρεαλισμού, ζητούν να το μελετήσουμε καλύτερα!

Επιχειρηματίας και μικρομεσαίος ίσον πολιτικός κρατούμενος, στην Ελλάδα του Κραχ που προκάλεσε το υπέρογκο κράτος του 1,5 εκατομμυρίου δημοσίων υπαλλήλων και 4,4 εκατομμυρίων συνταξιούχων που (πολλοί εξ αυτών) ζουν παρασιτώντας στην πλάτη της παραγωγικής οικονομίας!

Στην Ελλάδα του Κραχ, του Υπαρκτού Σουρεαλισμού, άλλοι δηλώνουν επάγγελμα “πολιτικός κρατούμενος”, και άλλοι “αδιόριστος εκπαιδευτικός”!

Βρες το (β)λάκα...

Του Αγη Βερούτη Από το capital.gr