Η ασπόνδυλη γλώσσα της λήθης ...

Είναι προφανές ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει. Η λοβοτομή που επιχειρείται είναι πρωτοφανής. Και η υποκρισία άνευ προηγουμένου.

Προσφάτως, ο ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη) εμφάνισε ένα «γλωσσάρι», που ετοιμάστηκε, λένε, από Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους δημοσιογράφους.

Αυτό το εξωφρενικό λεξικό σκοπό έχει να… μειώσει την ένταση των λέξεων, διότι, όπως είπε ο εκπρόσωπος του γραφείου της Ελευθερίας του Τύπου (τρομάρα του ) του ΟΑΣΕ, Αρλέμ Ντεζίρ, «οι λέξεις διαμορφώνουν τις απόψεις μας, κάνουν τη διαφορά πολλές φορές. Λένε ότι «ο πόλεμος ξεκινά με τα λόγια, ίσως η ειρήνη και η ενότητα μπορούν επίσης να ξεκινήσουν με λέξεις».

Με λίγα λόγια, δεν τους πειράζουν τα αισχρά γεγονότα, τους πειράζουν οι λέξεις που τα περιγράφουν!

Μια Ευρώπη χωρίς ευρωπαίους...

Στα μεγάλα αστικά κέντρα της Σουηδίας οι μαθητές που προέρχονται από ξένες χώρες είναι σχεδόν οι μισοί, το 44%. Στις ηλικίες μεταξύ 0 και 44 ετών, οι αλλοδαποί έχουν ξεπεράσει το ένα τρίτο του πληθυσμού. Με αυτούς τους μεγαλειώδεις ρυθμούς αύξησης των μεταναστευτικών ροών είναι θέμα μερικών χρόνων οι Σουηδοί να είναι μια μειονότητα στην ίδια τους τη χώρα. Και αυτή η χρονική περίοδος δεν τίθεται σε μερικές δεκαετίες από τώρα, είναι πλέον πιθανόν οι Σουηδοί να είναι μειονότητα στη Σουηδία σε μόλις 15 χρόνια.

Το πρόβλημα εδώ είναι ότι η Σουηδία δεν είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση. Μπορεί η Σουηδία να βρίσκεται στην πρωτοπορία του φαινομένου της αυτοκατάργησης, αλλά μια σειρά ευρωπαϊκών κρατών ακολουθεί από πολύ κοντά την ίδια πολιτισμική και πληθυσμιακή κατεύθυνση.

Σχέσεις Αθήνας – Μόσχας: Όλα μέλι-γάλα πριν ένα μήνα ...

Η παρουσία των δύο συνεταίρων, Τσίπρα και Καμμένου, στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ και η απόφαση για απέλαση Ρώσων διπλωματών – κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά και μάλιστα όχι μόνο όσον αφορά σε Ρώσους – μπορούμε να πούμε ότι έγινε και αυτό: Η Ελλάδα μπήκε στο κάδρο του Ψυχρού Πολέμου για πρώτη φορά μετά την εμφυλιακή και μετεμφυλιακή περίοδο. Και οπωσδήποτε για πρώτη φορά στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Έμελλε να το δούμε κι’ αυτό: Ο ΣΥΡΙΖΑ, που μέχρι πριν λίγα χρόνια καλούσε το ΝΑΤΟ σε… αυτοδιάλυση, ο Τσίπρας που έτρεχε στη Ρωσία παρέα με τον Λαφαζάνη την ώρα που ετοιμαζόταν να εγκαταλείψει το ευρώ, ο Καμμένος που έλεγε πως είναι έτοιμος να δώσει στους Ρώσους το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και να κατασκευάζει… καλάσνικοφ στην Ελλάδα, αυτοί που προσφάτως υποδέχονταν με τιμές και δόξα τον Λαβρόφ, ο Κοτζιάς που μόλις πρόσφατα επισκέφθηκε τη Μόσχα από όπου ανακοίνωσε ότι δεν θα πάει διακοπές αν δεν «λύσει» και το «Αλβανικό», αυτός που την Αθήνα είχε αποκαλέσει τον Λαβρόφ κορυφαίο διπλωμάτη, οραματιστή με στρατηγική σκέψη και παιδί του ρωσικού λαού και του παγκόσμιου πολιτισμού». ο Τσίπρας που πρόσφατα χοροπηδούσε από τη χαρά του για την συνάντησή του με τον Πούτιν, αυτοί που έβριζαν την κυβέρνηση Σαμαρά επειδή ευθυγραμμίστηκε με τη Δύση στο θέμα των κυρώσεων εις βάρος της Ρωσίας και έκλαιγαν για τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, αυτοί που διαμαρτύρονταν επειδή δεν ενημερώθηκαν για τις κυρώσεις, αυτοί που αποκαλούσαν τους Σαμαρά – Βενιζέλο «γραμματοκομιστές των γερμανικών συμφερόντων» και «καλούς μαθητές της νατοϊκής επιθετικότητας», αυτοί που πρόσφατα αρνήθηκαν να ακολουθήσουν τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους στην τακτική των απελάσεων μετά την υπόθεση Σκριπάλ, αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι μπήκαν στον χορό των απελάσεων (για το Σκοπιανό, βεβαίως), διαρκούσης της Συνόδου του ΝΑΤΟ. Και μάλιστα, όταν ακριβώς έναν μήνα νωρίτερα, ο Κοτζιάς επισκεπτόταν τη Μόσχα και αποδεχόταν ότι στο θέμα των Σκοπίων δεν υπήρξε έξωθεν παρέμβαση!

Ίσως να μην έχει πια νόημα να θυμίζουμε τι έλεγαν και τι έκαναν. Αλλά και πάλι, αν δεν τα λέμε, κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε και να πάψουμε ίσως να συνειδητοποιούμε πόσο εύκολα μπορούν να βρεθούν από την Ανατολή στη Δύση, με πόση ευκολία λένε τα ψέματα.

Σταχυολογώ:

O Ντούγκιν, ο Κοτζιάς, ο Καμμένος και οι σκελετοί του παρελθόντος ...

Στην ζωή είναι κανόνας πως κάποιες ένοχες στιγμές του παρελθόντος, όσο και να θέλουμε να τις καταχωνιάσουμε, δεν μπορούμε. Υπάρχουν. Τα δε δημόσια πρόσωπα χαρακτηρίζονται από αυτές. Τους ακολουθούν σε όλη τους την ζωή. Αλλωστε, τις ανασύρουν οι πολιτικοί τους αντίπαλοι.

Μια τέτοια στιγμή του Π. Καμμένου και του Ν. Κοτζιά ήταν η «παρέα» τους με τον Α. Ντούγκιν, τον θεωρητικό του ευρασιατικού κινήματος και με τον χρηματοδότη του ολιγάρχη Κ. Μαλοφέγιεφ. Ο τελευταίος θεωρείται από τους Δυτικούς και ο χρηματοδότης των αυτονομιστών του Ντόνιεσκ και γι΄αυτό του απαγορεύθηκε η είσοδος στην ΕΕ. Μάλιστα, προσκάλεσε τον υπουργό Εθνικής Αμύνης στην δεξίωση που παρέθεσε στο σπίτι του επ΄ ευκαιρία του γάμου Έλληνα επιχειρηματία. Εννοείται πως ο υπουργός ήταν παρών. Δεν χάνει τέτοια.

Η Συνταγματική αναθεώρηση και το κατσαπλιάδικο δημοψήφισμα ...

Ένας από τους βασικούς λόγους που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα προσφύγει στις κάλπες εντός του 2018 είναι το γεγονός, πως η μεταμνημονιακή ατζέντα του θέλει χρόνο για να αναπτυχθεί και να επιδράσει θετικά σε ένα μέρος του εκλογικού σώματος.

Εγραψα χθες πως αυτή η ατζέντα συνοψίζεται:

1.Στην αναστολή του μέτρου της μείωσης των συντάξεων, με ή χωρίς την συναίνεση των εταίρων μας.

2.Στις κάθε μορφής παροχές, από την διανομή του υπερπλεονάσματος, σε στοχευμένες κοινωνικές ομάδες. Είναι ηλίου φαεινότερον πως ο Α.Τσίπρας δεν θα παραδώσει γεμάτα ταμεία στην Νέα Δημοκρατία.

3.Την απόπειρα εύρεσης στοιχείων που να αποδεικνύουν πράξεις διαφθοράς των προηγούμενων κυβερνήσεων.

4.Την υποβολή συγκεκριμένων προτάσεων για την αναθεώρηση του Συντάγματος, μια διαδικασία που θα κορυφωθεί με την διενέργεια ψευδεπίγραφου δημοψηφίσματος.

Από τις υποκλίσεις στις απελάσεις ...

Ένα από τα πρώτα ταξίδια του Αλέξη Τσίπρας όταν έγινε πρωθυπουργός ήταν τον Απρίλιο του 2015 στην Ρωσία. Ένα ταξίδι άνευ νοήματος πλην του επικοινωνιακού ότι με την νέα αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο. Οι καλές σχέσεις της κυβέρνησης με την Ρωσία είχαν επισημανθεί από το δημοσίευμα των Financial Times για την πρόσκληση  του Νίκου Κοτζιά στον  Αλεξάντερ Ντούγκιν το 2013 στο Πανεπιστήμιο Πειραιά αλλά και αποθανατιστεί με την υπόκλιση του Παναγιώτη Λαφαζάνη στον εκπρόσωπο της Gazprom Αλεξέι Μίλερ. Η σχέση Ελλάδας, Ρωσίας άλλωστε ερχόταν εύκολη αφού πολλά στελέχη της κυβέρνησης πρώτης φοράς αριστερά ήταν πρώην μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ και είχαν μεγαλώσει πιστεύοντας σχεδόν θρησκευτικά ότι ο κομουνισμός είναι στο DNA των Ρώσων. 

Πάλι ψέματα για την οικονομία ...

Η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως. Αλλά η επανάληψη ενός ψέματος είναι μήτηρ της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης.

Γνωστή και η γκεμπελική αρχή, σύμφωνα με την οποία όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται πολλές φορές, στο τέλος εγκαθίσταται ως αλήθεια.

Αυτό κάνει συστηματικά και ο κ. Τσίπρας με το θέμα της οικονομίας. Κατ’ αρχήν μπουρδουκλώνει τα πράγματα βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι ολόκληρη την πενταετία 2010 – 2015. Δίνει δηλαδή στοιχεία για την οικονομία που αφορούν στην προ της κυβέρνησης Σαμαρά περίοδο και τα χρεώνει και στο 2014.

Και μετά, συγκρίνει, όπως πολλές φορές έχουμε πει τον κακό του εαυτό με τον χειρότερό του εαυτό. Έτσι, αποφεύγει να συγκρίνει τα στοιχεία της δικής του διακυβέρνησης με τα στοιχεία του 2014, όταν η χώρα έβγαινε από την κρίση.

Τα ίδια είπε και στην ομιλία του κατά την τελευταία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή.

Είπε ότι η πρώτη έξοδος στις αγορές το 2014 ήταν «προστατευμένη» και η δεύτερη «καταστροφή». Στην πραγματικότητα, όμως, προστατευμένη και καταστροφική ήταν η δική του έξοδος – δεδομένου ότι αμέσως μετά τα ομόλογα πήραν την ανηφόρα.

Το colpo grosso της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝ.ΑΛ. με τις συντάξεις ...

Η κατάθεση της τροπολογίας για την μη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου τόσο από την Νέα Δημοκρατία όσο και από το ΚΙΝ.ΑΛ., αποτελεί μια κίνηση ματ. Καίει, πριν καν χρησιμοποιηθεί, το ισχυρότερο ίσως χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι γνωστό πως η περικοπή των συντάξεων από 1/1/2019, θα αποτελέσει την χαριστική βολή στον χειμαζόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον κανείς δεν θα μιλά για ήττα, αλλά για συντριβή. Συνεπώς, η κοινή λογική λέει πως θα κάνει τα πάντα για να αναστείλει την εφαρμογή του μέτρου και να την χρεώσει στους επόμενους. Αυτό, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το πράξει είτε με μονομερή ενέργεια, που θα σημάνει ρήξη με τους εταίρους δανειστές και αναβίωση του αντιμνημονιακού κλίματος είτε με συναινετικές διαδικασίες.

Εννοείται, πως η εκδοχή της ρήξης θα αποφέρει μεγαλύτερα πολιτικά οφέλη για τον Α.Τσίπρα και είναι και η ευκολότερη. Η συναινετική διαδικασία απαιτεί συμφωνία πολλών βασικών παικτών, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Άλλωστε και η Α.Μέρκελ αυτήν την περίοδο είναι αρκετά αποδυναμωμένη και με πολλά προβλήματα, για να πάρει επάνω της την μη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου. Αυτό το είδαμε και στην μίζερη ρύθμιση που έγινε για το χρέος μας.

Γκρουέφσκι ίσον Ζάεφ ίσον Αχμέτι ίσον Τσίπρας ...

Η προκλητική συμπεριφορά του Ζόραν Ζάεφ, πρώην δημάρχου της Στρούμιτσα και ηγέτη του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος από τον Ιούνιο του 2013, ο ξεδιάντροπος τρόπος με τον οποίο σκορπίζει την προπαγάνδα του – όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά και κυρίως στην Ελλάδα, όπου βρήκε πρόσφορο και φιλόξενο έδαφος, ελέω κυβέρνησης, στην ΕΡΤ – δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αμφιβολίες:

Οι Σκοπιανοί πέτυχαν αυτό ακριβώς που εδώ και χρόνια ζητούσαν (και δεν έπαιρναν): Εθνική ταυτότητα, γλώσσα και πρόσβαση στη θάλασσα δια της «Μακεδονίας του Αιγαίου».

Αυτό που επιδιώκουν τώρα, είναι η δημιουργία της «Μεγάλης Μακεδονίας». Γι’ αυτό και ο Ζάεφ ανακάλυψε πως εκτός από την Ελλάδα, την Βουλγαρία και την ΠΓΔΜ, υπάρχει και ένα κομμάτι «Μακεδονίας» στην… Αλβανία – όπως περιχαρής μας ανακοίνωσε μέσω ΕΡΤ!

Οπότε, και οι Αλβανοί μπορούν να αισθάνονται ολίγον «Μακεδόνες» και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Μιλάμε για καθαρά ληστρική, κομιταζίδικη συμπεριφορά. Μας «έδωσε» τον Μεγαλέξανδρο και έτρεξε να αρπάξει τους Κύριλλο και Μεθόδιο και να τους βάλει στο δικό του πάνθεον μαζί με διάφορους κομιτατζήδες «ήρωες του Ίλιντεν»!

Καλώς ήλθατε στο Ελλαδιστάν ...

Η Βρετανίδα τουρίστρια στη Ζάκυνθο είχε χάσει τον προσανατολισμό της και ζήτησε οδηγίες για να επιστρέψει στο ξενοδοχείο της. Ομως, για κακή της τύχη έπεσε σε Πακιστανό, ο οποίος την οδήγησε «σε παρακείμενο παράπηγμα όπου έμενε με ομοεθνείς, τους οποίους και προφανώς ενημέρωσε τηλεφωνικά, καθόσον, όπως κατήγγειλε η Βρετανίδα, την περίμεναν γυμνοί. Στην προσπάθειά τους να της αφαιρέσουν τα ρούχα και να αποπειραθούν να τη βιάσουν κατάφερε να τους σπρώξει και να φύγει τρέχοντας φτάνοντας στον κεντρικό δρόμο, οπότε βρήκε μπροστά της έναν οδηγό ταξί και του ζήτησε να ειδοποιήσει την Αστυνομία».

To tweet του μίσους και της ντροπής του Πάνου Τσίπρα ...

Με την παρουσία της κυρίας Ντ.Μπακογιάννη στην ορκωμοσία του Ρ.Ντ.Ερντογάν, μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί. Στις δημοκρατίες υπάρχουν και ακούγονται όλες οι απόψεις. Εκείνο που ξεχωρίζει έναν πολιτισμένο άνθρωπο από έναν βάρβαρο, είναι ο τρόπος εκφοράς του λόγου.

Ο πολίτης με την κουλτούρα του διαλόγου, θα παραθέσει ευπρεπώς τα επιχειρήματα του υποστηρίζοντας τις θέσεις του και αποδομώντας τις θέσεις του αντιπάλου. Κύριο όπλο του είναι ο ορθός λόγος, που συμπυκνώνεται στο επιχείρημα.

Από την άλλη πλευρά ο βάρβαρος, επειδή δεν μπορεί να αρθρώσει συγκροτημένα και συνεκτικά την άποψη του, καταφεύγει στις άναρθρες κραυγές και στις ύβρεις. Ο λόγος του είναι ασυνάρτητος και παραληρηματικός. Μέσα από το φτωχό λεξιλόγιο του προσπαθεί να εκφράσει αυτά που συγκεχυμένα έχει μέσα στο κεφάλι του. Το αποτέλεσμα είναι θλιβερό, όπως θλιβερή είναι και η παρουσία του.

Όλα αυτά συνυπάρχουν μέσα στο tweet που ανήρτησε ο Π.Καμμένος για την παρουσία της κυρίας Ντ.Μπακογιάννη στην ορκωμοσία του Ρ. Ντ.Ερντογάν. Μια προσωπική επίθεση με εμπάθεια και μίσος. Η πολιτική διάσταση αυτής της επίθεσης θα ήταν ευθέως ανάλογη του πολιτικού μεγέθους του Π.Καμμένου. Ασήμαντη.

Τρία χρόνια αλητείας ...

Τρία χρόνια ακριβώς από το δημοψήφισμα- απάτη και από τη στροφή 180 μοιρών του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική και στην ιδεολογία, εκείνο που άλλαξε δεν είναι μόνο η οικονομία, που πήγε κατά διαβόλου. Άλλαξε κάτι σημαντικότερο: Οι αξίες μιάς ολόκληρης κοινωνίας. Όταν «νομιμοποιήθηκε» η αλητεία.

Η αλητεία αυτή δεν είναι σαν εκείνη που φλερτάρει με την ανυπακοή στους κανόνες. Κάθε άλλο. Η αλητεία που εξαπλώθηκε και έχει ήδη ενσωματωθεί στην καθημερινότητα είναι διπλή. Είναι η αλητεία των λόγων και η αλητεία των έργων.

Η αλητεία των λόγων, που πρωταγωνιστεί στην πολιτική και κοινωνική ζωή έχει να κάνει με μια ακραία φρασεολογία γεμάτη βρισιές και λέξεις, που μερικές ακουμπάνε τον ποινικό κώδικα. Πολλές από τις οποίες έχουν καθιερώσει στη Βουλή ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο συγκυβερνήτης του υπουργός Άμυνας, μερικοί υπουργοί και αρκετοί βουλευτές της συγκυβέρνησης. Παρέα με την αντίστοιχη που χρησιμοποιεί η Χρυσή Αυγή. Τα άκρα συναντώνται.

Εύκαμπτος με τον Τσίπρα ...

Έφριξαν οι υποκριτές της κυβέρνησης επειδή στη Βουλή οι βουλευτές δεν ήταν όσο έπρεπε… ευπρεπείς με τον Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων κ. Μοσκοβισί και επειδή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης… τόλμησε να του πει τη γνώμη του για όλα αυτά τα περί «αλλαγής σελίδας» και άλλα θριαμβευτικά με τα οποία σιγοντάρισε τον ΣΥΡΙΖΑ, φθάνοντας στο σημείο ακόμη και να πει ότι είναι εφικτά τα θηριώδη πλεονάσματα που μας επέβαλαν για τα προσεχή… σαράντα και βάλε χρόνια!

Και όχι μόνο γι’ αυτό. Αλλά και επειδή έφθασε στο σημείο να κλείσει το μάτι στην κυβέρνηση και να πει ότι τον Οκτώβριο, με την κατάθεση του προσχεδίου προϋπολογισμού, θα ξαναδούμε το θέμα. «Θα το συζητήσουμε στον καιρό του», είπε ο κ. Μοσκοβισί! Διότι, όπως είπε pacta sunt servanda, δηλαδή οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρούνται, πλην όμως, όπως επίσης είπε, οι δεσμεύσεις δεν είναι άκαμπτες, δεν είναι ανελαστικές!

Δηλαδή, δεν είχε προλάβει να υπογραφεί η συμφωνία της 21^ης Ιουνίου – την οποία εκθείασε – και άρχισε ο ίδιος το ξήλωμα για να ευχαριστήσεις τους ΣΥΡΖΑΝΕΛ.

Προφανώς! Διότι το pacta sunt servanda μπορεί να πηγαίνει και αλλού! Σε κάποια άλλη μυστική συμφωνία, μυστική συναλλαγή, την συναλλαγή για την Μακεδονία, το αλβανικό, τους μετανάστες. Με σκοπό την παραμονή στην εξουσία του κ. Τσίπρα.

Μόνο αυτή η συμφωνία μπορεί να εξυπηρετείται από τέτοιες δηλώσεις, τέτοιο ερμητικό κλείσιμο ματιού!

Έγινε μια συμφωνία και σκοπεύουν να την τιμήσουν οι άνθρωποι.

Ο Τσίπρας ήρθε για να φύγει ...

Διαβάζω και ακούω την άποψη πως ο «Τσίπρας ήρθε για να μείνει», διατυπωμένη με τρόπο αφοριστικό, σχεδόν αξιωματικό. Μάλιστα την διακινούν σχολιαστές που ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο, δημιουργώντας ένα πρόσθετο κλίμα ηττοπάθειας που ενυπάρχει σε αυτόν τον χώρο, λόγω των τεσσάρων διαδοχικών εκλογικών ηττών που υπέστη.

Να διευκρινίσω πως ο εξοστρακισμός έπαψε να υπάρχει εδώ και είκοσι πέντε αιώνες. Οι πολιτικοί που ηττώνται μπορεί να ζήσουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με την σιωπή τους, την περισυλλογή τους, την αυτοκριτική τους, και να επανέλθουν εν ευθέτω χρόνω, αν βοηθήσουν και οι συγκυρίες. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Συνεπώς, και για τον Α.Τσίπρα αυτό που προέχει είναι η διαχείριση της αναμενόμενης ήττας του.

Αν αυτή θα αγγίζει τα όρια της συντριβής ή αν θα είναι αξιοπρεπής. Στην πρώτη περίπτωση θα τεθεί στο περιθώριο από τους ίδιους τους συντρόφους του και θα βαδίσει την έρημο του. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει χωρίς τον Τσίπρα. Στην δεύτερη περίπτωση θα επιβιώσει πολιτικά και θα ηγηθεί του άλλου πόλου απέναντι στην Νέα Δημοκρατία, με προοπτική επανόδου στην εξουσία.

Ας δούμε προς τα πού γέρνει η ζυγαριά σήμερα.

Και διηγώντας τα να κλαις ...

Κατά την ομιλία του της… βρεγμένης γάτας στο προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο – απόντος του Καμμένος που είχε… «ένα πολύ σημαντικό ραντεβού»! – ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στα τρομερά και φοβερά επιτεύγματα στον τομέα της οικονομίας επί των ημερών του.

Όπως είπε, άβυσσος χωρίζει την δική του διακυβέρνηση από την διαχειριστική ανεπάρκεια της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.

Εκείνη ακριβώς την ημέρα – 2 Ιουλίου 2018 – το ΙΟΒΕ είχε ανακοινώσει επιδείνωση του οικονομικού κλίματος τον Ιούνιο. Δηλαδή τον μήνα ακριβώς που ο κ. Τσίπρας υπέγραψε τις δύο φοβερές και τρομερές συμφωνίες του – στο Eurogroup και στο Σκοπιανό.

Ανακοινώθηκε, λοιπόν, εκείνη την ημέρα ότι ο Δείκτης Οικονομικού Κλίματος επιδεινώθηκε και έπεσε στις 102,5 μονάδες (από 104,2 τον Μάιο.

Αντ’ από δω κ Μοσκοβισί ...

Ζαίοι με γραβάτα , αυτή η μάστιγα ... 

Η Ελλάδα έχει ήδη δύο απατεώνες που την κυβερνάνε. Ο Κ Μοσκοβισί περισσεύει. Όπως περισσεύουν και όλοι οι χειροκροτητές ευρωπαϊκάριοι που έχουν για κουίσλινγκ στη χώρα το δίδυμο Τσίπρα- Καμμένου. Οι μπουρδολογίες του κ Μοσκοβισί για την ελληνική οικονομία έχουν μια απάντηση: Η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα με capital controls; Και με το χρηματιστήριο να μη θέλει κανείς να αγοράσει; Στείλτε τον από κει πού’ ρθε. Τσίπρες έχουμε.

Ο ευρωπαίος επίτροπος για την Οικονομία ήρθε στην Ελλάδα για να διαφημίσει την κυβέρνηση στους Έλληνες. Ξεκάθαρο. Είναι ένας ακόμα χειροκροτητής του τρίτου αχρείαστου μνημόνιου και των μέτρων 60ετίας που επιβλήθηκαν στη χώρα.

Βάστα Τσιπ-Ρόμελ!

«Τέρμα, λοιπόν, οι ευγένειες κ. Μέρκελ. Σας χρωστάμε; Σας χρωστάμε είναι αλήθεια. Μας χρωστάτε, όμως, κι εσείς. Ήρθε η ώρα για το λογαριασμό. Και τον λογαριασμό αυτόν δεν σας τον ζητάει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός». (Αλέξης Τσίπρας στην ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία του Λευκού Πύργου στη Θεσσαλονίκη, στις 13 Σεπτεμβρίου 2013).

Δεν υπάρχει τίποτε πιο χαρακτηριστικό από αυτό το απόσπασμα. Τίποτε που να αποδεικνύει τον απύθμενο τυχοδιωκτισμό αυτού του ανθρώπου, που τώρα δεν προλαβαίνει να επιδαψιλεύει ευγένειες προς την κ. Μέρκελ – και ο ίδιος έχει πει πως δεν θα ήταν ευγενικό να της κατηγορήσει έναν υπουργό της. Τόσο πολύ… τέρμα οι ευγένειες!

Ο άνθρωπος που κατηγορούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους ότι έλεγαν στην κ. Μέρκελ «ιδού η Ελλάδα σας» και «ιδού η αποικία σας», που μιλούσε για τα «αντίδωρα» που τάχα έδινε η κ. Μέρκελ, τώρα δεν χάνει ευκαιρία να μετατρέπει την χώρα σε αποικία και να παίρνει αντίδωρα.

Ο μεσαίος χώρος των ΜΜΕ ...

Ο ΣΥΡΙΖΑ ορίζει όποιον διαφωνεί μαζί του ως ακροδεξιό. Εάν αυτή η τακτική και άποψη σου φαίνεται γελοία προπαγανδιστική θέση, τότε δύο πράγματα συμβαίνουν: Καταρχάς, είσαι ένα λογικά σκεπτόμενο άτομο και, κατά δεύτερον, δεν τηρείς του κανόνες κατανόησης της πραγματικότητας που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ. Σε αυτή την περίπτωση, όπως και στις περισσότερες άλλες, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει τίποτε διαφορετικό από το να επαναχρησιμοποιεί την εργαλειοθήκη του μεταπολιτευτικού κατεστημένου.

Το 69% των πολιτών φοβάται την εγκληματικότητα. Τι θα κάνει η ΝΔ;

Το ποσοστό είναι πολύ υψηλό. Από μόνο του αποτελεί πολιτικό μέγεθος, που θα έπρεπε να συγκινήσει την πολιτική τάξη της χώρας. Η προσωπική ασφάλεια του πολίτη, της οικογένειας του και η προάσπιση της περιουσίας του, είναι ένα από τα βασικά κύτταρα κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος.

Αν δεν συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις, τότε η δημοκρατία μας είναι ευνουχισμένη. Τι να τη κάνει ο πολίτης την ελευθερία της έκφρασης, αν εξαιτίας της ξυλοκοπηθεί από τους αντιφρονούντες; Τι να κάνει ο πολίτης το δικαίωμα στο επιχειρείν, όταν ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να γίνει στόχος εγκληματικών ενεργειών εξαιτίας της επιτυχημένης του πορείας;

Πόσους πρόσφυγες κοστίζει η καρέκλα;

Μετά την ελάφρυνση του χρέους, που δεν ήταν παρά επιμήκυνσή του και για τα δισέγγονα, έρχεται και το δεύτερο πουγκί, με το οποίο πληρώθηκε η κυβέρνηση από το Βερολίνο για να πουλήσει το Μακεδονικό και για να κρατηθεί στην καρέκλα: Η απόφαση του πρωθυπουργού να δεχτεί επαναπροώθηση μεταναστών από τη Γερμανία στην Ελλάδα, χαρακτηρίζοντας για πρώτη φορά στη ζωή του δημόσια τους μετανάστες «παράτυπους»!

Η στροφή του κ Τσίπρα από τη μέχρι τώρα ελληνική πολιτική είναι εντυπωσιακή. Πριν λίγο δήλωνε ότι φοβάται την πρόθεση της Γερμανίας να επιστρέψει μετανάστες στην Ελλάδα! Ευθυγραμμισμένος με την μέχρι τώρα πολιτική της Ελλάδας να αρνείται να πάρει πίσω πρόσφυγες από τη Γερμανία.

Η Γερμανία αιτήθηκε πέρυσι την επαναπροώθηση 2.312 ανθρώπων στην Ελλάδα, οι ελληνικές αρχές δήλωσαν αρμόδιες μόνο για 81 και τελικά δεν δέχτηκαν κανέναν! Την ίδια ώρα, όμως, η Γερμανία δέχτηκε από την Ελλάδα πέρυσι 3.189 πρόσφυγες στο πλαίσιο της επανένωσης οικογενειών. Η Ελλάδα είχε ζητήσει να πάνε στη Γερμανία 5.800 άνθρωποι.