Γνωστή και η γκεμπελική αρχή, σύμφωνα με την οποία όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται πολλές φορές, στο τέλος εγκαθίσταται ως αλήθεια.
Αυτό κάνει συστηματικά και ο κ. Τσίπρας με το θέμα της οικονομίας. Κατ’ αρχήν μπουρδουκλώνει τα πράγματα βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι ολόκληρη την πενταετία 2010 – 2015. Δίνει δηλαδή στοιχεία για την οικονομία που αφορούν στην προ της κυβέρνησης Σαμαρά περίοδο και τα χρεώνει και στο 2014.
Και μετά, συγκρίνει, όπως πολλές φορές έχουμε πει τον κακό του εαυτό με τον χειρότερό του εαυτό. Έτσι, αποφεύγει να συγκρίνει τα στοιχεία της δικής του διακυβέρνησης με τα στοιχεία του 2014, όταν η χώρα έβγαινε από την κρίση.
Τα ίδια είπε και στην ομιλία του κατά την τελευταία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή.
Είπε ότι η πρώτη έξοδος στις αγορές το 2014 ήταν «προστατευμένη» και η δεύτερη «καταστροφή». Στην πραγματικότητα, όμως, προστατευμένη και καταστροφική ήταν η δική του έξοδος – δεδομένου ότι αμέσως μετά τα ομόλογα πήραν την ανηφόρα.
Είπε ότι οι αγορές (στις οποίες μας καλούσε να γυρίσουμε την πλάτη γιατί είναι τα «κοράκια της καταστροφής») θεωρούσαν τα ομόλογα του 2014 σκουπίδια, ενώ τώρα οι διεθνείς οίκοι μας αναβαθμίζουν. Στην πραγματικότητα, ήδη από τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2014 όλοι οι οίκοι μας είχαν αναβαθμίσει στο Β και ο ίδιος έριξε τη χώρα στα σκουπίδια, στο CCC, μείναμε εκεί μέχρι τα μέσα του 2017 και τώρα πανηγυρίζει για την αναβάθμιση στο σημείο που ήμασταν το 2014.
Είπε ότι τα ελληνικά ομόλογα καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Η αλήθεια είναι ότι το δεκαετές στις 6 Ιουνίου ήταν στο 4,574% και μόλις πρόσφατα μόλις που έπεσε μισή μονάδα από το 4%, ενώ τον Ιούλιο του 2015 εκτινάχθηκαν στο 20%.
Είπε ότι είχαμε αύξηση του βιομηχανικού τζίρου τον Απρίλιο 6,7%. Παρέλειψε όμως να πει ότι την περίοδο Ιανουαρίου – Δεκεμβρίου 2015 είχαμε πτώση 10,4%. Και ένα παράδειγμα: Τον Ιούλιο του 2017 είχαμε αύξηση στον βιομηχανικό τζίρο 8,6%, αλλά τον Ιούλιο του 2016 είχαμε μείωση 7% και τον Ιούλιο του 2015 μείωση 15,4%. Παράλληλα, σ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησής τους έχουμε συνεχείς ανατιμήσεις στις τιμές εισαγωγών παραγωγού, δηλαδή αύξηση κόστους, δηλαδή εισαγόμενο πληθωρισμό. Και η αύξηση του τζίρου, όπως και η άνοδος στην μεταποίηση, που επί Τσίπρα έφθασε σε ιστορικά χαμηλά, στηρίζεται στην εξάντληση των αποθεμάτων.
Είπε ότι το 2017 είχαμε αύξηση στις Άμεσες Ξένες Επενδύσεις 30%, στα 3,6 δις. Η αλήθεια είναι πως και το 2013 και το 2014 οι ΑΞΕ έφθασαν τα 3,4 δις ετησίως και το 2015 έπεσαν στο 1,9 δις. Για το δε πρώτο τρίμηνο του 2018, η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωσε πτώση επενδύσεων της τάξης του 10,4%.
Είπε ότι έχουμε αύξηση των εξαγωγών στα 28,46 δις το 2017. Με τη διαφορά ότι το 2014 οι εξαγωγές ήταν στα 27 δις, το 2015 έπεσαν στα 25,8 δις και το 2016 στα 25,15 δις. Δηλαδή επί δύο χρόνια χάσαμε πάνω από 2 δις. Με παράλληλη άνοδο του εμπορικού ελλείμματος, καθώς οι εισαγωγές κατέληξαν να είναι διπλάσιες από τις εξαγωγές.
Είπε επίσης ότι επί των ημερών του δημιουργήθηκαν 350.000 νέες θέσεις εργασίας. Μα αν ήταν έτσι, θα είχε λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας. Η αλήθεια είναι ότι επί των ημερών του πήραν μια θέση μόνιμης εργασίας και την έκοψαν σε τρεις θέσεις ελαστικής εργασίας.
Και τέλος, θυμίζω ότι τον Ιούνιο του 2014 ο δείκτης οικονομικού κλίματος βρισκόταν στις 103,7 μονάδες και τον Ιούνιο του 2018 στις 102,5 μονάδες.
Αλλά ο κ. Τσίπρας ποντάρει στο γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί να τα θυμάται όλα αυτά…
www.elzoni.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου