Πάλι ψέματα για την οικονομία ...

Η επανάληψη είναι μήτηρ της μαθήσεως. Αλλά η επανάληψη ενός ψέματος είναι μήτηρ της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης.

Γνωστή και η γκεμπελική αρχή, σύμφωνα με την οποία όταν ένα ψέμα επαναλαμβάνεται πολλές φορές, στο τέλος εγκαθίσταται ως αλήθεια.

Αυτό κάνει συστηματικά και ο κ. Τσίπρας με το θέμα της οικονομίας. Κατ’ αρχήν μπουρδουκλώνει τα πράγματα βάζοντας στο ίδιο τσουβάλι ολόκληρη την πενταετία 2010 – 2015. Δίνει δηλαδή στοιχεία για την οικονομία που αφορούν στην προ της κυβέρνησης Σαμαρά περίοδο και τα χρεώνει και στο 2014.

Και μετά, συγκρίνει, όπως πολλές φορές έχουμε πει τον κακό του εαυτό με τον χειρότερό του εαυτό. Έτσι, αποφεύγει να συγκρίνει τα στοιχεία της δικής του διακυβέρνησης με τα στοιχεία του 2014, όταν η χώρα έβγαινε από την κρίση.

Τα ίδια είπε και στην ομιλία του κατά την τελευταία προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή.

Είπε ότι η πρώτη έξοδος στις αγορές το 2014 ήταν «προστατευμένη» και η δεύτερη «καταστροφή». Στην πραγματικότητα, όμως, προστατευμένη και καταστροφική ήταν η δική του έξοδος – δεδομένου ότι αμέσως μετά τα ομόλογα πήραν την ανηφόρα.

Το colpo grosso της Νέας Δημοκρατίας και του ΚΙΝ.ΑΛ. με τις συντάξεις ...

Η κατάθεση της τροπολογίας για την μη εφαρμογή του νόμου Κατρούγκαλου τόσο από την Νέα Δημοκρατία όσο και από το ΚΙΝ.ΑΛ., αποτελεί μια κίνηση ματ. Καίει, πριν καν χρησιμοποιηθεί, το ισχυρότερο ίσως χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ.

Είναι γνωστό πως η περικοπή των συντάξεων από 1/1/2019, θα αποτελέσει την χαριστική βολή στον χειμαζόμενο ΣΥΡΙΖΑ. Πλέον κανείς δεν θα μιλά για ήττα, αλλά για συντριβή. Συνεπώς, η κοινή λογική λέει πως θα κάνει τα πάντα για να αναστείλει την εφαρμογή του μέτρου και να την χρεώσει στους επόμενους. Αυτό, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να το πράξει είτε με μονομερή ενέργεια, που θα σημάνει ρήξη με τους εταίρους δανειστές και αναβίωση του αντιμνημονιακού κλίματος είτε με συναινετικές διαδικασίες.

Εννοείται, πως η εκδοχή της ρήξης θα αποφέρει μεγαλύτερα πολιτικά οφέλη για τον Α.Τσίπρα και είναι και η ευκολότερη. Η συναινετική διαδικασία απαιτεί συμφωνία πολλών βασικών παικτών, κάτι ιδιαίτερα δύσκολο. Άλλωστε και η Α.Μέρκελ αυτήν την περίοδο είναι αρκετά αποδυναμωμένη και με πολλά προβλήματα, για να πάρει επάνω της την μη εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου. Αυτό το είδαμε και στην μίζερη ρύθμιση που έγινε για το χρέος μας.

Γκρουέφσκι ίσον Ζάεφ ίσον Αχμέτι ίσον Τσίπρας ...

Η προκλητική συμπεριφορά του Ζόραν Ζάεφ, πρώην δημάρχου της Στρούμιτσα και ηγέτη του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος από τον Ιούνιο του 2013, ο ξεδιάντροπος τρόπος με τον οποίο σκορπίζει την προπαγάνδα του – όχι μόνο στην πατρίδα του, αλλά και κυρίως στην Ελλάδα, όπου βρήκε πρόσφορο και φιλόξενο έδαφος, ελέω κυβέρνησης, στην ΕΡΤ – δεν αφήνει κανένα περιθώριο για αμφιβολίες:

Οι Σκοπιανοί πέτυχαν αυτό ακριβώς που εδώ και χρόνια ζητούσαν (και δεν έπαιρναν): Εθνική ταυτότητα, γλώσσα και πρόσβαση στη θάλασσα δια της «Μακεδονίας του Αιγαίου».

Αυτό που επιδιώκουν τώρα, είναι η δημιουργία της «Μεγάλης Μακεδονίας». Γι’ αυτό και ο Ζάεφ ανακάλυψε πως εκτός από την Ελλάδα, την Βουλγαρία και την ΠΓΔΜ, υπάρχει και ένα κομμάτι «Μακεδονίας» στην… Αλβανία – όπως περιχαρής μας ανακοίνωσε μέσω ΕΡΤ!

Οπότε, και οι Αλβανοί μπορούν να αισθάνονται ολίγον «Μακεδόνες» και ούτε γάτα ούτε ζημιά.

Μιλάμε για καθαρά ληστρική, κομιταζίδικη συμπεριφορά. Μας «έδωσε» τον Μεγαλέξανδρο και έτρεξε να αρπάξει τους Κύριλλο και Μεθόδιο και να τους βάλει στο δικό του πάνθεον μαζί με διάφορους κομιτατζήδες «ήρωες του Ίλιντεν»!

Καλώς ήλθατε στο Ελλαδιστάν ...

Η Βρετανίδα τουρίστρια στη Ζάκυνθο είχε χάσει τον προσανατολισμό της και ζήτησε οδηγίες για να επιστρέψει στο ξενοδοχείο της. Ομως, για κακή της τύχη έπεσε σε Πακιστανό, ο οποίος την οδήγησε «σε παρακείμενο παράπηγμα όπου έμενε με ομοεθνείς, τους οποίους και προφανώς ενημέρωσε τηλεφωνικά, καθόσον, όπως κατήγγειλε η Βρετανίδα, την περίμεναν γυμνοί. Στην προσπάθειά τους να της αφαιρέσουν τα ρούχα και να αποπειραθούν να τη βιάσουν κατάφερε να τους σπρώξει και να φύγει τρέχοντας φτάνοντας στον κεντρικό δρόμο, οπότε βρήκε μπροστά της έναν οδηγό ταξί και του ζήτησε να ειδοποιήσει την Αστυνομία».

To tweet του μίσους και της ντροπής του Πάνου Τσίπρα ...

Με την παρουσία της κυρίας Ντ.Μπακογιάννη στην ορκωμοσία του Ρ.Ντ.Ερντογάν, μπορεί κάποιος να συμφωνεί ή να διαφωνεί. Στις δημοκρατίες υπάρχουν και ακούγονται όλες οι απόψεις. Εκείνο που ξεχωρίζει έναν πολιτισμένο άνθρωπο από έναν βάρβαρο, είναι ο τρόπος εκφοράς του λόγου.

Ο πολίτης με την κουλτούρα του διαλόγου, θα παραθέσει ευπρεπώς τα επιχειρήματα του υποστηρίζοντας τις θέσεις του και αποδομώντας τις θέσεις του αντιπάλου. Κύριο όπλο του είναι ο ορθός λόγος, που συμπυκνώνεται στο επιχείρημα.

Από την άλλη πλευρά ο βάρβαρος, επειδή δεν μπορεί να αρθρώσει συγκροτημένα και συνεκτικά την άποψη του, καταφεύγει στις άναρθρες κραυγές και στις ύβρεις. Ο λόγος του είναι ασυνάρτητος και παραληρηματικός. Μέσα από το φτωχό λεξιλόγιο του προσπαθεί να εκφράσει αυτά που συγκεχυμένα έχει μέσα στο κεφάλι του. Το αποτέλεσμα είναι θλιβερό, όπως θλιβερή είναι και η παρουσία του.

Όλα αυτά συνυπάρχουν μέσα στο tweet που ανήρτησε ο Π.Καμμένος για την παρουσία της κυρίας Ντ.Μπακογιάννη στην ορκωμοσία του Ρ. Ντ.Ερντογάν. Μια προσωπική επίθεση με εμπάθεια και μίσος. Η πολιτική διάσταση αυτής της επίθεσης θα ήταν ευθέως ανάλογη του πολιτικού μεγέθους του Π.Καμμένου. Ασήμαντη.

Τρία χρόνια αλητείας ...

Τρία χρόνια ακριβώς από το δημοψήφισμα- απάτη και από τη στροφή 180 μοιρών του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική και στην ιδεολογία, εκείνο που άλλαξε δεν είναι μόνο η οικονομία, που πήγε κατά διαβόλου. Άλλαξε κάτι σημαντικότερο: Οι αξίες μιάς ολόκληρης κοινωνίας. Όταν «νομιμοποιήθηκε» η αλητεία.

Η αλητεία αυτή δεν είναι σαν εκείνη που φλερτάρει με την ανυπακοή στους κανόνες. Κάθε άλλο. Η αλητεία που εξαπλώθηκε και έχει ήδη ενσωματωθεί στην καθημερινότητα είναι διπλή. Είναι η αλητεία των λόγων και η αλητεία των έργων.

Η αλητεία των λόγων, που πρωταγωνιστεί στην πολιτική και κοινωνική ζωή έχει να κάνει με μια ακραία φρασεολογία γεμάτη βρισιές και λέξεις, που μερικές ακουμπάνε τον ποινικό κώδικα. Πολλές από τις οποίες έχουν καθιερώσει στη Βουλή ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο συγκυβερνήτης του υπουργός Άμυνας, μερικοί υπουργοί και αρκετοί βουλευτές της συγκυβέρνησης. Παρέα με την αντίστοιχη που χρησιμοποιεί η Χρυσή Αυγή. Τα άκρα συναντώνται.

Εύκαμπτος με τον Τσίπρα ...

Έφριξαν οι υποκριτές της κυβέρνησης επειδή στη Βουλή οι βουλευτές δεν ήταν όσο έπρεπε… ευπρεπείς με τον Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων κ. Μοσκοβισί και επειδή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης… τόλμησε να του πει τη γνώμη του για όλα αυτά τα περί «αλλαγής σελίδας» και άλλα θριαμβευτικά με τα οποία σιγοντάρισε τον ΣΥΡΙΖΑ, φθάνοντας στο σημείο ακόμη και να πει ότι είναι εφικτά τα θηριώδη πλεονάσματα που μας επέβαλαν για τα προσεχή… σαράντα και βάλε χρόνια!

Και όχι μόνο γι’ αυτό. Αλλά και επειδή έφθασε στο σημείο να κλείσει το μάτι στην κυβέρνηση και να πει ότι τον Οκτώβριο, με την κατάθεση του προσχεδίου προϋπολογισμού, θα ξαναδούμε το θέμα. «Θα το συζητήσουμε στον καιρό του», είπε ο κ. Μοσκοβισί! Διότι, όπως είπε pacta sunt servanda, δηλαδή οι δεσμεύσεις πρέπει να τηρούνται, πλην όμως, όπως επίσης είπε, οι δεσμεύσεις δεν είναι άκαμπτες, δεν είναι ανελαστικές!

Δηλαδή, δεν είχε προλάβει να υπογραφεί η συμφωνία της 21^ης Ιουνίου – την οποία εκθείασε – και άρχισε ο ίδιος το ξήλωμα για να ευχαριστήσεις τους ΣΥΡΖΑΝΕΛ.

Προφανώς! Διότι το pacta sunt servanda μπορεί να πηγαίνει και αλλού! Σε κάποια άλλη μυστική συμφωνία, μυστική συναλλαγή, την συναλλαγή για την Μακεδονία, το αλβανικό, τους μετανάστες. Με σκοπό την παραμονή στην εξουσία του κ. Τσίπρα.

Μόνο αυτή η συμφωνία μπορεί να εξυπηρετείται από τέτοιες δηλώσεις, τέτοιο ερμητικό κλείσιμο ματιού!

Έγινε μια συμφωνία και σκοπεύουν να την τιμήσουν οι άνθρωποι.

Ο Τσίπρας ήρθε για να φύγει ...

Διαβάζω και ακούω την άποψη πως ο «Τσίπρας ήρθε για να μείνει», διατυπωμένη με τρόπο αφοριστικό, σχεδόν αξιωματικό. Μάλιστα την διακινούν σχολιαστές που ανήκουν στο δημοκρατικό τόξο, δημιουργώντας ένα πρόσθετο κλίμα ηττοπάθειας που ενυπάρχει σε αυτόν τον χώρο, λόγω των τεσσάρων διαδοχικών εκλογικών ηττών που υπέστη.

Να διευκρινίσω πως ο εξοστρακισμός έπαψε να υπάρχει εδώ και είκοσι πέντε αιώνες. Οι πολιτικοί που ηττώνται μπορεί να ζήσουν για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα με την σιωπή τους, την περισυλλογή τους, την αυτοκριτική τους, και να επανέλθουν εν ευθέτω χρόνω, αν βοηθήσουν και οι συγκυρίες. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Συνεπώς, και για τον Α.Τσίπρα αυτό που προέχει είναι η διαχείριση της αναμενόμενης ήττας του.

Αν αυτή θα αγγίζει τα όρια της συντριβής ή αν θα είναι αξιοπρεπής. Στην πρώτη περίπτωση θα τεθεί στο περιθώριο από τους ίδιους τους συντρόφους του και θα βαδίσει την έρημο του. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει χωρίς τον Τσίπρα. Στην δεύτερη περίπτωση θα επιβιώσει πολιτικά και θα ηγηθεί του άλλου πόλου απέναντι στην Νέα Δημοκρατία, με προοπτική επανόδου στην εξουσία.

Ας δούμε προς τα πού γέρνει η ζυγαριά σήμερα.

Και διηγώντας τα να κλαις ...

Κατά την ομιλία του της… βρεγμένης γάτας στο προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο – απόντος του Καμμένος που είχε… «ένα πολύ σημαντικό ραντεβού»! – ο κ. Τσίπρας αναφέρθηκε και στα τρομερά και φοβερά επιτεύγματα στον τομέα της οικονομίας επί των ημερών του.

Όπως είπε, άβυσσος χωρίζει την δική του διακυβέρνηση από την διαχειριστική ανεπάρκεια της κυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.

Εκείνη ακριβώς την ημέρα – 2 Ιουλίου 2018 – το ΙΟΒΕ είχε ανακοινώσει επιδείνωση του οικονομικού κλίματος τον Ιούνιο. Δηλαδή τον μήνα ακριβώς που ο κ. Τσίπρας υπέγραψε τις δύο φοβερές και τρομερές συμφωνίες του – στο Eurogroup και στο Σκοπιανό.

Ανακοινώθηκε, λοιπόν, εκείνη την ημέρα ότι ο Δείκτης Οικονομικού Κλίματος επιδεινώθηκε και έπεσε στις 102,5 μονάδες (από 104,2 τον Μάιο.

Αντ’ από δω κ Μοσκοβισί ...

Ζαίοι με γραβάτα , αυτή η μάστιγα ... 

Η Ελλάδα έχει ήδη δύο απατεώνες που την κυβερνάνε. Ο Κ Μοσκοβισί περισσεύει. Όπως περισσεύουν και όλοι οι χειροκροτητές ευρωπαϊκάριοι που έχουν για κουίσλινγκ στη χώρα το δίδυμο Τσίπρα- Καμμένου. Οι μπουρδολογίες του κ Μοσκοβισί για την ελληνική οικονομία έχουν μια απάντηση: Η χώρα επιστρέφει στην κανονικότητα με capital controls; Και με το χρηματιστήριο να μη θέλει κανείς να αγοράσει; Στείλτε τον από κει πού’ ρθε. Τσίπρες έχουμε.

Ο ευρωπαίος επίτροπος για την Οικονομία ήρθε στην Ελλάδα για να διαφημίσει την κυβέρνηση στους Έλληνες. Ξεκάθαρο. Είναι ένας ακόμα χειροκροτητής του τρίτου αχρείαστου μνημόνιου και των μέτρων 60ετίας που επιβλήθηκαν στη χώρα.

Βάστα Τσιπ-Ρόμελ!

«Τέρμα, λοιπόν, οι ευγένειες κ. Μέρκελ. Σας χρωστάμε; Σας χρωστάμε είναι αλήθεια. Μας χρωστάτε, όμως, κι εσείς. Ήρθε η ώρα για το λογαριασμό. Και τον λογαριασμό αυτόν δεν σας τον ζητάει μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός». (Αλέξης Τσίπρας στην ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία του Λευκού Πύργου στη Θεσσαλονίκη, στις 13 Σεπτεμβρίου 2013).

Δεν υπάρχει τίποτε πιο χαρακτηριστικό από αυτό το απόσπασμα. Τίποτε που να αποδεικνύει τον απύθμενο τυχοδιωκτισμό αυτού του ανθρώπου, που τώρα δεν προλαβαίνει να επιδαψιλεύει ευγένειες προς την κ. Μέρκελ – και ο ίδιος έχει πει πως δεν θα ήταν ευγενικό να της κατηγορήσει έναν υπουργό της. Τόσο πολύ… τέρμα οι ευγένειες!

Ο άνθρωπος που κατηγορούσε τους πολιτικούς του αντιπάλους ότι έλεγαν στην κ. Μέρκελ «ιδού η Ελλάδα σας» και «ιδού η αποικία σας», που μιλούσε για τα «αντίδωρα» που τάχα έδινε η κ. Μέρκελ, τώρα δεν χάνει ευκαιρία να μετατρέπει την χώρα σε αποικία και να παίρνει αντίδωρα.

Ο μεσαίος χώρος των ΜΜΕ ...

Ο ΣΥΡΙΖΑ ορίζει όποιον διαφωνεί μαζί του ως ακροδεξιό. Εάν αυτή η τακτική και άποψη σου φαίνεται γελοία προπαγανδιστική θέση, τότε δύο πράγματα συμβαίνουν: Καταρχάς, είσαι ένα λογικά σκεπτόμενο άτομο και, κατά δεύτερον, δεν τηρείς του κανόνες κατανόησης της πραγματικότητας που χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ. Σε αυτή την περίπτωση, όπως και στις περισσότερες άλλες, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνει τίποτε διαφορετικό από το να επαναχρησιμοποιεί την εργαλειοθήκη του μεταπολιτευτικού κατεστημένου.

Το 69% των πολιτών φοβάται την εγκληματικότητα. Τι θα κάνει η ΝΔ;

Το ποσοστό είναι πολύ υψηλό. Από μόνο του αποτελεί πολιτικό μέγεθος, που θα έπρεπε να συγκινήσει την πολιτική τάξη της χώρας. Η προσωπική ασφάλεια του πολίτη, της οικογένειας του και η προάσπιση της περιουσίας του, είναι ένα από τα βασικά κύτταρα κάθε δημοκρατικού πολιτεύματος.

Αν δεν συντρέχουν αυτές οι προϋποθέσεις, τότε η δημοκρατία μας είναι ευνουχισμένη. Τι να τη κάνει ο πολίτης την ελευθερία της έκφρασης, αν εξαιτίας της ξυλοκοπηθεί από τους αντιφρονούντες; Τι να κάνει ο πολίτης το δικαίωμα στο επιχειρείν, όταν ανά πάσα στιγμή κινδυνεύει να γίνει στόχος εγκληματικών ενεργειών εξαιτίας της επιτυχημένης του πορείας;

Πόσους πρόσφυγες κοστίζει η καρέκλα;

Μετά την ελάφρυνση του χρέους, που δεν ήταν παρά επιμήκυνσή του και για τα δισέγγονα, έρχεται και το δεύτερο πουγκί, με το οποίο πληρώθηκε η κυβέρνηση από το Βερολίνο για να πουλήσει το Μακεδονικό και για να κρατηθεί στην καρέκλα: Η απόφαση του πρωθυπουργού να δεχτεί επαναπροώθηση μεταναστών από τη Γερμανία στην Ελλάδα, χαρακτηρίζοντας για πρώτη φορά στη ζωή του δημόσια τους μετανάστες «παράτυπους»!

Η στροφή του κ Τσίπρα από τη μέχρι τώρα ελληνική πολιτική είναι εντυπωσιακή. Πριν λίγο δήλωνε ότι φοβάται την πρόθεση της Γερμανίας να επιστρέψει μετανάστες στην Ελλάδα! Ευθυγραμμισμένος με την μέχρι τώρα πολιτική της Ελλάδας να αρνείται να πάρει πίσω πρόσφυγες από τη Γερμανία.

Η Γερμανία αιτήθηκε πέρυσι την επαναπροώθηση 2.312 ανθρώπων στην Ελλάδα, οι ελληνικές αρχές δήλωσαν αρμόδιες μόνο για 81 και τελικά δεν δέχτηκαν κανέναν! Την ίδια ώρα, όμως, η Γερμανία δέχτηκε από την Ελλάδα πέρυσι 3.189 πρόσφυγες στο πλαίσιο της επανένωσης οικογενειών. Η Ελλάδα είχε ζητήσει να πάνε στη Γερμανία 5.800 άνθρωποι.

Γελά ο κόσμος μαζί τους και αυτοί ραδιουργούν ...

Το άσμα πολύ σοφά λέει: «όταν παίρνω φόρα, φόρα κατηφόρα/ ο Θεός ο ίδιος δεν με σταματά». Προφανώς, ο στιχουργός δεν γνώριζε πως οι στίχοι του θα ήταν επίκαιροι όσο ποτέ το 2018. Δεν γνώριζε πως θα αποτύπωναν την κατάσταση που βρίσκεται η κυβέρνηση σήμερα.

Πράγματι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση και κάθε ενέργεια της να την ανακόψει, απλώς την επιταχύνει. Σε όλα τα δημοκρατικά πολιτεύματα αυτή είναι μια φυσιολογική εξέλιξη, καθώς στην πολιτική, ισχύει ο κανόνας της ζωής. Η άνοδος φέρνει την πτώση. Η διαλεκτική της ζωής, όπως θα έλεγαν οι μαρξιστές. Μόνον που οι δικοί μας δεν θέλουν να το παραδεχτούν. Και αγωνίζονται και ραδιουργούν και βυσσοδομούν.

Το αποτέλεσμα; Καταστροφικό για τους ίδιους, αλλά καταστροφικό και για την Δημοκρατία μας. Σε όλες τις πολιτισμένες χώρες του πλανήτη, η εναλλαγή των κομμάτων στην εξουσία, είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα του δημοκρατικού πολιτεύματος.

Οκτώ φορές πανηγύρισαν «νίκες» για το χρέος!

Απίστευτο και όμως αληθινό! Για όσους κουράστηκαν να μετρούν ψέματα, αυτή ήταν η όγδοη φορά που οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ «ρύθμισαν οριστικά το χρέος». Και η τρίτη που ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να του ανακοινώσει τα… χαρμόσυνα νέα για την οριστική ρύθμιση του χρέους.

Όσα αποφασίστηκαν στο πρόσφατο Eurogroup και παρουσιάστηκαν ως «ιστορική συμφωνία για το χρέος», είχαν ήδη «αποφασιστεί» άλλες ΕΠΤΑ φορές – και την τελευταία είχε ακριβώς προσδιοριστεί τι θα… προσδιοριζόταν το 2018!

Η κυβέρνηση, δηλαδή, στο θέμα του χρέους έχει «νικήσει» ΟΚΤΩ συνολικά φορές:

Οι δύο «νίκες» του Μαΐου 2016

Η Νέα Δημοκρατία τώρα δικαιώνεται ...

Η Νέα Δημοκρατία έκανε την στρατηγικής σημασίας επιλογή, να εναντιωθεί στην συμφωνία με την FYROM, εφόσον θα παραβιάζονταν οι γνωστές εθνικές γραμμές. Για να θυμηθούμε, αυτή η πορεία ξεκίνησε, όταν μετά τις αρχικές αμφιταλαντεύσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης «αγκάλιασε» τα μεγάλα συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

Ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, ρεαλιστικά σκεπτόμενος, ξεπερνώντας ενδεχόμενες αναστολές, αντιλήφθηκε έγκαιρα πως ο δρόμος για την εκλογική νίκη, περνούσε μέσα από την θέση που θα έπαιρνε το κόμμα του στο Σκοπιανό ζήτημα. Γιατί αυτή η θέση θα διαφύλασσε ή όχι την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας. Και έλαβε την σωστή απόφαση.

Τα όσα επακολούθησαν δικαίωσαν πλήρως αυτούς που υποστήριζαν πως το Σκοπιανό και η διαφαινόμενη λύση του θα είναι η ταφόπλακα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Και αν για τον ΣΥΡΙΖΑ εσωκομματικό πρόβλημα δεν υπάρχει λόγω των παγίων θέσεων της Αριστεράς επί του θέματος, οι ΑΝΕΛ ουσιαστικά έπαψαν να υφίστανται ως κόμμα.

«Λύνουν» το «Αλβανικό» με αυτούς που κατήργησαν τη Συμφωνία του 2009...

Με την Αλβανία έχουμε πολλά μέτωπα ανοιχτά. Και είναι όλα πολύ σοβαρά για να πάμε πάλι στο γνωστό πάρε-δώσε του Κοτζιά, που κατέληξε στην περίπτωση των Σκοπίων στο… «δώσε – δώσε», με την παράδοση γλώσσας και εθνικής ταυτότητας.

Όλα αυτά ανήκουν στο ίδιο πακέτο και οποιαδήποτε υποχώρηση στη λογική Κοτζιά («κάτι πρέπει να πάρουν κι’ αυτοί») μπορεί να επιφέρει ανυπολόγιστες εθνικές συνέπειες.

Πολύ περισσότερο που αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση, ως προς το θέμα της υφαλοκρηπίδας, διαπραγματεύεται ακριβώς με αυτούς – το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έντι Ράμα - που προσέφυγαν στο αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο, ήδη από τον Ιούνιο του 2009! Ο συνομιλητής του Κοτζιά, ο Αλβανός υπουργός των Εξωτερικών Μπουσάτι αυτοπροσώπως απέστειλε, στις 28 Μαΐου 2014, επιστολή στην εισαγγελία των Τιράνων, ζητώντας να ερευνηθεί αν έχει διαπραχθεί το αδίκημα της «παράδοσης τμήματος της επικράτειας» (δηλαδή εσχάτη προδοσία)! Και στις 22 Νοεμβρίου 2014, η εισαγγελία των Τιράνων κατέσχε όλα τα περί την διαπραγμάτευση που κατέληξε στη συμφωνία του 2009, έγγραφα!

Νέοι κίνδυνοι εν όψει

Τα εθνικά θέματα θα καταστρέψουν τον ΣΥΡΙΖΑ ...

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ό,τι ζημία ήταν να υποστεί από την οικονομική πολιτική του, την υπέστη. Και ήταν σημαντική, καθώς από το 36% κινείται σήμερα μεταξύ 16-18%, χωρίς την αναγωγή των αναποφάσιστων. Οι περικοπές των συντάξεων έχουν προεξοφληθεί στην συνείδηση των πολιτών.

Το τελειωτικό χτύπημα θα το δεχθεί όμως από την στάση του στα εθνικά θέματα. Ήδη γεύεται τους καρπούς της συμφωνίας με την FYROM. Δημοσκοπική κατάρρευση στην Μακεδονία και τα στελέχη του δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν στους δρόμους χωρίς την συνοδεία των ΜΑΤ, λόγω της οργής του κόσμου. Και είμαστε ακόμα στην αρχή, γιατί με την φόρα που έχει πάρει ο Ν.Κοτζιάς έρχεται μια, ανάλογα επιζήμια, συμφωνία και με τους Αλβανούς.

Εθνική ήττα και νέος εθνικός διχασμός ...

Με συνοπτικές διαδικασίες, μυστικές διαπραγματεύσεις και παραπλανητική πληροφόρηση επισφραγίστηκε πανηγυρικά στις Πρέσπες η συμφωνία με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Βόρεια Μακεδονία το νέο όνομα, αλλά με πολίτες που θα αποκαλούνται Μακεδόνες και επίσημη γλώσσα τη μακεδονική. Η επιτομή του αλυτρωτισμού, αφού αυτά διεκδικούντο και στο περίφημο Ιλιντεν.

Το ότι έπρεπε κάποτε να λήξει αυτή η πολυετής διένεξη με τη γείτονα χώρα είναι αυτονόητο. Ομως το ότι θα έληγε (αν έληξε) με εθνική ήττα, που μάλιστα πανηγυρίστηκε από την κυβέρνηση και όλους τους δυτικούς συμμάχους μας, δύσκολα θα μπορούσε να το περιμένει κανείς από έστω και την πιο ενδοτική, όπως αποδείχθηκε, ελληνική κυβέρνηση.
Το παιχνίδι είχε ήδη χαθεί όταν ο Αντ. Σαμαράς ως υπουργός Εξωτερικών απέρριψε την πρόταση Πινέιρο, η οποία προέβλεπε το όνομα Νέα Μακεδονία (Novomacedonija σε μία λέξη). Αυτή η μία λέξη εξουδετερώνει αλυτρωτισμούς, παρερμηνείες και μελλοντικές προστριβές. Αυτή η μία λέξη θα έδινε ταυτότητα νεομακεδονική στους κατοίκους της FYROM και γλώσσα νεομακεδονική. Προκαλεί απορία ότι δεν είδαμε ποτέ από ελληνικής πλευράς να απαιτείται ανυποχώρητα η νέα ονομασία να είναι μία λέξη. Και όμως αυτή η μία λέξη θα απέτρεπε τη σκέτη μακεδονική ταυτότητα. Δεν είδα επίσης να δίνεται αγώνας για να αναβιώσει η ορολογία, η οποία εχρησιμοποιείτο από όλες τις πλευρές από τις αρχές του 19ου αιώνα έως και τη δεκαετία του 1960.