Οι λέξεις και οι πράξεις του μίσους ...

Η γλώσσα του μίσους είναι η μόνη γλώσσα που γνωρίζουν οι κύριοι Τσίπρας και Καμμένος. Τη χρησιμοποιούσαν όσο βρίσκονταν στην αντιπολίτευση και συνεχίζουν ακάθεκτοι.

Και αν τους θυμίσεις τι έλεγαν (προσκυνημένοι, υπόδουλοι, τσιράκια των δανειστών, στα τέσσερα, Δ΄ Ράιχ, ο Σαμαράς θυμίζει τον Χίτλερ, χούντα με κοινοβουλευτικό μανδύα, «έπρεπε να συλληφθούν όλοι», γερμανοτσολιάδες, τσολάκογλου, δοσίλογοι, υπάλληλοι της τρόικας, Γκεστάπο, μειοδότες, γονατισμένοι, ο Καμμένος καλούσε τους Νεοδημοκράτες να ανατρέψουν τον Σαμαρά και τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να ανατρέψουν τον Βενιζέλο, έλεγε ότι η κυβέρνηση του Ιουνίου 2014 σχηματίστηκε καθ’ υπόδειξη της Γερμανίας, ο Τσίπρας βροντοφώναζε «να τελειώνουμε με τους πρωθυπουργούς της νέας Φρειδερίκης» και μιλούσε για μαφία, συμμορία, υποταγμένους μερκελιστές), τι απαντούν;

Μα ότι… μπερδεύουμε τις «λέξεις της πολιτικής» με το μαρσάρισμα του τρικύκλου!

Όλα αυτά, δηλαδή, ήταν… λέξεις της πολιτικής!

Μπλόκο στο «δεν γίνεται» ...

Εδώ και χρόνια, στην Ελλάδα βρίσκεται σε εξέλιξη ένας αδυσώπητος πόλεμος ανάμεσα σε όσους πιστεύουν ότι κανένα όραμα δεν είναι ακατόρθωτο σε αυτή τη χώρα και εκείνους οι οποίοι επαναλαμβάνουν μονότονα ότι «αυτά δεν γίνονται». Πολλά από τα πράγματα που θαυμάζουμε σε αυτή τη χώρα βρέθηκαν στο στόχαστρο μανιώδους αντίδρασης από μια ετερόκλητη συμμαχία. Το Μουσείο της Ακρόπολης, το Πάρκο Νιάρχου, μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις για τις οποίες είμαστε περήφανοι, πέρασαν από χίλια προβλήματα μέχρι να γίνουν πραγματικότητα. Τις πολέμησαν πολιτικάντηδες που τρέμουν το πολιτικό κόστος, εμμονικοί ακτιβιστές κάθε είδους, εξουσιομανείς δημόσιοι υπάλληλοι, μέσα ενημέρωσης, ισχυρά συμφέροντα κ.ά. πολλοί. Η πολυνομία και η γραφειοκρατία κάνουν τη ζωή πολύ δύσκολη σε όποιον θέλει να δημιουργήσει σε αυτόν τον τόπο.

Το μωρό που μπουσουλά, ποιον έχει πατέρα; ή το κακό επωάστηκε το 2008 ...

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ άτυχος. Εκεί που φάνηκε πως πάει να αλλάξει την ατζέντα με τον αποτρόπαιο ξυλοδαρμό του δημάρχου Θεσσαλονίκης, του προκύπτει ξαφνικά ο Ρουβίκωνας και χαλά το σκηνικό.

Η εισβολή στο Συμβούλιο της Επικρατείας ήταν σε επιχειρησιακό επίπεδο καλοσχεδιασμένη, όπως γράφηκε στο διαδίκτυο. Κάτι που σημαίνει την οργανωτική αναβάθμιση του Ρουβίκωνα. Αυτό αποδείχθηκε προχθές όταν άνοιξε στρατολογικό κέντρο κάπου στα Εξάρχεια. Μια οργάνωση με παράνομη δράση, κάνει ανοικτή στρατολόγηση και οι αρχές ασφαλείας κοιμούνται. Ακούνε την συμβουλή του Τόσκα.

Και να ήταν μόνον αυτό! Έχει και εκπρόσωπο τύπου, με κανονικό ονοματεπώνυμο, που απείλησε δημοσίως τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως.

Από το Ίλιντεν ως τις αγορές, ένας ραγιαδισμός δρόμος ...

Αυτό πια το έχουν καταλάβει όλοι: Μπροστά στην σφοδρή επιθυμία του να παραμείνει στην εξουσία παρέα με τον συγκυβερνήτη του Καμμένο (που τον τελευταίο καιρό δεν βγάζει άχνα επί των κρισίμων θεμάτων), ο κ. Τσίπρας παρουσιάζει το πιο αδίστακτο πρόσωπο.

Όχι μόνο δεν δίστασε να συζητήσει την πρόταση Ζάεφ περί «Μακεδονίας του Ίλιντεν», αλλά έχει και το θράσος να κατηγορεί την αντιπολίτευση για… ραγιαδισμό, επειδή τάχα δεν θέλει την «καθαρή έξοδο»!

Δεν είναι δηλαδή ραγιαδισμός να κάνεις ό,τι σου λένε οι ξένοι στα εθνικά θέματα και στα θέματα οικονομικής κυριαρχίας, δεν είναι ραγιαδισμός να δέχεσαι ονόματα που παραπέμπουν ευθέως στην εποχή που κρεμούσαν τους ραγιάδες από τα δένδρα της Μακεδονίας, δεν είναι ραγιαδισμός να δημιουργείς το υπερταμείο και να βάζεις εγγύηση όλη τη δημόσια περιουσία στους δανειστές, αλλά είναι ραγιαδισμός να σου λένε πως δεν μπορείς να βγάλεις τη χώρα απροστάτευτη στα «κοράκια» των αγορών, μόνο και μόνο για να πεις πως πραγματοποίησες την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια.

Οι λεπτομέρειες είναι η ουσία ...

Υπάρχει μια τηλεοπτική σειρά με τίτλο «Mayday», που παρουσιάζει τα μεγάλα αεροπορικά δυστυχήματα και αναλύει με συνεντεύξεις και αναπαραστάσεις τα αίτια της πτώσης των αεροσκαφών. Σε αντίθεση με όσα πιστεύουν οι άνθρωποι στον δρόμο για την «κακιά στιγμή», εκατοντάδες άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους για λεπτομέρειες στη λειτουργία των αεροσκαφών. Ενα μπουλόνι που δεν έχει σφιχτεί και εξαιτίας των κραδασμών λασκάρει τελείως, ένα καλώδιο που δεν έχει μονωθεί και προκαλεί ένα μικρό σπινθήρα στον χώρο των αποσκευών, ένας κακός υπολογισμός των πλαγιομετωπικών ανέμων και άλλα τέτοια. Ποτέ ένα αεροπλάνο δεν διαλύεται στον αέρα.

Σύμφωνα με τη θεωρία του χάους, μια πεταλούδα τη στιγμή της συντήρησης προκαλεί την καταιγίδα κατά τη διάρκεια της πτήσης.

Οι παραμορφωτικοί φακοί του Αλ. Τσίπρα ...

Είπε ο κ. Τσίπρας στο υπουργικό συμβούλιο για την επίθεση στον Γ. Μπουτάρη: "Η βάρβαρη επίθεση στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης από ακροδεξιούς τραμπούκους, παραπέμπει σε παλιότερες εποχές δόξας, της αιματηρής εθνικοφροσύνης και του παρακράτους." (σ.σ. Σωστή η παρατήρηση. Αλλά η απλή περιγραφή ή έστω η "ανάλυση" ενός γεγονότος είναι δουλειά των δημοσιογράφων. Όχι του πρωθυπουργού. Ο πρωθυπουργός που ανέχεται ή δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τη δράση του παρακράτους, απλά δεν κάνει καλά τη δουλειά του.)

Συνέχισε ο κ. Τσίπρας: "Θα αντιμετωπιστούν με την πιο μεγάλη αυστηρότητα, κινητοποιώντας όλους τους μηχανισμούς της Δημοκρατίας".(σ.σ. Αυτό κι αν είναι είδηση. Γιατί μέχρι σήμερα τα διαφορά παρακρατικά γκρουπούσκουλα, αριστερά κυρίως, αντιμετωπίζονται με την πιο μεγάλη χαλαρότητα. Ας κουνηθεί λοιπόν επιτέλους ο κ. Τόσκας κι ας κάνει τη δουλειά του, για την οποία πληρώνεται από τους φόρους μας. Κι αν δεν μπορεί ας του πει κάτι ο πρωθυπουργός.)

«Εχουν ευθύνη όσοι κανακεύουν ακροδεξιούς κύκλους» - Ν.Τόσκας, υπουργός στο περίπου ...

Πρώτος βγήκε ο πρωθυπουργός που απέδωσε τον ξυλοδαρμό του Γ.Μπουτάρη σε «ακραίους κύκλους της Νέας Δημοκρατίας». Και ακολούθησε ο, κατ΄όνομα, υπουργός του, Ν.Τόσκας που επανέλαβε την δήλωση του αρχηγού του, για να την εμπεδώσουμε.

Ένα χαρακτηριστικό της πολιτικής συμπεριφοράς των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι η θρασύτητα. Μπορούν να πουν το μεγαλύτερο ψέμα με την μεγαλύτερη φυσικότητα. Μπορούν να αντιστρέψουν και να διαστρέψουν την πραγματικότητα με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.

Αυτό είναι το αλφαβητάρι της προπαγάνδας. Να αφήνεις τον άλλον να προσπαθεί να αποδείξει το αυτονόητο και το οφθαλμοφανές, απέναντι στην δική σου ψευδή και κατασκευασμένη «πραγματικότητα».

Αυτή η πομφόλυγα της «ακροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας» απευθύνεται πλέον στους εφτακόσιους αναγνώστες της «Αυγής». Συγχρόνως, μέσα στην ταραχή που δημιουργεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ η επικείμενη πτώση –με ό,τι συνεπάγεται—παντρεύουν τον νεοφιλελευθερισμό με την ακροδεξιά και την Νέα Δημοκρατία.

Τρικυμία εν κρανίω.

Αριστερούληδες : Επίδειξη, αλαζονεία και εξουσία ...

Κατά τον Θουκυδίδη, οι Αθηναίοι απέρριψαν τον Αλκιβιάδη λόγω της «αυθάδους επίδειξης και της λαμπρότητας της ιδιωτικής του ζωής». Κι’ αυτό, διότι μια τέτοια συμπεριφορά γεννά υπόνοιες τυραννικών σχεδίων. Σε αντίθεση με τον Περικλή που ήταν «φιλόκαλος μετ’ ευτελείας».

Υποστήριζε δηλαδή ότι αυτοί που πέφτουν στην παγίδα της «ηδυπαθούς λαμπρότητας», έχουν την τάση να αγκιστρώνονται στην εξουσία, προκειμένου να συνεχίζουν να ζουν πολυτελώς.

Σήμερα, δεν έχει αλλάξει τίποτε. Ο φίλος του κ. Τσίπρα Πάμπλο Ιγκλέσιας, ηγέτης των Ποντέμος στην Ισπανία, απέκτησε πολυτελή βίλα αξίας 540.000 ευρώ, γεγονός που έχει προκαλέσει διεθνή σάλο. Ένα σαλέ 250 τ.μ., σε οικόπεδο δύο στρεμμάτων και με πισίνα, παρακαλώ.

Στην Θεσσαλονίκη δεν υπάρχουν πολιτικά κόμματα. Μόνο ο Ιβάν ...

Προσπάθησα σκληρά να μην γράψω για τον Μπουτάρη. Να γράψω για την διαπραγμάτευση με τα Σκόπια, για την απόφαση της τρόικας να δείξει κίτρινη κάρτα στην κυβέρνηση για τον διαγωνισμό των γενικών γραμματέων στα υπουργεία, για την παγκόσμια ειρήνη. Κόλλησα, όμως, σε δύο βίντεο: Σε αυτό του ξυλοδαρμού του Μπουτάρη και σε εκείνο της εισβολής Σαββίδη στο γήπεδο. Βλέπετε ομοιότητες;

Δεν είναι αυτή η Θεσσαλονίκη που αγάπησα, μας είπε ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Περισσότερο μοιάζει με σπαρακτική κραυγή, παρά με πολιτική δήλωση. Σαν να έχει γίνει ήδη το έγκλημα και απλά να βγαίνει η απόγνωση από έναν άνθρωπο που έχασε κάποιον αγαπημένο. Κι απ’ ότι φαίνεται έτσι είναι. Η κατάσταση στην συμπρωτεύουσα είναι μη αναστρέψιμη. Αυτό που είδαμε με τον Γιάννη Μπουτάρη είναι μόνο η αρχή.

#Novartis : Ούτε μια σκευωρία δεν μπορούν να στήσουν οι ανίκανοι :)

Τη μη άσκηση δίωξης λόγω αναρμοδιότητας και για τα 10 πολιτικά πρόσωπα αποφάσισε η Βουλή, κατά την ονομαστική ψηφοφορία για την υπόθεση Novartis.

Στην ψηφοφορία συμμετείχαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, της Χρυσής Αυγής, καθώς και τέσσερις ανεξάρτητοι βουλευτές. Νωρίτερα, είχαν αποχωρήσει οι βουλευτές των υπολοίπων κομμάτων της αντιπολίτευσης.

Βάσει της απόφασης, η Βουλή θα διαβιβάσει, δια του υπουργού Δικαιοσύνης, το Πόρισμα της Επιτροπής και οποιοδήποτε πρωτότυπο έγγραφο κατέχει σχετικό με τις αναφερόμενες πράξεις και πρόσωπα, στην Εισαγγελέα Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών, δια της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, για την άσκηση των κατά νόμο πράξεων.

Η λαίδη Μακμπέθ του ΣτΕ*

«Υπάρχουν ακόμη δικασταί εις τας Αθήνας». Υπάρχουν, έχει δίκιο ο κ. Νίκος Σακελλαρίου στην ανακοίνωση της παραίτησής του από τη θέση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας. Κάποιοι άλλοι όμως. Δεν εννοεί, προφανώς, τον εαυτό του ο κ. Σακελλαρίου με την κατακλείδα της ανακοίνωσής του, διότι ο ίδιος παραιτήθηκε, ομολογώντας ουσιαστικά ότι δεν άντεχε άλλο να είναι «δικαστής εις τας Αθήνας». Ειλικρινές εκ μέρους του και κατανοητό.

Ειλικρινές, διότι κανείς, εφόσον δεν είναι κλονισμένος ψυχολογικά και συναισθηματικά, δεν καταδέχεται να παρουσιάσει δημοσίως την εικόνα της παραίτησης του κ. Σακελλαρίου. Δεν ήταν παράσταση εκ μέρους του κ. Σακελλαρίου, θέλω να πω· ήταν η αλήθεια. Το λέει, εξάλλου, ο άνθρωπος στο κείμενο που διάβασε. Παραδέχεται «αδυναμία ελέγχου» των καταστάσεων εκ μέρους του, καθώς επίσης την έλλειψη «ηρεμίας και νηφαλιότητας» ώστε να τις αντιμετωπίσει. Βεβαίως, ο παραιτηθείς αναφέρεται ειδικά στη διαρροή σχετικά με την απόφαση για τις συντάξεις. Οσοι γνωρίζουν, όμως, δεν στέκονται στη συγκεκριμένη αφορμή· καταλαβαίνουν ότι αδυναμία και υπερευαίσθητα νεύρα ήσαν προβλήματα γενικότερα στην περίπτωση του κ. Σακελλαρίου.

Ο Θεόδωρος Βασιλάκης και το θαύμα της #Aegean !

Ηταν ένα καλοκαιρινό βράδυ του 2016 στο εστιατόριο του The Crete Golf Club, στη Χερσόνησο Κρήτης. Ενα αεράκι κατέβαινε από τα γύρω βουνά κι έφερνε μαζί του τη μυρωδιά από τους βασιλικούς και τα δενδρολίβανα που ήταν φυτεμένα στα παρτέρια γύρω μας, τα τραπέζια ήταν γεμάτα με κρητικά μεζεδάκια. Ο πρόεδρος της Aegean, Θεόδωρος Βασιλάκης, απολάμβανε το κρασί του και την παρέα των συνδαιτυμόνων του. Λίγο νωρίτερα είχαν ολοκληρώσει με την ομάδα του το ημερήσιο αγωνιστικό πρόγραμμά τους στο πλαίσιο του πρώτου Crete Pro-Am 2016 Aegean Mini Tour και πλέον χαλάρωνε έχοντας γύρω του φίλους, συνεργάτες και συμπαίκτες.

Στον τόπο του, το Ηράκλειο, και μέσα στην «αγκαλιά» αγαπημένων του ανθρώπων ήταν ιδιαίτερα ευδιάθετος: κάθε τόσο η κουβέντα διακοπτόταν από γέλια. Μιλούσε με υπερηφάνεια για το δημιούργημά του – ένα ακόμη: το The Crete Golf Club είναι ένα διεθνών προδιαγραφών γήπεδο, που «συνομιλεί» με το μοναδικό κρητικό τοπίο. «Δεν είναι πολύ όμορφα εδώ; Πέρδικες με τα μωρά τους περπατούν δίπλα μας το σούρουπο. Λαγοί πετάγονται από τους θάμνους το βράδυ. Κι όποιος βρεθεί στην “τρύπα” Νο 11 θα μαγευτεί: θα αντικρίσει από εκεί πέντε οροσειρές και τα Λασιθιώτικα Βουνά!» έλεγε.

Όνειρο είναι, ξυπνάτε!

Κύριε πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, αγαπητοί σύνεδροι. Μόλις απολαύσατε ένα σκηνοθετημένο σκετς με θέμα «τι θα συμβεί στην Ελλάδα αν θα αναλάβουν την εξουσία οι κομμουνιστές». Ζητούμε συγνώμη για ορισμένες σκληρές σκηνές, αλλά οι δημιουργοί του έργου επιχείρησαν να μεταφέρουν την δράση σε ένα πιθανό ρεαλιστικό πλαίσιο. Πάρτε μερικές βαθιές ανάσες και σκεφτείτε ότι ευτυχώς δεν είναι αυτή η πραγματικότητα.

Οι δημιουργοί, λοιπόν, δανείστηκαν στοιχεία από τις τελευταίες ημέρες της Σοβιετικής Ένωσης και τις ορφανές μετασοβιετικές εμπειρίες του σοσιαλισμού στην λατινική Αμερική. Επέλεξαν ένα φιλολαϊκό προφίλ για τον Αλέξη Τσίπρα, προσδίδοντάς του χαρακτηριστικά του Ανδρέα Παπανδρέου, του χάρισαν πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και προσέθεσαν στην προσομοίωση νέα και άφθαρτα πρόσωπα, όπως ο Γιάννης Βαρουφάκης.

Σχέδιο Ανάν για την Μακεδονία;

Το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας επιμένει να διευκολύνει τα Σκόπια στις επιδιώξεις τους αν και γνωρίζει πως στη γειτονική χώρα ουδείς – ούτε ο κ. Ζάεφ με τον οποίο συναντάται σήμερα στη Σόφια – είναι έτοιμος να αποδεχθεί μόνιμη και άμεση λύση, να απαρνηθεί την ύπαρξη «μακεδονικού έθνους» και «μακεδονικής γλώσσας», να αλλάξουν το Σύνταγμά τους και να συμφωνήσουν σε ονομασία που θα ισχύει και στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας τους, ενισχύει τις υποψίες περί έξωθεν πιέσεων και συναλλαγής.

Οι υποψίες αυτές ενισχύονται και από το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος έσπευσε να κλείσει το θέμα κατά την παρουσία του στο Κιλκίς για την επέτειο των 100 χρόνων από τη Μάχη του Σκρα.

«Λέμε στη γειτονική μας χώρα ότι είμαστε εδώ να βρούμε τη λύση που θα μας συνδέσει. Όμως η λύση αυτή σημαίνει, πρώτον ως προς το όνομα που θα επιλεγεί ότι πρέπει να υπάρχουν όλες οι εγγυήσεις οι οποίες αποκλείουν αλυτρωτικές τάσεις και δεύτερον απαιτείται προηγουμένως αναθεώρηση του Συντάγματός τους -όρος απαράβατος- γιατί χωρίς αυτή την αναθεώρηση οποιαδήποτε λύση και συμφωνία θα ήταν αντίθετη με το ίδιο το νομικό καθεστώς της γειτονικής μας χώρας και κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο!», δήλωσε ο κ. Παυλόπουλος.

Όπως επίσης είπε, «η Ελλάδα, όντας Χώρα φιλειρηνική, διαμηνύει σήμερα στην Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΜΔ), σε ειλικρινές πνεύμα φιλίας και καλής γειτονίας, τ’ ακόλουθα:

Μεγάλων εθνικών ευεργετών εγκώμιον ...

Μεγάλος είναι ο αριθμός εκείνων που διακατέχονται από αισθήματα προσφοράς, αλλά ελάχιστα εισοδήματα έχουν για να στηρίξουν οικονομικά συνανθρώπους και έργα πολιτισμού. Πολύ περισσότεροι είναι μάλλον εκείνοι που διαθέτουν μεγάλο πλούτο αλλά μηδαμινή διάθεση προσφοράς. Ελάχιστοι απομένουν που συνδυάζουν και τα δύο χαρακτηριστικά. Ανάμεσα σε αυτούς ξεχωρίζουν οι μεγάλοι εθνικοί ευεργέτες. Και ιδιαίτερα επίκαιρος αναδεικνύεται ο αείμνηστος Σταύρος Νιάρχος με τους κληρονόμους του. Και εμβληματικό το διπλό πολιτιστικό συγκρότημα που δημιούργησε το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος στο δέλτα του Φαλήρου: το νέο σύνθετο υπερσύγχρονο κτίριο για ιδιόκτητη στέγαση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και η υπό περάτωση Εθνική Βιβλιοθήκη, με τεράστιο περιβάλλοντα χώρο αναψυχής και άθλησης.

Πρόεδρος του ΣτΕ: Παραιτήθηκε γιατί δεν πέταξε ο γάιδαρος !

Υπάρχουν δύο κατηγορίες πολιτών του αντιμνημονιακού χώρου. Αυτοί που ακόμα και σήμερα πιστεύουν πως τα μνημόνια δεν ήταν αναγκαία και αυτοί που αντιλήφθηκαν το μέγεθος της αυταπάτης τους.

Αυτοί που ακόμα πιστεύουν πως ο γάιδαρος μπορεί να πετάξει και αυτοί που, έστω καθυστερημένα, κατάλαβαν πως αυτό δεν γίνεται.

Από το κείμενο της παραίτησης του προέδρου του ΣτΕ προκύπτει πως ο κ.Σακελλαρίου ανήκει στην πρώτη κατηγορία. Πιστεύει δηλαδή, όπως και χιλιάδες άλλοι Ελληνες πολίτες, πως θα μπορούσαμε να ζούμε σήμερα, όπως ζούσαμε μέχρι τον Μάιο του 2010.

Είναι άχαρο μετά από οκτώ χρόνια μνημονίων, να επιχειρηματολογώ για την αναγκαιότητα περικοπής των δαπανών και αύξησης των εσόδων του κράτους. Φαίνεται όμως πως είναι αναγκαίο, καθώς αυτοί οι πολίτες δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως τα τελευταία χρόνια το υψηλό επίπεδο διαβίωσης τους οφειλόταν στα δανεικά. Δεν ήταν το αποτέλεσμα της ανάπτυξης της Ελληνικής οικονομίας.

Πράγματα τόσο προφανή, αλλά και τόσο δυσνόητα.

Μακεδονικό: «Σάπια λύση» για χάρη της εξουσίας ...

Και ξαφνικά, εκεί που τα πράγματα είχαν λιμνάσει και η κυβέρνηση έδειχνε να το έχει πάρει απόφαση πως δεν μπορεί να βρεθεί λύση ούτε με βάση το erga omnes του Βουκουρεστίου, τα πράγματα επιταχύνθηκαν με εντελώς περίεργο τρόπο.

Στις 12 Μαΐου, μετά από μια εξάωρη συνάντηση Κοτζιά – Ντιμιτρόφ στο Σούνιο (δωδέκατη κατά σειρά και ενώ ο κ. Κοτζιάς, στις 4 Μαΐου, μετά την τετραμερή Ελλάδας – Βουλγαρίας – Αλβανίας – ΠΓΔΜ είχε προαναγγείλει και μια 13^η(«τυχερή» την είχε ονομάσει) στη Ρόδο – ανακοινώθηκε ότι Τσίπρας και Ζάεφ θα συναντηθούν στις 17 Μαΐου, δηλαδή αύριο.

Προφανώς κάποια μύγα θα τους τσίμπησε και αποφάσισαν άρον-άρον να παραλείψουν τη συνάντηση στη Ρόδο.

Ο ίδιος ο Ζάεφ έχει πει πως όταν ακούσουμε ότι ορίστηκε συνάντηση σε τόσο υψηλό επίπεδο, σημαίνει πως τα πράγματα έχουν προχωρήσει πολύ.

Κάτι παραπάνω ήξερε φαίνεται ο αρμόδιος για τη διεύρυνση Επίτροπος Γιοχάνες Χαν, όταν μιλώντας στις 24 Απριλίου στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δήλωνε: «Είμαι αισιόδοξος ότι τις επόμενες δύο εβδομάδες θα έχουμε μία λύση. Τουλάχιστον μία λύση που θα ανοίξει τον δρόμο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με την πΓΔΜ. Όλοι νομίζω συμφωνούν ότι κάτι τέτοιο θα ήταν χρήσιμο για τη χώρα, για την κοινωνία και για όλη την περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων».

Λόγος ύπαρξης ...

Ο ευρωβουλευτής Μανώλης Κεφαλογιάννης επισκέφθηκε τους δύο δικούς μας που κρατούν οι Τούρκοι! Το θαυμαστικό δεν είναι εκφραστική υπερβολή, είναι ειλικρινές. Ομολογώ ότι δεν ήξερα ότι ο Κεφαλογιάννης είναι ακόμη ευρωβουλευτής.

Δεν εννοώ τίποτε πονηρό, θέλω να πω απλώς ότι είχα ξεχάσει την ύπαρξή του στην πολιτική. Νόμιζα ότι είχε αποσυρθεί, διότι τα τελευταία χρόνια ήταν τελείως εξαφανισμένος. Ηταν σαν να μην υπήρχε και, επειδή δεν ένιωθες να λείπει τίποτε από τη τάξη του σύμπαντος –ούτε και έπεφτες μέσα στο χάσμα που είχε ανοίξει η απουσία του–, είχες ξεχάσει ότι κάποτε υπήρξε.

Έχει δικαίωμα το κράτος του Ισραήλ να αμυνθεί;

Είναι γεγονός πως εξήντα νεκροί εξαιτίας μιας πρεσβείας, είναι τραγωδία. Είναι γεγονός πως εξήντα νεκροί αποτελούν έναν θλιβερό αριθμό που προκαλεί εύκολες εντυπώσεις.

Ας δούμε τα γεγονότα των ημερών. Η επίσκεψη του Ντ.Τραμπ στην Ιερουσαλήμ, πυροδότησε μεγάλες αντιδράσεις στους Παλαιστινίους. Ήταν φυσικό, τον πρώτο λόγο να τον έχει η τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς, που έχει ως καταστατική της αρχή την εξαφάνιση του Ισραήλ από τον χάρτη.

Τι έκανε η Χαμάς; Έστειλε 20-40.000 Παλαιστίνιους που ζουν στην Γάζα να γκρεμίσουν τον συνοριακό φράκτη. Ο στρατός του Ισραήλ, με προκηρύξεις, είχε προειδοποιήσει πως θα απαγόρευε την παραβίαση του εδάφους του. Γιατί η κατεδάφιση του συνοριακού φράκτη, αυτό σημαίνει.

Ο Αλέξης; Δεν μπορεί το παιδί…

Υπάρχουν πολλοί μιμητές του Έλβις Πρίσλεϊ, αλλά κανείς απ’ αυτούς δεν είναι ο Έλβις. Ο Έλβις πέθανε. Το ίδιο κι ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο μεγάλος πολιτικός Ανδρέα πέθανε, όπως συμβαίνει με όλους τους θνητούς. Ότι προσπαθούν κάποιοι να μας πείσουν ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι μία ζωντανή απόδειξη της μετεμψύχωσης, είναι αρρωστημένο.

Η προσπάθεια που καταβάλλεται είναι πραγματικά συγκινητική. Παρατηρώντας κανείς τα γεγονότα από την οπτική του ερευνητή δεν μπορεί παρά να θαυμάσει την εξαίσια δουλειά που έχει γίνει. Δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε αφήγημα, αλλά για μία λεπτεπίλεπτη εργασία, η οποία αγγίζει τα όρια της τελειότητας.

Δεν πρόκειται απλά και μόνο για μια ιδέα της στιγμής, αλλά για έναν μακροχρόνιο σχεδιασμό, τον οποίον μόνο ένας μαιτρ του είδους θα μπορούσε να κατευθύνει. Θα θυμάστε τότε που ο Αλέξης βγήκε στα μπαλκόνια και άρχισε να μιλάει σαν τον Ανδρέα. Αν έκλεινες τα μάτια σου, θα πίστευες ότι μιλούσε ο Ανδρέας. Ήταν ο τόνος της φωνής, οι παύσεις, το ανέβασμα της έντασης.