Ένα χαρακτηριστικό της πολιτικής συμπεριφοράς των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ είναι η θρασύτητα. Μπορούν να πουν το μεγαλύτερο ψέμα με την μεγαλύτερη φυσικότητα. Μπορούν να αντιστρέψουν και να διαστρέψουν την πραγματικότητα με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο.
Αυτό είναι το αλφαβητάρι της προπαγάνδας. Να αφήνεις τον άλλον να προσπαθεί να αποδείξει το αυτονόητο και το οφθαλμοφανές, απέναντι στην δική σου ψευδή και κατασκευασμένη «πραγματικότητα».
Αυτή η πομφόλυγα της «ακροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας» απευθύνεται πλέον στους εφτακόσιους αναγνώστες της «Αυγής». Συγχρόνως, μέσα στην ταραχή που δημιουργεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ η επικείμενη πτώση –με ό,τι συνεπάγεται—παντρεύουν τον νεοφιλελευθερισμό με την ακροδεξιά και την Νέα Δημοκρατία.
Τρικυμία εν κρανίω.
Και ποιοι μιλούν για ακροδεξιά; Οι συνεταίροι των ΑΝΕΛ, που τους βάφτισαν κόμμα της κεντροδεξιάς, και οι συγχρωτιζόμενοι με την Χρυσή Αυγή. Στην Βουλή, όλοι αυτοί χέρι-χέρι ψηφίζουν την δίωξη των πολιτικών τους αντιπάλων.
Για να μην αναφερθώ στην δίκη της εγκληματικής οργάνωσης που ποτέ δεν θα τελειώσει ούτε στις, από κοινού, κρουαζιέρες βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Τι επιδιώκουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ όταν εξαπολύουν αυτές τις αβάσιμες κατηγορίες κατά της Νέας Δημοκρατίας; Μα, να ξεπλύνουν τους δικούς τους τραμπουκισμούς. Να ξεπλύνουν το άγος της περιόδου 2011-2012. Εκμεταλλευόμενοι ένα αποκρουστικό περιστατικό, προσπαθούν να εμφανίσουν το κόμμα τους σαν υπερασπιστή της ομαλότητας και της ασφάλειας των πολιτών. Αγωνίζονται να το βγάλουν από το πολιτικό περιθώριο στο οποίο το έχουν οδηγήσει οι επιλογές τους και οι συμπεριφορές τους.
Όσες υποκριτικές κραυγές και αν βγάλουν, το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ δεν σβήνεται. Δεν ξεχνιέται. Και να θέλουν κάποιοι να ξεχάσουν, η ηγεσία του κόμματος δεν το επιτρέπει. Με ακραίες συμπεριφορές που κινούνται στο όριο του Συντάγματος, προσπαθεί να διασωθεί.
Είναι ολοφάνερο πως η μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ από ένα αντισυστημικό-ακτιβιστικό κόμμα σε ένα κόμμα συστημικό, περνά μέσα από την, λόγω και έργω, μεταμέλεια των στελεχών του για τις πράξεις τους. Περνά μέσα από την αλλαγή της πολιτικής πρακτικής του και της αντίληψης που έχει για τους θεσμούς.
Ο Α.Τσίπρας, όσες σπαραξικάρδιες κραυγές και αν βγάλει για τον ξυλοδαρμό του δημάρχου, δεν εξιλεώνεται. Οι «πρόθυμοι» μπορεί να νομίζουν πως βρήκαν έναν λόγο να μας πούν πως ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε, αλλά δεν πείθουν. Aπεναντίας, εκτίθενται.
Όλα αυτά συνοψίζονται στην ανακοίνωση του ΚΙΝ.ΑΛ. «Κοίτα ποιος μιλά».
Νομίζω πως ο, υποτιθέμενος, υπουργός Ν.Τόσκας με την δήλωση που αποτελεί την επικεφαλίδα του άρθρου, πρέπει να απευθύνεται στο εσωτερικό του κόμματος του. Να εγκαλεί την ηγεσία του πως «κανακεύει την ακροδεξιά».
Ίσως να βρίσκεται σε φάση φωτεινού διαλείμματος και «πλέριας» αυτογνωσίας.
Ούτε αυτός ούτε ο Τσίπρας μπορούν να αγγίξουν την δημοκρατικότητα της Νέας Δημοκρατίας. Η δική τους δημοκρατικότητα είναι προς απόδειξη.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου