Επανεκκίνηση;

Όπως το διαβάζω μοιάζει με επανεκκίνηση. Ο Βαρουφάκης (τσιριμπίμ, τσιριμπόμ!) πρόκειται να παρουσιάσει στη Θεσσαλονίκη την πολιτική κίνηση που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό στο εξωτερικό και όλη η προετοιμασία δίνει την εντύπωση ότι ενδεχομένως έχει την πρόθεση να μετάσχει στις εκλογές. Να επανεκκινήσει τι, είναι το ερώτημα. Η λέσχη με το περίεργο όνομα που έφτιαξε (όνομα που συνδυάζει πεζά, κεφαλαία και αριθμούς, θυμίζοντας μάλλον κωδικό υπολογιστή) δεν έχει προχωρήσει. Πέρασε άκλαυτο στην ανυπαρξία, χωρίς να καταλάβει κανείς ότι υπήρξε. Τι πάει, λοιπόν, να ξεκινήσει ξανά;

"Τι σημαίνει πραγματικά το υπερβολικά μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα του 2016;"

Η εντυπωσιακή υπέρβαση του στόχου του 2016 για πρωτογενές πλεόνασμα (έσοδα μείον δαπάνες χωρίς να υπολογίζονται οι τόκοι εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους) που ήταν 0,5 % του ΑΕΠ (λιγότερο από 1 δις) και η καταγραφή πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 3,9% του ΑΕΠ (6,9 δις), εμφανίστηκε από την κυβέρνηση ως μεγάλη επιτυχία της.

Το δημοσιονομικό αυτό αποτέλεσμα αφορά όμως μια ακόμη χρονιά (2016) ύφεσης για την ελληνική οικονομία. Οριακής ύφεσης, αλλά πάντως ύφεσης, παρά τις εντυπωσιακά θετικές προβλέψεις για το ρυθμό ανάπτυξης του 2015 και του 2016 που υπήρχαν πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015.

«Τρολάρει» ο Σόιμπλε... πανηγυρίζει το Μέγαρο Μαξίμου !

Με «αλαλαγμούς» χαράς λέγεται ότι υποδέχθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου τη δήλωση του Βόλφανγκ Σόιμπλε για τα επιτεύγματα της ελληνικής οικονομίας. Μην μπερδεύεστε, πρόκειται για δήλωση του ίδιου ανθρώπου, για τον οποίο ο πρωθυπουργός ρίχνοντας την κανάτα του στο έθιμο των «μπότηδων» στην Κέρκυρα, ανησύχησε μήπως περνούσε από κάτω. Τελικά είναι «φίλοι» μας οι Γερμανοί ή όχι; Ο χερ Σόιμπλε είναι με το μέρος μας ή όχι; Η συγκεκριμένη δήλωση πρέπει να μας κάνει να χαμογελάμε; Ερωτήματα που για να απαντηθούν με αξιόπιστο τρόπο, θα πρέπει να βγούμε από τον ελληνικό μας «μικρόκοσμο» και να δούμε την κατάσταση με τα μάτια των εταίρων μας.

Είναι προφανές ότι το πραγματικό νόημα της τοποθέτησης του κ. Σόιμπλε είτε δεν έφτασε στο Μέγαρο Μαξίμου είτε έφτασε αλλά χάριν της εσωτερικής πολιτικής αντιπαράθεσης παραποιήθηκε.

Στην Ουάσινγκτον ο τσάρος της γερμανικής οικονομίας σημείωσε ότι πιο συχνά επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις της Αθήνας παρά εκείνες του ΔΝΤ και ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να βγει στις αγορές ακόμη και με το 50 % των μεταρρυθμίσεων.    

Από τον διαγωνισμό-φιάσκο ως τα «αντίμετρα»: Κινητή γιορτή οι λίστες της κυβέρνησης...

Η κατάσταση γύρω από τα περίφημα «αντιμέτρα» που θα αποτελέσουν το (κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο) «αντίδωρο» για τα νέα μέτρα που η κυβέρνηση δέχθηκε να προνομοθετήσει για το 2019 και το 2020 δεν είναι συγκεχυμένη και νεφελώδης μόνο επειδή αυτά θα εφαρμοστούν υπό την προϋπόθεση ότι θα πιαστούν οι στόχοι.

Είναι νεφελώδης και επειδή μέχρι στιγμής έχουν δοθεί (μέσω κυβερνητικών non papers) τουλάχιστον δύο διαφορετικές λίστες.

Στη λίστα της 9ης Απριλίου αναφέρονται: Επιδότηση στέγασης (που ήδη υπάρχει), ενίσχυση των οικογενειακών επιδομάτων, επέκταση προγράμματος σχολικών γευμάτων, αύξηση του αριθμού των παιδιών που θα γίνονται δεκτά σε βρεφονηπιακούς σταθμούς, μείωση του ποσοστού συμμετοχής των συνταξιούχων στα φάρμακα, ανάσχεση του brain drain (φυγή νέων επιστημόνων στο εξωτερικό), υποστήριξη της αγροτικής υποδομής, μείωση φόρων σε φυσικά πρόσωπα (από 22% σε 20%) και επιχειρήσεις (από 29% σε 26%), μείωση του

Η αποτυχία της Βενεζουέλας του Μαδούρο είναι και δική του αποτυχία...

Στις 2 Δεκεμβρίου του 2007 ο Ούγκο Τσάβεζ προκήρυσσε δημοψήφισμα. Αντικείμενο είχε την αλλαγή 69 άρθρων του συντάγματος της Βενεζουέλας του ’99. Παρά τις δηλώσεις του Τσάβεζ ότι όποιος ψήφιζε «Ναι» ψήφιζε για εκείνον αλλά όποιος «Όχι» ψήφιζε για τον Τζορτζ Μπους οι πολίτες της Βενεζουέλας επέλεξαν με 51% το «Όχι». Ο Τσάβεζ αρχικά δέχτηκε το αποτέλεσμα. Αργότερα άλλαξε γνώμη και είπε ότι θα το επαναλάβει «μεταλλαγμένο ή απλοποιημένο».

Η αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ που έχει παρακολουθήσει το δημοψήφισμα επέστρεψε φέρνοντας «μηνύματα επαναστατικής αλληλεγγύης». Με το Αλέξη Τσίπρα να λέει ότι η Ε.Ε έχει πολλά να μάθει από την εκλογική διαδικασία. Κάτι που μπορεί να μην έμαθαν οι Ευρωπαίοι αλλά έμαθε ο ίδιος επαναλαμβάνοντας μια ψηφοφορία στο συνέδριο του κόμματος όταν το αποτέλεσμα δεν τον είχε ικανοποιήσει.

Πάλι νίκησαν (αλλά για μετά το Μνημόνιο)!

Μετά τη νέα άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης και την εκ μέρους της αποδοχή για προνομοθέτηση μέτρων για το 2019 και το 2020 (πρωτοφανή πράγματα!) και αφού αποδέχθηκαν (μετά από άλλη μια «περήφανη και σκληρή διαπραγμάτευση», βεβαίως) μείωση συντάξεων και αφορολογήτου, έπρεπε να βρουν και μια «νίκη».

Και την βρήκαν στα εργασιακά! Φυσικά, δεν επρόκειτο περί νίκης, αλλά περί εφαρμογής των συμφωνηθέντων ήδη από το Συμπληρωματικό Μνημόνιο της 16^ης Ιουνίου 2016, όταν συμφωνήθηκε να οργανωθεί μια συμβουλευτική διαδικασία από ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων που θα εντόπιζε τι πρέπει να εφαρμοστεί στην Ελλάδα.

Πράγματι, η επιτροπή, υπό τον καθηγητή Jan van Ours, λειτούργησε και εξέδωσε πόρισμα το οποίος παρουσιάστηκε τον Σεπτέμβριο του 2016.

Σύμφωνα με αυτό, δεν υπάρχει κάποιος επείγον λόγος για άρση της απαγόρευσης της ανταπεργίας (lockout), ούτε έγινε αναφορά σε ανάγκη διπλασιασμού του ποσοστού όσον αφορά στις ομαδικές απολύσεις (πιθανόν επειδή δεν ετέθη τέτοιο θέμα και μάλλον η κυβέρνηση το επινόησε ως πίεση για να… νικήσει).

Όσον αφορά στα θέματα των συλλογικών συμβάσεων, το πόρισμα καταλήγει ότι η ιεραρχία των συλλογικών διαπραγματεύσεων πρέπει να διέπεται από την αρχή της επικουρικότητας, όπου συμβάσεις που συνάπτονται σε επιχειρησιακό επίπεδο, εγγύτερα των εμπλεκόμενων εργαζομένων και επιχειρήσεων, υπερισχύουν συμβάσεων που συνάπτονται σε κλαδικό / ομοιοεπαγγελματικό / εθνικό επίπεδο.

Δηλαδή, αυτά που παρουσιάζει ως «μεγάλη νίκη» η κυβέρνηση (αρχές επεκτασιμότητας και ευνοϊκότερης ρύθμισης), περιλαμβάνονται στο κείμενο που οι δανειστές είχαν από τον Ιούνιο του 2016 δεχθεί (αφού είχαν δηλώσει πως θα δεχθούν τις προτάσεις της ανεξάρτητης επιτροπής).

Πρωταθλητές χυδαιότητας. Από την Μαρέβα στην συγχωρεμένη την Μαρίκα ...

Δεν υπάρχει προηγούμενο. Ούτε και πρόκειται να υπάρξει άλλη φορά στο ορατό μέλλον τόση χυδαιότητα. Έχουμε κάνει τόση υπερκατανάλωση τα τελευταία χρόνια, που μας περισσεύει για τις επόμενες δεκαετίες. Δεν τους έφτανε η στοχοποίηση της Μαρέβα, τώρα έβαλαν στο στόχαστρο και την Μαρίκα Μητσοτάκη! Ποιος; Ο Κουρουμπλής. Δεν έχει νόημα, σύντροφοι, να σας συστήσει κάποιος «ψυχραιμία». Την έχετε χάσει. Προ πολλού.

Η «ιστορία» στην οποία αναφέρθηκε ο αγνός αγωνιστής της παλαιάς Πασοκοκρατίας που εμφανίστηκε και πάλι ως προϊόν παρθενογένεσης με την πρώτη (;) αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη του Τσίπρα του μεταρρυθμιστή, ήταν μία ιστορία με χυδαία υπονοούμενα σε βάρος της μητέρας του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας.

Η εμπειρία της επιτρόπου Κορίνας Κρέτσου...

Η Κορίνα Κρέτσου, επίτροπος περιφερειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ασφαλώς θα θυμάται για χρόνια την απίστευτη εμπειρία, που της προσέφερε η πρόσφατη επίσκεψή της στην Ελλάδα. Γεννημένη το 1967, η εκ Ρουμανίας Επίτροπος είχε την «ευτυχία» να ζήσει, μέχρι τα 22 της, υπό την σοσιαλιστική θαλπωρή του αλήστου μνήμης Νικολάε Τσαουσέσκου.

Του «λαοφιλούς» ηγέτη, που, έκπληκτος από την οργή του λαού του, παραμονές Χριστουγέννων του 1989, στην Τιμισοάρα, διέταξε την Σεκιουριτάτε, την περιβόητη υπηρεσία κρατικής ασφάλειας του καθεστώτος του, να πυροβολήσει στο «ψαχνό», προκαλώντας τον θάνατο χιλίων και πλέον ανθρώπων… Του τυραννικού δικτάτορα, που ζούσε σε ένα φαραωνικών διαστάσεων και αμύθητου πλούτου παλάτι, την ώρα που ο ρουμανικός λαός στέναζε από την πείνα και τους ασφυκτικούς περιορισμούς σε ρεύμα και θέρμανση… Του αδίστακτου ρατσιστή, που είχε εμπνευσθεί το εφιαλτικό «Κανάλι του Θανάτου», ένα κανάλι από τον Δούναβη μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, όπου χιλιάδες Τρανσυλβανοί, Μολδαβοί και Ούγγροι μεταφέρθηκαν για να εργασθούν μέχρι θανάτου, κατηγορούμενοι για «εγκλήματα», όπως το ότι μιλούσαν την μητρική τους γλώσσα….

Μαχαίρι στις προβλέψεις για ανάπτυξη από το ΔΝΤ...

Την κακή εξέλιξη στα οικονομικά δείχνει η έκθεση World Economic Outlook, όπου το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ρίχνει στο 2,2%τ ον πήχη της ανάπτυξης για το 2017.

Στην αντίστοιχη έκθεση του Οκτωβρίου, το ΔΝΤ προέβλεπε για φέτος ανάπτυξη 2,8%.

Ειδικότερα:

Το ΑΕΠ αναμένεται να διαμορφωθεί στο 2,2% για το 2017 και στο 2,7% για το 2018 ενώ για το 2016 η εκτίμηση είναι για μηδενική μεταβολή.
Ο δείκτης τιμών καταναλωτή αναμένεται να τρέξει με ρυθμό 1,3% το 2017 και 1,4% για το 2018, ενώ η μεταβολή εκτιμάται ότι θα είναι μηδενική για το 2016.

Ο παππούς ή εμείς;

Ο Δημήτρης Καμμένος δεν είχε ποτέ πρόβλημα να παίρνει την ευθύνη των λόγων του. Στην δοξασμένη εποχή που ανέβαζε tweets σαν @PORTAPORTA όταν σε ένα από αυτά είχε μπει η είσοδος του Άουσβιτς με το «Arbeit Macht Frei» να έχει γίνει «Μένουμε Ευρώπη» ο Δημήτρης Καμμένος πήρε την ευθύνη. Χρέωσε τα tweets σε συνεργάτες του, οι οποίοι, εν αγνοία του, έκαναν χρήση του λογαριασμού του ενώ προσέθεσε ότι ο λογαριασμός του είχε παραβιαστεί τέσσερις φορές. Έτσι ποτέ δεν θα μάθουμε την πατρότητα κάποιων ιστορικών tweets όπως του «Ααα είσαι τρόμπα. Μην μου ξαναμιλήσεις γαμώ το Ταλμούδ σας» ή του επετειακού «9/11 και μην ξεχνάτε. Από τους 2500 Εβραίων που εργαζόταν στους Δίδυμους Πύργους εκείνη την μέρα δεν πήγε κανένας τους να εργαστή». Μνημεία στην ανοχή, την αλήθεια αλλά και την ορθογραφία.

Το ελληνικό άγος των συνδικαλιστικών «κατακτήσεων» ...

Πασιφανέστερη απόδειξη της κυριαρχίας του πελατειακού συστήματος σε συνδυασμό με τον ασύδοτο συνδικαλισμό στον χώρο του ευρύτερου δημόσιου τομέα νομίζω ότι είναι τα όσα διαδραματίστηκαν για το ενεργειακό και την απειλή αδιεξόδου στη διαπραγμάτευση με τους δανειστές.

Από τη μια η πρόταξη της προσωπικής τύχης των τοπικών βουλευτών της Δυτικής Μακεδονίας και από την άλλη η απειλή να παραλύσει και πάλι η χώρα από διακοπές ρεύματος λόγω απεργίας για τα επαπειλούμενα προνόμια συνδικαλιστών και προσωπικού της ΔΕΗ έδειξαν ποιες νοσηρές προτεραιότητες έχουν κυριαρχήσει στην ήδη πνέουσα τα λοίσθια ΔΕΗ, εξαιτίας του «δεν πληρώνω», αλλά και των ολέθριων μεθοδεύσεων του κ. Σκουρλέτη, όπως δίκαια τον κατηγορεί ακόμη και η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ.

Α. Τσίπρας: Ένας θρησκευόμενος άθρησκος ...

Τις ηρωικές εποχές του ΣΥΡΙΖΑ, ο Α. Τσίπρας διακήρυσσε urbi et orbi πως είναι άθεος. Κάτι το απολύτως λογικό, καθώς μαρξισμός και θρησκεία δεν συμβαδίζουν.

Βέβαια, στην Ελλάδα, η Αριστερά ποτέ δεν ήταν αντικληρικαλιστική. Ακόμα και στις στιγμές της παντοδυναμίας της, την περίοδο της Κατοχής και αμέσως μετά, με σεβασμό αντιμετώπιζε την Εκκλησία και τους εκπροσώπους της. Στον δε Εμφύλιο πόλεμο δεν υπήρξαν συστηματικές καταστροφές ναών και ούτε στοχευμένες δολοφονίες κληρικών, λόγω της ιδιότητάς τους και μόνον.

Ιστορικά, όλοι οι ηγέτες της Αριστεράς, πριν τη δικτατορία και μετά, είχαν μιαν ιδιόμορφη σχέση με την Εκκλησία. Ενώ η θεωρία τους την απέρριπτε κατηγορηματικά, αυτοί στεκόταν απέναντι στον κλήρο με σεβασμό και οι χειρισμοί τους ήταν πολύ προσεκτικοί.

Σε Πασχαλινό "Mood" από σήμερα... ΕΥΧΕΣ... ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ...

Καλή Ανάσταση...

Ευχαριστώ για την αγάπη και τις ευχές σας!

Δεν θα το αποφύγουν κι ας πιστεύουν το αντίθετο ...

Θα πάνε σε εκλογές. Δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά κι ας λένε το αντίθετο. Το ερώτημα είναι πόση ζημιά θα έχουν προκαλέσει μέχρι τότε στην χώρα, αλλά αυτό δεν μοιάζει να τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα. Το κακό γι' αυτούς δεν είναι ότι ζητάει εκλογές ο Μητσοτάκης. Αλλά ότι τους έχει πάρει χαμπάρι ο κόσμος και τους έχει γυρίσει την πλάτη.

Σε μία συνέντευξη του 2013 ο κ. Τσίπρας εγκαλούσε την τότε κυβέρνηση, επειδή στις δημοσκοπήσεις ο κ. Σαμαράς  ήταν τότε  στο 15% και υποστήριζε ότι δεν μπορεί  στην Ελλάδα να σταθεί μία κυβέρνηση με τόσο μικρή αποδοχή του κοινού. Τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ αγγίζει το ψυχολογικό όριο του 10%, τι άποψη έχει ο κ. Τσίπρας;

Στεφανόπουλος, Παπανδρέου, Τεμπονέρας...

Κρέμονται από τα χείλη του, όχι αστεία...

Στεφανόπουλος, Παπανδρέου, Τεμπονέρας. Αυτά είναι τα ονόματα των σηράγγων στην εθνική Κορίνθου - Πατρών, που εγκαινίασε χθες ο Τσίπρας. Καλά ο Στεφανόπουλος, καλά και ο Παπανδρέου· αλλά ο Τεμπονέρας τι προσέφερε στη χώρα, εκτός από τον θάνατό του υπερασπιζόμενος μια μαθητική κατάληψη στην Πάτρα; Κακώς απορώ, διότι η ερώτηση περιέχει ήδη την απάντηση. Προσέφερε, διότι δολοφονήθηκε σε μια μαθητική –όχι φοιτητική– κατάληψη και οι καταλήψεις αυτές ήταν το «σχολείο», η πραγματική alma mater, του πρωθυπουργού. Οι καταληψίες μάς κυβερνούν. Και ποιος ξέρει; Αν ζούσε ο μακαρίτης, μπορεί σήμερα να ήταν βουλευτής, ίσως ακόμη και υπουργός, του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα πρωταπριλιάτικα της… Πασχαλιάς!

Πάσχα μέσα στην ανέχεια και στην αβεβαιότητα θα κάνουν και φέτος οι Έλληνες. Και το μόνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα – Πάσχα μπαίνει, Πάσχα βγαίνει – είναι πως τα πρωταπριλιάτικα ψέματα όχι μόνο έχουν χάσει (ως εξαίρεση) το γούστο τους με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (που έχουν υιοθετήσει το δόγμα «πρωταπριλιά για πάντα»), αλλά έχουν εξελιχθεί σε… πασχαλινά!

Πέρσι, το 2016 δηλαδή, στις 29 Μαρτίου, ο κ. Χουλιαράκης μας είπε από το βήμα της Βουλής ότι «αρκετά από τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που θα νομοθετηθούν με βάση τη συμφωνία του Αυγούστου, μπορεί να μην υλοποιηθούν», αν τα δημοσιονομικά πάνε καλά.

Ψάχνοντας τον εμφύλιο ακόμα και στις ονομασίες των σηράγγων...

Μέχρι χθες οι σήραγγες της Εθνικής Οδού είχαν τις ονομασίες των περιοχών που βρισκόντουσαν. Μια λογική επιλογή αφού είναι πιθανότερο κάποιος να καταλάβει πού είναι μια σήραγγα που λέγεται «Δερβενίου» ή «Μαύρων Λιθαριών» από «Νίκου Πετμεζά» ή «Παναγιωτάκη Γεραρή». Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψάχνει για λογική αλλά για ρήξη και η ονομασία των σηράγγων της Εθνικής Αθήνας – Πάτρας ήταν μια χαρά ευκαιρία. Μετονομάζοντας τη σήραγγα Πανόρμου σε «Νίκου Τεμπονέρα» και τη σήραγγα Ακράτας σε «Καπετάν Νικήτα».

Τα καθεστώτα δεν πέφτουν εύκολα ...

Όπως όλοι γνωρίζουμε, το Ανώτατο Δικαστήριο της Βενεζουέλας, φίλα προσκείμενο στον Νικολάς Μαδούρο, υποχρεώθηκε να ανακαλέσει την απόφασή του (της 30ής Μαρτίου )να καταργήσει το Κοινοβούλιο (που έχει περάσει στα χέρια της αντιπολίτευσης) και να άρει την ασυλία των βουλευτών.

Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, η κατάπτυστη απόφαση, που αποτελούσε πραξικόπημα, είχε ληφθεί μετά από εντολή του Μαδούρο και μετά από εντολή του Μαδούρο ανακλήθηκε, λόγω των μαζικών διαδηλώσεων που συγκλόνισαν την (πεινασμένη) χώρα και της διεθνούς κατακραυγής (όχι πάντως από την Ελλάδα του Τσίπρα, ο οποίος έχει σιωπήσει, αν και στο πρόσφατο παρελθόν ήταν λαλίστατος ως προς τα «μεγάλα επιτεύγματα» ηγετών όπως ο Τσάβες και ο Μαδούρο).

Αρχικά, ο Μαδούρο απέρριψε τις κατηγορίες περί «πραξικοπήματος». Όπως αναφέρθηκε σε δελτίο Τύπου του υπουργείου των Εξωτερικών, «είναι εσφαλμένο (να λέγεται) ότι ένα πραξικόπημα εκτυλίσσεται στη Βενεζουέλα. Αντιθέτως, οι θεσμοί της υιοθέτησαν διορθωτικά μέτρα προκειμένου να μπει ένα τέλος στην πραξικοπηματική συμπεριφορά των βουλευτών της αντιπολίτευσης».

Στα σκουπίδια 7,2 δισ.!

Από μόνο του το γεγονός ότι η ελληνική οικονομία πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα 7,2 δις. ευρώ έναντι 900 εκ. ευρώ που προέβλεπε ο νόμος του προϋπολογισμού του 2016 που ψηφίστηκε τον Δεκέμβριο του 2015, δείχνει ότι προφανώς κάτι δεν πήγε καλά στους υπολογισμούς. Σε κάθε περίπτωση το γράμμα, του πιο βασικού νόμου του Κράτους που είναι ο προϋπολογισμός, δεν τηρήθηκε.

Η μη τήρηση του νόμου δεν ήταν το μόνο πρόβλημα. Αυτό που αναδείχτηκε ήταν ότι αυτό που λίγο πολύ έκαναν οι κυβερνήσεις από το 2010 και μετά να συμφωνούν με τους φόρους που ζητούσε η τρόικα, επί ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ξεπέρασε κάθε προηγούμενο.

Δέχτηκαν χωρίς ακριβείς εκτιμήσεις για τις επιπτώσεις έναν υπέρμετρο όγκο δημοσιονομικών μέτρων, εκτινάσσοντας λογιστικά το πλεόνασμα. Επιτεύχθηκε μάλιστα παρά την διανομή του επιδόματος στους χαμηλοσυνταξιούχους που θα πρόσθετε 0,4% στο πλεόνασμα δηλαδή θα ανέβαζε το τελικό αποτέλεσμα πάνω από το 4% του ΑΕΠ!

Νιφάδες προπαγάνδας ...

Δεν πρόκειται πλέον για απλή προπαγάνδα. Πρόκειται για αντικατάσταση της διακυβέρνησης με την προπαγάνδα.

Τις τελευταίες δύο εβδομάδες μάλιστα αυτό αποτελεί σχεδόν καθημερινή πρακτική. Ενδεικτικά αναφέρομαι σε μερικές «νιφάδες χιονιού», όπως αποκαλούνται οι μεθοδευμένες κινήσεις προπαγάνδας:

-Εν αναμονή του τέταρτου μνημονίου, στήνονται άρον-άρον δύο εξεταστικές (μία για τα εξοπλιστικά και μία για την υγεία) – με τον κ. Τσίπρα να ομολογεί στη Βουλή σχετικά με την πρώτη ότι υπάρχει το ζήτημα της παραγραφής, αλλά το κάνει για να λάμψει η αλήθεια και με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, σχετικά με τη δεύτερη, να περιορίζουν με το αίτημά τους τον έλεγχο ως το 2014, παραλείποντας τα χρόνια της δικής τους «διακυβέρνησης». Όπως έχουμε ξαναπεί και ξαναγράψει, αν ψάξουμε στην ιστορία των Εξεταστικών μετά το 2010, θα διαπιστώσουμε πως όλες προκλήθηκαν πριν από την έλευση ενός μνημονίου.