Τότε θα μπορέσει ο πρωθυπουργός να κρατήσει αναπτερωμένο το ηθικό των στελεχών και την ψηφοφόρων του πάνω στην λογική πως μέσα σε πέντε μήνες –και με δεδομένο πως πάντα ο Σεπτέμβριος και ο Οκτώβριος είναι καλοί μήνες για την εκάστοτε κυβέρνηση—το ματς θα γίνει ντέρμπυ.
Παράλληλα, μια τέτοια διαφορά μάλλον θα δημιουργήσει γκρίνια και μουρμούρα στην Νέα Δημοκρατία, καθώς οι δημοσκοπήσεις έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα ευφορίας, που με ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα ξεφουσκώσει απότομα. Ούτως ή άλλως οι Νεοδημοκράτες είναι γκρινιάρηδες.
Συνεπώς, έχει κάθε λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ να εργάζεται πάνω σε αυτό το σενάριο. Τι κάνει λοιπόν;
Υπολογίζει από την προσχώρηση και την συνεργασία των παλαιοπασόκων και της ΔΗΜΑΡ να κερδίσει 1%. Συγχρόνως, ποντάρει πολύ στη δημιουργία κομμάτων και κινήσεων «δυσαρεστημένων» της Νέας Δημοκρατίας. Τους προβάλλει και τους προωθεί παντοιοτρόπως. Καρατζαφέρης, Μπαλτάκος, Βελόπουλος, Τσιτουρίδης, Φαήλος και λοιπές δυνάμεις αν συγκεντρώσουν, έστω και μεμονωμένα, συνολικά, ένα 2,5-3,5%, αμέσως η διαφορά από τις 8-10 μονάδες πέφτει στα μισά.
Βέβαια, αυτές είναι στρατηγικές της απελπισίας, καθώς προκύπτουν από μπακάλικους υπολογισμούς. Παραβλέπουν έναν βασικό παράγοντα. Τη δυναμική που φέρνει κάθε εκλογική αναμέτρηση. Αυτή διαμορφώνει το κλίμα, αυτή αποτυπώνεται στην παράσταση νίκης.
Η δυναμική των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων συμπυκνώνεται στο σύνθημα «φύγετε». Αυτό το σύνθημα θα στείλει στην κάλπη ανθρώπους που για πρώτη φορά στην ζωή τους θα ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία.
Αυτή η δυναμική των εκλογών σαρώνει τις αθροίσεις τις μιζέριας, που είναι ουσιαστικά αθροίσεις ήττας. Ολοι όσοι προσχωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ, ουσιαστικά εκπροσωπούν τον εαυτό τους. Τίποτα παραπάνω.
Αυτή η διαδικασία των προσχωρήσεων είναι μια αμυντική τακτική. Ο Α.Τσίπρας μαζεύει όλους τους παλαιοπασόκους γνωρίζοντας πως μάλλον δεν θα του φέρουν τίποτα. Στην καλύτερη περίπτωση θα εισπράξει αυτό το 1%. Στοχεύει όμως με την παρουσία τους να συγκρατήσουν τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς αυτοί θα ξαναβρεθούν με «εμβληματικά» πρόσωπα που τους έδεναν δεσμοί από το ένδοξο παρελθόν.
Και με τους δυσαρεστημένους της Νέας Δημοκρατίας τι γίνεται; Νομίζω πως κάποιο «αόρατο» χέρι θα προσπαθήσει την τελευταία στιγμή να οργανώσει την κοινή κάθοδο όλων αυτών.
Οι προσωπικές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ τους είναι σημαντικές, όπως σημαντικές είναι και οι διαφορετικές στοχεύσεις του καθενός. Τους ενώνει όμως ένας σημαντικός παράγοντας. Η έχθρα τους προς τον Μητσοτάκη.
Εδώ επάνω θα στοιχηματίσουν συγκεκριμένοι ολιγάρχες το χτίσιμο ενός δεξιού κόμματος με σκοπό να κάνει ζημιά στην Νέα Δημοκρατία, κυρίως στις ευρωεκλογές, όπου και η ψήφος είναι χαλαρή.
Δεν πρέπει να λησμονεί ο αναγνώστης πως ο διεθνής παράγων και οι ολιγάρχες δεν επιθυμούν την αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας. Θέλουν τον Τσίπρα, τον άνθρωπο τους, μέσα στο παιχνίδι. Και προς τούτο θα ασκήσουν πολυποίκιλες πιέσεις προς κάθε κατεύθυνση.
Συνεπώς, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα είναι καθοριστικό για τα περαιτέρω. Και πολύ ορθά η Νέα Δημοκρατία προσέδωσε σε αυτές χαρακτήρα δημοψηφίσματος.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου