Η Αριστερά αισθάνεται μια δυσανεξία όταν η λαϊκή οργή στρέφεται εναντίον της. Από την κοσμοθεωρία της πιστεύει πως αυτή εκφράζει τα λαϊκά συμφέροντα και συνεπώς οποιαδήποτε διαμαρτυρία εναντίον της είναι ακατανόητη. Υπάρχει κάτι ύποπτο σε αυτές τις εκδηλώσεις. Σκοτεινά συμφέροντα τις υποκινούν.
Γι΄αυτό και ο εκνευρισμός που παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες. Συλλήψεις στην Αθήνα έξω από το Μέγαρο στην κοσμική συγκέντρωση των «προθύμων», συλλήψεις και στην Μακεδονία για τις αφισοκολλήσεις. Πράγματα πρωτοφανή για την μεταπολιτευτική μας πολιτική ζωή, αλλά σύμφυτα με την ολοκληρωτική ιδεολογία της Αριστεράς.
Την Κυριακή 20 Ιανουαρίου θα γίνει το μεγάλο συλλαλητήριο για την Μακεδονία στην πλατεία Συντάγματος. Όλη η Β.Ελλάδα είναι στο «πόδι». Η συγκέντρωση θα είναι μεγαλειώδης, κατά πολύ μεγαλύτερη από την προηγούμενη, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των διοργανωτών.
Είναι φανερό, πως μια τεράστια λαϊκή συγκέντρωση συνιστά και μια πολιτική παρέμβαση μείζονος σημασίας. Καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να την αγνοήσει, πολύ δε περισσότερο όταν οι φίλιες προς αυτήν δυνάμεις συγκεντρώνονται, μετά βίας, σε ένα θέατρο. Τα εκατομμύρια, απέναντι στις μερικές εκατοντάδες.
Και τι θα κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ρεταλιών; Θα υπαναχωρήσει από την συμφωνία των Πρεσπών;
Τέτοιες αυταπάτες δεν υπάρχουν. Άλλωστε το χρήμα έπεσε προκαταβολικά, τρία κόμματα εξαϋλώθηκαν, πολιτικά πρόσωπα εξευτελίστηκαν, συνειδήσεις εκμαυλίστηκαν. Ο Τσίπρας και οι καθοδηγητές του πέτυχαν όμως, αυτό που δεν μπορούσαν να φανταστούν. Ένωσαν σε συντριπτικό ποσοστό τον Ελληνικό λαό πάνω στην πολιτική της προάσπισης της εθνικής ταυτότητας εκατομμυρίων Μακεδόνων. Κάτι που δεν το περίμεναν.
Συνεπώς, όσοι μιλούν για διχασμό του λαού ή αγνοούν την Ελληνική γλώσσα ή παίζουν συνειδητά το παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο συσχετισμός 70-20% δεν φανερώνει διχασμό και διχόνοια. Αποτυπώνει μια συντριπτική πλειοψηφία απέναντι σε μια αισθητά μικρή μειοψηφία. Και την Ιστορία την γράφουν πάντα οι πολλοί.
Είναι καθήκον κάθε πολίτη η συμμετοχή του στο συλλαλητήριο της Κυριακής. Αυτό ακριβώς φοβάται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ρεταλιών. Την παλλαϊκή αποδοκιμασία της πολιτικής της. Γιατί ας μην κρυβόμαστε. Αυτή η συγκέντρωση θα είναι και ένα πρόκριμα για τις εκλογές.
Όταν οι μεν συγκεντρώνονται σε ένα θέατρο και οι δε κατακλύζουν το Σύνταγμα, λίγους μήνες πριν τις εκλογές, αυτή η εικόνα αποτυπώνει μια πραγματικότητα και δημιουργεί ένα πολιτικό κλίμα. Οπως όλοι αναφερόμαστε στην συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης του 1992 σαν έναν πολιτικό σταθμό ακόμα και μετά από 27 χρόνια, έτσι θα μιλούμε και για τις πρόσφατες συγκεντρώσεις μετά από μερικές δεκαετίες.
Γι΄αυτό την Κυριακή δεν πρέπει να λείψει κανείς!
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου