Μάλιστα, όλοι σχεδόν οι ηγέτες χρησιμοποίησαν την τακτική του σαλαμιού, που την θεωρητικοποίησε το 1952 ο Ούγγρος κομμουνιστής ηγέτης Ματίας Ράκοσι. Τι είπε λοιπόν ο Ράκοσι;
« Αν κάνουμε μια φανερή, κατά μέτωπο, επίθεση για να εξοντώσουμε όλους τους αντιπάλους μας και να πετύχουμε όλους τους στόχους μας, τι θα συμβεί; Απλούστατα, οι εχθροί θα συνενωθούν εναντίον μας. Ποια είναι η καλύτερη τακτική;
Να αποφύγουμε την γενική, κατά μέτωπο, επίθεση και να αρχίσουμε την βαθμιαία εξουδετέρωση των αντιπάλων μας, μεμονωμένα θα τους χτυπήσουμε όλους»
Διαβάζοντας αυτές τις γραμμές μου ήρθαν αυθόρμητα στο μυαλό τα ονόματα της Ζωής Κωσταντοπούλου, του Αλαβάνου, του Λαφαζάνη, του Γ.Σακελλαρίδη, του Φίλη, του Κοτζιά και τώρα του Καμμένου. Ευθύς ως η κάθε μια και ο καθένας εξεπλήρωσαν την αποστολή τους, επετάχθησαν εις τον κάλαθον των αχρήστων.
«Τους λυπάσαι;» θα ρωτήσει ο αναγνώστης. «Καθόλου» του απαντώ. Ας πρόσεχαν. Όλοι γνώριζαν τον τρόπο σκέψης και δράσης του Α.Τσίπρα, απλώς ουδείς πίστευε πως αυτός θα ήταν το επόμενο θύμα. Λάθος τους. Όταν ένας ηγέτης έχει ως μοναδικό και απόλυτο εφόδιο του την ραδιουργία και την δολοπλοκία, δεν ορρωδεί μπροστά σε τίποτα. Παίρνει το ένα κεφάλι μετά το άλλο, εφόσον αυτή η συμπεριφορά τον εδραιώνει στην εξουσία.
Και ο Α.Τσίπρας δεν έχει άλλα όπλα, παρά μόνον την ειδικότητα του στην εσωκομματική ίντριγκα. Έτσι, όσοι πιστεύουν πως αυτή η ανθρωποφαγική πρακτική έχει ένα τέλος, θα καταλάβουν το λάθος τους όταν θα είναι αυτοί το επόμενο θύμα. Η κομμουνιστική Ιστορία έχει μόνον τέτοια παραδείγματα.
Σήμερα, ο Α.Τσίπρας αντιλαμβάνεται πως δεν έχει να κερδίσει τίποτα πλέον από τον Π.Καμμένο και τους φίλους του. Ο ρόλος τους εκπληρώθηκε. Τώρα οι χρήσιμοι είναι οι σοσιαλδημοκράτες, που αμέριμνοι και ανιστόρητοι, ακολουθούν την προδιαγεγραμμένη πορεία τους. Κάποια στιγμή και ο δικός τους ο ρόλος θα έχει λήξει. Πάμε παρακάτω, σύντροφοι!
Μα καλά, σε όλο το κομμουνιστικό story και ο δολοπλόκος κάποια στιγμή εξοντώνεται από κάποιον άλλον πιο δολοπλόκο. Εμείς δεν θα το δούμε αυτό;
Αυτό θα φανεί μετά τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών, όποτε και αν γίνουν. Είναι ίδιον των κομμάτων της Αριστεράς να βιώνουν τραυματικά την ήττα για την οποίαν βέβαια αναζητούνται ευθύνες. Κάπου μέσα στην αυτοκριτική διαδικασία, οι σφαίρες παίρνουν και τον αρχηγό.
Δηλαδή, ο Α.Τσίπρας κινδυνεύει; Αν ηττηθεί στρατηγικά, ναι. Οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι θα του ζητήσουν ευθύνες για τα αλλεπάλληλα ζιγκ-ζαγκ, που έχουν ζαλίσει όλους. Δραμαμίνες παίρνουν.
Γι΄αυτό είναι αναγκαία η εκλογική συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί θα συμπαρασύρει και τον ηθικό και φυσικό αυτουργό του εκτσογλανισμού της πολιτικής μας ζωής. Κεντροαριστερά με Τσίπρα δεν μπορεί να υπάρξει.
Του Σάκη Μουμτζή στο Liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου